El- Mümit

“Ölümü yaratan”

“Canlılara ölümü tattıran”

“O, diriltir ve öldürür Ve Ona döndürüleceksiniz” (Yunus Sûresi, 10/56)Mümît ismi, imâte yani öldürme fiilinden gelmektedir Nur Külliyatı'nda geçen ölüm tariflerinden birinde, vazife-i hayattan paydos, haps-i bedenden azat etmek tabirleri kullanılır

İnsanın hayat vazifesine başlaması ihya fiiliyle gerçekleştiği gibi, bu vazifeden terhis edilmesi de imâte fiiliyle tahakkuk eder

Ruhun beden hapsine sokulması gibi, bu hapisten azat edilmesi de ayrı ve müstakil bir fiildir Zaten, ölüm bu dünyadan kabir âlemine doğuş demektir Bu doğuş, rastgele ve tesadüfen olmuş bir olay değildir

Ruh, bu ilâhî fiil ile bir ülkeden bir başka diyara göç ettirilmiştir Eğer bu göç tesadüfe verilirse, insanın dünyaya gelişinin de kendi kendine olması gerekir

Nur Müellifi, “(Allah, o zâttır ki,) hayatı ve ölümü yarattı” (Mülk Sûresi, 67/2) âyet-i kerîmesini tefsir ederken, şöyle buyurur:

“Mevt, vazife-i hayattan bir terhistir, bir paydostur, bir tebdil-i mekândır, bir tahvil-i vücuddur, hayat-ı bâkiyeye bir davettir, bir mebdedir, bir hayat-ı bâkiyenin mukaddimesidir Nasılki hayatın dünyaya gelmesi bir halk ve takdir iledir; öyle de, dünyadan gitmesi de bir halk ve takdir ile, bir hikmet ve tedbir iledir” (Mektubat)

Kulun bu isimden alacağı en büyük ders, ölümü unutmamak ve bütün işlerini ölüm ötesi ebedî hayata göre tanzim etmektir

Kurân-ı Kerîmde, bütün nefislerin ölümü tadacakları haber veriliyor Âyette geçen tatma kelimesinde büyük bir teselli ve müjde saklıdır Zira, tatma fiili, insana ölümden önce tattığı, ana rahmi, doğum ve dünya safhalarını hatırlatır ve ölümden sonra da başka şeyler tadacağını haber verir

Ölüm ötesinde, kabir hayatı, diriliş, mahşer ve hesap safhaları da tadılacak ve bu tatma silsilesi, Cennet yahut Cehennemle neticelenecektir

Birinde zevklerin en güzeli, diğerinde ise azapların en acısı tadılacaktır