Misafir Geldi

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-28-2012

Sabahın erken saatlerinde Açarsınız Sütçünüzdür gelen Sütçünün litreliğinden
kabınıza dökülen beyazlıkta sabahın güzelliğine kavuşursunuz
Gözünüzde pırıl pırıl bir sabah kahvaltısı canlanır İçinizden Bugün kahvaltıyı bahçede yapalım diye geçirirsiniz

Kapı çalar

Gelen postacıdır Kucağında büyükçe bir paket Uzattığı kâğıda bir imza atarsınız Daha önceden ısmarladığınız kitaplara kavuşmanın sevincini yaşarsınız
Zaten tatilde olduğunuzdan bu kitaplara çok ihtiyacınız vardır Artık canım sıkılmayacak deyip keyiflenirsiniz

En çok merak ettiğinizi alıp şezlonga uzanırsınız

Zil çalar

Kapıya koşarsınız

Yıllardır görmediğiniz bir dost gelmiştir Sevinirsiniz Sohbetleriniz saatler boyu hatta
günlerce sürer
Yaşamak ne güzel dersiniz içinizden Hele böyle dostlar varken

Kapı çalar

Dürbünden bakarsınız Kimseyi göremezsiniz
Dönüp yeniden koltuğa gömülürsünüz Bir daha çalar
Bakarsınız yine kimse yok Tam o sırada bir daha çalınca kapıyı açarsınız
Komşunuzun oğlu Elindeki sopayla zile uzanmakta Meğer tuzları bitmiş İçeriden tuz getirirken kendi kendinize söylenirsiniz Elbette göremem Keratanın boyu bir metre
Bu küçük hâdise neşelendiriverir ortalığı Hatta koşup hanımınıza anlatırsınız

Kapı çalar

Düşüp bayılacak kadar şaşırırsınız Askerdeki oğlunuz haber vermeden izne çıkmıştır Oğlum benim diye hasretle kucaklarken gözyaşlarınızı zaptedemezsiniz Mutululuğunuz oğlunuzun izni kadar uzar

Kapının her çalışında sanki mutluluğa koşmaktasınız Huzur tüter gözlerinizden Her sessizlikte kulaklarınız zil sesi arar

"Ve kapı çalmaz"
En büyük misafir gelir

Âdetâ kapıyı kırmıştır Alıp gider sizi şaşırırsınız Niye haber vermedin diye içinizden geçirirken Doğduğundan beri zile basmaktayım der Bir şeyler söylemek istersiniz o an Ama o andan sonra diliniz dönmez

Ölüm sessiz sedasız gelivermiştir

10-28-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Misafir Geldi Sabahın erken saatlerinde Açarsınız Sütçünüzdür gelen Sütçünün litreliğinden kabınıza dökülen beyazlıkta sabahın güzelliğine kavuşursunuz Gözünüzde pırıl pırıl bir sabah kahvaltısı canlanır İçinizden Bugün kahvaltıyı bahçede yapalım diye geçirirsiniz Kapı çalar Gelen postacıdır Kucağında büyükçe bir paket Uzattığı kâğıda bir imza atarsınız Daha önceden ısmarladığınız kitaplara kavuşmanın sevincini yaşarsınız Zaten tatilde olduğunuzdan bu kitaplara çok ihtiyacınız vardır Artık canım sıkılmayacak deyip keyiflenirsiniz En çok merak ettiğinizi alıp şezlonga uzanırsınız Zil çalar Kapıya koşarsınız Yıllardır görmediğiniz bir dost gelmiştir Sevinirsiniz Sohbetleriniz saatler boyu hatta günlerce sürer Yaşamak ne güzel dersiniz içinizden Hele böyle dostlar varken Kapı çalar Dürbünden bakarsınız Kimseyi göremezsiniz Dönüp yeniden koltuğa gömülürsünüz Bir daha çalar Bakarsınız yine kimse yok Tam o sırada bir daha çalınca kapıyı açarsınız Komşunuzun oğlu Elindeki sopayla zile uzanmakta Meğer tuzları bitmiş İçeriden tuz getirirken kendi kendinize söylenirsiniz Elbette göremem Keratanın boyu bir metre Bu küçük hâdise neşelendiriverir ortalığı Hatta koşup hanımınıza anlatırsınız Kapı çalar Düşüp bayılacak kadar şaşırırsınız Askerdeki oğlunuz haber vermeden izne çıkmıştır Oğlum benim diye hasretle kucaklarken gözyaşlarınızı zaptedemezsiniz Mutululuğunuz oğlunuzun izni kadar uzar Kapının her çalışında sanki mutluluğa koşmaktasınız Huzur tüter gözlerinizden Her sessizlikte kulaklarınız zil sesi arar "Ve kapı çalmaz" En büyük misafir gelir Âdetâ kapıyı kırmıştır Alıp gider sizi şaşırırsınız Niye haber vermedin diye içinizden geçirirken Doğduğundan beri zile basmaktayım der Bir şeyler söylemek istersiniz o an Ama o andan sonra diliniz dönmez Ölüm sessiz sedasız gelivermiştir