Kuzyakahacılar Köyü Safranbolu Karabük Tanıtımı

Kuzyakahacılar Köyü Safranbolu Karabük

Tarihi

Romalılar'dan ve daha da öncesinden buraların yerleşme alanları olduğuna dair bulgulara rastlanmaktadır Bir örnek olarak, taştan oyulmuş bir lahit bulunmaktadır Köy yaşlılarının anlatıklarına göre vaktiyle bu lahidin, aynı kalınlıkta yani 10-12 santimetre kalınlığında bir de kapağı varmış ama o kırılmış Ayrıca, aynı yerde içine rahatlıkla birkaç kişinin sığabileceği şekilde ve büyüklükte bir tane de küp bulunmuş Zamanla o küp te kırılmış Bu küp, kırk gaz tenekesi buğday alırmış Bu küpten de anlaşıldığı üzere, yörede vaktiyle şarapçılığın da yapldığı anlaşılmaktadır

Köyün alt kısımlarında Manasur denilen bir yer vardır ve burasının Manastır sözcüğünün halk ağzındaki değişiminden kaynaklandığı bilinmektedir

Manasura yakın bir tarlanın ortasında bulunan bir taşın adı ise Gâvur Dibeğidir Yine o civarda üzerinde işaretler, zincir şeklinde örgüler bulunan yontulmuş taşlar da bulunmaktaydı

Köyün üst tarafında Kölevi (Köleevi) denilen bir yer vardır Bir rivayete göre, Kurtuluş Savaşında esir düşen bir Yunan askeri ile Türk köylüsü Türkçe olarak konuşurlar Rum, Türk köylüsünün Kuzyakahacılarlı olduğunu öğrenince; “Kölevine çık Orada üç tümsek bulacaksın Bunlardan ortancasına kulağını dayadığında bir su sesi duyacaksın O suyun iki yanındaki tümseklerde de define ve altın bir boyunduruk bulacaksın“ der O suyun bulduğu, onun ayağına bir süre sonra çeşme yapıldığı anlatılır Ama o yerler hiç kazılmamıştır

Köyün Türkleşmesinin öyküsü ise Yörük ve Hacılarobası ile benzerlik taşır

Bazı kaynaklarda anlatıldığına göre; Yörük aşireti Orta Asya'dan dağılan Oğuz Türkleri'nin Karakeçili aşiret kollarından biridir Yörük köylüleri 250 sene göçer olarak çadırlarda yaşamaya devam etmişlerse de Osmanlı devletinin yerleşik düzene zorlamasıyla oluşan köylerden birisi de Kuzyakahacılar köyüdür

Köye ilk yerleşim dört aile tarafından yapılmış ve onlardan çoğalmışlardır Bu dört aile Çakmaksızoğlu, Emiroğlu, Hışıroğlu(!) ve Çöpkadıoğludur

Köyün alt kısmında, bağların bulunduğu yere Kışla denir Kışla sözcüğü, askeri bir yerleşme yeri gibi de anlatılmasına karşın köy halkına göre Kışlak sözcüğünden gelmektedir

Köy halkı bir zamanlar kışı daha sıcak olan buralarda geçirmişler ve yazları da yukarılara yani şimdiki köyleri olduğu yerlere göçmüşlerdir Kışla bağlarında yapılan küçük yapıların Köşk sözcüğüyle adlandırılması da göçerler için küçük binaların taşıdığı anlamı ifade etmektedir

Kuzyakahacılar köyünün bir kolu da Yörük köyündedir Mimari olarak da benzer bir yapılaşma vardır Örneğin Yörük köyü çamaşırlığı ile köyün eski çamaşırlığı aynı özellikleri taşımaktaydı Bu arada uğura inanan Yörük köyü sakinleri de diğer köy halkı gibi evlerinin saçak uçlarına eskiden vurdukları geyiklerin boynuzlarını da asmışlardır Yörük Köyünün kapı bağlama, kilitleme şekillerinden tüm yaşam tarzlarına yansıyan benzerlikler, devam etmektedir

Kuzyaka, kuzeye bakan yamaç demektir Hacılar adı da, köyün bir merkez köy olmasından kaynaklanmaktadır Bu, açık şekilde yakın köy adlarından da anlaşılabilmektedir Bir tarafındaki köyün adı Öteköy iken diğer taraftakinin adı Yukarıköy'dür

Hacca gidecek yakın köylüler, Kuzyakahacılar köyünde toplanırlar Türbesinde dua ettikten sonra hep birlikte haç farizesini yerine getirmek için yola çıkarlardı Köyün, bu sebeple Hacılar adını aldığı bilinmektedir

Coğrafya

Karabük iline 19 Km, Safranbolu ilçesine 16 Km uzaklıktadır

Kültür

Kültüründe, Türkmen ve Yörük geleneğinin çok belirgin örnekleri vardır Örneğin, ölümlerde ve ölüm yıldönümlerinde, ölünün yaşadığı evin ışığı söndürülmezdi Bayram günleri gibi özel günlerde, evde kimse yaşamasa bile, bacanın tütmesi için evin ocağında ateş yakılırdı Akşam saatlerinde konu komşuya süt ya da yoğurt verildiğinde içine mutlaka küçük bir iki parça kömür atılırdı

Geceleri tırnak kesilmez, sakız çiğnenmezdi

Ters dönen ayakkabı, çarık ya da başka bir terlik, hemen düzeltilirdi Zira aksi ölümü çağrıştırırdı Geceleri uzun uzun uluyan köpekler ölüm habercisi sayılırdı

Bu inançların bir bölümü Anadolu'da halen yaşatılır

Altyapı bilgileri

Köyde ilköğretim okulu yoktur Köyde, içme suyu şebekesi vardırkanalizasyon şebekesi yoktur PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur Sağlık ocağı ve sağlık evi de yoktur Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır