Ey Balçık Dünya...

Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret

İsa'nın yurdu değilsin sen,
yayıldığı yersin eşeklerin
Nerden tanıdım seni bilmem ki,
nerden parçası oldum bu yerin,

Bana vermedin bir yudum tatlı su,
sofranı yaydın yayalı
Elimi ayağımı bağladın gitti,
elimin ayağımın farkına varalı

Bırak da bir ağaç gibi
yerin altından çıkarıp ellerimi
sevgilinin havasıyla sarmaşdolaş olayım,
uzayıp gideyim bâri

Ey çiçek, dedim çiçeğe,
dedim, bu küçük yaşta sen,
neden ihtiyar oldun bu kadar,
dedim, nasıl oldu bu böyle?

Çocukluktan kurtuldum, dedi çiçek,
sabah rüzgârını tanıyalı,
hep yukarlara doğru çıkar
yukarlardan gelmiş bir ağaç dalı

Şunu da söyledi çiçek:
Madem aslımı tanıdım,
madem yersizlik âlemi aslım,
artık bana tek bir şey düşecek:
Yücelip aslıma gitmek

Sus yerter artık,
var git yokluğa haydi,
yoklukla yok ol
Git, yokluklardan tanı
yokluktan var olanı

Mevlana