Lamarck'ın Ve Darwin'in Evrim Teorileri

Charles Darwin

Evrimin mekanizmasınının anlaşılmasında ve açıklanmasında bugün geçerli olan bilimsel sentez İngiliz doğa tarihçisi Charles Darwin tarafından 1859'da ortaya atılmış olan evrim kuramı üstüne kuruludur Darwin organizmaların evrim sonucu ortaya çıktığını ve organizmaların göz kanat böbrek gibi belirli bir amaca hizmet eden organlara sahip olmalarının yine evrimin bir sonucu olduğunu ileri sürdü Bu iddiası temelde doğru olmakla birlikte eksikti

Darwin kuramını doğal seçilim adını verdiği sürece dayandırıyordu Ona göre türdeşlerine göre daha çok işe yarar özelliklere sahip olan canlılar (örneğin daha keskin görüşe sahip olanlar ya da daha hızlı koşanlar) hayatta kalma yarışında avantajlı duruma geçiyor bu nedenle soyunu devam ettirme şansını artırıyordu

Darwin 1831-1836 yılları arasını işi gereği dünyanın farklı bölgelerine seyahat ederek geçirmişdi Bu yıllarda aklında bir tür evrim kuramı şekillenmeye başladı Farklı bölgelerde geçen 3 yıl sonunda evrim teorisine en çok katkıda bulunacak yer olan Galapagos Adaları'na vardı Bu adalardaki doğal yaşamı ve canlıları Güney Amerika'dakiler (anakara) ile kıyasladı ve o dönem için şaşırtıcı bazı bağlantıları keşfetti

Darwin burada "başarılı nesiller sonunda yeni bir türün halihazırdaki bir türden yavaşça farklılaşarak oluştuğu" kanısına vardı Doğal seçilim adını verdiği bir işlem sonucunda bu değişimlerin ortaya çıktığına inanıyordu:

Darwin'in bu teorisi 3 ana temel üzerine oturmuştur:

* Bir canlı popülasyonunda çeşitli karakteristikler mevcuttur ve bu değişken karakteristikler popülasyondaki bireyler tarafından yeni doğanlara aktarılır

* Canlılar ölenlerin yerine geçecek sayıdan daha fazla yavrularlar

* Ortalamada popülasyon rakamları genelde sabit kalır hiçbir popülasyon sonsuza kadar büyüme göstermez

Lamarck

Lamarck’ın (1744-1829) Evrim Teorisi’ denince akla gelen ile günümüzde ‘Evrim Teorisi’ denilince anlaşılan arasında çok ciddi farklar bulunmaktadır Türlerin birbirlerinden değişerek oluştuklarını söyleyen detaylı bir biyolojik teoriyi ilk olarak ortaya koyma ayrıcalığı Lamarck’a aittir O uzun yıllar Linnaeus’u takip ederek türlerin sabitliği fikrini savundu Ancak 56 yaşına geldiğinde (1800) evrimci fikirleri savunmaya başladı ve 1809’da 65 yaşında en ünlü eseri ‘Philosophie Zoologique’ (Hayvanbilimsel Felsefe’yi) yazdı

Evrim sürecinin yavaş aşamalarla gerçekleştiğini ve birçok nesil geçtikten sonra yepyeni bir türün oluştuğunu söyledi Evrim ufak aşamaların zaman boyutu içerisinde birbirine eklenmesiyle gerçekleşen dikey bir aşamaydı ve bu yüzden hissedilemiyordu Canlıların kompleks ve mükemmel yapısı çok uzun bir zaman sürecinde oluşmuştu

Fosiller üzerinde çalışmalar arttıkça birçok türün yok olduğu anlaşıldı Linnaeus’un etkisinde olan 18 yüzyılda bu sonuç kabul edilemezdi; çünkü Linnaeus’un yaklaşımının da etkisiyle türlerin başlangıçtaki şekil ve sayılarını koruduklarına inanılıyordu Lamarck’ın çözüm önerisi; mevcut türlerin yok olan türlerin evrimleşmiş hali olduğunu savunmaktı Böylece yok olduğu söylenen türler evrimleşmiş yeni türler olarak varlıklarını sürdürdükleri için yok olmamış oluyorlardı