Özgürlüğe Yelken

Denizlerde olmak vardı şimdi
Tam ortasında bildiğin bilinmezliğin
Kendi bilincinin sınırlarını kaparatak her bildiğine
Bilinmez oluvermek bilinmez bir denizin bulunmaz bir noktasında
Dalgalarla oynaşmak
Ay'la cilveleşmek
Göz kırpıvermek seni bulması her an olası bir balığa
Dudakların isimsiz kalmalı
Ve düşüncende hiç bir iz hiç bir anı olmamalı
Bütün kelepçeleri geride barakarak
Ve bütün yaşanmışlıkları silerek
Yeniden başlama umudu hep yüreğinde
Ne kadar yorgun ne kadar yorulmuş olsanda
Ve ne kadar yormuş olsalar da seni
Ve sen unutarak yorduğun kişileri
Rotan özgürlük olmalı yok
Bunun adı kaçmak değil
Bunun adı yeniden aslında
Ya seversin mücadeleyi
Ya hiç çıkamazsın yola
Ama sen ne kadar sevsen de sevdiğini
Anladığın an artık sevilmediğini
Göze alabilmesin yeniden'i
Yeniden sevemezsin belki
Ya da sevmelerin o sevmek olmayabilir elbette
Sevilebilirsin yeniden
Bir kuş
Bir dalga
Bir bulut
Bir yakamoz
Ve bir gün
Bir ölüm
Sevebilir seni
Kaybolabilirsen denizlerin bilinmezliğinde