Birde Ben Seni Kendimde Tüketebilsem

gidişin nasıl bir ağırlık bilemezsin kalbimde, arkanı dönüp gidişin hiç aklımdan çıkmıyor ki
yine sensizliğimin kıyısına oturduğum sıradan gecelerden birindeyim sensizlik gibi gecelere hükmediyor gözlerinin buğulu anımsayışları hala, ellerinin sıcaklığını hissediyorum hala avuçlarımda
böyle bir geceydi hatırlarmısın,
bu aşkın sonu yok bitsin demiştin
elini elimden usulca çekip,
gözünde yaşlarla çekip gitmiştin
yalnızlığına sarılıyorum, unuttum derken tekrar tekrar yüzüm sana dönüyor, yüzümü saklıyorum yalnızken bile
nefretle karıştırıyorum aşkına meze yapıyorum ihanetini kendime sarılıyorum öfkemi yutuyorum derken, hep seni içime alıyorum farketmeden kaçamıyorum senin çocuksu güzelliğinden, sana hala dayanamıyorum direnmek beynime işlemiyor, yüreğime asla söz geçiremiyor kahretsin şu aklım, hep seni düşünüyorum
önce aşkımıza ihanetine takılıyorum, nefretimi kusuyorum aynalara sana söyleyemediklerim bir yığın oluşturdu içimde
yüzüne haykıramadım ki senden nasıl nefret ettiğimi
içimdekileri nasıl dışa vuracağım bilemezken, birgün karşımdaydın ansızın afalladım önce, sonra toparlandım, dilim çözüldü biranda nefretim siyahlaşmış gözlerimden fışkırdı
deydimi bırakıp gitmene dedim yapamadım dedin, başkasında aradım seni ama asla sen gibi olamadı, sen gibi sevilmedi dedin
ne fark eder ki artık, sen beni o yeni arayışların için bıraktın sonu yok dedin, bana söz hakkı tanımadım tek başına bu aşkın sonu yok dedin, gittin

aradığın aşkı söyle buldun mu
benden uzaklarda mesut oldun mu
kendine yeni bir dünya kurdun mu
sen benim dünyamı yıkıpta gittin
şimdi gelmiş deymedi diyorsun, asla sen gibi olmadı diyorsun hiçkimse umduğunu bulamadın yazık ki onun için geri dönmek istiyorsun ben bu kadar severken seni, neden bu kadar basitleştiriyorsun ki aşkımı


git, hiç karşılaşmadık varsayalım seninle bir yabancısın artık, başka gözlere baktığın anları düşünmek bile beni derinden yaralıyor
hiçbir affı yok bu gidişinin, gelişinin de hiçbir teselli edişi yok artık benim için
bittin
beni de tükettin, kahretsin birde ben seni kendimde tüketebilsem

alıntıdır

çok güsel olmuş line saalık tatia

Güzel paylaşım olmuş teşekkürler tatia

nefretle karıştırıyorum aşkına meze yapıyorum ihanetini kendime sarılıyorum öfkemi yutuyorum derken, hep seni içime alıyorum farketmeden kaçamıyorum senin çocuksu güzelliğinden, sana hala dayanamıyorum direnmek beynime işlemiyor, yüreğime asla söz geçiremiyor kahretsin şu aklım, hep seni düşünüyorum
önce aşkımıza ihanetine takılıyorum, nefretimi kusuyorum aynalara sana söyleyemediklerim bir yığın oluşturdu içimde
yüzüne haykıramadım ki senden nasıl nefret ettiğimi


git, hiç karşılaşmadık varsayalım seninle bir yabancısın artık, başka gözlere baktığın anları düşünmek bile beni derinden yaralıyor
hiçbir affı yok bu gidişinin, gelişinin de hiçbir teselli edişi yok artık benim için
bittin
beni de tükettin, kahretsin birde ben seni kendimde tüketebilsem


teşekkürler tatia
kendimi buldum

kahretsin birde ben seni kendimde tüketebilsem
gidenler hiç tükenmez içimizde
teşekkürler canım