Canfeza - Kristal |
11-29-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Canfeza - KristalCanfeza -- Kristal Uzakta bir yerlerde olsa keşke ölüm Lakin ölmek fayda getirseydi doğmazdık be çocuk Yakınlarda biyerlerde hissediyorum onu çocuk Kar yağar ve düş kurarsın fakat yalandır çoğu Baş kaldırır karanlığa onbinlerce beyaz melek Birbiri ile sürtüşmezler çünkü tümüne huzur gerek Bi hancı doldurur bi yolcu set çeker Bi sancı tam vurur o an kalbi durdurur Sar bu gönlü kağıda çek ve bitsin orda ızdırap Kar topuyla katil olmak arzuyla yandı kalp Basınca damara sinir güzel geliyor iksir Yaptıklarımı annem duysa o an benden tiksinir Fakat bu karanlıktan korkmuyorum suçum bu Son suçumdu işledim ve bitti çünkü son budur Yanımdan git huzur şeytanlarımı ürkütme Ben yanarken mutluyum soğuk ve lütfen odama girme Elimden düşmeyen bi kalem vardı, elim düştü Meğer ne çok düşman varmış hepsi başıma üşüştü İçimde nefret değil bencillik yer etti tanda Horoza küfredip devirdim kafamı o sert yastığa Bir bavulla yolunu tutsam atlasam ve boğulsam İçime yer etmiş öfkeyle dev bi dalga olarak doğsam Belki son bulur okyanus bi ölümdür Ölmek unutmaksa eğer o gün doğum günümdür Sanma böyle biter film saçmadır siyah ve beyaz Siyahı anladıkta kar neden huzursuz bu ay Evet bu böyledir bi anlık yağar bu kar Hey zebani ben geldim bak birazcık kenara kay Güneşle uyandım bugün birazcık üşüyorum Sepya değil aksi hayat siyahı beyazı seçiyorum Bak çocuk nasıl istersen öyle anla yazıyorum Bir zamanlar bende çocuktum ve uçmak istiyordum Kristal penceremden hayallerime baktım Cam bi kafesin içindeydi hepsi donup kaldım Sabahın beşi idi sigara paketi küllük olmuş Güç bela ilerlediğim bu yolda yalana dolana daldım Hiç kimsenin kalbi beyaz değildir Yalan bu öyle bir zaman gelirki sevdiğin kadın ölüm hudutu O anda devrilirsin o anda düşersin İlk kez dua ettiğinde günahlarına küsersin Annemi çok üzerdim ben Bebekken hastalık, ilkokul'da yobazlık ve lise'de piskopatlık Bu böyledir çocuk, bu tür şeyler hastalık Senin kardeş sandıkların aslında tam tasmalık Beni düşünmeyin düşündükçe yaşıyorum Geçen hergün pis bi yaşama sorgusuzca alışır oldum vaktinde bende boştum istediklerimle doldum Demek ki kalleş arkadaşlar istedim ve buldum Sanırım ilkokul altıncı sınıftaydım bi kız vardı Ve aşkı koydu cebime sonra yeniden eline aldı Boğarcasına sıktı çığlıklarını duydum Ve orda öldü aşk yerine tütünü koydum Elinden çok tuttum onu hergün defalarca kez Büyük umutlar çektim içime ve bu çektiğim son nefes Gözümdeki perde kalktı fakat sararmıştı Duman odamı sarmıştı geriye hüzün kaldı |
|