Kalbinin Çağır(ıl)dığı Yerde misin?

Basit ama kesin bir fizik kuralıdır: Bir yerde bulunman için diğer yerleri terk etmen gerekir Sadece bir yeri tercih etmen gerekirBunun bedeli de bulunabileceğin başka bütün yerlerden çekilmektir "
Şimdi buradasınGözlerin bu satırlarda
Aklın satırların arasında, arkasında Değdiğini düşünüyorsun ki, başka halleri terk ettin, başka yerlerden çektin gözleriniOkuyorsunAn'ın hakkını vermeye çalışıyorsun
An/lamak kaygısındasın Başka işleri yüzüstü bıraktın"
Kaçılmaz bir kader bu! Yapıp ettiğin tek iş alış-veriş Aldığın her şey için bir şey/ler vermen gerek
Tercih ettiğin her yer için bir yerleri terk etmen gerek Nefesin bile alışta verişte
Şimdi buradasın Başka bir zamanda değilsin
Başka hiçbir yere değmiyor ayakların Gövdenin bütün ağırlığıyla mekânın ortasındasın
Yüzün bu an'a dönük Kalbin bu yerde atıyor, yeniden yeniye dolup boşalıyor
Gitmeyeceksin bu yerden Vazgeçmeyeceksin bu hâlden
Yakanı çekip çekiştirseler itiraz edeceksin Dikkatini dağıtsalar engelleyeceksin
Terk ettiklerine değdiği için bu yerdesin Hiçbir şey bedelsiz değil
Bulunamadığın yerlerin güzelliğince pahalı şu anda bulunduğun mekân Gözlerini bir gündoğumuna kilitlemiş olabilirdin şimdi, ama burada, bu satırlarda dolaşıyorsun
Kaçırdığın gün doğumları kadar eder mi bu kara harflerin tesellisi? Kulaklarında bir çağlayan sesi çoğalıyor olabilirdi ama şimdi beni dinliyorsun Uzaklarda bıraktığın deniz köpüklerine, kulağını kapattığın kuş cıvıltılarına değer mi bu kuru sözler?
Bedel ödüyorsun
Hem de çok! Terk ettiklerincedir tercih ettiklerinin değeriArkada bıraktıkların çoğaldıkça, yanına vardıklarının, önüne aldıklarının bedeli artıyor
Nereye gidiyorsun şimdi? Hangi yolu geride bırakıp hangisine yolcu oluyorsun? Neyi alıp neleri veriyorsun? Neleri arkana attın da, nelerin peşindesin? Tercih ettiklerin terk ettiklerin kadar kıymetli mi? Seçtiklerin geçtiklerinden daha güzel mi?

Yoksa, alışverişte görmüyor musun kendini? Kaçtın mı dükkândan? "Oynamıyorum ben!" mi demelerdesin? Tercihsiz misin? İradeni iptal mi ettin? Hiç seçimsiz mi yaşıyorsun? Öyleyse, kendini sıfırlamayı tercih ettin demektir Kendinden geçtin yani Kendini arkaya attın
Aldığı verdiğinden çok az bir ziyankârsın Kaçamazsın işte! Yine seçimdesin
Yine alışveriştesin Bir şeyleri terk etmeden edemiyorsun
Bir şeyin eksilmesi kaçınılmaz ömrünün cüzdanından Dünü terk ettin, bugünü tercih ettin
Bugünü harcıyorsun, yarına erişmeyi umuyorsun Bir şey almasan da veriyorsun sürekli
Bedeller ödüyorsun Nefesini tüketiyorsun
Bedenini eskitiyorsun Ömrünü eksiltiyorsun
Sepetine bir şeyler koymaya yanaşmasan da, varlığından gün düşülüyor sürekliKazanmayı/kaybetmeyi dert etmesen de, kaybediyorsun günleri gülleri
"Bana ne!" deme hakkın yok! Hiçbir şey istemesen de, ödüyorsun sürekliHer an harca(n)maktasın
Işığı kullanıyorsun Bedenini kullanıyorsun
Göğün altında yer işgal ediyorsun Sevdiklerinin gönlünde arsa arıyorsun
Gözünü işletiyorsun Aklını pazara sürüyorsun
Senin için harcananlara karşılık vermeyeceksen, boşuna yer işgal ediyorsun İsraf ediyorsun kendini Saçıp savuruyorsun sana verilenleri
İyice kaybetmeyi tercih ediyorsunYitirmeyi seçiyorsun
Anlamsızlığı önceliyorsun Zararı ziyanı istiyorsun
Şimdi ne kaldırabilirdi seni yerinden? Hangi şey şimdi ve burada olmandan daha hayatî olurdu senin için? Kim burada şu halde bulunmaktan daha sevimli, daha kârlı, daha tatlı bir hal teklif edebilirdi sana? Arkana bile bakmadan bu odayı, bu bilgisayarı, bu sayfayı, bu koltuğu sana terk ettirecek bir seçenek yok mu sence?

Sen "Allah ve Elçisi'nin çağırdığı yer"den daha güzel bir yer biliyor musun? "Allah ve Elçisi'nin çağırdığı hâl"i arkada bıraktıracak, elinin tersiyle ittirecek, terk ettirecek, unutturacak, göz ardı ettirecek bir hâl var mı acaba? "Orada bulunmaktansa burada bulunmam daha kârlı, daha anlamlı, daha yararlı" diyebileceğin bir yer tarif edebilir misin? Seni senin kadar düşünmeyenlerin çağırdığı yer, sana senin kalbinden de yakın Bir'inin çağırdığı yerden daha kârlı olabilir mi? Senin kalbinin gizli arzularını ve mahrem fısıltılarını hiç duymayan, duysa da önemsemeyen, önemsese de elinden bir şey gelmeyen birilerinin çağırdığı hâl, senin kalbine senden de yakın Bir'inin çağırdığı halden daha sevimli olabilir mi?
Öyleyse, "Ne zaman Allah ve Elçisi [seni] hayat[verecek şeyler]e çağırırsa, hemen git"Bil ki Allah [senin]le kalbi[n] arasına girer[Bak Enfal/24]
Yani, seni şimdi bulunduğun yeri terk etmeye çağıran Allah [ve O'nun adına Elçisi] sana senin kalbinden daha yakın ve senin kalbine de senden daha yakındır
Sana senin kalbinden daha yakın Bir'inin çağrısı, seni kalbinden uzaklaştıran bütün çağrıları uzakta bırakmaya değmez mi? Senin kalbine senden daha yakın Bir'inin çağrısı, kalbini unutarak/kırarak/küstürerek/ağlatarak gittiğin yerlerin hepsini terk etmeye değmez mi?

Hem zaten, başka yerlere gitsen de fark etmezEninde sonunda yine O'na kalacakmışsın
İster istemez "O'nun huzurunda toplanacak"mışız [Enfal/24]
Bütün odaları terk edeceğin, tüm şehirleri arkada bırakacağın, cümle kıyılardan çekileceğin, bakışların hepsinden vazgeçeceğin, hevâ ve heveslerini yüzüstü bırakacağın bir adresin var mı?

Senai Demirci