Hoşçakal'ım...Elveda'm dı...Anlamadın...

Belki alışkındı kulakların bu iki kelimenin dudaktaki dansınaHoşça kal ; bir daha görüşmenin güvencesiydi Bir önceki adımıydı bir sonraki buluşmanınHoşça kal denir ve hoşça kalınırdı senin aşklarında Oysa bende Elveda demektir hoşça kal, bilemedin; kısacık zamanlara sığan tutkunun kılavuzluğundaki bu aşkta

Duvarlarıma sana dair çok da fazla olmayan anılarımı çerçeveleyip astığım bir gece vermiştim kararımı Her nedense çok eğri büğrü duruyordu resimler Anılar mı yakışmadı resimlere, yoksa resimler mi yapışmadı çerçevelerin sabitliğine anlayamadım Ama ters duran bir şeyler vardı bu tuhaf görüntüdeSarhoş naralarını tıpkı birer otriş gibi dolamıştım kelimelerin boynuna Sonra birdenbire hayretle, o gideceği yönü şaşırmış naraların sokaklardan değil yüreğimden geldiğini fark ettim Yalpalaya yalpalaya yeni bir limana demir atmaya giden, adımlarını bir türlü aynı hizaya getiremeyen bu ayaklar, benim sevdamı arşınlıyorlardıYine yanlış yollara, yanlış ayakkabılarla dalmıştım düşüncesizce Nasır tutan kalbimdi, parmaklarım sapasağlamdı görünüşte! Bakmamıştım mor sarmaşıklı yaprakların altındaki kocaman dikenlerini saklayan bataklıklaraAh aylak ruhum; yine aldanmıştı gökyüzünün kızıl, fettan saçlarınaOysa çeviriverseydi tutkudan körelen gözlerini birkaç bakış aşağıya, sevdasına arapsaçı gibi dolanan yalanları fark edebilecektiAh aşka hiç doymayan aç ruhum, kısacık mutlulukların lezzetli mezeler olduğu bu sofrada, kadeh kadeh şarapları hapsedip damağına yine de aç kalktın aşkın saflığına

Hesaplaşma yüklü bir gecenin sabahıydı sana vedam Oysa sen sadece hoşça kal dedim sanmıştınKanter içinde kaldı dudaklarım sana söyleyemediklerimi kendime haykırmaktan Söylesem anlamazdın, biliyorumÜstünde hiçbir etiket olmayan bir şişeye konmuş bir yardım mesajıydı kelimelerimBen ıssız bir adada; yanında almak isteyebileceği üç şeyi bile olmayan bir kazazedeydim Çok tirajik biliyor musun? Üç şey alamazdım yanıma, almayı isteyebileceğim tek şey sendin Ve sen bana aynı cümlenin içindeki iki kelime kadar yakın; ve aynı zamanda aynı cümlenin içinde asla bir araya gelemeyecek iki kelime kadar uzaktınÇelişkilerin bileşkesi bir sevgiliŞarkılar saki olmuştu masama Hep acı olan mezelerimi getirirken soframa, biri geldi biri gitti upuzun bir yalnızlık boyuncaŞarabımın tadı daha mı mayhoştu ne! O tanıdık tadı yapıştırabilmek için dudaklarıma, günün ağarması gerekti kadehlerin tanıdık lal kırmızısında

Sana hoşça kal demek hiç kolay değildiÇünkü benim için hoşça kal, elveda demekti
Benim sözlüğüm neden farklıdır bilemedim hiçYazmasın istedim vedalar ve vedalara yüklü anlamlar sayfalarda, boş yere aradım uzun soluklu aşkları yırtık sayfalardaNedendir bilmem hep ama hep ayak izleri oldu satırlarımdaKah kuma gömülüp kaybolan ayakların izlerini aradım çöl ıssızlığı akşamlarda, kah demirden bir örs gibi vurdum adımlarımla vurgun sonlara

Hatırla sevgili içinde koşar adım coşan sevişleriniSakin limanlara demir atmak isteyen gemimin çıpası havada kaldı Uzun soluklu bir aşkı, bir kar tanesinin bir kartopuna ve ardından bir çığa dönüşmesi gibi yaşamak isterken, sağanak yağmurda ıslanıp, sırılsıklam kaldım yalnızlığımlaÇok yükseklere saklamıştım ben sevgimi, sen upuzun adımları yüklerken bacaklarına, dümdüz bir yol üzerinde koşup durdun boş yereBaşını kaldırıp bakmayı akıl edemedin göğün gülümseyen mavi gözlerineUzaklıkları hala ölçülerle sabitleyen bir düzene esirken sen, ben çok başka bir coğrafyada farklı bir iklimin estirdiği rüzgara dönüşmüştüm bileİki kelimenin buluşamadığı cümleler, gökyüzüyle yeryüzü arasından çok daha uzak mesafelerin timsaliydi yüreğimdeSen takılmışken bildik hikayelerin tanıdık işleyişine, ben bir masalın içinde sakince bekliyordum sessizlikle çoğalan çığlıklarımı gömüp göğsüme

Sadece hoşça kal deyip gittim diye; yüreğin hala küskün biliyorumElveda çok büyük bir kelime Sığmadı dudaklarımın sınırları içine
Sözlüğümden haberdar olacak kadar çok kalmadın sevgili , yüreğimde Benim “hoşça kal” ım yazılmış yanlışlıkla elveda kelimesinin yerineKim bilir belki de bir hoşça kal en çok bu aşktaki kadar yakışır elveda hanesineBazen sözcükler biz farkına bile varmadan, kayıp gider dilimizden; bizim bile yerleştirmekte güçlük çekebileceğimiz en uygun yere


alıntı