Kanıt

KANITyalnız çığlığım var elimde yokoluşu kanıtlamak içindengede tutmak için aşkın ve kurtuluşun cesaretiniunutulmaz ki senin şakaların terazisindehep acının kefesinde dara olduğunaşkı tadışın rakıyı yudumlayışınsusmayı küsüşün sesi ünleyişinanımsanır her eflatun düşüneyalancı ama yeni bir aşkı yakıştırdığınbehçetim don değiştirmiş hezarfenimçıkarmış yüreğinin kanatlarınımadımak'ta uçmaklığa kavuşursöyledikçe sır tutmaz aynalar ele veriyor kimliğinikoşuyor kış tozuyor baharbitiyor güz kavuruyor yaz yakıyorkırılıyor boynu kuğuların pervanelerinhasretlerin metinlerin asaflarıngösterdikçe gizi yitiyor görüntülerdekirletilen insanlığınbehçetim don değiştirmiş hezarfenimçıkarmış yüreğinin kanatlarınımadımak'ta uçmaklığabiliyorum gülüşün deprembiliyorum haykırışın boransusturur ama ya acıyıbiliyorum soluğu cana can verir, olsun!durnasıl da yakışıklıdır gözleri: giritli, göçmendudakları çarpışırken dilinin erdeminedişleri şahmeran kalesinin temel taşlarıdüşleri, ne de olsa askeri bir tıbbiyeli, eyy!behçetim don değiştirmiş hezarfenimçıkarmış yüreğinin kanatlarınımadımak'tasen ki görkemli voltanı atarkentutulur kapıları insanlığın ve umarsızlığınbelki bir unutkanlıktır kalır: kardeşlikpasaportunun ritsos'la paylaşılmasıbiliyorsun yaşam yaşatmaktırkanın dolaştığı her yerde ve insanlığıkimin gücü yeter 'yangında ilk kurtarılacaktır' demeyebehçetim don değiştirmiş hezarfenimçıkarmış yüreğinin kanatlarını(çıkarınız yüreğinizibu ülkenin sahibi kim: bilmiyorumben acılarelininkini: biliyorum)behçetim ağabeyimkendi çığlığımdır ancak ses veren çığlığıma

Tuğrul Asi BALKAR