İsa Mesih Kimdir? Yaratılmış Bir Melek Mi Yoksa Tanrı Mıdır?

Yehova Şahitleri Rabbimiz İsa Mesih hakkında oldukça aşağılayıcı yanlış öğretiler ileri sürerler Biz İnanlıları onlardan ayıran çok önemli nedenlerden biri de zaten budur Şüphesiz Y Şahitleri İsa Mesih'i Tanrı'nın Oğlu ve vaat edilen kurtarıcı Mesih olarak kabul etmektedirler Fakat daha yakından irdelediğimizde görürüz ki, Y Şahitleri İsa Mesih'in ilk olarak yaratılmış bir varlık, başmelek Mikael olduğunu, ve O'nun yetkin Tanrılığını kesinlikle inkar ettiklerini, O'na tapınmayıp, O'nu yüceltmediklerini ve O'na dua etmediklerini görürüz Bunları İsa Mesih'e yapmak Y Şahitlerine göre çok büyük bir günahtır Şüphesiz bizler biliyoruz ki, sıradan bir insanı, bir peygamberi ve hatta bir meleği Tanrılaştırmak büyük bir günahtır Bizler Kutsal Kitap'a baktığımızda kesinlikle İsa Mesih'in sıradan bir insan, bir peygamber ve bir melek olmadığını görüyoruz O halde İsa Mesih kimdir?
İSA MESİH BİR YARATIK MIDIR?
YŞahitleri İsa Mesih'in her şeyden önce yaratılmış güçlü bir melek oduğunu öğretirler Oysa Kutsal Kitap hiçbir zaman İsa Mesih'i bir yaratık, bir melek olarak tanıtmaz Bizzat İsa Mesih yaratılmamış olduğunu Yuhanna 8:58'de söylemiş olduğu "Ben varım" sözüyle açıkça belgelemiştir İsa Mesih, Tanrı'nın yaratılmamış ezeli Sözü'dür Çünkü Yuhanna daha hiçbir şey yokken O'nun başlangıçta Tanrı'yla birlikte zaten var olduğunu ve bütün şeylerin O'nun aracılığıyla yaratılmış olduğunu özellikle vurgular (1:1-3; 1Yu 1:2; Kol 1:15-17) İsa Mesih, " sonsuzluk Babası'dır" (İş 9:6) , "Kendisinde günlerin başlangıcı olmayandır" (İb 7:3) , "O'nun günleri eski olup, çıkışı ezeli vakitlerdendir" (Mi 5:1-2) Aynı Baba Tanrı gibi O da "Alfa ve Omega" yani başlangıç ve sondur (Esin 22:13,20) Nasıl Alfa ve Omega olan Tanrı başlangıçsızsa, İsa da Alfa ve Omega olarak başlangıçsızdır
Y Şahitleri İsa Mesih'in bir yaratık olduğunu ispatlamak için özellikle üç ayet ileri sürerler Eğer bizler bu ayetleri yakından incelersek hiçbirinin de buna bir kanıt olamayacağını görürüz: Örneğin Süleyman'ın Meselleri 8:22'de söylenen "RAB yolunun başlangıcında kâdim işlerinden evvel beni teşkil etti" sözleri İsa Mesih ile ilgili değil, Tanrı'nın şahıslandırılmış hikmetiyle ilgilidir (ayet 1) Ve bu da tarihte özellikle Kutsal Ruh'a atfedilmiştir İkinci olarak burada kullanılan, teşkil etti veya yarattı sözünün İbranicesi "kanah" olup, bu aynı zamanda "sahip olmak", "ait olmak" ve "bulundurmak" anlamlarına da gelmektedir Bunun için bazı modern çeviriler, burayı "Rab yolunun başlangıcında tüm işlerinden önce bana sahipti " veya "beni (kendinde) bulunduruyordu " şeklinde de çevirmektedirler Bu çevirinin daha doğru olduğunu, hemen bir sonraki ayette hikmetle ilgili söylenen " ezelden ben tayin olundum" sözlerinden açıkça anlıyoruz Çünkü yaratılan bir şey için ezellik söz konusu olamaz Bunun dışında madem ki burada Tanrısal hikmetten söz ediliyor, Tanrı'nın hikmeti, Tanrı var olduğundan bu yana Tanrı'yla birlikte daima var olmalıdır! Tanrı'yı hikmetsiz olarak bir an bile düşünemeyiz
Y Şahitleri'nce ileri sürülen ikinci ayet de Esinleme 3:14'te İsa Mesih'le ilgili söylenen "hilkatin başlangıcı" sözüdür Buradaki 'başlangıç' sözünün Yunanca karşılığı "arkhe" olup, bu da Kutsal Kitap'ta "şef", "düzenleyici", "prensip", "kaynak" gibi değişik anlamlarda kullanılır Örneğin YŞT bu kelimeyi kendi çevirilerinde (Lu 12:58'de) şef olarak çevirmektedirler Sonuç olarak bu da Mesih'in bir yaratık olduğunu değil, Yuhanna 1:3'te söylenip, modern çevirilerin de belirttiği gibi Mesih'in "Tanrı yaradılışın öz kaynağı" (Müjde) veya "kökeni" (İncil-Sevindirici Haber) olduğunu yani, vasıtasıyla her şeyin yaratıldığı ilk kaynak olduğunu gösterir Bu düşünce doğrultusunda Mesih Tanrı yaratılışının başlangıcı değil ama başlatanıdır Bundan başka söz konusu başlangıç arkhe kelimesi Başlangıç (arkhe) ve Son Benim4' diyen Tanrının da bir özelliğidir (Esin 1:8) Şüphesiz bu Tanrı'nın ilk olarak yaratıldığını değil ama her şeyden önce zaten var olup her şeye sebebiyet verdiği gerçeğini belirtir
Son olarak Y Şahitlerince ileri sürülüp Kol1:15'te kullanılan "ilk doğan" terimi de Mesih'in yaratıldığını ispat etmez Çünkü dikkat edin ki burada "ilk yaratılan" denilmiyor, "ilk doğan" deniliyor Bu terimin yaratılışla bir alâkası bulunmayıp, bu İsa Mesih ve Eski Antlaşma zamanlarında Yahudi anlayışına göre kültürel olarak "yüksek bir mertebeye veya en önde gelen bir pozisyona sahip olup, şeref ve mirasa hakkı olan" anlamlarındaydı Örneğin Davut peygamberin kendisinden büyük ağabeyleri olmasına rağmen, Tanrı "onu ilk oğlu ve dünya krallarının en yükseği kılacağı" nı belirtir! (Mez89:27; Yer31:9) YŞT bile Davutun burada ilk oğul olması durumunu seçilmiş İsrail halkı içinde en önde gelen bir pozisyona yükseltilmesi olarak yorumlar (Aid to Bible Understanding, 1971, sf 584) Bundan başka İsa Mesih bir yerde kilisenin başı , yönlendiricisi, en önde geleni olarak tanıtılırken başka bir yerde aynı düşünce Onun kardeşler (yani kilise) arasında ilk doğan olmasıyla anlatılıyor (Romalılar 8:29) Görüldüğü gibi bu ayet de Mesih'in yaratıldığını değil, ama O'nun tüm yaratılış üzerinde en önde, en yüksek yeri aldığını ve O'nun her şeyin üzerinde baş ve mirasçı olduğunu belgelemektedir (İb1:2; Çık 422-23; Yer 31:9) Bu ayetleri çarpık yorumlayarak Mesih'in bir yaratık olduğunu ileri sürmek büyük bir yanlışlıktır
İSA MESİH BAŞMELEK MİKAEL MİDİR?
Kutsal Kitap, İsa Mesih'in bir melek oluşu düşüncesini de tamamen reddetmektedir Çünkü Kutsal Kitap açık bir şekilde Tanrı'nın "hiçbir meleğe hiçbir zaman sevgili Oğlum" diye hitap etmediğini ve onlardan hiçbirine hiçbir zaman "kendi sağında oturmasını" söylemediğini yazar Fakat bunları İsa Mesih'e hitaben söylemiştir (İb 1:5, 13) Yine başka bir bölümde, Tanrı'nın "gelecek alemi, meleklere tabi kılmadığını" fakat Oğul'a tabi kıldığını okuruz (İb 2:5)! O halde bu demektir ki, İsa Mesih bu "melekler" sınıfının tamamen dışında kalıyor ve kendisi kesinlikle bir melek değildir YŞT'nın Mesih saydığı baş melek Mikael sadece "önde gelen reislerden biri " olup (Dan 10:13), Şeytan'a karşı durmaktan aciz olan bir melektir (Yah 9) Oysa İsa Mesih, Şeytan ve cinlerin kendisinden titrediği ve kendisi vasıtasıyla yaratılan "Tanrı'nın bütün meleklerinin O'na tapındığı" egemen Rab ve eşsiz biricik Oğul'dur (İb 1:6; Kol 1:16) İçinde baş melek Mikael de olmak üzere bütün melekler O'na tapınmaktadır!

İlginçtir ki, meleklerle İsa Mesih arasında bir kıyaslama yapan İbraniler kitabının 1inci babında, melekler yalnızca Kurtu- luşu miras alacaklara hizmet için gönderilen hizmetçi ruhlar olarak tanıtılırken İsa Mesih, Gökleri ve yeri yaratan Rab(ayet 10), Tahtı ebedi olan Tanrı(ayet 8), Tanrı izzetinin nuru ve öz sureti(ayet 3), ve yine Tanrının bütün meleklerinin Ona tapınması gereken‚ Tanrının tek ve benzersiz Oğlu olarak tanıtılır (ayet 6) Kesinlikle Mesih burada bir melek olarak tanıtılmaz veya meleklerle karıştırılmaz Elçi Yuhanna da Mesihin insan öncesi yaşamından söz ederken Onu Babayla birlikte her zaman var olan ve vasıtasıyla her şeyin yaratıldığı Tanrı olan Söz' olarak tanıtır, ilk önce yaratılmış, baş melek Mikael olarak değil!! (Yu 1:1-3,14) Bundan başka özellikle Yahuda mektubunda olsun, Esinleme kitabında olsun, İsa Mesih'ten ve Mikael'den söz edilirken açık bir şekilde bunlardan farklı kişilikler olarak söz edilir Örneğin Yahuda'da İsa Mesih sürekli "tek efendimiz ve Rabbimiz İsa Mesih" ismiyle anılırken, Mikael'den yalnızca "baş melek" diye söz edilir Hiçbir yerde Rabbimiz ve efendimiz Mikael diye bir ifade bulunmaz Esinleme kitabındaysa İsa Mesih sürekli "kuzu", "Mesih", "Rablerin RABBİ" vs gibi isimlerle anılırken hiçbir yerde Mikael'in Mesih olduğunu kanıtlayan bir ayete rastlamıyoruz! Ne İsa Mesihin kendisi ne de öğrencileri hiçbir zaman Mesihin bir melek olduğunu söylememişlerdir Evet, O'nu bir melek, bir yaratık olarak görmek, O'nu düpedüz aşağılamak demektir! Hıristiyanlığın ilk yüzyılına atfedilmiş bir yazıtta, eski bir kilise önderinin bildirdiği gibi:

• "Tanrı bazılarının sanabileceği gibi insanlara hizmetçilerinden birini, bir melek, bir prens veya yeryüzü veya gökyüzü işlerinden sorumlu kılınmış ruhlardan birini göndermedi; ama evrenin yapıcısını ve mimarını gönderdi" (Diognete Mektup, 6:32)

Kutsal Kitap, Y Şahitleri'nin öğretilerinin tersine İsa Mesih' in kesin bir şekilde bir melek değil, ezeli Oğul Tanrı olduğunu öğretir Şu dört nokta açık bir şekilde Mesih'in kesin ve tam Tanrılığını belgelemektedir:
1 Kutsal Kitap Mesih'i açıkça Tanrı olarak ilan eder: O İnsan konumuna giren "Kelam Allahtır "," Rab ve Allahtır " (Yu 1:1,14; 28:20), "Cümle üzerinde ebediyen mubarek Allahtır" (Rom 9:6), "Kadir Allahtır " (İş 9:5), İşte Allahınız, öç Allahın karşılığı (İş 40:3-4), "Hakiki Allah ve ebedi hayattır" (1Yu 5:20), "Tanrılığın bütün doluluğu bedence O'nda mevcuttur" (Kol 2:9) Bizzat Tanrı İsa Mesih'i " Ey Tanrı , tahtın sonsuzluk boyunca kalıcıdır" diyerek açıkça Tanrı çağırır (İb 1:8)
Y Şahitleri İsa Mesihin Tanrı olduğunu belgeleyen bu açık ayetlerin anlamını çürütmek veya zayıflatmak için ellerinden geleni yaparlar Örneğin kendilerine bu ayetler gösterilince şu karşılıkta bulunurlar: Evet İsa bir tanrı, bir ilahtır ama asla Kadrî-Mutlak Tanrı değildir Onlar Kutsal Kitapta meleklere veya Şeytana da tanrı denildiğini ve İsa Mesihin yalnızca bu anlamda kısmî bir tanrı olduğunu vurgularlar Yuhanna 1:1deki Kelam Tanrı idi ifadesini de Kelam bir ilah idi olarak çevirerek inançlarıyla tamamen uzlaştırmışlardır Bu çevri şeklini doğrulamak için Y Şahitleri Yunancada bu ayette kullanılmış olan Tanrı ( Teos ) kelimesinin önünde belirleyici ibare (yunanca ho ingilizce the) olmadığını ve bundan dolayı da bunun bir tanrı veya tanrısal olarak çevrilmesi gerektiğini söylerler Her ne kadar buradaki Tanrı kelimesinin önünde belirleyici ibare olmadığı doğru olsa da, bunun bir tanrı olarak çevrilmesi gerektiği görüşü tamamen yanlıştır Her şeyden önce hemen belirtelim ki, aynı bapta 6,12,13 ve 18inci ayetlerde Babanın Tanrılığından söz edilirken de aynı şekilde Tanrı kelimesinin önünde belirleyici ibare ho yoktur Acaba bu Babanın Tanrılığını gölgeleyip Onun düşük düzeyde bir tanrı olduğunu mu gösterir? Kesinlikle hayır!
İlginçtir ki Yuhanna 1:18de Tanrı yı hiç kimse görmedi Babanın bağrında bulunup kendisi Tanrı olan Oğul, Onu tanıttı sözlerinde Babanın ve Oğulun Tanrılığının önünde belirleyici ibareler kullanılmamaktadır Ama buna rağmen YŞT burayı aynı kuralı takip edip hiç kimse bir tanrı görmemiştir olarak çevirmez fakat Tanrıyı kimse görmemiştir olarak çevirir Oğulun Tanrılığını da yine bir tanrı olarak çevirerek Mesihin Tanrılığına düşmanlığını bir kez daha sergiler Görüldüğü gibi belirleyici ibarenin kullanılması veya kullanılmaması önemli değildir Eğer Y Şahitleri Mesihin kesin Tanrılığına inanmak için ille de bu ibarenin gerekliğini vurgularlarsa kendilerine Yuhanna 20:28de Tomasın İsaya yönelik olarak söylediği Rabbim ve Tanrım sözünü gösterebiliriz Tomas burada Mesihe belirleyici ibareyle ho Teos mu benim Tanrım diye hitap eder Fakat buna rağmen Y Şahitleri Mesih in Tanrılığına inanmaz, Tomasın İsaya bir tanrı olarak hitap ettiğinde ısrar ederler! Eğer Yuhanna, 1:1-3 bağlamında İsa Mesihin Tanrılığından söz edilirken belirleyici ibare kullanılmış olsaydı, bu Onun Baba Tanrının bizzat kendisi olduğunu söylemiş olup, bu bizleri Baba ve Oğulun tek ve aynı şahsiyet olduğu görüşünü savunan Modalizm yanılgısına sevk edecekti Yerinde olarak Mesihin Baba Tanrı olmayıp Oğul Tanrı olduğunu ifade etmek için belirleyici ifadenin burada kullanılmaması daha uygundu Bu sözleri çarpıtıp Mesihi küçük bir tanrı durumuna indirgemek kabul edilemez bir harekettir Bundan başka burayı bir tanrı olarak çevirmek sanki başka bir çok tanrıların (politeyizm) varlığı düşüncesini yansıtır ki, bu yanımda tanrı yoktur, olmadı ve olmayacaktır diyen Tanrının açıklamasıyla tamamen çelişir (Tes32:39,İşa 43:10)
Meleklere, Şeytana ve insanlara belirli özel durumlarda ilah denildiği gerçi doğrudur Fakat yine açıktır ki bunların tanrılığı gerçek anlamda tanrılık olmayıp yalnızca bir veya bir kaç alanda Tanrıya benzemelerindendir Fakat Mesih Tanrılığın BÜTÜN doluluğuna sahiptir (Kol 2:9) Mesihin Tanrılığını melek, Şeytan veya insanların tanrılığı seviyesine indirgeyip, onlarla bir tutmak Onu aşağılamak ve Kutsal Kitap gerçeklerini gözardı etmek demektir İnceleyeceğimiz şu son üç nokta Mesihi melek, Şeytan ve insan tanrılığından tamamen ayırıp, Onun Tanrılığının, Baba Tanrıya eşdeğerde bir Tanrılık olduğunu kanıtlar

2 Sadece Tanrı'ya yöneltilmesi gereken dua, tapınış, şükran, yücelik ve övgülerin Mesih'e de yöneltilmesi O'nun Tanrılığının melekler benzerliğinde kısmî değil, ama tam ve gerçek bir Tanrılık olduğunu belgeler: İstefanos taşlanmaktayken "Ya Rab İsa ruhumu al, diyerek dua etmekteydi " ve yine "Ya Rab onlara bu günahı yükleme" diyordu (Elçi 7:59-60; 1 Kor 1:3; 2 Kor 12:8-10) Melekler ve insanlar, aynı Baba Tanrı' ya olduğu gibi, eşit bir şekilde İsa Mesih'e de tapınıp, yüceltiyorlardı:

• "Sonra tahtın, canlı yaratıkların ve ihtiyarların çevresinde çok sayıda melek gördüm yüksek sesle şöyle diyorlardı: 'Boğazlanmış Kuzu, gücü, zenginliği, bilgeliği ve kudreti, saygıyı, yüceliği ve övgüyü almaya layıktır' Ve gökte, yeryüzünde, yer altında ve denizlerdeki tüm yaratıkların, bunlardaki tüm varlıkların şöyle dediğini işittim: 'Övgü, saygı, yücelik ve güç sonsuzlara dek, taht üzerinde oturanın ve Kuzu'nun olsun !" (Esin 5:7-14; 22:20)
• "Tanrı ilk doğanı dünyaya gönderirken diyor ki, 'Tanrı'nın bütün melekleri O'na (İsa'ya) tapınsınlar " (İbr 1:6)
• "İsa onları kutsarken yanlarından ayrıldı, göğe alındı Öğrencileri O'na tapındılar " (Lu 22:51-52)
• "Onlar da yaklaşıp İsa'nın ayaklarına sarıldılar O'na tapınmaya başladılar" (Mat 28:9)
• "Fakat kadın geldi ve ya Rab bana yardım et diyerek O'na tapındı " (Mat 15:25, 2:2, 11, vs)

Zaten İsa Mesih açıkça, herkesin "Baba'yı onurlandırdığı gibi kendisini de onurlandırması" gerektiğini bildirmiştir! (Yu 5: 23; bkz İb 1:6; Lu 24:52; 2Pet 3:18; 1 Tim 1:13) Oysa Kutsal Kitap'ta bu eylemlerin Tanrı'nın dışında başka bir varlığa veya bir meleğe yöneltilmesi tamamen putperestlik sayılmakta ve bu nedenle de kesinlikle yasaklanmaktadır! (İş 42:8; Mat 4:10; Yu 19:10)
3 İsa Mesih'in yalnızca Baba Tanrı'ya özgü ünvan ve özelliklere sahip olması O'nun yine kesin Tanrılığını gösterir: O aynı Baba Tanrı gibi "Alfa ve Omega" dır (Esin 1:8; 22:12-13, 20) Aynı anda her yerde olabilendir (Mat 18:20; 28:20), "Kadir Allahtır" (İş 9:6; 10:21; Fili 3:21; İb 1:3), "Rablerin Rabbi, Kralların Kralıdır" (1 Tim 6:15; Esin 19:16) Her şeyi bilip, bütün yürekleri araştırandır (Yer 17:10; Esin 2:23; Yu 2:24-25; 16:30; 21:30) Yalnızca Tanrı'ya mahsus olan günahları bağışlama yetkisine sahiptir (Mar 2:5-6; Elçi 7:60), "İzzet Rabbi ve Kralıdır" (Mez 24:7, 10; 1 Kor 2:8), "Kaya ve Kurtarıcıdır" (İş 43:11; 44:8; Fil 3:20; 1 Kor 10:4), "Her şeyde her şeydir" (1 Kor 15:28; Kol 3:11), Cümlenin Rabbidir (Elçi 10:36) "Yaratılan her şey O'nun vasıtası ile ve O'nun için olmuştur" (Rom 11:36; Kol1:16) Aynı Tanrı gibi Sözleri ebediyen durandır (Mat 24: 35) Bundan başka Kutsal Kitapta Baba Tanrı ve İsa Mesihin eşit bir şekilde şu fonksiyonları paylaşması gerçeği de Onun gerçek Tanrılığının başka bir kanıtıdır Örneğin bir yerde Tanrı nın Krallığı denilirken başka bir yerden bundan Mesihin Krallığı olarak söz edilir (Elçi 14:22-2 Pe 1:11), Aynı şekilde Tanrının İncili, Mesihin İncili (1Sel2:9-Rom 15:19), Tanrının inayeti, Mesihin inayeti (Tit2:11; 2Kor8:9), Tanrının sevgisi, Mesihin sevgisi (1Yu4:9;2Kor5:14;Esin 1:5), Tanrının Kilisesi, Mesihin Kilisesi (1Kor 1:2-Rom16:16), Tanrının Günü, Mesihin Günü , Tanrının hizmetçisi, Mesihin hizmetçisi, Tanrının Ruhu, Mesihin Ruhu (Rom 8:9), ve Tanrının melekleri ve Mesihin melekleri (Esin1:1; 22:16) denilir Mesih tarafından yaratılan melek ve insanların böyle ünvan ve özelliklere sahip olmadığı ve Baba Tanrıyla özdeşleşmedikleri açık bir gerçektir
4 İsa Mesih'in Kutsal Kitap'ta Tanrı'yla özdeşleştirilmesi olayı da O'nun kesin Tanrılığını gösterir: Örneğin Mezmur 102:25-27'de bizzat Baba Tanrı'ya yöneltilmiş olan "Ya Rab başlangıçta yerin temellerini sen attın Gökler de senin ellerinin yapıtıdır Onlar yok olacak ama sen kalıcısın" duası İbraniler 1:10da direkt olarak Mesih'e atfedilmektedir! Yine Yeşaya 8:13-14'te Baba Tanrı için söylenen "Kutsayacağınız ve korkacağınız Orduların Rabbi olsun" ve "sürçme ve tökezlenme kayası olacak" sözleri 1 Petrus 2:7 ve 3:14'te olduğu gibi Mesih'e atfediliyor! Aynı zamanda elçi Yuhanna, İşaya 6:1-13'teki Baba Tanrı'nın görkemli görümünü Yuhanna 12:37-41 ayetlerinde Mesih İsa'nın görünümü olarak takdim eder! (Aynı zamanda Mez 24:7-10'u 1 Kor 2:8 ile, Efes 4:8'i de Mez 68:18 ile, Zek 11:13ü Mat 27:3-10 ile, İşa 54:5i Mat 9:15 ile ve Mat 11:4-5'i de İşa 35:4-6 ile karşılaştırın) Zaten İsa Mesih de "Ben ve Baba biriz" ve "Beni gören Baba'yı görmüştür" diyerek kendisini Baba ile özdeşleştirmiştir! Hatta yine O, çok özel bir anlamda "Tanrı'nın kendi Babası olduğunu söyleyerek, kendisini Tanrı'ya eşit kılıyordu" (Yu 5:18) Bundan dolayı Yahudiler ve Ferisiler, İsa Mesih'i bir çok kez kendisini "Tanrı" yerine koyuyor diyerek suçlamaya ve taşlamaya kalkışmışlardır (Yu 10:33) Meleklere, Şeytana ve insanlara kesinlikle tatbik edilmeyen bu gerçekler açıkça göstermektedir ki Mesihin Tanrılığı gerçek bir Tanrılık olup melek, şeytan ve insanların tanrılığıyla kesinlikle karıştırılamaz

Hayır, İsa Mesih asla Y Şahitleri'nin öğrettiği gibi bir melek veya bir yaratık değildir! Onlar bu konuda Kutsal Kitap'tan ziyade zamanımızın akılcı liberal akımların düşüncenlerini izlemektedir! Kutsal Kitap'a göre İsa Mesih, insanlık tarihimizin belirli bir döneminde kurtuluşumuz için kul veya insan durumu- na girmiş Oğul Tanrı'dır Nasıl ateşte kızarmış demir aynı anda hem demir hem de ateştir, Mesih de bu benzerlikte hem tam bir insan, hem de tam bir Tanrıdır Y Şahitleri'nin Mesih'in Tanrılığını çürütmek amacıyla sık sık ileri sürdükleri Mesih'in "Baba benden büyüktür" ve "o gün ve saati ne Oğul, ne de melekler; yalnızca Baba bilir" sözleri, Mesih'in ağlaması, yorulması, denenmesi, dua etmesi, Baba'ya hitaben "Allahım" demesi (Yu 14:28; Mar 13:31-32) vs hep gönüllü olarak almış olduğu İnsanoğlu veya kul pozisyonuyla ilgilidir O, kul pozisyonunda meleklerden de biraz aşağı kılınmış tı (İb 2:9;17) Pavlus'un da belirttiği gibi:

• <LI class=style39>"O'nun yoksulluğuyla siz zengin olasınız diye, zengin olduğu halde sizin uğrunuza yoksul oldu " (2 Kor 8:9)
• Yine "Mesih Tanrı özüne sahip olduğu halde, Tanrı'ya eşitliği sımsıkı sarılacak bir hak saymadı Ama yüceliğinden soyunarak kul özünü aldı kendini alçalltı " (Fil 2:1-11)

Yeriyken Mesihin Tanrılığını ve Babayla eşitliğini gösteren Filipililer 2:1-11 ayetleri üzerinde biraz durmamız yararlı olur Y Şahitleri bu ayetlerin içerdiği gerçeği de çeşitli yorum tarzlarıyla çürütmeye veya zayıflatmaya çalışırlar Onlara göre bu ayetlerde İsa Mesih Şeytan gibi Tanrı olmaya ve Tanrıya eşit olmaya yeltenmeyip, kendini alçaltmış olduğundan dolayı Tanrı tarafından önceden sahip olmadığı yüksek bir pozisyona çıkartılmıştır Oysa bu bölüm hiç de bu görüş doğrultusunda değildir Bu ayetleri kendi bağlamında incelediğimizde açıkça İsa Mesihin zaten Tanrı olup, Babasıyla eşitliğe sahip olduğunu, fakat İsanın bu yüksek pozisyonuna sıkı sıkı sarılmayıp, gönüllü bir şekilde Babasını kendinden üstün sayarak alçaldığını ve yine bunun sonucunda da Babanın kendisini son derece yücelttiğini görüyoruz İlk dört ayette Pavlus Filipililer cemaatını birliğe, sevgiye ve her ne kadar insan durumunda birbirleriyle eşit durumda olsalar da alçakgönüllülük prensibinden hareket ederek her bir inanlıyı bir diğerini kendinden üstün saymaya ve başkalarının yararını kovalamaya davet etmektedir 5 ve 11inci ayetlerde de buna ilk model olarak İsa Mesihin Babasına karşı takınmış olduğu tutum örnek gösterilir İsa Mesih de Babasıyla eşit olduğu halde bu eşitliği zorla saklanılacak bir hak saymadı fakat Babasını kendisinden üstün saydı ve Onun yararını kovaladı Tanrı biçiminde, özünde (morfe) veya durumunda olmasına rağmen alçalıp kul durumuna (morfe) girdi İsanın almış olduğu insan biçimi nasıl kısmî olmayıp tam idiyse önceden sahip olduğu Tanrılık biçimi veya durumu da tamdı Bu nedenledir ki İsa Mesihin zaten sahip olmuş olduğu bir yüceliği (bkzYu 17:5) veya Tanrı olma durumunu gaspla elde etmeye girişmesi düşünülemez Baba Tanrının İsa Mesihi pek çok yüceltmesi yse Onun önceden daha aşağı bir varlık olup da, daha sonradan büyük bir duruma yükseltilmesi değildir Görmüş olduğumuz gibi daha insan özü almadan önce Mesih Rabdi ve Tanrıydı (Yu1:1; Mez110:1) İsa Mesih yeryüzünde yaşamı ve işleriyle nasıl Tanrıyı yücelttiyse, aynı benzerlikte Tanrı da Mesihin Rabliğinin görkemini evrensel çapta parlamasını sağlayarak yüceltmiştir ve daha da yüceltecektir (Yu17:1-5)
Yuhanna 17:3'te İsa Mesih'in Baba'ya hitaben söylediği tek gerçek Tanrı' ifadesi ve Tesniye 6:4'ü yineleyen Markos 12:31' deki Tanrı'nın birliğiyle ilgili söylenen sözler de İsa Mesih'in gerçek Tanrılığını gölgeleyip, dışlamaz Çünkü aynı düşünce doğrultusunda Yahuda mektubu ayet 4'te İsa Mesih'e tek Efendimiz ve Rabbimiz' diyerek hitap edilmektedir Acaba bizler buna dayanarak Baba Tanrı'nın Efendi ve Rab olduğu gerçeğini çürütüp, dışlayabilir miyiz? Ve yine buraya dayanarak O'nun Efendimiz ve Rabbimiz olmadığını söyleyebilir miyiz? Bunun dışında 1 Yuhanna 5:20' de Mesih'e Hakiki Tanrı ve ebedi hayat budur' denilmektedir
Tanrı'nın tek olduğunu vurgulayan diğer ayetlere gelince hemen belirtmeliyiz ki, bu birlik mutlak bir teklik olmayıp, bileşik bir tekliktir İbranice'de mutlak teklik için (yahid) kelimesi, bileşik teklik için de (ehad) kelimesi kullanılır Örneğin Tekvin 2:24 ve Matta 19:5-6 ayetlerinde kadın ve erkeğin bir beden oluşu bu ehad' kelimesiyle ifade edilir Şüphesiz bu birlik tek bir kişilik değil ama iki kişiden meydana gelen, bileşik bir birliktir Tanrı'nın birliğini vurgulayan sözkonusu ayetlerde de kullanılan kelime işte bu ehad' kelimesi olup, ilk kilise pederlerinin de belirtmiş olduğu gibi bu Tanrı'nın, sözü (İsa) ve hikmetiyle (Kutsal Ruh) bileşik bir teklik oluşturduğu gerçeğini yansıtır Bu düşünce doğrultusunda İşaya kitabında da Tanrı'nın gökleri tek başına yayıp' ve her şeye yaşam verdiği belirtilir (İş 44: 24) Fakat İncil kesiminde açık bir şekilde görüyoruz ki Tanrı tek başına değildi ve her şeyi İsa Mesih ve Kutsal Ruh ile yaptı (Yuh1:1-3; Tek 1:26) Nasıl burada kullanılan tek başına kelimesi İsa Mesih'in yaratma işini dışlamayıp, içine alır, aynı benzerlikte Tanrı'nın tekliği de Oğul'un ve Kutsal Ruh'un Tanrılığını da içine alır

Tarihsel yönde incelediğimizde de ilk yüzyıllardaki Hıristi-yanların Mesih'in Tanrılığını ve Tanrıyla birlikteliğini cesaretle savunduklarını görürüz O'nun Tanrılığına değin bir yığın be-yanlar mevcuttur Burada yalnızca İgnatyus adlı birinin beyanıyla yetineceğiz M S 112 yılında Efesliler'e yazdığı mektubun 7'nci bölümünde İgnatyus şöyle der:

• "Rabbimiz İsa Mesih yegâne Hekimdir Hem bedeni hem de ruhu vardır Kadından doğmuş olmakla beraber başlangıcı yoktur İsa, insan vücuduna bürünmüş Allah'tır ; ölümde gerçek yaşamdır; Meryem'in Oğlu ve Allah'ın Oğludur"

YŞT, 1995te yayınladığı Sonsuz Yaşama Götüren Bilgi kitabında Mesihin, gökte sayısız yıllar boyunca sahip olduğu yakın ilişki sonucunda, itaati sayesinde sonunda Babası Yehovaya benzer bir duruma geldiğini de bildirerek sapıklığının doruğuna ulaşır (sf 39, Fr) Oysa ki Kutsal Kitap İsa Mesihin dün, bugün ve sonsuzlarca aynı olduğunu ve yine Onun daima Alfa ve Omega olduğu gerçeğini belirtir (İb13:8; Esin 22:12-13) Her fırsatta İsa Mesih'in Tanrılığını çürütmeyi kovalayan Y Şahitlerinin ileri sürdüğü bu düşünceler tamamen yanlıştır ve kesinlikle reddedilmelidir Mesihin Tanrılığı konusunda aşağılayıcı tutumları bizlere bu Cemiyetin gerisinde Kutsal Ruhun bulunmadığı gerçeğini bir kez daha belgeler Çünkü İsa Mesih, geleceğini vaat ettiği Kutsal Ruhun temel görevlerinden birisinin kendisini yüceltmek olduğunu söylemiştir: İsa Mesih O gelince Beni yüceltecektir dedi (Yu 16:14; 1Kor 12:3)