İşin Aslı Muhabbettir

Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
Ehl-i sünnet âlimlerini, Evliya zatları seven kazanır; çünkü işin aslı muhabbettir Mahlûkatın yaratılmasına sebep olan, muhabbet sıfatıdır

Şimdiki insanlar, hayvani yani, nefslerinin şehvani arzularına aşk diyorlar Hâşâ! Aşk, muhabbet, sıfat-ı ilahidir, mübarektir, muhteremdir, mukaddestir Cenâb-ı Hak bize, kalbimize bu aşkın birazını vermiş Bir kısmını verip de, bir kısmını vermemek keremine yakışmaz Azını veren çoğunu da verir, inşallah

Evliya-yı kiramın ruhlarından, hayattayken feyz alındığı gibi, vefatlarından sonra da feyz alınır Hatta vefatlarından sonra daha çok feyz verirler Yeter ki sevgi, muhabbet olsun, Ehl-i sünnet itikâdı olsun, haram işlememek olsun Bir de namazları kılmak oldu mu, feyz kesilmez, artar

Evliyalar da Allahü teâlânın sıfatlarıyla sıfatlanmışlardır Onlar da, dünyada dostla düşmanı ayırmazlar Dostlara yaptıkları iyi muameleyi dost olmayanlara da yaparlar Sevmeyenler, dostlarla karışıp Evliyanın huzuruna gelirler Evliya onlara hiç kötü muamele yapmaz, dostlarına olduğu gibi, onlara da ikram ederler, tatlı konuşurlar Onlar da der ki, (Bu adam benim düşman olduğumun farkında olmadığı için dostluk gösteriyor) Evliyanın dostla düşmanı ayırmaması, nimet vermek bakımındandır Yoksa onlarla sohbet etmezler, onlara gitmezler, dükkânlarından alış veriş etmezler Ancak, onlar gelirse, karşılaşırlarsa ayırt etmezler Fakat dostlara giderler, hastasını ziyaret ederler, cenazesine giderler, diğerlerine gitmezler

Allahü teâlânın feyzi her an dinli dinsiz herkese gelir Bu feyzi alıp alamamak kişinin kabiliyetine bağlıdır

Mürşid-i kâmilin feyzi, taleple gelir Feyz gelmesinin iki şartı vardır:
1- Sevmek Sevmek edeple olur Edep, peki demek, söz dinlemektir Mürşid-i kâmile karşı saygısızlık yapılırsa feyz kesilir
2- İnanmak İnanmak, o zatın büyüklüğüne zerre kadar dahi şüphe etmemek demektir

Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını severek okuyan, onların feyz ve bereketine kavuşur