Bismillahirrahmanirrahîm...

Dünyaya henüz yeni geliyorduk ki, ebe hanım annemiz, ilk insan eli olarak bize elini değdirip avuç içlerine minnacık bedenimizi avuçlarken Bismillahirrahmanirrahîm dedi sevinçle



Göbeğimizi kesti şefkat eliyle yine Besmele'yi çekerek

İlk suyu bedenimizi yıkamaya dökerken hep Besmele'yi tekrar ediyordu

İlk giysilerimizi Besmele çekerek giydirdi

Sırtımız yatağa yine Besmele ile değdi Görenler hep "maşaallah" dediler, ellerini bedenimize değdirirken herkes hep Besmele çektiler

Anacağım ilk dünya rızkımı minik dudaklarımın arasına akıtmak için göğsünü yanaklarıma değdirirken söylediği o Bismillahirrahmanirrahîm sözünü hiç unutamıyorum

Bu sözü duyduğumda hep anacığımın o ilk Besmele'si kulaklarımda çın çın çınlar

Hiç düşündünüz mü? Analarımız bizi büyütünceye kadar kaç miyon kere Bismillahirrahmanirrahîm demişlerdir acaba! "Ana gibi yâr olmaz" sözünün de herhalde kaynağı bu sözdür

Analarımız her güzel işe Besmele ile başlamayı öğrettiler bize

"Besmelesiz başlayan işlerin sonu nereye varırsa varsın hiç iyi değildir" diye telkin ettiler hep

Biz böyle büyüdük

* Akşam yatarken,

* Sabah kalkarken,

* Yemek yerken,

* Su içerken,

* Elbise giyerken,

* Okula giderken,

* Eve girerken,

* Evden çıkarken,

* Çay içerken

Hep önce "Bismillahirrahmanirrahîm" dedik

Önceliğimiz Besmele idi

Anlıyacağınız Besmele "İlk işimiz"di

Büyüklerimizin dilinden Besmele'yi duyunca öylesine ferahlardık ki, anlatamayız

Hiç unutamayız: En güzel, en güncel, en kalıcı şeyleri bizler Besmeleli ağızlardan öğrendik

Fırıncı amcalar küreklerinin üzerine ekmekleri dizerlerken her bir ekmek için Besmele çekerlerdi

Besmele kokardı o eski esmer ekmekler

O fırıncı amcalar neredeler şimdi? Kalfalarına, çıraklarına Besmele'yi hiç mi öğretmediler acaba? Çünkü şimdi ekmeklerimizde Besmele kokmuyor, bereket olmuyor O lezzeti şimdiki ekmeklerimizden alamıyoruz

Herşey naylonlaştı

Öğretmenlerimiz derse girerken selâm verirlerdi

Selâm sonrası da Besmele çekerek derse başlarlardı

Şimdilerde derse başlamadan önce Besmele çeken kaç öğretmenimiz var dersiniz!

Hayatımızın her hayırlı anında Besmele vardı

Besmelesiz kalkan ziyanla oturur

Besmelesiz oturup kalkanlar yıllarını hep ziyanla geçiriyorlar

Besmele ile oturup kalkıldığı yıllarda Ümmet-i Muhammed'in kafası hep dikti

Bu millete, Müslüman olan insanlara Besmele'yi unutturdular Sistemleriyle, maarifleriyle, taharetsizleriyle, aydıncık tosunlarıyla, televizyonlarıyla, gazeteleriyle, mecmualarıyla, televizyon dizileriyle unutturdular

Selamsız, sabahsız, edebsiz, hayasız türedi bir nesil oluşturdular

Böyle olunca da öteki Besmelesizler "biz"leri başımıza çuval geçirip zindanlara tıkıyorlar

Besmele'den kaçanların âhir ve âkıbetleri el âleme el açmak olur

Böyleleri el âleme el aça aça yorgun düştüler Rezil ve rüsvay oldular Daha da olacaklar

Besmele'den kaçış yok

Bütün yapraklar, çiçekler, böcekler, sinekler, inekler, yağmur taneleri, kar lapaları Besmele ile bize gülümsüyorlar

Hadi bakalım: Kainattaki bütün zerreler sayısınca gelmiş-geçmiş varlıklar adedince hem de ezelden ebede kadar hep söyliyelim

Bismilahirrahmanirrahîm

BİSMİLLÂH her hayrın başıdır Biz dahi başta ona başlarız Bil, ey nefsim, şu mübarek kelime, İslâm nişanı olduğu gibi, bütün mevcudâtın lisan-ı hâl ile vird-i zebânıdır Bismillâh ne büyük, tükenmez bir kuvvet, ne çok, bitmez bir berekettir

Çay ocakta demlenmekte,abdestler tazelenir beklemekte
Bismillah deriz her çay içişimizde,şifa olur her derde,
Bütün mevcudatla bir zikrimiz,biz kalp ile dil ile söyleriz,
Bismillahtır kuvvetimiz,bereketlenir çay sohbetimiz