Ya Rabb! Aşkın Olayım..

Bu sabah ellerimi göğe kaldırırken
gözlerimi yere ağdırdım…
O lahzadaki ishâbimi nasıl söyleyecektim ki?
Iyâzen billah neler söyledim bilemiyorum…
Hârut sahibi degilim ki Bâbil’deki kuyuda kıyametimi bekleyeyim…
Feresim, sidrem ferec bahşeder mi ?
Harab dergâhım miraca erer mi ki ?
Sözlerimde bedâhet olmasa bile senin gönlünde
keramet olsun…
Ateşgâhımdaki sükûtu geçer mi ki ?
Gönlümdeki rezalet olsa da senin gözlerinde beşaret olsun… Olsun ki bana da rahmet olsun…
Himmet olsun…

O tenhâ gecelerde, tenden uzak yerlerde…

Bir ağıt sızımlatılıyordu bilmecelerde
Kaleme kafla…
Aleme eleminden elifle gelen bir ağıt ki
Nemrut bile ağlardı derdinden…
Neden ben?
Neden ben aglamayayım ki?
Ben de ağladım…
O gelen acıya zerrelerim dayanamadı…
Hücrelerim lerzeye gelirlerken ben nasıl
ağlamayacaktım ki?
Acının en acısı…
Ama… Hani… Ama ne tatlı bir acı…
Ne kurtulabildim ne de doğrusu kurtulmak istedim…
Zîra beni yaşatan acılarım olacak…
Ve öldürecek olan neşelerim olacak
O hâlde yaşamak istiyorsam neden neşelerime
tenezzül edeyim ki?
Ben ölmek istemiyorsam neden
acılarımdan uzak kalayım ki?

Yaşamak-ölmek…

Bizim elimizde değil…
Ancak kainatın memesinden sızım sızım
damlayan şu umman umman acıları
hissedemeyceksek yazıklar olsun bize!
O îlâhi acıyla gönüllerde ilelebet
kalamayacaksak yazıklar olsun bize!
Bir fâtihâ dahi avlayamayacaksak yazıklar
olsun bize! Bir mescit açamayacaksak…
bir rahle kuramayacaksak…
Bir hutbe okuyamaycaksak yazıklar olsun bize!
Olmak ve oldurmak(Fiil-meful) Allah’in elinde…
Ama O hâli yakalamayı dahi isteyemeyeceksek
yazıklar olsun bize!…

………………
İlelebet Hay olan Allah’tır!(CC)

Fenâfillah kalplerde bekâyeti yaşatan Allah’tır…

Araya benden önce konuşmaya dalmışın sözlerinden sonra derim ki…

Keşke ben de gönüllerde olsaydım…
Kalsaydım…
Ve Allah’a (CC) kavuşsaydım…

Ey gözü aklının zârına takılmış yolcum
Sıyır at o perdeyi! Kamerin, şemsin sahibi Allah’tır…(CC)
Akıl denenin aldatmacaları yok mu sandın?

Gönül denenin yanılmacaları yok mu sandın ?
Hakikat de Allah’tan(CC) Küfür de Allah’tan…

Ama ikisinin arasında medd-i cezir cılğınlığım uzaktan kulaklarına ilişirse…
Kapı arala ve gönlünde dağla…
Orada ağla ki senin gözyaşların,
merhametin benim küfrüme galebe gelsin…
Ben de o anda senin duanla mîraç cılğınlığı yaşayayım

Rahman ve Rahim Allahtır…(CC)
Vefâ da O’na olsun…

Rızâ da O’na olsun…
Derdimize deva olan Sen…
İlâhî! Derdim nefsimden…
Merhamet senden! Beni rahmetinde Râhim eyle…
Hâlim eyle… Alim eyle…
Ne perîşan yamaçlar gördüm Ya Rab…
Diyarıma Şah istedim! Seni istedim…
Ağlamalarıma, çağlamalarıma sen şahitsin Ya rab!
Birazcık deva verseydin ne olurdu Ya Rab?!
Aşkınla meşk olayım da vazgeçmeyeyim Senden…
Sen benim Aşkım…
Sen benim meşkim ol Ya Rab…