İslamda Bahar Farkı

İslamda Bahar Farkı

Bahar, Cenab-ı Hakkın güzel isimlerinin bir tecelli­si

Kudretinin, yaratıcılığının ve güzelliğinin şeffaf bir perdesi

Ölümden sonraki dirilişin bir delili
Kâ­inat kitabının en parlak, en görkemli, en renkli sayfa­larından biri

Bolluğun, bereketin, İlahî ikramın coş­tuğu bir mevsim

Her güzel çiçek, her sanatlı böcek, her sanat harikası bitki, Yaratıcısına övgüler söyleyen içli bir kaside Satırlardaki İlahî hitap bu süslü kitaba dikkat çekiyor: "Allah'ın rahmet eserlerine bak" di­yor "Nasıl da yeryüzünü diriltiyor, ölümünden son­ra"
Gözüne gönlünü de ekleyip bakan Mevlânâ, "Bu, bahar mevsimi değil, bambaşka bir mevsim" diye in­liyor "Her gözün mahmurluğu, bir başka vuslattan Her dal oynamada ama, her dalın oynayışı, başka bir sebeple" Bahar güzelliğini meydana getiren her var­lık, bir başka dille anıyor Rabbini, şükrünü bir başka eda ile ifa ediyor
Alışkanlığımızın örtüsü baharın güzel yüzüne kara bir perde gibi geriliyor
Şeffaf güzelliklerin altında gö­rülen Güzeller Güzelini gizlemeye çalışıyor Fakat kalp gözü açık olan, Allah'ın nuruyla bakıyor, her yerde sanatın işaret ettiği Sanatkârı gösteriyor:
"Nereye baş korsam, secde edilen Odur Altı tarafta da ibadet edilen Odur, alt tarafın dışında da Bah­çe, gül, bülbül, sema, sevgili Bunların hepsi bahane, maksat Odur ancak"
"Sevgili güneş gibi parlayınca, aşık zerre gibi oy­nar, titrer, döner durur Aşk baharının rüzgarı esmeye başladı mı, kuru olmayan her dal oynamaya başlar"
İçinde baharı bulamayanlara dışarıdaki bahar fazla birşey ifade edemez İçimizin baharı ise, ebedî dirili­şin müjdesi olan imandır İmanla kendini ebediyen diri bilenlere, ahiretin ölümsüz baharı olan Cennet vaadedilmekte
Fani dünyanın baharı, ebedî âlemin baharı olan Cennetin habercisidir
Bir tek çiçeği yaratırcasına kolayca bahan Yaratana, bir tek çiçeği bile yaratamayan insan kul olmaz da ne yapar
Tatil köyünün asude âlemine, yeşil dünyasına git­mek için can atan, elemsiz lezzetlerin dünyası olan ebedî bahara, Cennete niçin iştiyak duymaz?
Bir yapma çiçeğin ustasına hayranlık duyan, saksı­daki gerçeğine niçin dikkat etmez? Keşif rekortmeni Edison'un dikkati ne güzel: "Hiçbir keşif, otların top­rağı yarıp çıkması kadar muhteşem değildir Çünkü otlar Allah'ın yapısıdır"
Bahar sadece yeryüzünde değil Yıldızlar da gök­yüzünün baharıdır Gökyüzü baharının sultanı olan Güneş, yeryüzü baharının da besin kaynağıdır Baharımız muhteşem bir yardımlaşmanın neticesidir Rabbimizin rahmeti yağmur şeklinde tecelli etmese dün-a yeşile hasret kalmaz mı? İçimizin baharı da ışıksız ve rahmetsiz olamaz
Ve okyanusların dibinde keşfedilmeyi bekleyen bir muazzam bahar var
"Neyleyim sensiz baharı, yazı" diye inleyen aşık, fanilik damgasını taşıyan varlıklarla gönlünü kandı­rabilir mi? Baharın güzelliklerini ebedileştirebilmek ve hazanın hüznünü silebilmek için, önce içimizdeki baharı bulmalıyız İçini imanla baharlaştıranlar için, bütün mevsimler bahardır Aksi halde baharlar kışa döner "Sensiz baharı neylerim" diyenin maksadı Rabbi olmalı
O yoksa bahar yok Hiçbir şey yok Onu bulan herşeyi bulmuştur Ebedî baharın müjdesini içinde bulan, "Biz dünyadan gider olduk, kalanlara selam olsun" diyor İçinde bütün mevsimler kış olan ise, "Benden sonra tufan" bencilliğine kapılıyor
Her şeyin bir bedeli var Dünya kışına dayanama­yanlar, ahiret baharını hak edemezler
Bahar gönüllüler, baharın kaybolup gitmesine kat­lanamazlar Onların içli ve ısrarlı niyazlarının peşin bir kabulü müdür ki, bahar Cennette ebedileşmiştir Bu ebedi bahar olmasaydı, vicdanlar sararıp solan her yaprakla birlikte eriyip tükenecek, kendisinde yaşa­ma mecali bulamayacaktı
Bahar, anlayan ve okuyan gözler ister Yoksa, o gü­zelim bahar yeşillikleri keçilere ve koyunlara yem ol­ma derekesine düşer
Gözlere ışıl ışıl görünen baharı görmeyenlere inat bahan gözsüz gören ve bu sebeple de gözünün açıl" masını istemeyenler var En güzel bahar tasvirlerim şiirlerine süs yapan Aşık
Veysel, bunun sırrını şöyle açıklıyor:
Bir küçük dünyam var içimde benim; Mihnetim, ziynetim bana kâfidir Görenler dar görür, geniştir bana; Sohbetim, ülfetim bana kafidir
Dünya geniş olsun, ister dar olsun;
Yeter ki kalbimde iman var olsun
Her zaman milletim bahtiyar olsun,
Rütbemle mesnedim bana kafidir
Bahar sayfası, bakana göre mânâ taşır Rahmetli Akif, Taceddin Dergâhının avlusundaki bir avuç çayır çimene bakarak, "Kim bu cennet vatanın uğruna ol­maz ki feda" diyor ve vücudunda kan kırmızı güller açan kefensiz şehitleri ülke toprağının altını baharlaştıran mânâ olarak görüyordu "Gül devrini görseydim onun bülbülü olurdum" feryadının gözyaşlarıyla manevî kışımızı bahara çeviriyordu
İmanının hakim olmadığı topraklardaki baharı kendine yabana gören şairin bakış açısını Karacaoğlan'da buluyoruz:
indim seyran ettim Frengistan'ı,
İlleri var, bizim ile benzemez
Levin tutmuş goncaları açılmış,
Gülleri var, bizim güle benzemez
Baharın güzellikleri kıymetini bilmeyen, mânâsına vakıf olmayanların elinde bir garipçe, bir mahzunca boyun büker:
Kadrin bilmeyenler alır eline,
Onun için eğri biter menekşe

Yazar:
Vehbi Vakkasoğlu