Bir Gün Hamlet Siniz, Bir Gün Ophelia

bir gün Hamlet siniz, bir gün Ophelia
bırakın Tanrı aşkına roman kahramanları olmayı,ya da tiyatro

bir gün Hamlet'siniz, bir gün Ophelia

bir gün Raskolnikov'sunuz,bir gün Esmeralda

Don Kişot?belki baştan beri ve hâlâo yüzden ya zaten hep roman kahramanlarısınız

neden ama?romanın karakteristiğidir doğru,biz de biliyoruz romanın
dünyasında
şık duranın gerçek hayatta dayanılmaz olduğunuya da tersinden okuyalım cümleyi,''ne kadar trajik olursa olsun,romanda anlatılanların insanda yaşama arzusu uyandırdığını''

gerçek hayatta tahammülü imkânsız olan,romanda pekalâ dayanılır duruyorgerçek hayatta dayanamayan,bir roman kahramanına dönüştürünce kendisini,pek hoş dayanıyor

bunun için sürekli roman kahramanı oluyorsunuzböylesine kendiniz olmaktan kaçıyorsunuz

bu bedel ağır değil mi?sizin ödediğinizden bahsediyorum,biraz dayanabilmek uğruna hani

Hamlet olmaya kendiniz olmayı feda ediyorsunuzyaşanmış ve denenmiş bir hayatı geçiriveriyorsunuz sırtınızasorgusuz ve sualsizbakışlarınız Hamlet'intavırlarınız,sesiniz ,tepkiniz kendinizin değilhatta kalbinizo da Hamlet'in kalbine göre ayarlanmış

ayarlanmış ayarlanmasına da kalbiniz bayım(ya da bayan),okadar kolay ayar tutmuyor

Hamlet'in aşkını yaşayayım derken kendi aşkınızı gözden kaçırıyorsunuzSimyacı gibi kişisel menkıbenizi aramaya kalkışıyor,Nietzsche gibi ağlıyor,ya da Peçorin gibi kendinizden kaçıyorsunuzHamlet'in bakışlarının arkasından çok şaşırtıcı,bir o kadar da güldürücü biçimde sizin kendi bakışlarınız ayırt ediliyorsiz görmüyorsunuzüstelik bir tek siz görmüyorsunuzha,bir de sizin gibi roman kahramanlarına dönüştükleri kendilerini daha kolay taşıyabilenler görmüyor

her Emma'ya bir Rodolpheçoğalıyorsunuz böyleceama aslında eksiliyorsunuzbir yerde bir şeyler aksıyor hep

üstelik roman kahramanları yetmiyor,romancılar,onlar da yetmeyince şairler oluveriyorsunuzbir gün Mayakovski'siniz devrimin yollarında,bir gün Sopho bir yar'ın başında

neden böyle yapıyorsunuz?doğru,dayanılır gibi değil şu hayatın taşlı-çamurlu yollarıhatta kendinize tahammülünüzün kendinizden bir roman çıkartmaya dair kabiliyetinizle doğru orantılı olduğu da söylenebilirkendiniz olarak terk etmenin ağırlığı Vronski olarak terk edince muafiyet kazanıyor kuşkusuzkendiniz olarak yara olan yerleriniz Julien Sorel olunca estetize edilmiş oluyor

ama bir şeyi gözden kaçırıyorsunuz bayım(ya da bayan)sizin,sizi yazan bir yazarınız yokJulien,Hamlet ya da Anna kadar şanslı değilsinizbu kendini yazış?bir yazarınızın olması değil mi sizi sorumluluktan masun bırakacak olan?oysa bu kendi kendini yazışta yer aldığınız bilinç,sadece kendinize aitne acı!

gelin vazgeçin

çıkartın şu üzerinizde iğreti duran bakışlarıkalbinizin zembereğini her türlü ayardan boşaltın ve içinizin ritmine ayar tutmasını sağlayın

takının kendi bakışlarınızı,kuşanın kendi kalbinizi

Mor Mürekkep
NAZAN BEKİROĞLU