Cerrah

cerrah

seni yaşıyor sanırsın bütün sevdalar hayallerinde
rastık karası bulaşmışken mabedinin mum ışıklarındaki alaca karanlığına
beyazı düşünürken buz kesen sevgililerinin hayallerine
cerrahın etkin ve bıçkın ellerinde namus bedeli temizlik uğraşlarını
yine dikildiğinde hayata herşeyi unutuverirsin
yine seni yaşıyor sanırsın bütün sevdalar
gözlerin buğulu yorgun sitemkar ve sönük aşka nefret bakışlarla
teslim oluvermekte neymiş işte ben varım!
koskoca düş saraylarını terkedip merdiven altlarındaki sevdalara özenip imrenerek
bir çalı misali yüreğinle birlikte rakip bedenlerde


seni yaşıyor sanırsın her gördüğün sevda
unutkanlığına yenik tükenmiş kim varsa seni yaşıyor sanırsın
dizlerini karnına çekip yanlızlığına sarıldığında sımsıkı sararsın kendini
başını dayayıp dizlerine pencereye dalıp giderken bir boşlukta olduğunu yeni anlarsın
kalkıp dikildiğinde hayata bütün sevgiler seni yaşıyor sanırsın hala
bir eşofman dağınık saçlar üzgün bakışlar yanlızlık prensindir artık acımasızca
geçmiş geleceğin alt yapısıdır
yinede süslenip dışarı çıktığında dikilirsin yaşama sanırsınki yaşadıklarını bütün sevdalar yaşar
kimleri kimbilir katacaksındır bu sakatlanmış sevdana acılara gebe yarınlarla
yine cerrahın etkin ve bıçkın ellerinde namus bedeli temizlik çabalarına hedef
heyecanı tükenmemiş sevgililerin düşlerine ilah olarak girmeye aday


oğuz gölçik yazar