11-04-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Yıldız Ve Bulutun Aşkı
Bir zamanlar gökyüzünde birbirlerini gerçekten çok seven bir bulutla yıldız varmış  Bulut ,gökyüzünün en şeker, en pembe bulutu, yıldızsa; en parlak, umudu en çok yansıtan yıldızıymış  
Gökyüzündeki her varlık onların sevgisi kıskanırmış Tatlı bir kıskançlıkmış tabii ki onların ki  Ama biri varmış ki, bulut ve yıldızın ayrılmalarını yürekten istiyormuş Hem de yıldızın en yakın arkadaşı olmasına rağmen  
Bulut biraz safmış, kimseyi kıramazmış  Yıldızsa 'bulut' u için elinden gelen herşeyi yapabilir, herkese meydan okuyabilirmiş  Zaten onun için bir bulutu bir de çok sevdiği dostu peri varmış  Nereden bilebilirdi ki aklına, perinin bir gün bunların hepsini yıldızla bulutun ayrılmaları için kullanacağını?  
Bir gün nazar değmiş, buluyla yıldıza  Hiç yoktan bir sebepten tartışmışlar Bulut, çekip gitmiş, hatalı olmasına rağmen  Yıldızsa "Nasılsa bulutum beni seviyor, dönecektir " diye düşünmüş Fakat hiç bir şey beklediği gibi gitmemiş Ve bulut dönmemiş  Kim bilir, belki de cesaret edememiştir dönmeye bilinmez Ama tek bir gerçek vardı ki : O da ikisinin de çok üzgün olduklarıydı  
Gökyüzündeki iyilik melekleri bile ağlamışlar onların durumlarına ama ne fayda  
Ertesi gün yıldız olanları en yakın dostu periye anlatmış Periyse göstermelik bir hüzne bürünmüş  Çünkü eline büyük bir fırsat geçmişti Artık hayatı boyunca kıskandığı kişiye karşı kozları vardı elinde  O kişi, en yakın dostu yıldız olmasına rağmen kullanacaktı kozlarını  Hem de büyük bir zevkle  
Bulutun yanına gitti ve yıldızın artık onu sevmediğini söyledi Bulutsa üzüldü, boynunu bıraktı, ama elinden hiç bir şey gelmeyeceğini düşündü  Çünkü yıldız inatçıydı  Bir kere olmaz dediyse, bir daha olur demezdi Peri de bulutun bu üzgün durumundan yararlanıp, ona olan sevgisini itiraf etti  Bulut da kimseyi kıramadığı için perinin, yıldızın yerine geçmesine izin verdi  
Yıldız, günlerce bulutun dönmesini, ondan af dilemesini bekledi Ama bulut gelmedi Bir gün yıldız, bulutun yanına gidip, konuşmaya karar verdi Gece yola çıktı  
Bulut, dostu, sandığı periyle birlikte ayda eleleydi  Melekler dayanamayıp, tüm olan biteni anlattılar yıldıza  Yıldız, çok üzüldü ve çaresiz döndü arkasına ve gitti  Ve yavaş yavaş sönmeye başladı
O günden sonra yıldız söndü, ışık veremez oldu  Bulutsa artık ne o kadar pembe, ne de o kadar kadifeydi  
Yıldız, ilk zamanlar her şeyden vazgeçti, hayata küstü  Ama kolay pes etmedi  Kısa bir süre sonra hayatıyla ilgili o önemli kararı verdi  
O güne kadar hiç görmediği güneşin yanına gidecekti ve biraz daha ışık isteyecekti ondan  Çok geçmeden daha önce hiç görmediği güneşin yanına gitti  Ondan yansıtması için biraz daha ışık istedi  Güneş ışık yerine sevgisini verdi yıldıza  
O gün bu gündür yıldız, dünyaya güneşin sevgisini yansıtır  Bulutsa; hep gözyaşlarını akıtır dünyaya  Bir de yüreğinde kopan fırtınaları  
|
|
|