![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiOsmanlıca Sözlük Lügat V Harfi VA f ![]() ![]() VA "Vah, yazık" meâlinde olup hayf, hasret, esef gibi kelimelerle birlikte söylenir ![]() ![]() ![]() ![]() VA´ Çakal ![]() VAAD (Bak: Va´d) VAAZ (Bak: Va´z) VA´B Ulaştırmak, vardırmak ![]() ![]() VABESTE f ![]() ![]() ![]() ![]() VABİL Yağmur ![]() ![]() VÂCİB (Vücub ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÂCİB-ÜL İFA İfa edilmesi lüzumlu olan ![]() ![]() VÂCİB-ÜL VÜCUD Vücudu mutlak var olan, yokluğu mümkün olmayan Cenâb-ı Hak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÂCİBÂT (Vâcibe ![]() ![]() ![]() ![]() VÂCİBE Yapılıp yerine getirilmesi vâcib derecesinde lüzumlu olan şey ![]() VACİD(E) Vücuda getiren ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VACİFE Muztarib olan ![]() ![]() ![]() ![]() VACİZ(E) Kısa ![]() VA´D Söz verme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAD f ![]() ![]() VADADE f ![]() ![]() ![]() VA´DE Bir iş için önceden belli edilen zaman ![]() ![]() ![]() VADİ İki dağ arasındaki uzun çukur ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VADİ-İ HÂMUŞAN Kabristan, mezarlık ![]() VADK Yağmur damlamak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VA ESEFA Vah, esefler olsun! Eyvah, çok yazık! VÂFİ(YE) (Vefâ ![]() ![]() ![]() ![]() VÂFİ VE KÂFİ Bol bol yeter ![]() VAFİD (C ![]() ![]() VAFİH Kilise kayyımı ![]() VAFİR(E) (Vefret ![]() ![]() ![]() VAFTİZ (Vaftis) (Rumcadan) Hristiyanlarca çocuğun ve hristiyanlığa yeni girenin dine girme şartı sayılan, suya sokma merasimi ![]() VAGD Tamahkâr, cimri, hasis ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#2 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VAHA Çöl ortasında suyu ve yeşilliği olan yer ![]() VAHAL (C ![]() ![]() VAHAMA (Vahim ![]() ![]() ![]() VAHAMET Zor, güçlük ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VA HASRETA Vah vah! Ne yazık ki! (Teessür bildirir ![]() VAHAT Çöl ortasında yeşillik ve suyu olan yerler ![]() ![]() VAHAYFA Eyvah, yazık ![]() VAHDANÎ Allah´ın birliği ile alâkalı ![]() VAHDANİYET Birlik, infirad ![]() ![]() ![]() ![]() VAHDEDDİN (Aslı: Vahîdüddin, fakat Türkçede Vahdeddin şeklinde telâffuz edilir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAHDET Birlik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAHDET-ÜL VÜCUD (Vahdet-üş şuhud) Her yerde ve herşeyde kalbini yalnız Allah ile meşgul etme hali ve yaşayışıdır ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAHDET-ÂRÂM f ![]() ![]() VAHDET-GÂH f ![]() ![]() VAHDET-GÜZİN f ![]() ![]() VAHDET-NÜMÂ Vahdet gösteren, birlik ifade eden ![]() VAHHABÎ (Bak: Vehhabî) VAHİ Mânâsız, saçma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAHİYÂT (Vâhiye ![]() ![]() ![]() VÂHİB (Vâhibe) Bağışlayan, veren, ihsan eden, hibe eden ![]() VÂHİB-ÜL ATÂYÂ Hediyeler bağışlayan ![]() ![]() ![]() ![]() VÂHİB-ÜL HAYAT Hayatı bağışlayan, hayat veren Allah (C ![]() ![]() ![]() VÂHİD Bir, tek, biricik ![]() ![]() ![]() ![]() VÂHİD-İ İ´TİBARÎ Hakikatta olmayıp varlığı farazî olarak kabul edilen bir şey ![]() ![]() ![]() VÂHİD-İ KIYASÎ Bir şeyin miktarını ve sair hususiyetlerini ölçmek için kendi cinsinden değişmez olarak tayin edilen parça veya miktar ![]() ![]() ![]() VAHÎD Yalnız, tek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAHÎD-ÜD DEHR (Vahîd-üz zaman) Zamanın, devrin eşi bulunmaz tek insanı ![]() VÂHİDEN Vâhid olarak ![]() ![]() VÂHİDİYYET Cenab-ı Hakk´ın (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAHİM Ağır ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAHİM(E) (Vehm ![]() ![]() VAHİME Vehim veren, vesvese veren ![]() VAHİN Zayıf kimse ![]() VAHİNE İyeği kemiklerinin kısaları ![]() VAHİR İğne ![]() ![]() VAHİY Bir fikrin, bir hakikatın veya emrin Allah (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAHİYE (Bak: Vahi) VAHL Sıvı çamur ![]() ![]() ![]() VAHL-GÂH f ![]() ![]() VAHŞ (C ![]() ![]() ![]() VAHŞÂN (Vahş ![]() ![]() ![]() ![]() VAHŞET (Vahş - Vahiş) Yabanilik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAHŞET-ÂBÂD f ![]() ![]() VAHŞET-ÂGİN Çok ıssız, korkulu yer, korkunç ![]() VAHŞET-ÂMİZ f ![]() ![]() VAHŞET-ÂVER f ![]() ![]() VAHŞET-ENGİZ f ![]() ![]() VAHŞET-GÂH f ![]() ![]() ![]() VAHŞET-NÂK f ![]() ![]() ![]() VAHŞET-ZÂR f ![]() ![]() VAHŞİ(YE) Medeni olmayan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAHŞİYÂNE Vahşice ![]() ![]() VAHŞUR f ![]() ![]() VAHY (Bak: Vahiy) VAHY-İ MAHZ Kuvvetli ve sarih mertebede olan vahiy ![]() ![]() VAHY-İ SARİHÎ Hem sözü, hem mânası tam vahiy olan ![]() ![]() ![]() VAHY-İ SEMAVÎ Beşerin düşünerek yapmasına inkân olmayan, Allah (C ![]() ![]() ![]() VAHY-İ ZIMNÎ Mücmel ve hulâsası vahye ve ilhama istinad eden; tasvirât ve tafsilatı Resul-ü Ekrem´e (A ![]() ![]() ![]() ![]() VAHZ Sivri bir şey batırarak acıtma ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#3 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VAÎ (C: Vuât) Hâfız ![]() VAÎD İyiliğe sevk veya kötülükten kurtarmak için ileride olacak kat´i hâdiseleri haber vererek korkutmak ![]() ![]() VAİF Davar yürüdüğünde karnından işitilen ses ![]() VÂİZ Nasihat veren ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAİZÎN (Vâizûn) Vâizler ![]() ![]() VAJGUN (Vâjgune) f ![]() ![]() ![]() VAK´ Ağırbaşlılık ![]() ![]() ![]() VA´K Sıtma ve harareti ![]() VAK´ Yüksek mekân ![]() ![]() ![]() VA´K(A) Yaramaz huylu kişi ![]() VAK´A Hâdise ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAK´A-İ HAYRİYE Tar: Yeniçeri Ocağı´nın kaldırılması münasebetiyle kullanılan bir tabirdir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAKA´ Yufka bulut ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAKAD Alevlenen ateş ![]() VAKAD (Ateş) yanmak ve tutuşmak ![]() VAKAH Katı yüzlü, utanmaz, hayırsız kimse ![]() ![]() VAKAHAT Arsızlık ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAKAHET (Vakhe) İbadet, taat ![]() ![]() ![]() ![]() VAK´A-NÜVİS f ![]() ![]() VAKAR Ağırbaşlılık ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAKAS Boynun kısa olması ![]() ![]() ![]() VAKAYİ´ (Vak´a ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAKB (VÜKUB) Duhul etmek, dâhil olmak, girmek ![]() ![]() VAKD (Vakdân) Ateşin yanması, tutuşması ![]() VA´KE Cenk yeri, dövüş alanı ![]() VAKF Bir kimseyi veya bir şeyi alıkoymak, durdurmak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAKF-I HAYAT Hayatını vakfetme ![]() ![]() VAKFE Bir hareketin geçici olarak durdurulması ![]() ![]() ![]() ![]() VAKFE-İ HAYRET Hayret duraklaması ![]() VAKFEGÂH f ![]() ![]() VAKFETMEK Fık: Bir malı veya bir şeyi bir işe bağlayıp o yolda devamlı kılmak ![]() ![]() VAKFÎ Vakfa âit, vakıfla alâkalı ![]() VAKFİYE Mülkün vakıf olmak keyfiyyeti ![]() VAKH (VEKAHE) Taat, ibadet ![]() VÂKIA´ Vuku bulmuş, olmuş, var olan mevcud bir hâdise ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÂKIA SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 56 ![]() ![]() ![]() VÂKIÂT (Vâkıa ![]() ![]() ![]() ![]() VÂKIF Bilen, haber sahibi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÂKIF-I AHVAL Durumdan haberli olan, işlere vâkıf bulunan ![]() VÂKIF-I ESRAR Gizli şeyleri, sırları bilen ![]() VÂKIFANE f ![]() ![]() ![]() ![]() VAKIYYE Dörtyüz dirhemlik tartı ![]() VÂKİ´ Olan, düşen, konan ![]() ![]() ![]() VÂKİ-İ HÂL Hâlin hakikatı, o işin hakikatı ![]() VÂKÎ (Vikaye ![]() ![]() ![]() VAKÎA Kıtal ![]() ![]() ![]() VÂKİB Ayak üstüne duran kişi ![]() VAKÎB At yürürken karnı içinden işitilen ses ![]() VAKÎH Hayâsız, utanmaz, edepsiz ![]() VAKİN Oturucu, oturan ![]() VAKİR Yuvasına girmiş kuş ![]() VAKKAS Okçu ![]() ![]() ![]() VAKL Yükselmek ![]() ![]() ![]() VAKM Reddetmek ![]() ![]() VAKNE Her nesnenin azı ![]() VAKR Az işitmek ![]() ![]() VAKRE Davarın tırnağının taşa dokunup sürçmesi ![]() VAKS Fahişe kısmının fahişeliğini zikrederek anlatmak ![]() ![]() VAKS Boynu vurup kırmak ![]() VAKŞ His ![]() ![]() VAKT (Vakit) Zaman ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAKT-İ ASR İkindi vakti ![]() VAKT-İ HÂCET İhtiyaç vakti ![]() ![]() VAKT-İ HAZAR Barış zamanı ![]() VAKT-İ MERHUN Belli edilen, muayyen bir zaman ![]() VAKT-İ TEFRİH Tıb: Çiçek hastalığı aşısının yapılmasından te´sirini gösterinceye kadar geçen zaman ![]() VAKT-İ ZEVAL Güneşin tam ortada, bize göre doğu ve batı ortasında bulunduğu ve gölgenin gündüzde en kısa olduğu zaman ![]() ![]() VAKT (C: Vikat) İçinde yağmur suyu biriken çukur ![]() ![]() ![]() VAKTAKİ f ![]() ![]() VAKTEN Vakit ve zamanca ![]() VAKUD Odun, kömür gibi yakılacak şeyler ![]() VAKUR Ağırbaşlı, temkin sahibi ![]() ![]() VAKURANE f ![]() ![]() ![]() ![]() VAKVAK Korkak kişi ![]() ![]() ![]() VAKVAKA Kurbağa, tavuk, kuş sesi veya köpek havlaması ![]() VAKZ Galebe etmek ![]() ![]() VAKZ Sıklet, ağırlık ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#4 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VA´L Sığınacak yer ![]() VÂLÂ Yüksek, âlî, refi´ ![]() VÂLÂCÂH f ![]() ![]() VÂLÂKADD f ![]() ![]() VÂLÂKADR f ![]() ![]() VÂLÂŞÂN f ![]() ![]() VÂLÂYÎ f ![]() ![]() VALİ Bir vilâyeti idare eden en büyük memur ![]() ![]() VALİB Ulaşıcı, ulaşan, varan ![]() ![]() VALİBE Evvelki ekinin kökünden biten ekin ![]() VALİCE İnsanı şiddetle tutan bir hastalık ![]() VALİD (Vilâdet ![]() ![]() ![]() VALİDAN (Bak: Vâlideyn) VALİDAT (Vâlide ![]() ![]() ![]() ![]() VALİDE Ana ![]() ![]() VALİDEYN Ana ile baba ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VALİDİYYET Annelik ve babalık vasfı ![]() VÂLİH Keder ve hüzünle aklı gitmiş, şaşırmış, hayrette kalmış ![]() VÂLİHÂNE f ![]() ![]() VÂLİHÎN Hayrette kalanlar ![]() ![]() VALLAHİ Allah için, Allah hakkı için, Allah´a yemin ederim (meâlinde büyük yemin ![]() VAM f ![]() ![]() VA-MANDE Geride kalmış ![]() VAMCU f ![]() ![]() VAMDAR f ![]() ![]() VAMHAH f ![]() ![]() VAMIK Seven ![]() ![]() ![]() VAMÎ f ![]() ![]() VAMK Sevme, muhabbet ![]() VA´N Sığınacak yer, melce´ ![]() ![]() VAPESÎN (Va-pesin) f ![]() ![]() VÂR f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VA´R (Va´ra) Sağlam yer, sert yer ![]() VARA´ Haramdan ve yaramaz işlerden sakınmak ![]() VARAKA Tek yaprak hâlindeki kâğıt ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VARAKÎ Yaprakla ilgili ![]() ![]() VARAKKERDAN f ![]() ![]() VARAKPARE f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VARDİYA İtl ![]() ![]() ![]() ![]() VARESTE f ![]() ![]() ![]() ![]() VARESTEGÎ f ![]() ![]() ![]() ![]() VARİ f ![]() ![]() VARİ Semiz et ![]() ![]() VÂRİD(E) (Vürud ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÂRİD-İ HÂTIR Akla gelen, hatıra gelen ![]() VÂRİDÂT (Vâride ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÂRİDÎN (Vârid ![]() ![]() ![]() VARİK (C: Vürük) Süs için palanın önüne geçirip astıkları saçaklı kıvrımlı esvap ![]() ![]() VÂRİS Cenab-ı Hakk´ın bir ismi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÂRİSÎN (Vârisûn) Vâris olanlar ![]() ![]() VARİŞ Bir topluluk yemek yerken davetsiz olarak yemeğe katılan kimse ![]() VARTA Her çukur yer ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VARUN f ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#5 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VA´S (VÜUSE) (C: Vuasâ) şiddet, mihnet ![]() VASAA (C: Vusu) Kız kuşu ![]() VASAB (C ![]() ![]() ![]() VASAFE Hizmetkârlık ![]() VASAİL (Vasâyil) : (Vasile ![]() ![]() ![]() VASAT İki şeyin arası ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VASAT-ÜL HÂL Orta halli, orta halde ![]() VASAT-ÜL KAME Orta boylu ![]() VASATÎ İkisi ortası ![]() ![]() ![]() VASATÎ SAAT Hakiki güneşe tâbi olmak üzere, muntazam hareket ettiği tasavvur olunan mevhum bir güneşin, o yerin nısfun nehârından (meridyeninden) arka arkaya iki defa geçişi arasındaki zamanın yirmi dörtte biri ![]() VASF Sıfat ![]() ![]() ![]() VASF-I TAHSİNÎ Bir şeyin mahiyetini beyan etmekten ziyade lâfzını süslemek için kullanılan sıfatlar ![]() ![]() VASFETMEK Bir şeyin vasıflarını, hâlini, şeklini veya rengini tarif etmek, anlatmak ![]() VASFÎ (VASFİYE) Vasıfla, mahiyetiyle alâkalı ![]() ![]() VASIB Hasta ![]() VASIB Yerinde duran ![]() ![]() VASIF Vasfeden ![]() ![]() ![]() VASIF TERKİBİ Gr: Birleşik sıfat ![]() ![]() ![]() VÂSIK (Vüsuk ![]() ![]() ![]() VÂSIL Ulaşan, erişen, kavuşan ![]() ![]() VÂSILÛN (Vâsılîn) Hakka, hakikata, marifete ermiş kimseler ![]() ![]() ![]() VÂSIT Ortada bulunan ![]() ![]() VÂSITA İki şeyi birbirine ulaştıran ![]() ![]() ![]() ![]() VÂSITA-İ NECAT Necat vasıtası ![]() ![]() VASİ (Vesâyet ![]() ![]() ![]() VÂSİ´ (Vasia) Geniş, enli ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÂSİ´-İ MUHİTA Muhitin genişliği ![]() VASÎD Kapı eşiği ![]() VASÎF (C ![]() ![]() VASÎL Birinden aslâ ayrılmaz kimse ![]() VASÎLE Geniş yer ![]() ![]() ![]() VASÎT Hakem, aracı ![]() ![]() VASİYET Bir işi birisine havale etmek ![]() ![]() ![]() VASİYETNÂME f ![]() ![]() ![]() VASİYY Yetim gibi güçsüzlerin işleri kendine vazife olarak verilen kimse ![]() VASL Âşığın sevdiğine kavuşması ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VASM(E) Utanacak şey ![]() ![]() VASMET Kırıklık, güçsüzlük, halsizlik ![]() ![]() VASSAD Ören, örücü, dokuyan, dokuyucu ![]() VASSAF Vasıflarını sayarak medheden ![]() ![]() ![]() VASSAL Ulaştıran, vasleden ![]() ![]() VASUT Gölgelik ![]() ![]() VASVAS Kadınların örtündükleri ve ancak gözleri görünecek derecede dar olan yüz örtüsü ![]() VASVAS (C: Vesâvis) Perdede göz ayırımı miktarı olan delik ![]() VASVASA Yüz örtüsü ![]() ![]() VAŞ f ![]() ![]() VAŞAK Derisinden kürk yapılan bir hayvan ve bunun postu ![]() VAŞIK Dağ köpeği ![]() ![]() VAŞİ (C: Vüşât) Gammaz, koğucu, yalancı ![]() VAŞİYE Evlâdı çok olan kadın ![]() VAŞÜDE f ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#6 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VATA´ Bir şeyi ayakla çiğneme ![]() VATAF Kaşın çok kıllı olması ![]() ![]() VATAN (C ![]() ![]() ![]() VATAN-I ASLÎ Bir insanın doğup büyüdüğü veya içinde barınmak kasdedip, başka yere gitmek istemediği yerdir ![]() ![]() ![]() VATAN-I SÂNÎ İkinci vatan ![]() ![]() VATAN-I SÜKN Bir misafirin içinde 15 günden az oturmak istediği yerdir ![]() ![]() VATANDAŞ Bir devlet ahalisinden ve teb´asından olan ![]() VATANÎ (Vataniyye) Vatanla alâkalı ![]() ![]() VATANPERVER f ![]() ![]() ![]() VATANPERVERÂNE f ![]() ![]() VATAR (Vatr) İhtiyaç, hâcet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VATAVİT (Vatvât ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VATB (C ![]() ![]() VATD İsbat etmek ![]() ![]() VATER f ![]() ![]() ![]() VATH Kuşların burnuna ve ayağına necasetten veya balçıktan yapışıp kalan nesne ![]() VATI´ Ayak altına alıp çiğneme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VATID Sâbit ![]() VATİ Yumuşak ve kolay olan şey ![]() VATÎD Sabit ve sağlam olan ![]() VATÎE Büyük çuval, harar ![]() ![]() VATÎS (C: Vutas) Kızdırıldığında kimsenin üzerine basamadığı yuvarlak taş ![]() VATM Ayakla çiğneme ![]() ![]() VATNÎ Çiğneme, üzerine basma ![]() VATS Kazmak ![]() ![]() ![]() ![]() VATŞ (C: Evtâş) Açmak ![]() VATVAT (C ![]() ![]() ![]() ![]() VATVATA Geceleyin gözün görmemesi ![]() VATY Ayak altında çiğneme, ezme, basma ![]() ![]() VAV Kur´an alfabesinde sondan üçüncü harftir ![]() ![]() VAV-I ATIF Gr: Atıf vavı, kelimeyi veya cümleyi birbirine bağlayan vav harfi ![]() VAV-I HÂLİYE Haller cümle olabilir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAV-I KASEM Gr: Herhangi bir kelimenin, çok defa Allah isminin evveline gelerek, yemin için kullanılan vav harfi ![]() ![]() VA´VA´ İnsan topluluğu ![]() ![]() VAVEYLA Çığlık, yaygara, feryat ![]() ![]() VAVÎ Vav harfine mensub ![]() ![]() VAVİK Okun nişana dokunmayıp yanına düşmesi hâli ![]() VÂYE Nasib, kısmet, behre ![]() VÂYEDÂR f ![]() ![]() ![]() VA´Z Dinî mes´eleler üzerinde konuşup nasihat etmek ![]() ![]() VAZ´ (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAZ´-I HAML Doğurma ![]() VAZ´-I YED El koymak, sahib çıkmak, tasarruf etmek ![]() VAZ f ![]() ![]() VAZAAT Alçaklık, âdilik, bayağılık ![]() VAZAH Beyaz ve güzel yüzlü adam ![]() VAZAHAT Açıklık, vâzıhlık ![]() VAZAİF (Vazife ![]() ![]() ![]() VAZ´AN Vaz´ ile, vaziyeti, durumu itibariyle, yerleştirmek suretiyle ![]() ![]() VÂZI´ (Vazıa) Koyan ![]() ![]() ![]() VÂZI-I KANUN Kanun koyan ![]() ![]() ![]() VÂZI-UL YED El koyan ![]() ![]() ![]() VÂZIH Açık, ayan, âşikâr ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÂZIHAN Açık olarak ![]() ![]() ![]() ![]() VÂZIHÂT (Vâzıh ![]() ![]() ![]() VAZδ (Vazîa) Alçak, deni, bayağı, âdi ![]() VAZİFE Bir kimsenin yapmaya mecbur olduğu iş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VAZİFEDÂR (C ![]() ![]() ![]() ![]() VAZİFEHÂR (C ![]() ![]() ![]() VAZİFEŞİNÂS f ![]() ![]() ![]() VAZİFETEN Vazife ile, vazife olarak ![]() VAZÎH(A) (Vuzuh ![]() ![]() VÂZİR (Vâzire) Günah işleyen ![]() ![]() VAZZAH Meydanda, çok açık, belli ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#7 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VE Gr: "Dahi, de, hem, ile, berâber" mânâlarına bağlama edâtı ![]() VEBA Salgın bir hastalık ![]() ![]() VEBA´DÜ Ondan sonra, imdi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEBAL Günah ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEBER Bedevi, göçer ![]() ![]() ![]() VEBL Ağır ve vahim olmak ![]() VEBR Kocakarı soğuğundan bir gün ![]() ![]() VECA´ Sızı, ağrı, acı ![]() ![]() VECAHET Güzellik, güzel yüzlülük, gösterişlilik ![]() ![]() VECAR (C ![]() ![]() ![]() ![]() VECAZET Sözün veciz oluşu ![]() ![]() VECD Aşk, muhabbet ![]() ![]() ![]() ![]() VECD-ÂLUD f ![]() ![]() ![]() VECD-EFZÂ f ![]() ![]() VECDÎ Vecdle ilgili, heyecanla ilgili ![]() VECEL Ürkme, korkma, havfetme ![]() VECENAT (Vecne ![]() ![]() ![]() VECH (Vecih) Yüz, çehre, surat ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VECH-İ ÂHAR Başka sebeple ![]() VECH-İ DİKKAT Dikkat ve ferasetle ![]() VECH-İ MÂ Bir sebepten dolayı ![]() VECH-İ MEŞRUH Şerh edilen, açıklanan tarzda ![]() VECH-İ ŞEBEH Edb: Bir şeyin başka bir şeye neden benzediğini anlatan söz ![]() VECH-ÜL ARZ Yeryüzü ![]() VECHE Yan, taraf ![]() ![]() VECHEN Bir vechiyle ![]() ![]() ![]() VECHEN MİN-EL VÜCUH Hiçbir suretle ![]() VECHEYN İki taraf, iki yan, iki yüz ![]() VECHÎ (Vechiye) Yüz ile ilgili ![]() VECİ(A) (Veca´ ![]() ![]() VECİBE Borç hükmünde olan vazife ![]() ![]() VECİBE-İ NEZAKET Nezâket borcu ![]() VECİ (E) Güzel, hoş, lâtif ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VECİHÎ Veche ait ![]() ![]() VECİZ Kısa, öz, derli toplu ![]() ![]() ![]() VECİZE Edb: İbaresi kısa, mânası geniş olan çok kıymetli söz, özlü söz ![]() ![]() VECNE (C: Vecenât) Elmacık, yanaktaki yumrucuk ![]() VECR (C ![]() ![]() VE´D Kızını diri iken toprağa gömme ![]() VE´D-ÜL BENAT İslâmiyetten evvelki câhiliyet devrindeki Arablarda kızlarını hakir gördüklerinden diri iken defnetmek âdeti ![]() VEDA´ Ayrılık ![]() ![]() ![]() VEDAD Dostluk ![]() ![]() ![]() VEDD Dostluk ![]() ![]() VE´D-DUA "Duâlarımız sizinle birliktedir" anlamına gelen bu tâbir, evvelce mektupların altlarına yazılırdı ![]() VEDİ´ Başkasının malını saklamaya memur kimse ![]() VEDİ Küçük abdest bozduktan sonra çıkan beyazımsı su ![]() VEDİA Emanet ![]() VEDİATULLÂH Allah´ın emaneti ![]() VEDİD Sevgisi çok olan ![]() VEDK Yağmur ![]() ![]() ![]() ![]() VEDUD Çok şefkatli ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#8 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VEFA Ahdinde, sözünde durma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEF´A Kav ettikleri bez parçası ![]() ![]() VEFADAR (VEFAKÂR) Vefalı, sözünde ve dostluğunda devamlı olan ![]() VEFAPERVER f ![]() ![]() ![]() VEFAT Ölüm ![]() ![]() VEFD Çokluk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEFHİYYE Kilisede kayyımlık hizmetini etmek ![]() VEFİ Vefalı ![]() ![]() ![]() ![]() VEFİA İçine nesne koyulan sele ![]() VEFİK Arkadaş ![]() ![]() ![]() ![]() VEFİR(E) (Vefret ![]() ![]() VEFİYAT (Vefat ![]() ![]() ![]() VEFK Uygun gelme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEFL Derinin dibagatla giden fazlalıkları ![]() VEFR Bir kimsenin ihsanını kabul ettikten sonra rızasıyla reddeylemek ![]() ![]() ![]() VEFRA´ Eksilmeyip değişmeyen ![]() ![]() VEFRET Çokluk, bolluk ![]() VEFZ (C: Evfaz) Evmek, acele etmek ![]() VEFZA (C: Evfaz) Ok yayı konulan ve beylik denilen kap ![]() VEGA´ Kavga gürültüsü ![]() ![]() ![]() ![]() VEGAB (C: Evgab) Korkak kimse ![]() ![]() VEGADET Akılsızlık ![]() ![]() VEGAR Gazap, kin, öfke, hiddet ![]() VEGD (C: Evgad) Alçak adam ![]() VEGF Görme zayıflığı ![]() VEGİF Yürüme sürati ![]() ![]() VEGİK Davar yürürken karnından çıkan ses ![]() VEGİR Kızmış taş üstüne koyarak pişirilen et ![]() VEGİRE Kızmış taş ile sıcaklık verilerek pişirilen süt ![]() VEGM Kin ![]() VEGNE Geniş küp ![]() VEGRE Sıcaklığın çok olması ![]() VEHAK Avcı kemendi ![]() VEHAMET (Bak: Vahamet) VEHB Hibe ![]() ![]() ![]() VEHB (H ![]() ![]() ![]() VEHBÎ Doğuştan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEHC Alevli olmak ![]() ![]() ![]() VEHD(E) (C: Vihad) Derin vadi ![]() ![]() VEHEC Ateş sıcaklığı ![]() VEHECAN Ateşin alevlenmesi ![]() ![]() VEHEL Vehim, kuruntu ![]() VEHELÜMME CERRA (Bak: Helümme cerrâ) VEHF Bitkinin yapraklanması ![]() ![]() ![]() VEHHAB Çok fazla ihsan eden ![]() ![]() VEHHABÎ Muhammed İbn-i Abdulvehhab nâmında birisinin sebeb olduğu İslâmî bazı mes´elelerde ifrat gösteren ve dört hak mezheb hâricinde bir mezhepten olan ![]() ![]() ![]() VEHHAC Parıl parıl ![]() ![]() ![]() VEHHAM Çok vehimli ![]() ![]() VEHHAS Arslan ![]() VEHİC Ateşin sıcaklığı ![]() VEHİSE Pişirilip kurutulduktan sonra dövülen çekirge ![]() VEHL (Vehel) Yanlış yapma ![]() ![]() ![]() VEHLE İrkilme ve ürkme ![]() ![]() ![]() VEHLETEN Birdenbire ![]() ![]() ![]() VEHM (Vehim) Mübhem ve mânasız korku ![]() ![]() ![]() VEHM-ÂLUD f ![]() ![]() ![]() ![]() VEHMÎ Olmadığı halde var zannederek ![]() ![]() VEHMİYYÂT (Vehmiyye ![]() ![]() ![]() VEHM-NÂK f ![]() ![]() VEHN Gevşeklik, kuvvetsizlik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEHNANE Zayıf kadın ![]() VEHS Kırma ![]() ![]() VEHS Bir işe girişip ısrar ile devamlı uğraşmak ![]() VEHS Sır ile söyleşmek ![]() ![]() VEHT (C: Vihât) Vurmak ![]() ![]() VEHTIYY Ufak üzüm ![]() VEHUB Verimi fazla, vergisi çok ![]() VEHVAH Yaban eşeğinin anırtısı ![]() VEHVEHE Atın kendi gövdesini parça parça etmesi ![]() VEHY Gevşeme, yırtma ![]() VEHZ Katı nesne ![]() ![]() VE-İLLA Olmadığı hâlde ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#9 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VEK´ Akrep sokmak ![]() VEKA´ Ayak parmaklarından baş parmağın, şehâdet parmağı üstüne gelmesi ![]() VEKAD Sığır bağladıkları ip ![]() VEKAHAT Hayâsızlık ![]() ![]() ![]() VEKÂLET Vekillik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEKÂLETEN Birisine vekil olarak ![]() ![]() VEKÂLETNÂME f ![]() ![]() VEKÂLETPENÂH f ![]() ![]() ![]() ![]() VEKAR (Bak: Vakar) VEKB Dikilmek ![]() VEKC Ulaşmak, varmak ![]() VEKDE (C: Viked) Gitmek ![]() VEKEBAN Derece derece yürümek ![]() VEKEF Günah ![]() ![]() ![]() ![]() VEKEL Zayıf adam ![]() VEKF Evin damlaması ![]() ![]() VE-KIS "Var, kıyas et!" mânasına gelir ![]() VEKIYYE (Bak: Okiyye) VEKİF Sütü çok olan deve ![]() VEKİL Başkasının işini gören ![]() ![]() ![]() ![]() VEKİL-İ HARC (Vekil-harç) Masraf görmekle vazifeli olan ![]() ![]() VEKİR Yuvasına giren kuş ![]() VEKİRE Satın alınan veya yeni yapılan bina için, ahbaba, eşe dosta verilen ziyafet ![]() VEKKAD Aydınlık, ışıklı, parlak ![]() VEKM Reddetmek ![]() VEKN (C ![]() ![]() VEKR Kuş yuvası ![]() VEKRA Hızlı yürüyen deve ![]() ![]() ![]() VEKS Noksan etmek, eksiltmek ![]() VEKTE (C: Vikat) Gözün karasına ak düşmek ![]() ![]() ![]() VEKVAK Korkak kimse ![]() VEKZ Vurmak ![]() ![]() ![]() VEL´ Yalan ![]() ![]() VELA Yakınlık ![]() ![]() ![]() VELADET (Bak: Viladet) VELAİD (Velide ![]() ![]() ![]() VELAİM (Velime ![]() ![]() ![]() ![]() VELA-PERVER f ![]() ![]() VELAYA (Veliyye ![]() ![]() ![]() ![]() VELAYET Veli olan kimsenin hali ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VELAYET-İ ÂMM Huk: Umum mallara ve fertlere şâmil olan velayet ![]() VELAYET-İ KÜBRA Büyük velilik ![]() ![]() ![]() ![]() VELB Ulaşmak, varmak ![]() VELEC Kumlu yerde olan yol ![]() VELED Erkek çocuk ![]() ![]() ![]() ![]() VELED-İ MANEVÎ Evlâdlığa kabul edilen, âhiret evlâdı ![]() ![]() ![]() VELED-İ SULBÎ Öz oğul, evlenmekle hâsıl olan kendi soyundan gelen çocuk ![]() VELEDİYET Birisinin evlâdı olma hâli ![]() ![]() VELEDİYET AKİDESİ Hristiyanlıkta bir bâtıl akide ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VELEH f ![]() ![]() VELEH Hayret, şaşkınlık ![]() ![]() VELEHAN Akıl gidip tembel olmak ![]() ![]() VELEH-RESAN Hayret verici, hayret edilen, şaşkınlık veren ![]() VELEH-RESAN-I UKUL Akılları hayrette bırakan ![]() VELEHU Bu da onun ![]() VELEHZA Şaşırmış ![]() VELEHZEDE f ![]() ![]() VELEV Eğer, gerçi, her ne kadar da, hatta, ister, isterse ![]() VELF (Velif-Vilâf) Tez tez yelmek ![]() ![]() VELG (VELÜG) Köpeğin kap içinden su içmesi veya bir şey yeyip yalaması ![]() VELGA Küçük kova ![]() VELH Büyümek ![]() ![]() VELHAN Şaşakalmış, şaşkın, sersem ![]() VELHASIL Sözün kısası, özü, kısacası ![]() VELİ Sahib, mâlik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VELİ´ Kabuğunda olan hurma çiçeği ![]() VELİAHD (Veliy-yi ahd) Bir hükümdardan sonra hükümdar olacak kimse ![]() VELİCE (C ![]() ![]() ![]() VELİD Yeni doğmuş çocuk ![]() ![]() VELİDE (C ![]() ![]() VELİK (Velikin) f ![]() ![]() VELİKA Yağla unu karıştırarak yapılan yemek ![]() VELİME Sevinç ve sürur günleri verilen ziyafet ![]() ![]() ![]() VELİ-Nİ´MET Nimet veren ![]() ![]() VELİYY (C: Evliyâ) Yakın ![]() ![]() ![]() VELİYYE (C ![]() ![]() VELİYYULLAH Allah´ın (C ![]() ![]() ![]() VELİYY-ÜL EMİR Âmir ![]() ![]() ![]() VELİYY-ÜN NİAM Nimetler ihsan eden, iyilik eden kimse ![]() ![]() ![]() VELK Yalan yakıştırmak ![]() ![]() VELKA (C ![]() ![]() VELKALEMİ Kalem hakkı için ![]() ![]() VELLAS Kurt ![]() VELM Ulaşmak, yetişmek ![]() ![]() VELS Ahd, yemin, söz ![]() ![]() ![]() VELSAN Birbirinin boyunlarına el atarak yürüme ![]() VELU´ Bir şeye fazla düşkün olan ![]() VELUD Çok doğuran kadın ![]() ![]() VELVAL Üzüntü ile ağlama ![]() ![]() VELVELE Gürültü, patırtı ![]() ![]() ![]() VELVELE-ENDÂZ f ![]() ![]() ![]() VELVELE-ENGİZ f ![]() ![]() VELY Birbiri ardı sıra gelme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#10 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VEMD Gazap etmek, hiddetlenmek, kızmak ![]() ![]() VEMİZ Bulut arasından görünen ışık ![]() VEMK Muhabbet etmek, sevmek ![]() VEMS Fücur, masiyet, günah ![]() VEMYE Meşakkat, sıkıntı ![]() ![]() VEMZ (VEMİZ) İşaret etmek ![]() ![]() ![]() VENA (VENYE) Gevşek ![]() ![]() ![]() VENİM Sinek tersi ![]() VENN Zebunluk, zayıflık, zaaf ![]() ![]() VENNECMİ Yıldıza yemin olsun ![]() VENY İş hususunda gevşeklik gösterme ![]() VER f ![]() ![]() ![]() ![]() VERA Halk ![]() ![]() ![]() ![]() VER´A Korkaklık, havf ![]() VERA Öte ![]() ![]() ![]() ![]() VERA-İ CEBEL Dağın arkası ![]() VERA-İ PERDE Perde arkası ![]() VERA´ Takvânın ileri derecesi ![]() ![]() VERAK Bitkilerle yer yüzünün yeşil olması ![]() VERAKÎ (Verka ![]() ![]() ![]() VERASET Miras sahibi olma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VERASET-İ IRKIYE Doğan yavrunun ecdadına benzemesi ![]() VERB Fetret, fesad ![]() ![]() VERD (Vürd - Vird) Gül ![]() VERDANE Toplu oklava ![]() ![]() VERDE (Vürde) Renkli olmak ![]() VERDENE f ![]() ![]() ![]() VEREK (C ![]() ![]() VEREL (C: Vürelân - Evrâl) Kelere benzer bir canavardır ![]() ![]() VEREM (C ![]() ![]() ![]() VERENTEL şiddet, mihnet ![]() VERESE Mirasçılar ![]() ![]() VERF Genişlik ![]() VERH Hamurun kendini koyuverip sülpülmesi ![]() VERH Hamâkat, ahmaklık, bilmezlik ![]() ![]() VERHA Akılsız ahmak kadın ![]() VERIK Çok eskiden kullanılan gümüş para ![]() ![]() VERİ´ Haramdan kaçınan kişi ![]() VERİA At ismi ![]() VERİD Siyah kan damarı ![]() ![]() ![]() ![]() VERİHA Çok sıvı hamur ![]() VERİK Sikkesiz gümüş ![]() ![]() VERÎK Gür sakallı adam ![]() ![]() VERÎSE Veris otuyla boyanmış nesne ![]() VERÎŞ Yürümek ve seğirtmek istediği hâlde sahibi engel olan davar ![]() VERKA´ (C ![]() ![]() ![]() VERRAK Kâğıtçı ![]() VERS Yemende yetişen güzel kokulu sarı bir ot ![]() VERŞ Yürek ağrısı ![]() ![]() VERŞAN (C: Virşân-Verâşin) Yaban güvercini ![]() ![]() VERTA (C: Vırât) Çukur yer, varta, uçurum ![]() ![]() VERY Çakmaktan ateş çıkması ![]() VERZE f ![]() ![]() VERZİDE f ![]() ![]() VERZİŞ f ![]() ![]() ![]() ![]() VERZİŞKÂR f ![]() ![]() VERZKÂR f ![]() ![]() VESAFET Hizmetkârlık, işçilik ![]() VESAH (C ![]() ![]() ![]() VESAİD (Visâde ![]() ![]() ![]() VESAİF (Vasif ![]() ![]() ![]() VESAİK (Vesika ![]() ![]() ![]() VESAİL (Vesile ![]() ![]() ![]() ![]() VESAİT (Vasıta ![]() ![]() ![]() VESAİT-İ NAKLİYYE Nakil vasıtaları ![]() ![]() VESAK Bağ ![]() ![]() ![]() ![]() VESAM (Vesâmet) Güzel olma ![]() ![]() VESATET Vâsıta olma, araya girme, aracılık yapma ![]() VESAVİS (Vesvese ![]() ![]() ![]() VESAYA (Vasiyet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VESAYET (Visâyet) Vasilik ![]() ![]() ![]() ![]() VESB Çok olmak ![]() VESBE Bir atlama ![]() ![]() VESEB Sıçrama, atlama ![]() VESEN Uyku ağırlığı ![]() ![]() ![]() ![]() VESEN Put ![]() ![]() ![]() VESENÎ Putperest ![]() ![]() VESENİYYUN Putperestler ![]() ![]() VESİ´ (Vesia) Vüs´atli, geniş ![]() ![]() VESİB (Bak: Vüsub) VESİC Şiddetli seyir ![]() ![]() ![]() VESİK (C ![]() ![]() VESİKA Bir hâlin, bir hadisenin veya bir sözün doğruluğunu gösteren, inandırıcı şey ![]() ![]() VESİKA Cemaat, topluluk ![]() VESİLE (Vâsile) Bahane, sebeb ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VESİLE-İ CEMİLE Güzel sebep ![]() ![]() VESİLE-İ SA´Y Çalışma vesilesi ![]() VESİLECU f ![]() ![]() VESİLEDÂR f ![]() ![]() VESİLEHÂH f ![]() ![]() VESİLET-ÜN NECAT Kurtuluş vesilesi, kurtuluş sebebi ![]() VESİM(E) (C ![]() ![]() ![]() ![]() VESK (C ![]() ![]() ![]() VESM Damga ![]() ![]() ![]() ![]() VESME Hayvana vurulan kızgın damga ![]() VESMEDÂR f ![]() ![]() ![]() VESN Hafif ![]() ![]() ![]() ![]() VESNAN Uyuklayan, uykusu gelmiş olan ![]() VESS Suya dalmak ![]() VESSELÂM İşte o kadar, artık bitti, bundan sonra selâm ![]() VEST Ev içerisinde olan her bir kapalı mekân ![]() VESTÎ f ![]() ![]() VESTİYER Fr ![]() ![]() VESVAS Müvesvis ![]() ![]() ![]() ![]() VESVESE Şübhe ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VESVESEDÂR f ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#11 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VEŞ f ![]() ![]() ![]() VEŞ´ Bir şeyin üstüne çıkmak ![]() VEŞAK Dağ köpeği ![]() VEŞB Ayıplamak ![]() VEŞC Yaralamak ![]() ![]() ![]() VEŞEL Az su ![]() VEŞELAN Suyun akışı ![]() VEŞİ´ (C: Veşâyi) Bezlerde olan yol yol alaca ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEŞİA (C: Veşâyi´) Üstüne iplik sardıkları ağaç ![]() ![]() VEŞİC (C: Veşâyic) Süngü ağacı ![]() VEŞİCE Lif ![]() ![]() VEŞİK(A) (C: Veşâyık) Kuru et ![]() VEŞİME Şer, kötülük ![]() ![]() VEŞİZE (C: Veşâyız) Kırık kemik parçası ![]() VEŞK Yaralamak ![]() ![]() VEŞK (VİŞÂK) Evmek, acele etmek, sür´at ![]() VEŞKAN Hızlı ve aceleci kimse ![]() VEŞL Az miktarda olan su ![]() VEŞM İğne ile kan çıkarmak suretiyle vücudda yapılan damga, işaret ![]() VEŞME Yağmur tanesi ![]() VEŞŞEMSİ SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 91 ![]() ![]() ![]() ![]() VEŞT f ![]() ![]() VEŞVAŞ Hafif hal ![]() ![]() VEŞVEŞE Hafiflik ![]() ![]() VEŞY Elbiseyi güzel nakışlamak, süslemek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEŞZ Kırmak ![]() ![]() VETAİR (Vetire ![]() ![]() ![]() VETED Çadır kazığı ![]() ![]() ![]() ![]() VETER Yayın çilesi ![]() ![]() ![]() ![]() VETİN Kalb damarı ![]() ![]() ![]() ![]() VETİRE (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VETR Tek, yalnız ![]() ![]() ![]() VEYH Heyhât! VEYH Bir şeyi kandırmak makamında kullanılır ![]() VEYL Vay hâline, yazık, felâket, hüzün ve hüsran ![]() ![]() ![]() VEYLE Küstahlık, rezillik ![]() VEYN Kara üzüm ![]() VEYSEL KARANÎ (Bak: Üveys-el Karanî) VEZ´ Hulku katı olan ![]() ![]() VEZ´ (C: Evzâ) Hapsetmek ![]() ![]() ![]() ![]() VEZA Tıknaz, topaç, bodur kimse ![]() VEZAN f ![]() ![]() VEZANET Fikir ve görüş isabeti ![]() ![]() VEZANET-İ EFKÂR Düşüncelerin isabeti ![]() VEZANÎ f ![]() ![]() VEZARET (Vizaret) Vezirlik ![]() ![]() VEZB Su gibi akma ![]() VEZEGA Bir cins büyük keler ![]() VEZEN Yürürken sallanmak ![]() VEZER Sarp dağ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEZF Evmek, acele etmek ![]() VEZİDEN f ![]() ![]() ![]() VEZİF Evmek, acele etmek ![]() VEZİLE (C ![]() ![]() ![]() VEZİM Sebzevat demeti ![]() ![]() VEZİME Hediye ![]() VEZİN Hamur yapılmış ebucehil karpuzu ![]() ![]() ![]() VEZİR Osmanlı Devleti zamanında en yüksek mülkiye rütbelerine ulaşmış paşa ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEZİR-İ A´ZAM Pâdişahın vekili olan birinci vezir ![]() ![]() ![]() VEZİZ Ördek ![]() VEZK Çirkin yürüyüşlü olmak ![]() VEZME Kış sonu ![]() ![]() VEZN (Vezin) Tartma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEZN-İ MAHSUS Özgül ağırlık ![]() ![]() ![]() ![]() VEZNE Tartı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VEZNEDÂR f ![]() ![]() ![]() VEZNÎ Vezinle ilgili, vezne ait ![]() ![]() VEZNİYYÂT Tartılan şeyler ![]() VEZR Nurlu etmek, ışıklandırmak ![]() ![]() VEZVAZ Hafif, zarif kimse ![]() VEZVEZE Sür´atle sıçramak ![]() VEZYE Ayıp ![]() ![]() VEZZAN (Vezn ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#12 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VIKR (C ![]() ![]() ![]() VIKY Hıfzetmek, korumak ![]() VIRAK (Varak ![]() ![]() ![]() VIRAT (Verta ![]() ![]() ![]() ![]() VISR Hüccet, delil ![]() ![]() ![]() VITA´ Razı olma, rıza gösterme, uygun görme ![]() VITAE Ayak basmak ![]() Vİ´ (C ![]() ![]() VİÂİYYET Kap halinde olma ![]() VİATA (C: Viât) Sarı gül ![]() VİCA´ Ağrılar, sızılar ![]() VİCA´ Hayvanı burma, iğdiş etme ![]() VİCAH (Vech ![]() ![]() ![]() VİCAHEN Yüzüne karşı ![]() ![]() VİCAHÎ (Vicahiyye) Yüzyüze olan, karşılıklı olan ![]() VİCAR (C ![]() ![]() ![]() ![]() VİCD Zenginlik ![]() ![]() VİCDAN İnsanın içindeki iyiyi kötüden ayırabilen ve iyilik etmekten lezzet duyan ve kötülükten elem alan manevî his ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VİCDANEN Vicdanca, iyilik hissine göre ![]() VİCDAN HÜRRİYETİ (Bak: Hürriyet-i vicdan) VİCDANÎ (Vicdaniyye) Vicdanla, kalbî his ile ilgili ![]() ![]() VİCDANİYYAT Vicdanlılıklar ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VİCDAN-SUZ f ![]() ![]() VİDAD Dostluk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VİDD Muhabbet, dostluk, sevgi ![]() VİFADET Elçilik ![]() VİFAK Dostça bir fikir üzerinde birleşmek ![]() ![]() ![]() ![]() VİHAD (Vehd ![]() ![]() ![]() ![]() VİHAM (Vahim ![]() ![]() ![]() VİKA´ Cinsî münasebet ![]() ![]() VİK´ (C: Evkiye) Kırba ve tulum ağzını bağladıkları nesne ![]() VİKA (VEKA) Kendi ile bir şey saklanan nesne ![]() VİKAF Tevakkuf etmek, vâkıf olmak, durmak ![]() VİKÂF Eşek semeri ve palanı ![]() VİKAHAT (Bak: Vakahat) VİKAL (VEKÂL) Devamlı diğer davarların ardına kalan davar ![]() VİKAYE Koruma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VİKR (C ![]() ![]() VİLA´ Birbirinin ardı sıra gelmek ![]() ![]() ![]() VİLAD Doğurmak ![]() VİLADET Doğmak, doğuş, dünyaya gelmek, doğurmak ![]() VİLAKÂR f ![]() ![]() VİLAPERVER f ![]() ![]() VİLAYAT (Vilayet ![]() ![]() ![]() VİLAYET Bir şeyi kudretle elde etme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VİLDAN (Velid ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VİLDE (Veled ![]() ![]() ![]() VİLE f ![]() ![]() VİN f ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#13 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VİRAD Yol ![]() ![]() ![]() ![]() VİRAN f ![]() ![]() ![]() VİRANE f ![]() ![]() ![]() VİRANÎ f ![]() ![]() VİRASE Mirasyedilik ![]() VİRAT Zekât vermek korkusundan hile edip bir yere toplanmış koyunlarını ayırıp dağıtmak veya perâkende koyunlarını bir yere toplamak ![]() VİRD Sık sık ve devamlı okunan dua ![]() ![]() VİRD-İ ZEBAN Dilde tesbih ![]() ![]() VİRD f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VİRK (VERK) (C ![]() ![]() VİSAB Yatak, döşek ![]() ![]() VİSAD(E) Dayanıp rahat edilecek yastık veya şilte ![]() VİSÂDENİŞİN f ![]() ![]() VİSAK Kuvvetli, kalın bağ ![]() ![]() ![]() ![]() VİSAL (Vasıl ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VİSAM (Vesim ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VİSATA Kavim arasında şerefli ve aziz olmak ![]() VİSAYE Vasiyet etmek ![]() VİSL (C ![]() ![]() ![]() ![]() VİSME Bir boya otu ![]() ![]() VİŞAH (Vüşâh) Eskiden kadınların mücevherlerle süsleyip boynundan ve koltukları altından bağladıkları enlice bez veya meşin parçası ![]() VİŞAM (Veşm ![]() ![]() ![]() VİŞAYE Koğuculuk, dedikoduculuk, gammazlık ![]() VİŞN-AB f ![]() ![]() VİTAM Çulhaların beze sürdükleri nesne ![]() VİTAMİN Fr ![]() ![]() ![]() VİTAS Kazmak ![]() ![]() VİTR Tek olan şey ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VİZAM Her nesnenin ağırlığı ![]() ![]() ![]() VİZARE Yardım etmek ![]() ![]() VİZİTE ing ![]() ![]() ![]() ![]() VİZR Günah ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VOKAL İtl ![]() ![]() ![]() ![]() VOLKAN Fr ![]() ![]() VOYVODA Reis, subaşı, ağa gibi çeşitli mânalara gelen bir tabirdir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VU´AZ (Vâiz ![]() ![]() ![]() ![]() VUFUD Gelme, geliş ![]() VUFUR Bolluk, çokluk, kesret ![]() VUHUFET Kılın yumuşak ve çok siyah olması ![]() ![]() VUHUL (Vahal ![]() ![]() ![]() ![]() VUHUŞ (Vahş ![]() ![]() ![]() VUKU´ Düşme, rastlama ![]() ![]() ![]() ![]() VUKU´-İ HÂL Bir hâdisenin çıkış ve oluş şekli ![]() VUKUAT (Vak´a ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VUKUD Ateş alıp yanma ![]() ![]() VUKUF Bir şeyi bilme ![]() ![]() ![]() ![]() VUKUFDÂR f ![]() ![]() ![]() VUKUKA Tavuk gıdaklaması ![]() ![]() VUSAFA (Vasif ![]() ![]() ![]() VUSKA (Bak: Vüska) VUSLA Bir şeyi başka bir şeye ekleyen, bitiştiren şey ![]() VUSLAT Visal ![]() ![]() ![]() VUSTA (Müe ![]() ![]() ![]() ![]() VUSU´ Kudret, tâkat, güç, kuvvet ![]() VUSUB Dâim ve sürekli olmak ![]() ![]() VUSUK (Visâk ve Vesâk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VUSUL Ulaşma, erişme, varma, yetişme ![]() VUU´ Tilki ![]() VUUD Vaidler ![]() ![]() VUUL şerefliler ![]() ![]() VUZ´ Kadının temizliğinin sonunda hayızdan evvel hâmile olması ![]() VUZU´ Abdest alma ![]() ![]() ![]() VUZU´ Hakir etme ![]() ![]() VUZUH Açıklık ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat V Harfi |
![]() |
![]() |
#14 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat V HarfiV Harfi VÜCUB Vâcib ve lâzım olmak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÜCUB-U ZEKÂT Zekâtın vacib, şart oluşu ![]() ![]() VÜCUBÎ Vücuba ait ve onunla alâkalı ![]() ![]() VÜCUD Varlık ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÜCUD-U HÂRİCÎ Zâhir, ademden çıkmış olan ![]() ![]() ![]() VÜCUD-U HİSSÎ His ile bilinen vücud ![]() ![]() ![]() VÜCUD-U İLMÎ İlmî varlık ![]() ![]() ![]() VÜCUDÎ Varlığa dair ![]() ![]() VÜCUH (Vech ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÜCUH-U İ´CAZ Mu´ciz olmanın yolları ![]() ![]() VÜCUH-U SEB´A Yedi vecih ![]() ![]() VÜCUM Tiksinme, iğrenme ![]() ![]() ![]() ![]() VÜCÜR (Vicâr ![]() ![]() ![]() ![]() VÜFFED (Vâfid ![]() ![]() ![]() VÜFUD Erişme, gelme ![]() ![]() ![]() ![]() VÜFUR Çokluk, bolluk, kesret ![]() ![]() VÜHUB Çok fazla bağışta bulunan, çok bağışlayan ![]() VÜKELÂ (Vekil ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÜKELÂ-İ DEÂVÎ Dâvâ vekilleri ![]() ![]() VÜKNE Kuş yuvası ![]() VÜKUB Yavaş yürüme ![]() VÜKUL Bir kimseyle birlikte bir işe girişme ![]() ![]() VÜKUN (Vekn ![]() ![]() ![]() VÜKUR (Vekr ![]() ![]() ![]() VÜLÂT (Vâli ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÜLÂT-I EMR Vâliler ![]() ![]() ![]() VÜLEYD (Veled ![]() ![]() VÜLU´ Bir şeye aşırı derece düşkünlük ![]() VÜLUC Girme, sokulma, duhul etme ![]() VÜLUG Köpeğin su içmesi ![]() VÜREYD Çok küçük damar ![]() VÜRKA Siyahı galip olan bozluk ![]() VÜRU´ Korkaklık ![]() VÜRUD Geliş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÜRUK Yan yatma ![]() VÜRUŞ Yemek yemek ![]() ![]() VÜS´ (VÜS´AT) Genişlik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÜSEMA (Vesim ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() VÜSKA Çok kuvvetli ve sağlam olan ![]() VÜSUB (Vesb - Vesib) Sıçrama, atlama ![]() ![]() VÜSUK Sağlam inanma ![]() ![]() ![]() VÜSUK Bağlar, râbıtalar ![]() ![]() VÜSÜD (Visâde ![]() ![]() ![]() VÜŞUL Mal azlığı ![]() ![]() VÜZERA (Vezir ![]() ![]() ![]() VÜZUB Su gibi akma ![]() VÜZUB-İ DEM Kan akma, kanama ![]() VÜZUB Lüzumluluk, icab etme, gereklilik ![]() VÜZUR Tuzak ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
|