İnsanki Hasreti Kadar

Aşksa:
sağır da olsa dile döner seslenir
Düşse:
eni sonu suya düşer ıslanır
Aşktan öte başka hangi tohum yeşerir
hangi dal sürgün verir ezildiği yerinden?
( Dolunaydı Dağların buğulandığı,
toprağın yoncalandığı aydı Öpsem,
yaralanır sandığım
çiçekler kadar körpeydi bahar
Bir yanım sazınca külhan,
yağız, civan, atmaca;
bir yanım nazınca uslu,
suskun, ıssız, utangaç,
savrulup savrulup sokaklara
söylediğim şarkılar
süsüydü ömrümüzün,
yitince bulunmaz zenginliğimiz
Ne güzel günlerdi ah
ne güzeldin gençliğim;
gönlümü tarih düşüp
ömrümce yol gözledim,
yazık ki sen beklemedin )
İki derde yenik düştüm ne çare:
biri aşk
biri düşten düşe sızım sızım yüreğim
Taşa çaldım derdimi,
taş çatladı kıvrım kıvrım kök verdim;
güle sardım kendimi,
gül kurudu derdim azdı yürüdü
İnsan ki hasreti kadar:
belki bin sevda bin ayrılık
fakat
bir aşk bir intihar
bir ömre ancak sığar