Hey Gidi Terslikler....

~~**sudenaz**~~ · 09-29-2008

Eskiden evler bahçe içindeydi Değil içini görmek, penceresi dahi görülmezdi Kadınlar iyice örtünmüştü

Pek lokanta bulunmazdı Olanların da vitrini yoktu Ev bark sahipleri, evlerinde yemek yerlerdi, fakirler de aşhanelerde

Merhamet ve şefkat, cemiyetin iki büyük kan damarıydı Zengin fakiri gözetirdi Fakir ümitsiz ve bedbin değildi

Yolcuya ikram edilir, yolda kalmışın elinden tutulurdu "Misafiri sevmeyende hayır yoktur" cümlesi, sanki her evin kapısında yazılıydı Yetim hakkı ocaklar söndürür diye yetimin bacası daima tüterdi Eski'den kastımız ne dün, ne de evvelki gündür Beşeriyet böyle günler gördü demek istiyoruz
Şimdiyse,

Evler yolların üstüne yapılıyor
Fakirin aylığı pencereye "perde" diye çekiliyor Bir de perdesiz pencereler var ki, sokaktan geçenlere, "patlayın!" der gibi bir hal içindeler

Artık lokanta vitrinleriyle kadın arasında bir fark kalmadı İkisi de reklam ediliyor

At, merkep, deve gibi bineklerin yerini demir otomobiller aldı Ünsiyet etsin diye mi nedir, şimdi de kalpler demirleşti
Merhametin yerine menfaat geçti

Şefkat kelimesi dört mevsimin de "turfanda"sı oldu

Fakir misafirlere okul kitaplarında rastlanırken, zengin misafirler evleri doldurmaya başladı Bir gösteriş yarışına girişildi O ne ikram ettiyse, beriki bir fazlasını ortaya getirme gayretinde

Hak, kuvvetlinin eline geçtiğinden, yetimin, kimsesizin hakkı yok kabul edildi Yevmiyeli şahitler çıktı Elli lira verdiğin, elli yalan söylüyor

Bir yanda dünyayı yiyenler, bir yanda dünyayı yiyenleri yemeye hazırlananlar

Yine de geçmişteki ümitsizliğim bugün yok Bu dünya sahipsiz olmadığı gibi, bu memleket de sahipsiz değildir Neden ümitsiz olalım? "Bu hayat yaşanır mı!" dediğim günler oldu Bugün hem geleceğimden ümitliyim hem de cennetten ümitliyim "Allah'tan ümidini kesenler, kafirlerin ta kendileridir" buyurmuş Rabbimiz (cc)

Göz yumma güneşten

Ne kadar nuru kararsa, sönmez ebedî!

Her gecenin bir gündüzü vardır

09-29-2008	#1
~~sudenaz~~	Hey Gidi Terslikler.... Eskiden evler bahçe içindeydi Değil içini görmek, penceresi dahi görülmezdi Kadınlar iyice örtünmüştü Pek lokanta bulunmazdı Olanların da vitrini yoktu Ev bark sahipleri, evlerinde yemek yerlerdi, fakirler de aşhanelerde Merhamet ve şefkat, cemiyetin iki büyük kan damarıydı Zengin fakiri gözetirdi Fakir ümitsiz ve bedbin değildi Yolcuya ikram edilir, yolda kalmışın elinden tutulurdu "Misafiri sevmeyende hayır yoktur" cümlesi, sanki her evin kapısında yazılıydı Yetim hakkı ocaklar söndürür diye yetimin bacası daima tüterdi Eski'den kastımız ne dün, ne de evvelki gündür Beşeriyet böyle günler gördü demek istiyoruz Şimdiyse, Evler yolların üstüne yapılıyor Fakirin aylığı pencereye "perde" diye çekiliyor Bir de perdesiz pencereler var ki, sokaktan geçenlere, "patlayın!" der gibi bir hal içindeler Artık lokanta vitrinleriyle kadın arasında bir fark kalmadı İkisi de reklam ediliyor At, merkep, deve gibi bineklerin yerini demir otomobiller aldı Ünsiyet etsin diye mi nedir, şimdi de kalpler demirleşti Merhametin yerine menfaat geçti Şefkat kelimesi dört mevsimin de "turfanda"sı oldu Fakir misafirlere okul kitaplarında rastlanırken, zengin misafirler evleri doldurmaya başladı Bir gösteriş yarışına girişildi O ne ikram ettiyse, beriki bir fazlasını ortaya getirme gayretinde Hak, kuvvetlinin eline geçtiğinden, yetimin, kimsesizin hakkı yok kabul edildi Yevmiyeli şahitler çıktı Elli lira verdiğin, elli yalan söylüyor Bir yanda dünyayı yiyenler, bir yanda dünyayı yiyenleri yemeye hazırlananlar Yine de geçmişteki ümitsizliğim bugün yok Bu dünya sahipsiz olmadığı gibi, bu memleket de sahipsiz değildir Neden ümitsiz olalım? "Bu hayat yaşanır mı!" dediğim günler oldu Bugün hem geleceğimden ümitliyim hem de cennetten ümitliyim "Allah'tan ümidini kesenler, kafirlerin ta kendileridir" buyurmuş Rabbimiz (cc) Göz yumma güneşten Ne kadar nuru kararsa, sönmez ebedî! Her gecenin bir gündüzü vardır