Kilamat - Yalnız Ölemem

Bitkin ve dingin bi ruh hali ve ben elini tutamadım sen uzat bari
Nereye kadar daha dayanabilirim bilmem ruhuma gerek senin mucizen
Hayatın çilesini çekmeden ölebilecek kaç insan varki anlat bana
Arada sırada ruhuna işleyen statik bi ömür perdesi galip hep

Nefesi alırken ciğerine doluşan havanın kıymetini anlayamazken insan
Bekleyemem ki anlaşılmayı ve isteyemem ki sağlam durmayı
Kim kimi nekadar anlayabilmiş ki anlaşılmayı dileyebileyim ve
Kim kime ne kadar bağlı kaldı ki kapında bi ömür dileneyim söle

Ardı ardına bi darbe daha bu cana gelse gelmese ne farkeder etmez
Geçemez hiçbir olgu artık beni ben benliğini yitiren oyuncak asker
Savaş ortası durgun yılgın kendi deryasında ve bi okadar yorgun artık yeter
Vuruldum elimi tutsanda dost bitti yoruldum

Gözüm gözündeyken gözümden kaydığını nasılda göremedim anlat
Bedenin canımdayken avuntu kaldı toprağın bana hadi gör bak
Yeteri kadar fazla bu acı bi gece için bana saatim yetmez
Yaşlar dinmez anlatamam söleyemem derdimi kimseye duyamazlar

Yine bi sabah uyandgımda geceler zor gelmiş olacak bu beden yenik
Yine aglasam kimse duymayacak gel bari sen duy anla beni
Gidemiorm yollar uzak ama bin tuzakların esiriym artık
Bilemiorm nereye kadar gider,ask elimi bırakma yanlız ölemem

Zaten ömrü anlayabilme çabasında kaybedenler değilmiyiz biz???
Sonu olmayan bi meraktayız sonumuzun sonunu görebilmeye dair çabamız
Yorumlaması serbest bu hayat tanımı yok karmaşık bi durak belki
Giderken özlemini duyacak kalpler parmakla sayılan taş misali

Önümüze serilen bi armağan ömür en kiymetlisi ve en sahtesi
Karşı koyulamayacak bi yazgıdır bize ölüm kalım ara mesafesi
Açık durumum budur nerdeyim neyleyim ecel mi kapıdaki anlat
Yine bi kayıp göründü bize böle mi yani hayat (üstü kalsın)

Hatıraların mutluluk verir oldu gözyaşımdır en büyük hediyem
En uzağın en yakınına ulaşabilmekti herzaman en büyük emel
En kötünün içinde en iyiyi kavrayabilmektir en büyük takdir
Ve acıdır ki en sıcakta soğuğu düşleyendir en zengin fakir

Bitkinliğine dur diyecek kadar kendini sana yakın hissedenini bul orda dur
Bi düşün kaç sevginin sesi duyulur yürekten böle içten
Eli eline deydiği an gözündeki yaşları korkusuz silebilirsen eğer
Hayatın acımasız ibresi bize dönene kadar galip kalabilelim yeter

Yine bi sabah uyandıgımda geceler zor gelmiş olacak bu beden yeni
Yine aglasam kimse duymayacak gel bari sen duy anla beni
Gidemiyorum yollar uzak ama bin tuzakların esiriyim artık
Bilemiyorum nereye kadar gider,ask elimi bırakma yanlız ölemem