Hababam Sınıfının Kel Mahmutu MÜNİR ÖZKUL

Hababam Sınıfı ve Adile Naşit denildiğinde, aklımıza ilk gelen isimdir Münir Özkul Hababam Sınıfı nın Kel Mahmut u, Tiyatro nun İsmail Dümbüllü den Kavuk almış usta oyuncusu, Sinema nın güldürürken düşündüren, Yaşar Usta sı, Bahçıvan ı, hanımefendileri yetiştiren iyilik timsali uşağı, onurlu babasıGerçek hayatta paşa torunu
Hep sevdiğim, canlandırdığı rollerle uyumlu, mütevazı, ciddi, saygın, yıllarını sanata vermiş bir insan Defalarca izlediğim filmlerini, özellikle Hababam Sınıfı ilk defa görüyormuş gibi kahkaha attığım, hüzünlendiğim, o filmlerde olmasa hiç göremeyeceğimizi düşündüğüm 81 yaşındaki usta oyuncu, rahatsızlığı nedeniyle uzun zamandır evinden çıkamıyormuş, hatırlamıyomuşr, unutuyormuş
Bazen, günümüz şartlarındaki sanat ve sanatçılık la, öncesinin kıyaslamasını yapıyorum, ilk dönemleri görmemiş olsam da, yaşayanlardan duyduklarım, hala severek izlediğim filmler sayesinde
Acaba teknolojinin sunduğu rahatlık, magazinellik, o dönemlerde de ön planda olsaydı nasıl olurdu? diyerek Birkaç film çevirdikten sonra tanınan, hayat şartları değişen, standartları yükselen, sanatçı ünvanını kazanmak için yıllarca emek vermek zorunda olmayanlarla; bir film için en az bir bir buçuk ay aileden, evinden uzakta, setlerde, pansiyon ve az yıldızlı ucuz otellerde konaklayan, kaznadığı paradan artırabilirse yıllar geçtikten sonra, başını sokabileceği, ev sahibi tarafından sokakata bırakılma tehlikesi olmadan yaşayabileceği ev veya ayağını yerden kesen, dolmuş, otobüs kuyruklarında bekelmekten kurtaran, tiyatro sahnesine, film setine zamanında ulaşmalarını sağlayan araba sahibi olabilenn emektar sanatçıları, hayatlarını kıyaslıyorum Sonuçta, birkaç film çevirdikten sonra lüks bir ev, araba alan sanatçı ile, 1996 da 55sanat yılı nedeniyle düzenlenen gecede toplanan paralarla bugün oturduğu evi alabilen emektar sanatçı , Münir Özkul gerçeği ortaya çıkıyor
63 yıllık sanat hayatında, 300 ün üzerinde film, sayısız tiyatro oyununda rol almış Münir ÖzkulTiyatrodaki ilk oyunu, Fareler ve İnsanlar , rol arkadaşları, Sadri Alışık, Cahit Irgat, Nevin Akkaya, Şükran Güngör Samimi bir arkadaşını ziyarete gittiği film setinde anı olsun diye, kısa bir rolle kamera karşısına geçişiyle başlayan ve tiyatronun önüne geçen sinema günleri ise, hala severek izlediğimiz, bazen kahkahalar atıp, bazen hüzünlendiğimiz filmleriyle hafızalarımızda canlılığını koruyor Hababam Sınıfı ndaki Mahmut Hoca veya Kel Mahmut , Adile Naşit, Şener Şen, Ayşen Gruda, Tarık Akan, Itır Esen, Halit Akçatepe, Cengiz Nezir, Ahmet ve Tayfun Arıman, Tuncay Akça ile oynadığı, dürüst, gururlu, onurlu, fakir, Yaşar Usta karakterini canlandırdığı filmi, Hülya Koçyiğit, Filiz Akın, Belgin Doruk lu filmlerde evin küçük hanımlarını, evlatlıklarını yetiştiren, eğiten uşak, bahçıvan, ya da Emel Sayın ın kemancısı rolünde, hepsi birbirinden güzel hala beğenerek izlediğimiz nice unutulmaz film
Filmlerine gülüyor, ağlıyor, dersler çıkarıyor, dünle bugünü kıyaslıyoruz Tiyatro da Ortaoyunu, İsmail Dümbüllü konuları geçtiğinde, Kavuk ona verildi mi, verilmedi mi ? tartışmalarını izliyoruz Hababam Sınıfı nın ilk serileri ile, son yıllarda çekilen filmlerinde Adile Naşit ve Münir Özkul ikilisini hatırlıyoruz Bunlar iyi güzel de, uzun zamandır rahatsız olan, ailesi, yakınları, birkaç vefalı insan dışında kapısı çalınmayan, sanatçılığı, tiyatroya, sinemaya verdiği emek programlarda anılmayan, Münir Özkul a hayattayken, aramızdayken, hak ettiği saygıyı gösteriyor muyuz, gösteriliyor mu? O ve o nun gibi usta oyuncuların başarıyla oynadıkları filmlerden para kazanan yapımcılar, yönetmenler hal hatır sormak için çok değil bir saatlerini ayırıp ziyarete gidiyor, ya da hal hatır sormak, unutulmadığını göstermek için telefon ediyorlar, kendisiyle konuşamasalar da sağlığı hakkında ailesinden bilgi alıyorlar mı? Ya devlet ? Yıllarca sanatıyla hizmet verdiği, sosyal ve telif haklarından yararlanamayan sanatçısı ile ilgilenilmesi için yetkili makamları görevlendiriyor, ödenek ayırıyor, hatırlıyor mu, Devlet Sanatçısı ünvanlı oyuncuyu ?
Hollywood, Bollywood, YeşilçamSadece film çevirirken, flaşların patladığı, hayranlarının yalnız bırakmadığı günlerde gündemdeyken değil, emeklilik dönemlerinde de sevilen, saygı gösterilen, unutulmayan, Unutturulmayan, yabancı sanatçıların, bizim sanatçılarımızdan, emektar oyuncularımızdan farkları ne? Üstün yeteneklere sahip olmaları, ya da daha güzel, yakışıklı olmaları mı? Onların gözleri, kulakları, dudakları, elleri, ayakları daha mı farklı, bakışları daha mı etkili? Nedir farklılıkları Onlar her zaman iyi şartlarda yaşarken, bizimkiler yalnızlığa, terk ediliyor Onlar villalarda yaşarken, bizim sanatçılarımızın şanslı olanları çocukları, bakımevlerinde, kimsesiz olanlar parklara, sokaklara terk ediliyor Yanıtı var mı nedenlerin?
Usta oyuncu Haldun Taner sözleri, belki yanıtıdır soruların Aktör dediğin nedir ki ? Artık kendimiz yoğuz Seyircilerimiz de kalmadı Ama repliklerimiz fısıldaşır durur sabaha kadar Gün ağarır, temizleyiciler gelir, replikler yerlerine kaçışır Perde
Münir Özkul nezdinde, yıllarını tiyatroya, sinemaya vermiş usta oyuncular, emektar sanatçılara sevgi ve saygılarımızla
Kulaklarınızdan alkış sesleri eksik olmasın, gönül sahnelerinizdeki perdeler kapanmasın, film setlerindeki ışıklar sönmesin