Kilamat - Yalnız Ölemem |
11-29-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Kilamat - Yalnız ÖlememBitkin ve dingin bi ruh hali ve ben elini tutamadım sen uzat bari Nereye kadar daha dayanabilirim bilmem ruhuma gerek senin mucizen Hayatın çilesini çekmeden ölebilecek kaç insan varki anlat bana Arada sırada ruhuna işleyen statik bi ömür perdesi galip hep Nefesi alırken ciğerine doluşan havanın kıymetini anlayamazken insan Bekleyemem ki anlaşılmayı ve isteyemem ki sağlam durmayı Kim kimi nekadar anlayabilmiş ki anlaşılmayı dileyebileyim ve Kim kime ne kadar bağlı kaldı ki kapında bi ömür dileneyim söle Ardı ardına bi darbe daha bu cana gelse gelmese ne farkeder etmez Geçemez hiçbir olgu artık beni ben benliğini yitiren oyuncak asker Savaş ortası durgun yılgın kendi deryasında ve bi okadar yorgun artık yeter Vuruldum elimi tutsanda dost bitti yoruldum Gözüm gözündeyken gözümden kaydığını nasılda göremedim anlat Bedenin canımdayken avuntu kaldı toprağın bana hadi gör bak Yeteri kadar fazla bu acı bi gece için bana saatim yetmez Yaşlar dinmez anlatamam söleyemem derdimi kimseye duyamazlar Yine bi sabah uyandgımda geceler zor gelmiş olacak bu beden yenik Yine aglasam kimse duymayacak gel bari sen duy anla beni Gidemiorm yollar uzak ama bin tuzakların esiriym artık Bilemiorm nereye kadar gider,ask elimi bırakma yanlız ölemem Zaten ömrü anlayabilme çabasında kaybedenler değilmiyiz biz??? Sonu olmayan bi meraktayız sonumuzun sonunu görebilmeye dair çabamız Yorumlaması serbest bu hayat tanımı yok karmaşık bi durak belki Giderken özlemini duyacak kalpler parmakla sayılan taş misali Önümüze serilen bi armağan ömür en kiymetlisi ve en sahtesi Karşı koyulamayacak bi yazgıdır bize ölüm kalım ara mesafesi Açık durumum budur nerdeyim neyleyim ecel mi kapıdaki anlat Yine bi kayıp göründü bize böle mi yani hayat (üstü kalsın) Hatıraların mutluluk verir oldu gözyaşımdır en büyük hediyem En uzağın en yakınına ulaşabilmekti herzaman en büyük emel En kötünün içinde en iyiyi kavrayabilmektir en büyük takdir Ve acıdır ki en sıcakta soğuğu düşleyendir en zengin fakir Bitkinliğine dur diyecek kadar kendini sana yakın hissedenini bul orda dur Bi düşün kaç sevginin sesi duyulur yürekten böle içten Eli eline deydiği an gözündeki yaşları korkusuz silebilirsen eğer Hayatın acımasız ibresi bize dönene kadar galip kalabilelim yeter Yine bi sabah uyandıgımda geceler zor gelmiş olacak bu beden yeni Yine aglasam kimse duymayacak gel bari sen duy anla beni Gidemiyorum yollar uzak ama bin tuzakların esiriyim artık Bilemiyorum nereye kadar gider,ask elimi bırakma yanlız ölemem |
|