Arif Nihat Asya’Nin Şiir Sanati Hakkında Konu Anlatımı İçerik

ARİF NİHAT ASYA’NIN ŞİİR SANATI VE “BİR BAYRAK RÜZGÂR BEKLİYOR” İSİMLİ ŞİİR KİTABI İngiliz’in hoşuna gitti her işi Türk’e mermi menzili oldu gemisi Arif Nihat Arif Nihat, Türk tarihinin en hareketli en sıkıntılı, yüzyılı aşan bir zamandır devam edegelen “değişme-başkalaşma” çabalarından dolayı en karmaşık ve tabiî, en kritik bir devresinde doğmuş, bu devrenin kendine has şartları içinde yetişmiştir İmparatorluğun yıkılış acılarına da, Cumhuriyetimizin kuruluş sancılarına da hayatının ilk yirmi-yirmi beş yılı içinde şahit olmuş; bu şahitliğin derin tesirlerine de mâruz kalmıştır Şair, özellikle vatana dair şiirlerinde “idealizmi” ve “milli duygu”yu terennüm etmiştir Aynı zamanda şairin milliyetçiliğinde, Türk bayrağını her yere dikmek isteyen cihangirlik ideali vardır Şair, “Bir Bayrak Rüzgâr Bekliyor” kitabındaki şiirlerinde; Türk tarihini, kahramanlık duygusunu, cihangirlik fikrini ön plâna çıkarır Biz de bu incelememizde “Bir Bayrak Rüzgâr Bekliyor” kitabında, şairin sanat anlayışı çerçevesinde, vatan ve bayrak sevgisini, diğer sanatkârların da görüşleriyle mukayese ederek ele alacağız ARİF NİHAT ASYA (1904 – 1975) A) HAYATI Arif Nihat, 7 Şubat 1904’te, Çatalca’nın İnceğiz köyünde dünyaya gelir Asıl adı Mehmet Arif’tir Hayatını daha çok kendi mısralarından öğreniriz Daha bebekken babasını kaybetmiş, hayata akrabalarının himâyesinde başlamış ve oldukça müşkül şartlar içinde büyümüştür İlk tahsiline mahalle mektebinde başlayan Arif Nihat, daha sonra Gülşen-i Maarif rüşdiyesine devam etmiş, oradan da Bolu Sultanisine parasız yatılı talebe olarak girmiş ve nihayet Kastamoni Sultanîsi’nden mezun olmuştur Yüksek tahsilini İstanbul Yüksek (Darülmuallimin) muallim mektebinde tamamlamış olan Arif Nihat, ilkin çeşitli yerlerde edebiyat öğretmenliği ve idarecilik yaptı 1950-1954 yılları arasında Seyhan DP milletvekilliği ile parlamentoda bulundu 1954’ten sonra tekrar edebiyat hocalığına başladı; 1959’da Kıbrıs’a yine edebiyat öğretmenliği ile gitti Tekrar Ankara Gazi Lisesine döndükten sonra 1962’de emekliye ayrıldı Yazı hayatına, vefatına kadar devam etti (1975) B) SANATI Tek bir şairin gücünü aşacak ölçüde çok renkli, çok biçimli ve sayısız şiirler yazmış olan Arif Nihat, sanatındaki sürekli yenilikler ve yenilenişler bakımından 1940’tan sonraki “Yeni Edebiyat” şairleri arasında incelenebilirdi Ancak, duyuşları ve temaları bakımından yeni olmakla birlikte Orhan Veli grubundan çok ayrı nitelikler taşıyan Arif Nihat’ın Milli Edebiyatçılar arasında incelenmesi uygun görüldü “Arif Nihat, edebiyatımızda memleketçi, milliyetçi şairler arasında yer almış olmakla beraber onun şiire her türlü mevzuu getirdiği görülür, dış çevre, tabiat, göze görünen her şey, onun şiirine mevzuu olmuş, günlük hayatımızla ilgili her şey onun şiirinde yerini bulmuştur İç âleme bakan psikolojik şiirler de yazan şairin, eski aşk hikâyelerimizi, Leylâ ve Mecnunları, Ferhad ve Şirinleri de büyük bir zevkle işlediği görülür O, eski şairlerimize de mevzuları arasında yer vermiş, Sultan Veled, Nesimi, Fuzûli, Şeyh Galip, Nedim gibi şairlerin adları şiirine girmiştir Hele Mevlânâ için müstakil şiirler yazmıştır Bütün bu mevzular içinde de dâima milliyetçi ve memleketçi olan şairin şiirlerinde, eski musikimize, ananelerimize –Yahya Kemal- gibi büyük bir nostalji ile bağlandığı görülür” Meslek hayatında dürüst karakteri ve her yerde cesareti, mertliği, kibarlığı ile tanınan Arif Nihat, tutku derecesindeki yurtseverliği, millî değerlere bağlılığı, zarif nükteleri, hoş görücü, rind mizacı ile de bulunduğu çevrelerde sevilen bir insandı Şair, Osmanlı tarihine son derece hayrandır Onda, İslâm inancı ile Türklük şuuru bütünleşmiştir Tarihimize ve kültürümüze dair her şeyi büyük bir heyecanla işlemiştir Arif Nihat; sâde milliyetçi değil her şeyi ile millî bir şairdir Geniş olarak “milliyetçilik” sözüyle anlatabilecek olan fikirleri 1925’ten bu yana birçok doruklardan geçerek duygu zenginliği, kültür artımı ve yaşama çeşitleri ölçüsünde gelişmiş, daha da olgunlaşmıştır “Arif Nihat Asya, önceleri romantik bir Turancılık havasında iken Anadolu’yu içinden tanıdıkça onun ruh ve şiir kaynağına yöneldi, eserleri ve sanat görüşü ile Türkçü, milliyetçi, memleketçi, Anadolucu olarak nitelenen şairler arasında yer aldı” Diğer yandan da Selçuklu – Osmanlı ve Kurtuluş devirleri tarihlerinin ihtişamlı ilhamları, onun koçaklama şiirlerine dayanak olmuştur