İçim acıyor

Ne tarif edilmez bir duygu bu

Yerini belli edemiyorum

"Sol yanım" diyemiyorum mesela

İçim işte

Her zerrem, her nefesim

İçim acıyor, dayanamıyorum
Nasıl tarif edilir bilmem ki

Hem tarif etmeye gerek var mı ki
"İçi acıyan" anlar ancak bendeki bu hali

Gökyüzüne bakıyorum

Hilal çıkmış bu akşam

Ama her zaman karşısındaki yıldızı kollarıyla sarar gibi duran hilal, bugün sırtını dönmüş yıldıza

Hilal küskün, yıldız üzgün

Sanki onlar bile beni anlatıyor,onlar bile halime tercuman

Bu ıssızlık, bu yalnızlık ne yaman!

Ne çöle benzer halim, ne okyanusa

Hani okyanus çöle yağsa belki çiçek açar da, bir ot bile yeşermez gönlümün umut dağında

Bitişleri içiyorum yudum yudum

Elimden gelse, becerebilsem, bir gün boyu uyurdum

Uyur ve unuturdum

Lakin olmuyor, uykular firari

Geceler,bitmek bilmez karanlık, bir ânı asır misâli

Sabah olsun diye yalvarıp duruyorum

Hayallerimi gecenin bağrına dolduruyorum ve şafak sökmeden hepsini vuruyorum

Güneş doğuyor ,lakin gönlüme değil

Kalemi elime almışım farkında olmadan

Bakıyorum ki yazmaya başlamışım

İstemiyorum

Kendi ırmaklarım, kendi içime çağlasın artık
Kendi bendlerimi yıkayım
Hasretlerim yaralarımı dağlasın
Kendi gözlerime bakayım
Ve gözlerim halime ağlasın
Kendi şehirlerim viran olsun
Kendi kendime öleyim
Kalemim kendimce sussun

!!