Bardak Olmayı Bırak, Göl Olmaya Çalış.

Hintli yaşlı bir usta,çırağının sürekli her şeyden şikayet etmesinden bıkmıştır
Bir gün çırağını tuz almaya gönderir
Hayatındaki her şeyden mutsuz olan çırak döndüğünde,
yaşlı usta ona, bir avuç tuzu,bir bardak suya atıp içmesini söyler

Çırak, yaşlı adamın söylediğini yapar ama içer içmez ağzındakileri tükürmeye başlar
Tadı nasıl? diye soran yaşlı adama
öfkeyle “acı !” diye cevap verir

Usta gülümseyerek çırağını kolundan tutar ve dışarı çıkarır
Sessizce az ilerdeki gölün kıyısına götürür ve çırağına bu kez de bir avuç tuzu göle atıp, gölden su içmesini söyler

Söyleneni yapan çırak, ağzının kenarlarından akan suyu koluyla silerken,
usta aynı soruyu sorar: “Tadı nasıl ?”
”Ferahlatıcı !” diye cevap verir genç çırak
“Tuzun tadını aldın mı ?” diye sorar yaşlı adam
”Hayır” diye cevaplar çırağı

Bunun üzerine yaşlı adam, suyun yanına diz çökmüş olan
çırağının yanına oturur ve şöyle der:
”Yaşamdaki acılar tuz gibidir, ne azdır, ne de çok;
Acının miktarı hep aynıdır “

”Ancak bu acının şiddeti, neyin içine konulduğuna bağlıdır
Acın olduğunda yapman gereken tek şey, acı veren şeyle ilgili hislerini genişletmektir
Onun için sen de artık bardak olmayı bırak, göl olmaya çalış"
Saygılar