Sen gittin


Bir zifiri karanlık, bir zından yalnızlığı, ağır bir boşluk bıraktın geride

Gittin ve dönmeyeceksin bir daha

Haklısın gidişinde, bu aşkı bitirmekte haklısın

Tek söz söyleyemedim

Yüzüne bakamadım

Karşında ağlamadım

Eridim, tükendim, bittim

Sonsuzlukta bir insan nasıl olur


sesi soluğu nasıl duyulur?
Elveda aşkım


Elveda sevgilim

Sen kendini hiç böyle gereksiz, böyle değersiz, böyle yapayalnız hissettin mi? Ayrılık ölüm kadar acı ve soğuk

Aynalara bakıyorum

Aynada gördüğüm ben değilim

Gözlerim cehennem ateşi


dudaklarım mühürlenmiş

Ellerim titriyor

Yüreğim kızgın demirlerle dağlandı

Yokluğunun bedeli çok ağır sevgilim
Sevinçlerim, hayallerim, umutlarım, renkli dünyam elveda


Elveda yaşamak


Yaşamın anlamı elveda

Kimse farkında değil yokluğunun

Sensiz ne hallerde olduğumu kimse bilmiyor

Anlamıyor yitip giden bir aşkın kederini
Düne kadar en yücesini yaşadım mutluluğun, ayaklarımın altından kayıp gidiyordu toprak, denizlerin ovaların üstünde uçuyordum

Güneş kadar yakındı bana aşk

Güneş kadar sıcak ve parlak

Bıraktın birdenbire, kanatlarım kesildi

Hızla çakıldım yere, boşluğun içindeyim, şimdi hiçbir şeyim

Oysa dünyanın en zenginiydim

Bütün çiçekler bizim için açardı, bizim için ballanırdı meyveler, ekinler bizim için bereketli, sular bizim için çağlardı

Şimdi toz duman içinde kızgın bir çöldeyim

Yönümü yolumu şaşırdım

Sam rüzgarlarına bıraktım gövdemi, sürüklenmekteyim
Sen bensiz nasılsın, bilmiyorum

Rahat mısın, mutlu musun, bu kadar çabuk beni unutur musun?


Nasıl birden mazi olursun?
Düne kadar gözlerinden aşkı içtiğim, dudaklarında yüreğimi erittiğim, uğruna bıçaklar çekip dünyaya meydan okuduğum ey sevgili nerdesin? Kimlesin?


kimlerlesin?


Kimlerle oynaşır gönül eğlersin? Ben burada, terk edip gittiğin yerdeyim
Elveda aşkım


Elveda birtanem


Elveda sevgilim! Elveda sana
