Gelgitler İçinde Yaşamak

**lidif** · 08-20-2008

Evinin seni içine sığdıramayacak kadar dar olduğunu fark edeceksin

Sokağa fırlayacaksın

Sokaklar da dar gelecek…
Tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği gibi

Ne denizin mavisi açacak içini, ne pırıl pırıl gökyüzü

Kendini taşıyamayacak kadar çok büyüyecek, bir yandan da kaybolacak kadar küçüleceksin

Birileri sana bir şeyler anlatacak durmadan

"Yasamak güzel

"
"Boş ver, her şey unutulur

"
Sen hiç birini duymayacaksın

Gözyaşlarından etrafı göremez hale geleceksin

Ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarında ölmek
isteyecek kadar çok seveceksin

Hep ondan bahsetmek isteyeceksin

"Ölüme çare bulundu" ya da "Yarın kıyamet kopacakmış" deseler başını
kaldırıp "Ne dedin?" diye sormayacaksın

Yalnız kalmak isteyeceksin

Hem de kalabalıkların arasında kaybolmak

İkisi de yetmeyecek

Geçmişi düşüneceksin

Neredeyse dakika dakika

Ama kötüleri atlayarak

Onunla geçtiğin yerlerden geçmek isteyeceksin

Gittiğin yerlere gitmek

Bu sana hiç iyi gelmeyecek

Ama bile bile yapacaksın

Biri sana içindeki acıyı söküp atabileceğini söylese, kaçacaksın

Aslında kurtulmak istediğin halde, o acıyı yaşamak için direneceksin

Hayatının geri kalanını onu düşünerek geçirmek isteyeceksin…
Aksini iddia edenlerden nefret edeceksin

Herkesi ona benzetip

Kimseyi onun yerine koyamayacaksın

Hiçbir şey oyalamayacak seni

İlaçlara sığınacaksın

Birkaç saat kafanı bulandıran ama asla onu unutturmayan…
Sadece bir müddet buzlu camın arkasından seyrettiren

Bütün şarkılar sizin için yazılmış gibi gelecek

Boğazın düğümlenecek, dinleyemeyeceksin

Uyumak zor, uyanmak kolay olacak

Sabahı iple çekeceksin

Bazen de "Hiç güneş doğmasa" diyeceksin

Ne geceler rahatlatacak seni ne gündüzler

Ölmeyi isteyip, ölemeyeceksin

Belki çivi çiviyi söker diye can havliyle önüne çıkana sarılmak isteyeceksin…
Nafile

Düşüncesi bile tahammül edilmez gelecek

Rüyalar göreceksin, gerçek olmasını istediğin

Her sıçrayarak uyandığında onun adını söylediğini fark edeceksin

Telefonun çalmasını bekleyeceksin

Aramayacağını bile bile

Her çaldığında yüreğin ağzına gelecek

Ağlamaklı konuşacaksın arayanlarla

Yüreğin burkulacak

Canın yanacak

Bir daha sevmemeye yemin edeceksin

Hayata dair hiçbir şey yapmak gelmeyecek içinden

Onun sesini bir kez daha duymak için yanıp tutuşacaksın

Defalarca aradığı günlerin kıymetini bilmediğin için nefret edeceksin

Yaşadığın şehri terk etmek isteyeceksin

Onunla hiçbir anının olmadığı bir yerlere gidip yerleşmek

Ama bir umut

Onunla bir gün bir yerde karşılaşma umudu

Bu umut seni gitmekten alıkoyacak

Gel gitler içinde yaşayacaksın

Buna yasamak denirse

Razı mısın bütün bunlara?
Hazır mısın sonunda ölüp ölüp dirilmeye?

O halde aşık olabilirsin

08-20-2008	#1
lidif	Gelgitler İçinde Yaşamak Evinin seni içine sığdıramayacak kadar dar olduğunu fark edeceksin Sokağa fırlayacaksın Sokaklar da dar gelecek… Tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği gibi Ne denizin mavisi açacak içini, ne pırıl pırıl gökyüzü Kendini taşıyamayacak kadar çok büyüyecek, bir yandan da kaybolacak kadar küçüleceksin Birileri sana bir şeyler anlatacak durmadan "Yasamak güzel" "Boş ver, her şey unutulur" Sen hiç birini duymayacaksın Gözyaşlarından etrafı göremez hale geleceksin Ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarında ölmek isteyecek kadar çok seveceksin Hep ondan bahsetmek isteyeceksin "Ölüme çare bulundu" ya da "Yarın kıyamet kopacakmış" deseler başını kaldırıp "Ne dedin?" diye sormayacaksın Yalnız kalmak isteyeceksin Hem de kalabalıkların arasında kaybolmak İkisi de yetmeyecek Geçmişi düşüneceksin Neredeyse dakika dakika Ama kötüleri atlayarak Onunla geçtiğin yerlerden geçmek isteyeceksin Gittiğin yerlere gitmek Bu sana hiç iyi gelmeyecek Ama bile bile yapacaksın Biri sana içindeki acıyı söküp atabileceğini söylese, kaçacaksın Aslında kurtulmak istediğin halde, o acıyı yaşamak için direneceksin Hayatının geri kalanını onu düşünerek geçirmek isteyeceksin… Aksini iddia edenlerden nefret edeceksin Herkesi ona benzetip Kimseyi onun yerine koyamayacaksın Hiçbir şey oyalamayacak seni İlaçlara sığınacaksın Birkaç saat kafanı bulandıran ama asla onu unutturmayan… Sadece bir müddet buzlu camın arkasından seyrettiren Bütün şarkılar sizin için yazılmış gibi gelecek Boğazın düğümlenecek, dinleyemeyeceksin Uyumak zor, uyanmak kolay olacak Sabahı iple çekeceksin Bazen de "Hiç güneş doğmasa" diyeceksin Ne geceler rahatlatacak seni ne gündüzler Ölmeyi isteyip, ölemeyeceksin Belki çivi çiviyi söker diye can havliyle önüne çıkana sarılmak isteyeceksin… Nafile Düşüncesi bile tahammül edilmez gelecek Rüyalar göreceksin, gerçek olmasını istediğin Her sıçrayarak uyandığında onun adını söylediğini fark edeceksin Telefonun çalmasını bekleyeceksin Aramayacağını bile bile Her çaldığında yüreğin ağzına gelecek Ağlamaklı konuşacaksın arayanlarla Yüreğin burkulacak Canın yanacak Bir daha sevmemeye yemin edeceksin Hayata dair hiçbir şey yapmak gelmeyecek içinden Onun sesini bir kez daha duymak için yanıp tutuşacaksın Defalarca aradığı günlerin kıymetini bilmediğin için nefret edeceksin Yaşadığın şehri terk etmek isteyeceksin Onunla hiçbir anının olmadığı bir yerlere gidip yerleşmek Ama bir umut Onunla bir gün bir yerde karşılaşma umudu Bu umut seni gitmekten alıkoyacak Gel gitler içinde yaşayacaksın Buna yasamak denirse Razı mısın bütün bunlara? Hazır mısın sonunda ölüp ölüp dirilmeye? O halde aşık olabilirsin