Isınamadım

Yollar uzadı ben yürüdüm, yollar uzadı ben yürüdüm
İnişlere, yokuşlara ısındım, irâdesiz ve isteksiz duruşlara ısınamadım

Mevsim kıştı, yollardan bile şarıl şarıl sular akıyordu Ben bu sularla konuştum
Bu mütevâzı akışa ısındım, kin ve haset dolu bakışa ısınamadım

Dağ başlarındaki koca taşlara ısındım, milletin sırtındaki vicdansız başlara ısınamadım

Derelerden, tepelerden dumanlar yürüdü Yeryüzünü, gökyüzünü karanlık bürüdü
Akşam vakti, bu dumanlar içinde esrarlı duygulara ısındım, katı buz kesilmiş beton binâlara, sır barındırmayan şehirlere ısınamadım

İlim, iman, vicdan; toprak, otlak, kuzu Pek hoş, pek güzel
Cehâlete rezâlete, atâlete ısınamadım

Hep düşünceli, hep dumanlıydı benim başım
Düşüncesiz kaşlara, derinliksiz bakışlara ısınamadım

Dinlere ısındım, kinlere ısınamadım

Giyinenlere ısındım, görünenlere ısınamadım

Allah, iman, Kur'an ve vicdanla bağını koparmış gönüllere ısınamadım

Günahsız ellerini Allah'a açmış yavruların meleksi tavırlarına ısındım, yılışık mevlüthan bağırtılarına ısınamadım

Çocuksu mâsum bakışlara, çocukça konuşmalara ısındım, ihtiras dolu bakışlara, rol icâbı konuşmalara ısınamadım

Mütevâzı, mahcub tavırlara ısındım, kibir kokan hâllere ısınamadım

Söz yürekten geliyorsa, kaba da olsa pek hoş geldi bana Yalanlara, dolanlara ısınamadım

Yol yapanlara ısındım, rol yapanlara ısınamadım

Mâsum ve mahzun bakışlara, çâresiz akışlara ısındım, samimiyetsiz akışlara, dalkavuk alkışlara ısınamadım

Uykulara uzayan derin ve dalgın gözlere ısındım, ard niyetli, yapmacık gülüşlü yüzlere ısınamadım

Gözü yaşlı dervişlere ısındım, kasıntı kişilere ısınamadım

Hakperestlere ısındım, putperestlere ısınamadım

Müşfiklere (şefkâtlilere) ısındım, müşriklere ısınamadım

Hayretlere, gayretlere ısındım, gafletlere ısınamadım

Arama, bulma, bilme, bildirme gayretlerine ısındım, oyalama niyetlerine ısınamadım

Gönül insanına ısındım, günün insanına ısınamadım

"İlim bunu, Kur'an şunu, iz'an bunu, vicdan şunu söylüyor" diyen mert adamlara ısındım, içi başka bir lâf, dışı başka bir lâf eden resmi ve samimiyetsiz adamlara ısınamadım

Ana kuzuları, koyun kuzuları sürü sürü gelirdi Bereket evlere dolar, sevgi yüreklerden yükselirdi Kardeş kardeşe yardım eder, insan insanı kollardı Allah'a giden yollar hep bizim yollardı Herkes elinin emeğini yer, kimse elin (başkasının) emeğini yemezdi Elbiseler yamalı, ayakkabılar yamalı, lâkin kâlpler kalaylıydı
Bereket ve samimiyet dolu bu dünyalara ısındım, "dışları kalaylı, içleri vay vaylı" dünyalara ısınamadım

Mütevâzı, mahcûb çobanlara ısındım, emek sömüren kodamanlara ısınamadım

Çalışanlara ısındım, çalanlara çırpanlara ısınamadım

Alınterine, göznûruna ısındım, el çabukluğuna, göz açlığına ısınamadım

Çalışarak geçinenlere ısındım, yanaşarak geçinenlere ısınamadım

Gayretli karıncalara ısındım, leş kargalarına ısınamadım

Çilelere, yorgunluklara, dalgınlıklara, durgunluklara ısındım, dargınlıklara ısınamadım

Ter dökenlere ısındım, kan dökenlere ısınamadım

Can derdine koşan tavşana ısındım, avcıya da köpeklerine de ısınamadım

Beyin yıkama, istismar, köleleştirme içindi bütün çalışmalar Kula kulluğa götürüyordu bütün sistemler Biyolojik ve ruhsal kanunları gözardı eden ideolojilere tiksintiyle baktım
Köleliği alkışlayan şahsiyetsizlere ısınamadım

Çocukların bir damlacık yüreği, körpecik beyni üzerinde tasarrufa kalkan tâğutlara ısınamadım

İhânet ve zorbalıktı meydanlarda caka satan, sıcak, ıpıssız çöllerde Hâbiller, Hüseyinler yalnız kalmışlardı İhânet, zulüm ve kan kokan dünyalara ısınamadım

Merhametlere ısındım, saltanatlara ısınamadım