Gül İkindileri

Gül İkindileri(~Kâf’ın Zeyli~)

~tüm güllerin efendisine~

«Ente şems'un, ente Bedr'un Ente Nûr'un a'lâ Nûr»

adın bir mezcûpkâr ağıttır dudaklarımda
rûhum bir deli at; çıldırmanın son noktasında
her yanım sana uzak ve her yanım sana cehennem;
çileyle doğurdu beni annem,
sen açarken gözlerini gül tasında

adın okudu cinnîler, ninni diye kulaklarıma
adın bir goncâydı; açtı ha açtı dudaklarımda
kanattı bahçelerde rûhumu gül ve diken;
ben bir derviş libâsında
gökten ağıt isterken

adın içimde o gün geçtikçe büyüyen
kutsanan ve sönen gözyaşı ırmaklarında
kapıları Besmele'yle işlenmiş bir kentten,
girdim bin bir sırlı azîzler hülyâsına
bir anlık bir rûyetti aşk bana vaadedilen;
seni el açtıran merhamet kapılarında
ayrılan sabır: etten ve kemikten
kaç ölünün işkencecisi, cevr ü cefâsında
tek bir nazâr, ölüm ve hayât üfleyen;
bekleyenlere dirilmeyi İsrafil'in sûrunda
mahşer yerinden, sırat köprüsünden
çalınma bu incecik vâveylâ:
seni el açtıran merhamet kapılarında;
bir anlık bir rûyetti aşk bana vaadedilen

bir yanın batı ve bir yanın Asya
beklentisinde dirilişin bir kadın Asya

bir cân olur güle, toprakta ölen her damla,
gün gelir gönlünde, gülün yine cân bulur
yanmasa pervane aşk yerine ışıkta,
kurtulmaz gönlü gâmdan; savrulur, vîrân olur
el açtığın merhamet kapılarında,
tek mübârek duân, ona artık terk-i cân olur
ödüldür yanmak yâr yerine âşığa:
«yerin yok cehennemde, anla bir ân olur! »

bir cân olur güle, toprakta ölen her damla

yine girer Medîne, gönüllere ihrâmla
nûrlanır arz ve sem'â, Mescid-i Harâm'la

gözlerin ki bir siyâh (*) taş, râhm cennetinden,
bir Sidret'ül Müntehâ ki bakışların arasında
bir kez çağırsan beni, ismimi söylesen,
ben bulsam kendimi Minâ'da taşların arasında
düşlerimdeki gibi sırtını dönmesen,
kapansam eteğine yine gözyaşlarım arasında
bir kerecik gönül alsan, kelâm etsen
bir kerecik çağırsan beni

bir adın da Şemş ve bir adın Misbâh'üs-Süreyyâ
gönlümdeki pervâne, dile gelse, âh bir konuşsa!
incitmesin gönlünü, incitmesin sakın bu vâveyla!
haykıracak gökler seni, kelimeler sussa

seni el açtıran merhamet kapılarında;
bir anlık bir rûyetti aşk bana vaadedilen

Mehmet Akif ARDIÇ, 19 Eylül 2006