İstanbulun 100 Hamamı Kitap Tanıtımı

İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür AŞ'nin son kitabı "İstanbulun 100 Hamamı" raflarda Türk kültürünün ayrılmaz bir parçası olan hamamların tarihinden kültürüne detaylı pek çok bilgi bu kitapta

Araştırmacı-yazar Akif Kuruçay tarafından 'İstanbulun Yüzleri' serisinin 46 kitabı olarak hazırlanan "İstanbulun 100 Hamamı", zamanın yıpratıcı etkisine, modern hayatın yıkıcı hızına, ilgisiz politikalara ve duyarsızlığa rağmen ayakta kalmayı başarabilmiş tarihi İstanbul hamamlarını tanıtıyor İstanbul hamamlarından 100 tanesine ait bir seçkiden oluşan kitap, tarihi hamamları bazen mimari özellikleri, bazen mimarları, bazen de kitabeleriyle ele alıyor

Kuşluk Hamımında Önceliği Kapıya Asılan Havlunun Rengi Belirlerdi

Eski İstanbulda saray ve konaklardaki özel hamamların yanı sıra, mahallelerde halka açık hamamlar bulunurdu

Halk hamamlarının çoğu çifte hamamdı, yani kadınlar ve erkekler ayrı hamamları paylaşırdı Kuşluk hamamı denilen tek hamamlarda ise kapıya asılan havlunun renginden o günün kadınlara mı yoksa erkeklere mi ayrıldığı anlaşılırdı

Dinlere Göre Hamam Farkı

İmparatorluk İstanbulu'nun hamamları yalnızca cinsiyete değil, aynı zamanda dinlere göre de ayrılırdı Gayrimüslimlerin hamamlarında birer havuz olurdu, Türk hamamlarında ise bu tarz uygulamalara yer verilmezdi

Evlenecek Kızlara Gelin, Loğusa Kadınlara Kırk Hamamı

Hamamlar, temizlik işlevinin yanında birçok kültürü de beraberinde yaşatırdı Evlenecek kızlar için gelin hamamı, loğusa kadınlar için kırk hamamı, askere gidecekler için asker hamamı gibi adetler vardı Özellikle kadınlar, hamamlara yanlarında yiyecek de götürerek kalabalık gruplar halinde giderlerdi

Erkekler için kahvehane neyse kadınlar için hamam oydu

Osmanlı döneminde hamamların kullanılma biçimi, mahalle kahvehanelerinin kullanılma biçimiyle paralellik gösteriyordu Tıpkı erkeklerin sosyal hayatını renklendiren kahvehaneler gibi, hamamlar da, birincil işlevinin dışında, kadınlar evreninde sosyalleşme, haberleşme ve eğlence mekânları olarak kabul görmüşlerdi Sabah saatlerinde girilen hamamlardan akşamüzeri çıkılması bunun bir sonucuydu

Kullanılan araç ve gereçler sosyal statüyü belirlerdi

Özellikle Tanzimat sonrasında kadın zevkinin en ince detaylara işlediği hamam araç ve gereçleri etnografik bir hazine niteliğindeydi İpek peştemallar, futalar, fildişi oymalı taraklar, oyalı bohçalar, dantel işlemeli havlular, tombak imbikler, maşrapalar, bakır taslar, kirdenler, lengerler, gülabdanlar, sedef kakmalı nalınlar, damgalı sabunlar başta olmak üzere hamamda kullanılan tüm enstrümanlar, estetik bütünü tamamlayan kusursuz sanat eserleriydi Bu eşyalar yapıldıkları malzemelere ve sergileniş biçimlerine göre, kadınların içinden geldiği sosyal tabakayı yansıtan rekabet objeleriydi

Kadınların hamam alayı

Osmanlı kadınının hamam yolculuğunu yazılı ve görsel olarak anlatan tarihi belgeler gayet ilgi çekici ve renklidir: Evlerdeki hummalı hazırlıklar tamamlandığında, önde hanımefendi, arkada başlarında taşıdıkları oyalı, işlemeli çamaşır-azık bohçaları ve elleriyle kavradıkları diğer malzemelerle kalabalık bir halayık grubunun adeta bir hamam alayı oluşturmaları; kafilenin konaktan hamama intikali, malzemelerin törensel bir edayla hamamdaki teşhiri harkulade bir görünüm arz ediyordu

Arnavut Tellak Patrona Halil

Osmanlı döneminde en meşhur tellaklar Arnavutlardı Lale Devrini kanlı bir ayaklanmayla sona erdiren Patrona Halil de Beyazıt Hamamında tellak olarak çalışan bir Arnavuttu İsyan sonrasında padişah fermanıyla Arnavut tellakların İstanbul hamamlarında çalışması yasaklanmıştır Yine ilginç bir tarihi bilgi de bazı devşirme devlet adamlarının saray hizmetine ilk başladıkları dönemlerde padişahlara ya da sarayın ileri gelenlerine tellaklık yaptıkları yönünde Bunların en ünlüsü ise Sokullu Mehmed Paşa

Hamamlar gelir getiren müesseseler oldukları için camilerden sonra en tercih edilen sosyal yapılar olarak gerek müstakil, gerekse içinde birçok sosyal ihtiyacı karşılayacak nitelikte tesislerin bulunduğu dev külliyelerin bir parçası olarak inşa edildi

Kanuni Sultan Süleyman döneminde Osmanlı'da külliye ve halk hamamlarının inşasında önemli bir artış yaşandı

Anadolu ve Avrupa yakası olarak iki bölümde tarihi bilgileri verilen hamamlar arasında Arasta, Arabacılar, Sütlüce, Sultan Süleyman, Çinili, Çarşı, Selamsız, Selimiye, Kulaksız, Kocamustafa Paşa, Küçük, Sofular, Şengül, Şifa, Ağa, Altunizade İsmail Paşa gibi 100 bina bulunuyor

Hürrem Sultan Hamamı (Ayasofya Hamamı)

Sultanahmet Camisi ve Ayasaofya Müzesi arasında Türk hamam mimarisi açısından en görkemli yapılarından olan Haseki Hürrem Sultan Hamamı, İstanbul'daki mevcut en büyük Türk hamamıdır

Bu hamam Kanuni Sultan Süleyman tarafından eşi Hürrem Sultan adına 1556 yılında Haseki Külliyesi'ne gelir sağlamak amacıyla Mimar Sinan'a yaptırıldı

Yüzyıllarca hamam olarak hizmet veren bina, 1 Dünya Savaşı'ndan sonra bir süre atıl durumda kaldıktan sonra değişik zamanlarda farklı amaçlar için kullanıldı Renovasyon çalışması 2010'da tamamlanan bina, Ayasofya Hamamı ismiyle tekrar hamam olarak hizmet vermeye başladı

Çemberlitaş Hamamı

3 Murad'ın annesi Nurbanu Valide Sultan tarafından Üsküdar'daki Valide-i Atik Külliyesi'ne gelir getirmesi amacıyla yaptırılan Çemberlitaş Hamamı 1584'te inşa edildi

Çeşitli dönemlerde farklı amaçlar için kullanılan ve 1988'de tekrar asli hizmetine dönüştürülen Çemberlitaş Hamamı turistler tarafından İstanbul'da en çok rağbet edilen tarihi mekanlar arasında yer alıyor