Bİr Gün Mutlaka Yalniz Kalacaksin

Bir gün yalnız kalacaksın

Sırtını sıvazlayanlar çekip gidecek,

Senden çıkarı olanlar

Sen düştüğünde bakmayacak dönüp,

Umduğunu bulamayanlar karalayacak

Yerden yere vuracaklar seni

Bir gün yalnız kalacaksın

Ellerinde dünden kalma kömür lekesi

Akşam üşümesin diye çoluk çocuk

Yaktığın sobanın is kokusu ceketinde

Sabahın köründe titreyerek

Üç kuruşa işe koşacaksın

Bir gün yalnız kalacaksın

Hayallerini onaylayıp gaz verenler

Sana birçok söz verenler

Kemirip peynirlerini kaybolacaklar

Su verdiklerin suyunu kesecek

Dost bildiklerin yüzünü dönecek

Yüreğini anlatamamanın

Çığlıklarını atacaksın

Birisi için birini

Diğeri için diğerini kırmadığını

Tüm bunların birikip

Senin omuzlarında hayatına mal olduğunu

Şair bile olsan

Seni dinlemeyenlere

Zaten nasıl anlatacaksın

Bir gün yalnız kalacaksın

Seni anladığını zannettiklerinin bile

Anlamadığını üzülerek göreceksin

Aslında hayat denen bu üç perdelik oyunda

Gerçeğin olmadığını fark edeceksin

Bir sürü yalan üstüne kurulu

İlişkiler silsilesi,

Kendine bile dürüst olmayan

Klişeler arkasında saklanan

Ego bekçileri

Vesairesi…

Bir gün yalnız kalacaksın

Dostların, arkadaşların,

Arkadaş sandıkların

Anlamayacak ağzından çıkanları

Bırak gözlerine yansıyanları

Bir gün yalnız kalacaksın

Bin bir ümit yaşadığın ömrün ardında

"Ne yaptım ben?" ile

"Ne olacak şimdi?" arasına sıkışıp

Son sorunun hükmü kalmaksızın

Biraz da şanslıysan

Bir ağacın gölgesinde

Huzur bulacaksın…

Bir gün mutlaka yalnız kalacaksın…