Hangi Mevsimde Hangi Balık Yenmeli

Hangi Mevsimde Hangi Balık Yenmeli

Balıkta şeker, karbohidrat yok denecek kadar azdır Protein açısından ise son derece zengindir Bu özellikleri nedeniyle son derece sağlıklı bir yiyecektir 100 gram yağlı balık yaklaşık 22 gram, yağsız balık ise 10 gram protein içerir Balık aynı zamanda proteininden en çok faydalanılan besin türüdür İnsan vücudu bu proteinin %93ünden faydalanır Bu oran kırmızı etlerde ve diğer beyaz etlerde çok düşüktür
Balık az karbohidrat içermesinin yanı sıra madensel tuzlar ve mineraller açısından son derece zengindir, bol miktarda fosfor, kalsiyum, iyot ve flor içerir Balık eti A, B1, B2 ve D vitaminleri açısından da zengindir
Üç tarafı denizlerle çevrili ülkemiz, her geçen gün artan çevre kirliliğine rağmen balık çeşitleri açısından son derece zengin bir ülkedir Deniz balıkları siyah etli-beyaz etli, yerli ve göçmen olarak sınıflara ayrılırlar Beyaz etli balıkların sindirimi siyah etlilere nazaran daha kolaydır Jelatin içerdiklerinden haşlamaya elverişlidirler Tavası, ızgarası, yağlı oldukları mevcsimlerde de ızgarası yapılır Bunlara örnek olarak barbunya, tekir, levrek, kefal, lüfer, kalkan, mercan, çipura, dil, pisi ve kırlangıçı gösterebiliriz
Torik, palamut, uskumru, kolyoz, kılıç, hamsi, sardalya, gümüş gibi balıklar da siyah etli balıklar sınıfına girerler Bu balıklar beyaz etlilere nazaran daha yağlıdırlar ve daha az jelatin içerirler Bu nedenle haşlamaya uygun değildirler ve hazımları daha zordur

BARBUNYA: Denizlerimizin bu tatlı balığı genellikle Ege ve Akdenizde bulunur Yerli bir balık türü olan barbunya sıcak ve ılık denizlerin kıyıya yakın olan kumlu ve çamurlu diplerinde, az olmakla beraber kayalık yerlerde yaşarGenelde 17 ila 20 cm arasında olup nadiren 40 cmye kadar çıkar Kaya Barbunyası, Kum barbunyası, Ot barbunyası ve Paşa barbunu diye dört çeşidi vardır Bunların içinde en makbulu kaya barbunyasıdır Sırtı kırmızı ve karın kısmı beyaz olan kaya barbununun sırtında hiç gri leke bulunmaz Kum ve ot barbunyasında ise sırt gri ile kırmızı renklerin karmaşası halindedir Paşa barbununun her iki yanında, çeneden kuyruğa doğru sarı bir şerit bulunur Tekir ile çok karıştırılan bu balığın en lezzetli zamanı Temmuz ile Ekim ayları arasıdır Bu süre zarfında tavası, ızgarası ve kağıtta kebabı çok güzel olur Tekirden en büyük farklılığı kafasının daha uzun oluşudur Tekirin kafası küttür ve çene altında iki adet sakalı bulunur

TEKİR: Barbunyaya çok benzeyen ve yakın akrabası olan bu balık bütün denizlerimizde avlanır Karadeniz ve Marmarada avlanılanlar 6 ila 10 cm arasındadır Ege ve Akdenizde ise boyları Barbunyayı yakalar Çene altı bıyıklarının uzunluğu, küt kafası ve birinci sırt yüzgeçindeki sarı-siyah benekleri ile Barbunyadan ayrılır Dört mevsim yenebilecek bu balığın en lezzetli zamanı, aynen Barbunyada olduğu gibi Temmuz-Ekim ayları arasıdır Tavası ve kağıt kebabı çok güzel olur

ÇİPURA: Egenin meşhur yerli balığı olan ve küçük sürüler halinde gezen Çipura son yıllarda çiftliklerde de üretilmeye başlanmıştır Çipura Elips biçiminde yassı vücudu, beyaz karnı, koyu gri sırtı ve pembemsi yanakları ile tanınır Atlas Okyanusu, Kuzeybatı Karadeniz, Ege ve Akdenizde bulunur Bir zamanlar Marmara Denizinde de yakalanan ve Alyanak adıyla tanınan bu balığın maalesef nesli tükenmiş bulunmaktadır Genelde 20 ila 35 cm arasındadır Ancak 6-7 kgya varanlarına da rastlanmıştır Her mevsimde zevkle yenebilen bu balığın ızgarası, buğulaması, çorbası, fırını çok güzel olur Izgara için ideal büyüklük 250 ila 350 gramdır (3 ila 4 adet/kilo) Daha büyüklerinin fırında pişirilmesi tercih edilmelidirBuğulama ve çorba için her boyu kullanılabilir Tadı nefis olan bu balığı katkısız, yani ızgara veya fırında yenmesi tercih edilmelidir İsparoz ve lidaki bu türün küçük çeşitleridir

KARAGÖZ: Çipuranın yakın akrabası olan Karagöz, elips şeklinde, yassı, gümüşi pulları olan yerli bir balıktır Baltabaº, Sivrigaga, Sargos ve Mırmır gibi çeşitleri vardır Ortalama 20-25 cm, en 50 cm boyunda olur Yazın taşlık ve yosunluk, midyesi bol yerlerde yaşar Kışın derin sulara çekilir Her mevsimde yenebilen bu balık, özellikle Mayıs-Temmuz ayları haricinde daha yağlı ve lezzetlidir Aynen Çipura gibi ızgarası, buğulaması, fırını ve çorbası çok güzel olur 1 kg ve daha büyüklerinin fırını tercih edilmelidir

DİL BALIĞI: Dil balığı da yerli balıklarımızdan olup Ege ve Akdenizde bolca yakalanır Her mevsimde yenebilir En lezzetli zamanı kasım ilâ şubat ayları arasıdır Tavası çok güzel olurİrilerinden fileto çıkarılıp şiş veya salçalı fileto yapılabilir

HAMSİ: 1988 yılında 310000 ton ile toplam balık avcılığımızın yaklaşık üçte ikisini meydana getirmektedir (40000 ton tatlı su üretim ve avcılığı dahil, 1988 yılında toplam 480000 ton) Gözlerinin gerisine kayan ağzı ve yivrilmiş burnu ile yakın akrabası Sardalyadan kolaylıkla ayrılır Gümüş balığı (Aterina) da hamsinin akrabasıdır Boyu ortalama 12 cm olup azami 18-20 cmye kadar büyürler ve çok büyük sürüler halinde gezerler
Karadeniz hamsisi Azak ve Karadeniz olmak üzere ikiye ayrılır Azak hamsisinin burnu daha küttür Azak Denizinde üreyip kışlamak üzere güneye, bizim Orta ve Doğu Karadeniz bölgesine inerler; Nisan sonunda da kuzeye göç ederler Karadeniz hamsisi ise Kuzeybatı Karadenizde ürer, kışlamak üzere Kasımdan Şubata kadar Trakya kıyılarına ve Marmaraya göç eder Nisan ayında da yumurtlamak üzere Karadenize çıkar Ayrıca Marmara Hamsisi denilen, yalnız Marmarada çıkan, daha küçük ve göç etmiyen bir hamsi türü de vardır Aynı tür Kuzey Egede de bulunur Bu hamsinin sırt rengi daha açıktır
Hamsi özellikle Karadeniz yöremizin temel gıdası, temel protein kaynağıdır Fiyatının ucuz olması nedeniyle çok geniş kitleler tarafından tüketilirHamsinin hemen her türlü yemeği yapılır Izgara, tava, fırın, kağıt kebabı,buğulama, pilaki, yahni gibi Siyah etli balık olmasına rağmen buğulamaya son derece uygundurYaz aylarında yağsız olduğu için ızgara yerine tava veya buğulaması tercih edilmelidir Çeşitli yemek tariflerini "Hamsi Yemekleri" bölümünde bulabilirsiniz Kış aylarında yakalanan hamsi tuzlanıp saklanır Buna ançovi tabir edilir Ayrıca balık yağı ve balık unu üretiminde de kullanılmaktadır

SARDALYA: Hamsinin yakın akrabası sardalya sürüler halinde yaşar ve kıyılar boyunca göç eder Hamsi gibi Ticari değeri çok yüksek bir balıktır 1988 yılında 90000 ton ile hemen hamsiden sonra yer alır Kurutularak, tuzlanarak hatta balık yağı ve balık unu elde etmekte kullanılır Sardalya adı konserve işleminden dolayı konserve ile özdeşleşmiştir Hatta ringa konservesine de aynı ad verilir
Sardalya Akdenizde 15-20 cm dolaylarındadır Okyanusta ise 30 cmye kadar büyürler Hamsi Karadeniz için neyse sardalyada Portekiz, İspanyanın Atlas Okyanusu kıyıları, Sicilya ve Malta için de aynı şeydir Bu ülkelerde birçok yemek sardalya üzerine kurulmuştur Ülkemizde Kuzey Egede bolca yakalanan sardalyanın en lezzetli mevsimi Temmuz-Ekim aylarıdır Bu sürede çeşitli ızgaraları, fırını ve kağıt kebabı, buğulaması ve pilakisi yapılabilir Kasım-Haziran arasında ise ancak pilaki ve buğulaması yapılabilirse de bir önceki döneminki kadar lezzetli olmaz
Sardalyanın küçüğüne papalina tabir edilir; ayıklamadan yemeği yapılır Tirsi ise sardalya azmanıdır Kıl tarzında çok kılçığı vardır ve sardalya kadar lezzetli değildir

USKUMRU: Kolyosa çok benzeyen ve sürüler halinde dolaşan göçmen bir balıktır Denizlerimizde 30 cm civarında olan uskumru Kuzey Denizi'nde 50 cmye kadar büyür Yaz aylarını Karadenizde geçiren uskumru Eylül ve Ekim aylarında Marmaraya iner ve kışı burada geçirip yumurtlar Mart ilâ Haziran aylarında da Karadenize döner Uskumru büyüklüğüne göre üç değişik ad ile adlandırılır En küçüğü kalinaryadır 20-25 cm civarında ve yağlı olanları uskumru, dönüº uskumrusu ise çiroz olarak adlandırılır Yazın yakalananlara ise lipari denir En lezzetli olduğu dönem Eylül ayından yumurtlamaya başladığı Ocak ayı sonuna kadardır Bu süre içinde ızgarası, kağıt kebabı, dolması, köftesi ve tuzlaması çok güzel olurBu mevsimlerde yağlı olduğundan tavası tavsiye edilmez Şubattan itibaren yağını kaybetmeye başladığından tavası yapılabilir Yazın yakalananlar ise pilaki ve tava için uygundur İlkbaharda Karadenize dönüş yapan çirozlar kurutulur Esas adı çiroz kurusu olan bu kurutulmuş balığa geçen zaman içinde ismi kısaltılarak yalnızca çiroz denmeye başlanmıştır
Uskumrunun kolyostan önemli farklılıkları aşağıdadır
1 Uskumru ile kolyozun sırt desenleri birbirine benzemekle birlikte kolyosun rengi koyu, uskumrunun ise açıktır
2 Uskumrunun kuyruk çatalının içi boş ve iki çizgiden ibaret bir "V" harfi tarzındadır Kolyosunki ise doludur
3 Uskumrunun gözleri neredeyse toplu iğne başı kadar küçük, kolyosun ise oldukça iridir

KOLYOS: Uskumruya çok benzeyen bu balık uskumruyla beraber sürüler halinde göç eder Ayrıca Marmara ve Ege Denizinde yerli türleri de bulunur Tadı uskumruya nazaran oldukça yavan olduğundan genelde tavası yapılır Ocak ayı en yağlı zamanı olduğundan tuzlama için en ideal zamanıdır Tuzlaması çok güzel olur

LÜFER: Akdeniz,Karadeniz, Marmara, Hint Okyanusu ve Atlas Okyanusunda sürüler dolaşan lüfer pullu bir göçmen balıktır Soğuk denizlerde yaşayanları daha yağlı olduğundan daha da lezzetli olur Ülkemizde Karadenizde ve İstanbul Boğazı ile Marmara Denizinde yakalananların tadı muhteşemdir Daha güney denizlerimize inildikçe yavanlaşır ve kendisine mahsus o güzel tad ve kokuyu kaybeder
Eylül ortasından Ocak sonuna kadar olan zamanı en yağlı ve lezzetli zamanıdır Bu devre içinde ızgarası tavsiye edilir Çinekopun da ızgarası çok iyi olur, ancak mevsimi lüfere göre kısadır Kasım sonundan itibaren azalmaya başlar Diğer zamanlarda, büyüklüğüne göre pilakisi, buğulaması, kağıt kebabı ve tavası olur İlbharada son derece yağsız olduklarından tava, pilaki ve buğulaması tercih edilmelidir
Lüfer büyüklüğüne göre en çok isim alan balıktır Lüfer çeşitleri şöyledir:
1 10 cmye kadar yaprak (20 adet/kg)
2 11-13 cm arası çinekop(16-19 adet/kg)
3 14-16 cm arası kabaçinekop (10-15 adet/kg)
4 17-20 cm arası sarıkanat (9-14 adet/kg)
5 21-30 cm arası lüfer (4-8 adet/kg)
6 31-35 cm arası kaba lüfer(2-3 adet/kg)
7 35 cmden büyük kofana ( yaklaşık 1 kg/adet veya daha büyük)

PALAMUT: Uskumru,torik ve orkinosu içeren bir familyadandır Sürüler halinde yaşayan pulsuz, siyah etli bir göçmen balıktır Sırtı çizgili, karnı gümüş rengindedir Uzunluğu 1 metreye kadar varır Bu familyanın çeşitleri bütün denizlerimizde görülmekle birlikte en lezzetlileri Karadeniz ve Marmarada avlanılan tipleridir Karadeniz ve Marmara palamutunda baştan kuyruğa doğru muntazam çizgiler halinde giden, dördü koyu, üçü açık menevişli yedi adet bant bulunur Egede yaşayan, Tombik, Benekli Orkinos ve Yazılı Orkinos isimleri alan yakın akrabasında ise sırttan karına doğru dalgalar halinde inen en az 16 adet alacalı bant ile karın civarında en az üç adet siyah benek bulunur Bu cinsin etinin tadı, hakiki palamuta nazaran hiç güzel değildir Ama çok kişi bu özelliği bilmeyip "palamut" diye aldanır ve sonra palamuttan soğur
Palamut avı Ağustos ayında başlar Önce Karadenizden sürüler halinde vanoz ve çingene palamutu, Eylülden itibaren de palamut gelmeye başlar En lezzetli zamanı da Eylül başından Şubat ortalarına kadar olan zamandır Bu mevsimde çok yağlı olduğundan tavası biraz ağır kaçar Bu nedenle ızgarası ve fırını tavsiye edilir Aynı mevsimde yahnisi de harika olur Diğer mevsimlerde tavası yapılabilir Palamut siyah etli bir balık olduğundan buğulaması ve çorbası tavsiye edilmez
Palamutun boyuna göre isimlendirilmesi aşağıdaki gibidir:
1 20 cmye kadar palamut vanozu
2 20-30 cm arasıçingene palamutu
3 31-40 cm arasıpalamut
4 40-45 cm arasıkestane palamutu
5 45-50 cm arası zindandelen
6 51-60 cm arasıtorik
7 61-65 cm arasısivri
8 65-70 cm arasıaltıparmak
9 70 cmden büyükzindandelen
Torik ve toriğin büyük boyları palamuttan daha çok yağlıdır Bu nedenle tuzlama ve lakerdası tercih edilir

LEVREK, MİNEKOP, EŞKİNE: 12 değişik türden meydana gelen bu familya ılık ve tropik sukarın sığ kesimlerinde yaşar Vücutları iğ biçiminde ve yandan hafif basıktır Pulları oldukça iri olan levreklerin yanları genelde beyaz, alt bölümleri gümüşi, alt yüzgeçi ise sarımsıdır En irileri 1 metreyi geçebilir Ülkemiz denizlerinde 20 ila 60 cm arasında olurlar Bayağı levrek ve benekli levrek olmak üzere iki tipi mevcuttur Sırtlarındaki çok sayıda benek ile ayrılırlar Benekli levrek Güney Ege ve Akdenizde, bayağı levrek ise bütün denizlerimizde görülür
Karadenizde kötek olarak ta bilinen minekop ta bu familyanın diğer bir türüdür Eºkineye çok benzeyen minekoplar 30 ila 80 cm arasında olur 1 metreden büyük ve 20-25 kg olanlarına da rastlanmıştır Erişkinler kıyıya yakın kayalık dipleri, yavrular ise akarsu ağızlarını tercih ederler Parlak mavimsi-gri renkteki vücudu sırttan karına doğru inen sarı menevişli çizgilerle bezenmiştir Karnı gümüşi beyazdır
Eşkine ise bütün denizlerimizde görünen kıyıya yakın kayalık diplerde yaşıyan bir türdür Ortalama 30 cm ve 600 gramdır 3-4 kiloluk irilerine de rastlanmıştır Sırtı kamburumsudur ve koyu kahve ile lacivert arası bir renktedir Karnı ise sarı-beyaz menevişlidir Başının içinde, gözlerinin arkasında herbiri 4-5 gram ağırlığında iki adet beyaz taş bulunur Halk arasında bu taşların idrar söktürücü ve böbrek taşı düşürücü olduğuna inanılır
Genelde tek gezen, geceleri avlanan ve oyuklar arasından süzülürcesine dolaşan bu balığın başlıca besini karides ve yavru balıklardırYıl boyunca yenen levreğin çok lezzetli eti vardır En güzel mevsimi kış ayları ve ilkbaharın başıdır Her türlü yemeği yapılan levreğin buğulaması, fıfırnda kağıt kebabı ve mayonezlisi nefis olur Levrek özellikle şaraplı ve mayonezli balık yemeklerine çok güzel gider

TRANÇA,SİNARİT: Trança genelde sinaritlerin irisi için kullanılan bir isimdir Lagos ve orfozla büyük benzerlik gösterirlerse de ayrı familyalara mensupturlar

İSTAVRİT: İstavrit, Marmara ve Boğazda balık avlamaya başlayanların ilk tanıştıkları balıktırAğzı öne uzayabilen, dişleri ince, gözleri iri, kuyruğu derin çatallı ve vücudu iğ biçiminde olan göçmen bir balıktır Marmara, Ege ve Karadenizde yaşayan yerli türleri de vardır Marmarada 15-20 cm, Egede 30 cm civarında olurlar Marmarada boyu 10 cmnin altında olan küçük istavritlere kıraça tabir edilir Karadenizin doğusunda istavritler palamut büyüklüğünde, yaklaşık 50 cm boyunda olurlarSarıkuyruk istavrit veya sarıkanat istavrit diye anılan tipi sularımızda en çok bulunan türüdür
İstavritler sonbaharda Marmaraya iner, mayıstan itibaren de Karadenize geri dönmeye başlarlar Her mevsimde yakalanan istavritin en lezzetli olduğu zaman Kasım ila Şubat ayları arasıdır Tavası ve fırını çok güzel olur

İZMARİT: Ağzı körüklü, gözleri iri, sırt-göğüs ve anüs yüzgeçleri sert diken ışınlı bir balıktır Sularımızda iki türü vardır: menekºe izmarit ve istargilos İzmaritin erkekleri dişilerden daha iri olurlar Dişiler 20 cm civarında olurken erkekler 25 cmye kadar uzayabilir
İzmarit midye, deniz solucanı ve balık yumurtaları ile beslenen bir dip balığıdır Eti beyaz ve son derece lezzetlidir Tavası güzel olur Sonbahar ve kış aylarında ızgarası dahi yapılır İzmaritler ızgara yapılırken ayıklanmaz Olduğu gibi pişirilip bilahare derisi, bağırsakları ve kılçıkları ayıklanır Üzerine limon ve zeytinyağı ile kıyılmış maydanoz eklenerek hazırlanır Pulları kazındıktan sonra derisi tulum çıkarılarak yapılan tavası da çok güzel olur

KALKAN: Karadenizin bu ünlü balığı bütün yassı, oval vücudu, bir tarafı siyaha yakın diğer tarafı beyaz rengi ve beyaz tarafındaki düğmeleri ile tanınır Her iki tarafı siyah olan kaya kalkanına da nadiren rastlanır Kaya kalkanı daha çok Sinop, Samsun yörelerinde çıkar İstanbul Boğazının kuzeyinde, Karadenizin batısında avlanan kalkan bir tarafı siyah, bir tarafı beyaz olan bayağı kalkandır Kalkan karadeniz içinde, kışın kuzeyden güneye göç eder
Her mevsim avlanan kalkan bütün sene boyunca yenebilir En lezzetli zamanı Ocak sonundan Mart ortalarına kadardır Tavası çok güzel olur Buğulaması ve kağıt kebabı da yapılır İlkbahar sonlarından itibaren Ağustos ayına kadar yakalanan kalkan yavrularının tavası nefis olur

KEFAL: Yaz ayları dışında lezzetli olan pullu ve göçmen olmayan bir balıktır Bütün denizlerimizde yetişir Sonbahar, Kış ve İlkbaharda çok lezzetlidir Kefalin buğulaması ve pilakisi çok güzel olur Ayrıca likorinoz denilen tütsülüsü de çok makbuldur Bir kefal türü olan haskefalin kurutulmuş yumurtaları çok aranan bir deniz ürünü, bir mezedir Sarı kulak kefalin tavası ve fileto ızgarası da yapılır
Kefal alırken çok dikkat etmek, tercihan tanıdık balıkçıdan almak gerekir Çünkü kefal kirli ve bulanık suları çok sever ve buralarda diğer balıklar yaşamazken o yaşar Örneğin İzmir Körfezinde diğer balıklar yaşamazken kefal bol miktarda bulunmaktadır Bu gibi sularda yakalanmış kefal insan sağlığı için büyük tehlike arzeder

KILIÇ: Türkiyemizi çevreleyen denizlerde artık nadir görülen çok lezzetli bir balık türüdür Akdeniz ve Egede yıl boyunca, Karadenizde ise yalnız yaz ayları görülür Kılıç gibi uzun üst çenesi, lacivert-siyah sırt rengi ile tanınan bu balığın akrabası marlin bizim sularımızda bulunmaz Daha çok Atlas Okyanusunda Bermuda civarında bulunan bu balık pişince pembemsi et rengi, kafadan kuyruğa kadar uzanan sırt yücgeçi ve yuvarlak yerine enine yassı üst çenesiyle kılıçtan ayrılır
Her mevsimde yenebilen kılıçın en lezzetli zamanı Eylül-Şubat arasıdır Bu balığın en güzel defne yapraklı şişi olur Izgarası ve kağıt kebabı da yapılır

MEZGİT: Tavuk balığı olarak ta bilinen mezgit bütün denizlerimizde bulunmakla beraber en çok Karadenizde bulunur Yaz hariç devamlı yumurtalı durumdadır Mezgitin yumurtalı tavası, domatesli sotesi güzel olur

KIRLANGIÇ: Bütün denizlerimizde bulunan kırlangıç ortalama 25-30 cm olup nadiren 75 cmye kadar olanlarına da rastlanmaktadır Sırt rengi kırmızı-pembe, karuın ise pembe veya beyazdır Yakın akrabası olan öksüzden, bu balığın pembe-gri veya komple gri sırtı, ve öksüzün ördek gagasını andıran ağız yapısı ile ayrılır Her ikisi de lezzetli olup genelde kırlangıç tercih edilir Çok gelişmiş solungaçları ve gırtlak yapısı medeniyle uğultu, inilti gibi değişik frekanslarda ses çıkarırlar Bu ses nedeniyle bir birçok balıkçı tarafından inleyen balık diye adlandırılır ve uğursuz sayılır
Kırlangıç ızgara ve tavaya uygun değildir Buğulaması, özellikle çorbası çok lezzetli olur Haşlanmış kırlangıçın ayıklanmış etleri mayonezli veya zeytinyağ-limon sıkarak soğuk olarak ta meze olarak lezzetle yenebilir

İSKORPİT, ADABEYİ: Kırlangıçtan bahsedince iskorpit ve adabeyini atlamak olmaz Her ne kadar aynı familyadan olmamakla beraber etleri ve uygun oldukları yemekler açısından çok benzerlik gösterirler İskorpit bütün denizlerimizde, adabeyi ise genelde Ege'e bulunur İskorpitin sırt dikenleri zehirlidir Bu nedenle balıkçıya ayıklattırılmalıdır

Hangi Mevsimde Hangi Balık Yenmeli ?

Vitamin ve Mineral Deposu Balık!
Balık en önemli besin kaynaklarımızdan biridir Yararları saymakla bitmez ancak hangi mevsimde hangi balığı yemeniz gerektiğini de bilmelisiniz



Barbun: Tekir ile çok karıştırılan bu balığı, temmuz ve ekim ayarlı arasında yemelisiniz

Tekir: 4 mevsim yenilebilecek bu balığın en lezzetli zamanı, barbun gibi temmuz ve ekim arasındadır

Kefal: Sonbahar, kış ve ilkbaharda lezzetlidir Kefal kirli suları seven bir balık olduğundan, nerede tutulduğu önemlidir Aksi takdirde sağlık açısından tehlikeli olabilir

Karagöz: her mevsimde yenebilen bir balıktır Özellikle mayıs ve temmuz ayları haricinde daha yağlı ve lezzetlidir

Dil Balığı: Yerli balıklarımızdandır Ege ve Akdenizde bolca tutulur Her mevsim yenebilir En lezzetli zamanı ise, kasım ile şubat ayları arasındadır

Çipura: Her mevsimde yenebilen balıklardandır

Lüfer: Eylül ortasından ocak sonuna kadar zamanı vardır

Çinekop: Mevsimi kısa süren balıklardandır Eylül ve aralık ayarlı arasında lezzetlidir

Levrek: En güzel zamanı kış mevsimindedir Ülkemiz denizlerinde 20 ile 60 cm arasında boyları olur

Hamsi: Yaz aylarında yağsızdır

İstavrit: Marmarada 15-20cm, Egede 30 cm civarında olur 10 cm altındakilere kıraça denir Her mevsimde bulunur ancak lezzetli zamanları kasım ile şubat ayları arsındadır

Sardalya: Kuzey Egede bolca yakalanan sardalyanın en lezzetli olduğu zaman, temmuz ile ekim ayları arasıdır

Palamut: Eylül başından şubat ayının ortalarına kadar lezzetle yenebilir Bu mevsim biraz yağlı olduğundan tavasını yapmanız tavsiye edilmez

Kalkan: Her mevsim avlanan balıklardandır Bütün sene boyunca yenebilir En lezzetli zamanı ocak ile mart arasındadır