Othello

Yazar : William Shakespeare
Çeviren; Özdemir Nutku

Venedik’in bir komutanı olan zenci Othello Cassio'yu kendisine yardımcı olarak seçer Gözü, Cassio'ya verilen görevde olan Lago hem Othello'nun onu seçmemesi hem de daha önemlisi Othello'nun kendi karısıyla bir ilişkisinin olduğundan kuşkulandığı için ona düşman olur Bu arada Othello Venedik’in önde gelenlerinden olan Barbatino'nun kızı ile gizlice bir evlilik yapar Bunu fırsat bilen İago Desdemona'nın geri çevirdiği bir soylu olan Roderigo ile Barbatino'yu Othello'ya karşı harekete geçirir Venedik senatosu Barbatino'nun kızının evliliğiyle ilgili başvurusuna olumsuz yanıt verdiği gibi Othello'yu Kıbrıs'a askeri bir görev için gönderme kararı alır Karısı Desdemona'da onunla birlikte gidebilecektir Osmanlı donanması fırtına yüzünden etkisiz kalırken, Othello, Cassio'yu gözcülükten sorumlu muhafız komutanı yapar Geride kalan İago'nun içkili Cassio ile Roderigo arsında bir kavga yaratması sonunda Othello Cassio'yu yardımcılık görevinden alır Böylece İago ilk amacına ulaşmış olur Ayrıca Cassio'yu Othello' yla arasını yeniden düzeltmesi için Desdemona'ya başvurmak için kandırır Cassio’nun Desdemona'yla gizlice buluşmasını Othello'ya karşı kullanarak Desdemona ile Cassio arasında bir ilişkinin var olduğu kuşkusunu Othello'da uyandırır; bu aşamadan sonra İago'nun türlü oyunlarıyla Othello'nun karısına karşı olan şüphesi artmaya başlar İş o raddeye varır ki artık Othello bu acıdan kurtulmak için karısını öldürmenin tek yol olduğunu düşünmeye başlar ve oyunun sonunda karısı Desdemona'yı yatakta boğarak öldürür En sonunda İago'nun karısı Emilia sayesinde tüm gerçekler ortaya çıkar; bunun acısıyla Othello kendini öldürür Yeni komutan Cassio'ya İago'ya gereken cezayı vermek kalır

***

Neden, ruhum, aklımdan çıkmamalı, neden

Siz el değmemiş yıldızlar söyletmeyin beni!

Nedeni önemli Ama kanını akıtmayacağım yine de;

Yara izi bırakmayacağım onun kardan beyaz cildinde,

O ak mermerden yapılmış heykeller kadar pürüzsüz teninde

Işık sönsün, sonra da – sönsün ışığı!

Ama ölmeli, yoksa baştan çıkarır başka erkekleri

Sizi söndürürsem ey alev hizmetkârlar,

Pişman olduğumda, eski ışığınızı yeniden verebilirim size

Ama sen, ey eşsiz doğanın hünerli örneği,

Bir kez söndü mü ışığın,

Nerde bulunur onu yeniden tutuşturacak Prometheus ateşi?

Gülünü kopardıktan sonra onu canlandıramam bir daha,

Solup gider; fidanı üzerindeyken koklamalıyım onu”




Bu Othello’da izlediğimiz tipik tartımdır: Ses ve söz olarak zengin, renkli ve görkemli, Othello’daki üslubu da kolayca bundan çıkarabiliriz