Anne; Bana Daha İyi Bir Yalan Bul!

Aklımın olmazlarından darmadağın ettim geceyi,
Kaçtığım aşka yakalandım sonunda
Bulduğum an yitirdiğim sözcükler gibiyim,
Sesimden kaçıyorum ele veriyorum kendimi
Serserinin biriyim

Gecenin bir vakti yürüyüp gidiyorum içimden,
Yazımın her zaman ağlayan bir imi,
Yüzümün yarım kalan gülüşleri resmeder bir hali var
Önümde hep iki yol,
Birini yürüsem geç kalıyorum birine
Kırgınım, mızıkçının biriyim
Hep ucu ucuna yetişmeyim sevmelere

Başı boş bir rüzgar gibi gelip geçiyorum nesneden,
Gizli bir özneyim adımı çağırmıyor kimse
Hep bir ayrılığı soyunup giyiniyorum,
Hep yarım kalıyor nota,
Hep aynı şarkıyı söyleyip, aynı yerde detone olan biriyim
Bezginim, kaldırmaz aldanışları artık yüreğim

İnceldiği yerden bir düğüm daha atabilirim,
Delinin biriyim asfaltın ortasına yatabilirim
Bir düğüm daha atabilirim,
Dönüp baktığımda ipteki düğüm sayısıdır yaşamalar bilirim

Anne bana daha iyi bir yalan bul!
Kendimi avutmaya gücüm yok artık
Kendimi sırtımda taşımaktan yoruldum,
Anahtarı kırılmış kapı gibiyim
Kilitliyim üstelik, kimsesizin biriyim,
Suya atılmış buz parçası gibiyim
Vakitsiz bir yağmurum,
Bir gün bir yerde apansız dinebilirim
Anne beni bu kez doğurma bir daha!

güsel paylaşımın için tşkler abi

emeğine sağlık gözyaşı