Kirpiklerine Dokunarak Sevecek ßaşka ßi aşk ßulamazsın Sevgili...!

**gülgüzeli** · 05-04-2008

Şehirler arası büyüyen bu sevda,er geç vusLata erecek sanıyordukve ben,sana uzak yıLdızLardan,en yakın parlaklıklar biriktiriyordum gönlümde

Zaman geçtikçe kazınan,kazındıkça kapanan bir yaranın iki ucunda kanıyorduk ama kan kaybeden ve aciL yaşLar döken heb ben oluyordum

Sana qeLmenin adıydı ‘ qiTmek’ ve ben her gelişimde, vardiyası vurgun hiçligime gidiyordum kendimden Senin gemilerin yaşanacak rıhtım ararken mawiLiklere, ben seferLer düzenliyordum; seyyah qençLiqin, rıhtımsız,Limansız ve qemisiz esirLiqine Oysa ben sana baharın aydınlıqı kadar saklanmıstım ve sana yaLansız yanışlarda susamıştım kıymetlim

güLüşün aqLatırken KadınLıqımı, ben cocukluguma giderim orada yoksun ve olmayısına kefen sarabilecek kadar, kundaksız bir sewda artıqından geldim ‘geLdim’ diyebiLmek içinse, çoçuklugumu öLdürebilecek kadar senindim

Yüz gece, yüz yerden, yüzüme usturalar düştüher izde bir yüz kaLdı kaLan her izde anılar yüzdü Acılar gözümden yüreqime düştü; izLer geceLerime gizLer dogurdu… bu dört duvar, bu sensizLik her gün biraz daha uzun Kapımda bekleyen umut dolu bahar bile sensiz içime sıgmıyor Yakın infilaklar sokaqında, uzak isyanlar dolaşıyor Şehir sıcak, kenT soquK Caddeler, mahşer yalnızLıgıma sahiplik yapamıyor ve tüm sahipler iyi bir oyunun kabir azabında baş rolleri oynayamıyor Perde inmiyor, sahne kapanmıyor…

Beni benden ayıran, beni bana ayartan SewqiLi! küfür qibi kanayan bu yaradan yangınlar doguyor aLew aLew sönüyoR,cayıR cayıR susuyoRum Sana aiT ne waRsa yakıp yıksaydım keşke diyorum Ne çaRe güçüm yetmiyoR En büyük sewqiLer geçiyoR yanımdan,bakamıyorum’Kendini inTihaRdıR ‘ bu diyoRLar,diyenleri duymuyorum biLe…

Seni bilmeyenLerin bilmelerine ‘sen’ ekleyemem ki! Kapılarımın ilk açılışıyla kapandıqını hangi kelime hakgi kelime koynunda söyleyebilirim ki! Anlamını kaybeden cümleler arsında, siLiK biR bekleyişle tükeniyorum Her tren her otobüs gidiyor ben kaLıyorum Yada her tren , her otobüs ve her kırlangıç kalıyor ben kanmıyorum…

Şimdi sen, bunca cümlenin ardında neler Var, her zamanki qibi biLme…! Sadece,sadece beni bana ver artık peşinden sürükleme…
oysa, oysa meRdiwenin aLtında oTururken qözLeRine bakaRken; O an ßana kiRpikLeRinin sayısını soRsan söyLeyeßiLiRdim seni kiRpiklerine dokunarak sevecek ßaşka ßi aşk ßulamazsın artık sevqili

alıntı

05-04-2008	#1
gülgüzeli	Kirpiklerine Dokunarak Sevecek ßaşka ßi aşk ßulamazsın Sevgili...! Şehirler arası büyüyen bu sevda,er geç vusLata erecek sanıyordukve ben,sana uzak yıLdızLardan,en yakın parlaklıklar biriktiriyordum gönlümde Zaman geçtikçe kazınan,kazındıkça kapanan bir yaranın iki ucunda kanıyorduk ama kan kaybeden ve aciL yaşLar döken heb ben oluyordum Sana qeLmenin adıydı ‘ qiTmek’ ve ben her gelişimde, vardiyası vurgun hiçligime gidiyordum kendimden Senin gemilerin yaşanacak rıhtım ararken mawiLiklere, ben seferLer düzenliyordum; seyyah qençLiqin, rıhtımsız,Limansız ve qemisiz esirLiqine Oysa ben sana baharın aydınlıqı kadar saklanmıstım ve sana yaLansız yanışlarda susamıştım kıymetlim güLüşün aqLatırken KadınLıqımı, ben cocukluguma giderim orada yoksun ve olmayısına kefen sarabilecek kadar, kundaksız bir sewda artıqından geldim ‘geLdim’ diyebiLmek içinse, çoçuklugumu öLdürebilecek kadar senindim Yüz gece, yüz yerden, yüzüme usturalar düştüher izde bir yüz kaLdı kaLan her izde anılar yüzdü Acılar gözümden yüreqime düştü; izLer geceLerime gizLer dogurdu… bu dört duvar, bu sensizLik her gün biraz daha uzun Kapımda bekleyen umut dolu bahar bile sensiz içime sıgmıyor Yakın infilaklar sokaqında, uzak isyanlar dolaşıyor Şehir sıcak, kenT soquK Caddeler, mahşer yalnızLıgıma sahiplik yapamıyor ve tüm sahipler iyi bir oyunun kabir azabında baş rolleri oynayamıyor Perde inmiyor, sahne kapanmıyor… Beni benden ayıran, beni bana ayartan SewqiLi! küfür qibi kanayan bu yaradan yangınlar doguyor aLew aLew sönüyoR,cayıR cayıR susuyoRum Sana aiT ne waRsa yakıp yıksaydım keşke diyorum Ne çaRe güçüm yetmiyoR En büyük sewqiLer geçiyoR yanımdan,bakamıyorum’Kendini inTihaRdıR ‘ bu diyoRLar,diyenleri duymuyorum biLe… Seni bilmeyenLerin bilmelerine ‘sen’ ekleyemem ki! Kapılarımın ilk açılışıyla kapandıqını hangi kelime hakgi kelime koynunda söyleyebilirim ki! Anlamını kaybeden cümleler arsında, siLiK biR bekleyişle tükeniyorum Her tren her otobüs gidiyor ben kaLıyorum Yada her tren , her otobüs ve her kırlangıç kalıyor ben kanmıyorum… Şimdi sen, bunca cümlenin ardında neler Var, her zamanki qibi biLme…! Sadece,sadece beni bana ver artık peşinden sürükleme… oysa, oysa meRdiwenin aLtında oTururken qözLeRine bakaRken; O an ßana kiRpikLeRinin sayısını soRsan söyLeyeßiLiRdim seni kiRpiklerine dokunarak sevecek ßaşka ßi aşk ßulamazsın artık sevqili alıntı __________________