Karar Vermeden Önce , Nasıl Karar Vereceğinize Karar Verin .. !

Öykümüze ünlü Çin Düşünürü Lao Tzu?nun zamanında geçer Lao Tzu bu öyküyü çok sever

Efendim köyde bir yaşlı adam varmış Çok fakir Ama kral bile onu kıskanırmış Öyle dillere destan bir beyaz atı varmış ki Kral at için ihtiyara nerdeyse hazinesinin tamamını teklif etmiş ama adam satmaya yanaşmamış

"Bu at Bir dost İnsan dostunu satar mı" dermiş hep

Bir sabah kalkmışlar ki

Köylü ihtiyarın başına toplanmış

"Seni ihtiyar bunak Bu atı sana bırakmayacakları

İhtiyar "Karar vermek için acele etmeyin" demiş Sadece ?At kayıp? deyin Çünkü gerçek bu Ondan ötesi sizin yorumunuz ve verdiğiniz karar Atımın kaybolması"

Köylüler ihtiyar bunağa kahkahalarla gülmüşler

Ama aradan 15 gün geçmeden Meğer çalınmamış Dönerken de vadideki 12 vahşi atı peşine takıp getirmiş

Köylüler

"Babalık" demişler "Sen haklı çıktın Atının kaybolması bir talihsizlik değil adeta bir devlet kuşu oldu senin için Şimdi bir at sürün var"

"Karar vermek için gene acele ediyorsunuz" demiş ihtiyar Sadece atın geri döndüğünü söyleyin Bilinen gerçek sadece bu Ondan ötesinin ne getireceğini henüz bilmiyoruz Bu daha başlangıç Birinci cümlenin birinci kelimesini okur okumaz kitap hakkında nasıl fikir yürütebilirsiniz?" Köylüler bu defa ihtiyarla dalga geçmemişler açıktan ama

Bir hafta geçmeden vahşi atları terbiye etmeye çalışan ihtiyarın tek oğlu attan düşmüş ve ayağını kırmış Evin geçimini temin eden oğul şimdi uzun zaman yatakta kalacakmış

Köylüler gene gelmişler ihtiyara

"Bir kez daha haklı çıktın" demişler "Bu atlar yüzünden tek oğlun bacağını uzun süre kullanamayacak Oysa sana bakacak başkası da yok Şimdi eskisinden daha fakir

İhtiyar "Siz erken karar verme hastalığına tutulmuşsunuz" diye cevap vermiş "O kadar acele etmeyin Oğlum bacağını kırdı Gerçek bu Ötesi sizin verdiğiniz karar Ama acaba ne kadar doğru Hayat böyle küçük parçalar halinde gelir ve ondan sonra neler olacağı size asla bildirilmez" Birkaç hafta sonra düşmanlar kat kat büyük bir ordu ile saldırmış Kral son bir ümitle eli silah tutan bütün gençleri askere çağırmış Köye gelen görevliler ihtiyarın kırık bacaklı oğlu dışında bütün gençleri askere almışlar Köyü matem sarmış Çünkü savaşın kazanılmasına imkân yokmuş giden gençlerin ya öleceğini ya esir düşüp köle diye satılacağını herkes biliyormuş

Köylüler

"Gene haklı olduğun kanıtlandı" demişler "Oğlunun bacağı kırık"

"Siz erken karar vermeye devam edin" demiş Oysa ne olacağını kimseler bilemez Bilinen bir tek gerçek var Benim oğlum yanımda Ama bunların hangisinin talih hangisinin şanssızlık olduğunu sadece Allah biliyor"

Lao Tzu öyküsünü şu nasihatla tamamlarmış etrafına anlattığında:

"Acele karar vermeyin O zaman sizin de herkesten farkınız kalmaz Hayatın küçük bir parçasına bakıp tamamı hakkında karar vermekten kaçının Karar aklın durması halidir Karar verdiniz mi akıl düşünmeyi dolayısı ile gelişmeyi durdurur Buna rağmen akıl insanı daima karara zorlar Çünkü gelişme halinde olmak tehlikelidir ve insanı huzursuz yapar Oysa gezi asla sona ermez Bir yol biterken yenisi başlar Bir kapı kapanırken başkası açılır Bir hedefe ulaşırsınız ve daha yüksek bir hedefin hemen oracıkta olduğunu görürsünüz"

Uzun zamandır sesi çıkmayan değerli okuyucum İrfan Bıyık?ın yolladığı bu öyküyü çevirmeyi tam bitirmişken Bir arkadaşının anlattıklarını bize naklediyordu

"Köyde büyüdüm Gelirimiz fazla değildi Çocukluk arkadaşımla okumak için köy yollarında süründük Beraberce şehirdeki Endüstri Meslek Lisesi?ni bitirdik İkimiz de yörenin fabrikası Ereğli Demir Çelik?e baş vurduk İkimize de işbaşı yapmamız için mektup geldi Tam o sırada Gazi Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi?ni kazandığımı öğrendim Arkadaşım kazanamamıştı Bana ?Allah yüzünü güldürdü Sen gidip okuyup adam olacaksın Allah beni de kurtarsın? dedi ve yollarımız ayrıldı Ankara?da binbir zorlukla okudum Fakir ailem dişinden tırnağından kesti Okulu bitirdim Dokuz ay da orada eğitim gördüm Buraya kadar hep sefalet yani Peki şimdi? Bayramlar köye gidiyorum Üç çocuk var araba yok

Giyim kuşam dersen Arkadaşım da geliyor köye bayramlarda Altında son model bir araba" Olanları anlatan arkadaşı burada biran durmuş ve şöyle demiş Mehmet Saran?a "Bir gün bayramlaşırken ?Hocam"

Lao Tzu bu soruya ne yanıt verirdi acaba?

Hıncal Uluç