Gökmen Kartal - Görüşürüz Dünya

Gün döndü çoktan Ağaçlar yele kandı Sabahın ilk ışıklarıyla uyandım
Yaşamak güzel şey dedim Ama yaşananlar yalandı Gün dediğin ayla başlayan zamandı
Vakti geldi, gittim odama Uyudum görüm rüyamda
Çölde açan çiçektim, soluyorum işte sonunda, bir damla su buldum tutundum hayata
Ertesi günün gecesinde, yine bir uyku matinesinde, oyundaydılar neşe içinde, çoçuklar

Dünya dönme başımda, elbet duracaksın sonunda, görüşürüz seninde miyadin dolunca

Ölmek üzre bir beynin feryadıydı hayatım
Polyyanna'dan çaldığım sebeplerle yol aldım
Tek düşmanım kendimdi, tek dostum bendim benim
Sanki bütün insanlık boşuna dünyadaydı
Anın değerinden çok kendisiyle uğrastim
Zirvedeydi gözüm, uğrunda eteklerde dolaştım
Dalgın dalgın seyrederken şu yalancı hayatı
Bir mum yandı başucumda bir mum yandı apansız
Derin bir uykunun tam ortasında uyandım