Nesih Ve Recim Cezası

Nesih sözlükte, ‘iki şeyi yan yana getirip birindeki yazıyı diğerine aktarma’ anlamına gelir ‘Bir şeyi uygulamadan kaldırıp yerine başka bir şey koymaya’ da nesih denir Bir âyetteki hükmün başka âyetle hafifletilmesi böyledir Birinci âyete mensuh ikincisine nâsih denir[1]

Buna göre bir kişinin, yazdığı bir yazıyı bir başka yere aktarması nesihtir Bu kişi o yazının bir bölümünü çıkarır, bir bölümünü değiştirir, büyük bir bölümünü de aynen aktarır İkinci yazı birinciyi nesheder ve onun yerine geçer Allah’ın son Kitabı, öncekilerin yerine geçmek üzere indirilmiştir Allah, öncekilerde olan hükümlerin bir kısmını son Kitab’ına almamış, bir kısmını daha iyisi ile değiştirmiş, büyük bir bölümünü de aynen aktarmıştır Allah Teâlâ şöyle buyurur:

شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ

“Allah, Nuh’a buyurduğunu sizin için bu dinin şeriatı yapmıştır Sana vahyettiğimiz, İbrahim’e, Musa’ya ve İsa’ya emrettiğimiz şudur: Dini ayakta tutun, o konuda ayrılığa düşmeyin…” (Şûrâ 42/13)

Kur’an’da yeni âyetler vardır Bunlar, öncekilerde olan hükümleri hafifletmişlerdir Allah Teâlâ şöyle buyurur:

الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ

“Yanlarındaki Tevrat’ta ve İncil’de yazılı bulacakları ümmî Peygambere uyanlara; işte onlara o Peygamber iyiliği emreder, kötülüğü yasaklar İyi şeyleri helâl, pis şeyleri haram kılar Sırtlarından ağır yükleri, boyunlarından demir halkaları kaldırır atar …” (A’raf 7/157)

Önceki kitaplarda olduğu halde insanlardan gizlenmiş ve zamanla unutulmuş âyetler vardır Bunların bir kısmı Kur’an’a alınmış, bir kısmı alınmamıştır Kur’an’da olduğu halde elimizdeki Tevrat ve İncil’de olmayan âyetlerin sebebi budur Allah Teâlâ şöyle buyurur:

يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيرًا مِمَّا كُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ

“Ey Ehl-i Kitap,[2] Kitap’tan gizlediğiniz bir çok şeyi size açıklayan bir çoğunu da affeden Elçimiz geldi Size Allah’tan bir nur ve açık bir kitap geldi” (Mâide 5/15)

Önceki Kitaplara, insanlar tarafından yapılan ilaveler de vardır Bunu da şu âyetten anlıyoruz:

فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ

“Vay o kimselere ki, kendi elleriyle yazar sonra biraz karşılık almak için “bu Allah katındandır” derler Vay o ellerinin yazdığından dolayı onlara! Vay o kazandıklarından dolayı onlara!”[3] (Bakara 2/79)

Bu tür ilaveler, bütünlüğü bozduğu için onları anlamak zor olmaz Ehl-i Kitap, bu ilavelere değil, Allah’ın kendilerine indirdiğine uymalıdır Allah Teâlâ şöyle buyurur:

إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَنُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هَادُوا وَالرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتَابِ اللَّهِ وَكَانُوا عَلَيْهِ شُهَدَاءَ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآَيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ

“Tevrat’ı biz indirdik Onda bir hidayet ve bir nur vardı Allah’a teslim olmuş peygamberler Yahudiler arasında onunla hüküm verirlerdi Hocalar ve alimler de Allah’ın kitabından hafızalarında olanla hükmederlerdi Onlar bu hükme şahit idiler Siz, insanlardan korkmayın; benden korkun âyetlerimi bir kaç paraya değişmeyin Her kim Allahın indirdiği hükümlerle hüküm vermezse onlar kafirlerin ta kendileridir” (Mâide 5/44)

وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنْجِيلِ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِيهِ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ

“İncil’i bilenler, Allahın o kitapta indirdiği ile hüküm versinler Kim Allah’ın indirdiğine göre hükmetmezse onlar fasıkların ta kendileridir” (Mâide 5/47)

İncillerle kiliseler arasında derin kopukluk vardır İncillerin hiçbirinde İsa’nın tanrı olduğu yazılı olmadığı halde kiliseler, aldıkları konsil kararlarıyla bugünkü Hıristiyanlığı İsa’nın tanrılığı inancı etrafında oluşturmuşlardır Konu ile ilgili kısa bilgiler, Giriş Bölümünde “Bugünkü Hıristiyanlık” başlığı altında verilmiştir

Önceki kitaplara yapılan ilaveleri tespit için Kur’an’a başvurmak gerekir Çünkü o kitaplardaki doğruları koruma görevi Kur’an’a aittir Allah Teâlâ şöyle buyurur:

وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آَتَاكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ

Kendinde olan âyetlerle[4] öncekileri tasdik eden ve koruma altına alan bu kitabı, sana hak olarak indirdik O halde aralarında Allah’ın indirdiği ile hükmet Sana gelen doğruları bırakıp onların arzularına uyma Her birinize bir şeriat ve bir yol belirledik (Gayretiniz olmadan) Allah (imanınızı) yaratsaydı hepinizi tek bir ümmet yapardı Oysa verdiği hükümlerle sizi denemek için böyle yaptı Artık hayırlı işlerde yarışın Hepinizin dönüşü Allah’adır O, uyuşmazlığa düştüğünüz şeyleri size bildirecektir” (Mâide 5/48)

Bu âyetler gösteriyor ki Kur’an, Allah tarafından indirilmiş kitapların son nüshası olup önceki kitapları neshetmiştir Artık uyulması gereken odur Allah Teâlâ şöyle buyurur:

الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ آَمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ أُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

“Yanlarındaki Tevrat’ta ve İncil’de yazılı bulacakları ümmi Peygambere uyanlara; işte onlara o Peygamber iyiliği emreder, kötülüğü yasaklar İyi şeyleri helâl, pis şeyleri haram kılar Sırtlarından ağır yükleri, boyunlarından demir halkaları kaldırır atar Ona iman eden, onu saygıyla destekleyen, ona yardımcı olan ve onunla beraber indirilen Nur’a (Kur’an’a) uyanlar varya, işte umduklarına kavuşacak olanlar onlardır… “ (A’raf 7/157)

Sünnetin Kur’ân âyetlerini neshedip edemeyeceği konusunda gereksiz tarışmalar yapılmıştır Sünnet Kur’ân’a tabidir Tabi olana ayrı bir hüküm verilemez[5] Allah Teâlâ şöyle buyurur:

اتَّبِعْ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ

“Rabbinden sana ne vahy olunuyorsa ona uy Ondan başka ilâh yoktur Sen o müşriklere bakma” (En’am 6/106)

وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آَيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآَنٍ غَيْرِ هَذَا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِي إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ

“Âyetlerimiz onlara açık belgeler halinde okununca, bizimle karşılaşmak istemeyenler şöyle dediler: “Ya bundan başka bir Kur’ân getir veya bunu değiştir” De ki: “Onu kendiliğimden değiştirmem, olacak şey değildir Ben, bana ne vahyolunursa sadece ona uyarım Ben Rabbime karşı gelirsem, büyük bir günün azabından korkarım” (Yunus 10/15)

Bir âyet neshedilince, Peygamberimizin onunla ilgili söz ve uygulamalarının da neshedilmiş olacağı açıktır

Âyetin lafzının neshedilip manasının kaldığı da iddia edilir Bir âyet, ancak bir başka âyet ile neshedileceğinden sonraki âyet, öncekinin lafzı gibi manasını da nesheder

Neshin tarifini veren âyet şudur:

مَا نَنْسَخْ مِنْ آَيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

“Biz bir âyeti nesheder veya unutturursak, yerine daha hayırlısını, ya da dengini getiririz Bilmez misin, Allah’ın gücü her şeye yeter” (Bakara 2/106)

Bir âyet de şöyledir:

وَإِذَا بَدَّلْنَا آَيَةً مَكَانَ آَيَةٍ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُنَزِّلُ قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مُفْتَرٍ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ

“Bir âyeti bir başka âyetle değiştirince, ki Allah neyi indireceğini çok iyi bilir, şöyle dediler: “Sen sadece iftiracısın” Yok, onların pek çoğu bilmezler” (Nahl 16/101)

Bu âyetler, nesih için iki şeyi şart koymuştur:

1 Âyetler arasında olması

2 Nesheden âyetin, önceki âyetle aynı hükmü veya ondan daha hayırlı bir hükmü taşıması

Sonuç olarak Kur’an âyetlerinin büyük bir bölümü, önceki kitaplarda olan âyetlerle aynı hükümleri taşımakta, bir kısmı da hafifletici hükümler içermektedir Hafifletmeye zina cezası örnek olabilir

Tevrat ve İncil’de zinanın cezası ölümdür Bunu Peygamberimiz de bir süre uygulamıştır Kur’ân o hükmü önce müebbet hapse çevirmiş daha sonra da 100 değneğe indirmiştir Şimdi bu konu ile ilgili neshin Tevrat’ta, İncil’de ve Kur’an’daki seyrini izleyelim

A- TEVRAT’TA ZİNA CEZASI

Levililer Bap 20’de şu hükümler yer alır:

10- Biri başka birinin karısıyla, yani komşusunun karısıyla zina ederse, hem kendisi, hem de zina ettiği kadın kesinlikle öldürülecektir

11- Babasının karısıyla yatan, babasının namusuna leke sürmüş olur İkisi de kesinlikle öldürülecektir Ölümü hak etmişlerdir

12- Bir adam geliniyle yatarsa, ikisi de kesinlikle öldürülecektir Rezillik etmişler, ölümü hak etmişlerdir

13- Bir erkek başka bir erkekle cinsel ilişki kurarsa, ikisi de iğrençlik etmiş olur Kesinlikle öldürülecekler Ölümü hak etmişlerdir

17- Bir adam anne ya da baba tarafından üvey olan kız kardeşiyle evlenir, cinsel ilişki kurarsa, utançtır Açıkça aşağılanıp halkın arasından atılacaklardır Adam kız kardeşiyle ilişki kurduğu için suçunun cezasını çekecektir

19- Teyzenle ya da halanla cinsel ilişki kurmayacaksın Çünkü yakın akrabanın namusudur İkiniz de suçunuzun cezasını çekeceksiniz

20- Amcasının karısıyla cinsel ilişki kuran adam, amcasının namusuna leke sürmüş olur İkisi de günahlarının cezasını çekecek ve çocuk sahibi olmadan öleceklerdir

21- Kardeşinin karısıyla evlenen adam rezillik etmiş olur Kardeşinin namusunu lekelemiştir Çocuk sahibi olmayacaklardır

Tesniye Bap 22’de şu hükümler yer alır:

22- Eğer bir adam başka birinin karısıyla yatarken yakalanırsa, hem kadınla yatan adam, hem kadın, ikisi de öldürülecek İsrail’den kötülüğü atacaksınız

23- Eğer bir adam kentte başka biriyle nişanlı ergen bir kızla karşılaşır ve onunla yatarsa,

24- İkisini de kentin kapısına götürecek, taşlayarak öldüreceksiniz Çünkü kız kentte olduğu halde yardım istemek için bağırmadı; adam da komşusunun karısıyla ilişki kurdu Aranızdaki kötülüğü ortadan kaldıracaksınız

25- Eğer bir adam kırda nişanlı bir kızla karşılaşır, onu yakalayıp tecavüz ederse, yalnız tecavüz eden adam öldürülecek

26- Kıza hiçbir şey yapmayacaksınız Çünkü kızın ölümü hak edecek bir günahı yoktur Bu, komşusuna saldırıp onu öldüren adamın davasına benzer

B- İNCİL’DE ZİNA CEZASI

Yuhanna 8 bölümde şu olay yer alır:

3-4- Din bilginleri ve Ferisiler, zina ederken yakalanmış bir kadın getirdiler Kadını orta yere çıkararak İsa’ya, «Öğretmen, bu kadın tam zina ederken yakalandı» dediler

5- Musa, Yasa’da bize böyle kadınların taşlanmasını buyurdu, sen ne dersin?

6- Bunları İsa’yı sınamak amacıyla söylüyorlardı; onu suçlayabilmek için bir neden arıyorlardı İsa eğilmiş, parmağıyla toprağa yazı yazıyordu

7- Durmadan aynı soruyu sormaları üzerine doğruldu ve, «Aranızda günahsız olan, ona ilk taşı atsın!» dedi

8- Sonra yine eğildi, toprağa yazmaya koyuldu

9- Bunu işittikleri zaman, başta yaşlılar olmak üzere, birer birer dışarı çıkıp İsa’yı yalnız bıraktılar Kadın ise orta yerde duruyordu

10- İsa doğrulup ona, «Kadın, nerede onlar? Hiçbiri seni yargılamadı mı?» diye sordu

11- Kadın, «Hiçbiri, efendim» dedi İsa, «Ben de seni yargılamıyorum» dedi «Git, artık bundan sonra günah işleme!»

İsa aleyhisselam bu sözüyle recmi kaldırmamış, sadece günahkar insanların şahitliğine dayanarak bu kadar ağır bir cezayı vermemiştir Matta İncil’inde onun şu sözüne yer verilir:

17- Kutsal Yasa’yı ya da peygamberlerin sözlerini geçersiz kılmak için geldiğimi sanmayın Ben geçersiz kılmaya değil, tamamlamaya geldim

18- Size doğrusunu söyleyeyim, gök ve yer ortadan kalkmadan, her şey gerçekleşmeden, Kutsal Yasa’dan ufacık bir harf ya da bir nokta bile eksilmeyecek

19- Bu nedenle, bu buyrukların en küçüklerinden birini kim çiğner ve başkalarına öyle yapmayı öğretirse, Göklerin Egemenliğinde en küçük sayılacak Ama bu buyrukları kim yerine getirir ve başkalarına öğretirse, Göklerin Egemenliğinde büyük sayılacak (Matta 5)

C- HADİSLERDE RECİM CEZASI

Muhammed aleyhisselamın önünden yüzü karartılmış ve değnekle dövülmüş bir Yahûdi geçirildi Onları çağırdı, dedi ki; “Kitabınızda zinanın cezası böyle midir?” “Evet” dediler Sonra onların alimlerinden birini çağırdı ve “Musa’ya Tevrat’ı indiren Allah adına soruyorum, Kitabınızda zina cezası bu şekilde midir? dedi Dedi ki; “Eğer böyle sormasaydın söylemezdim, orada recm cezası vardır Ama üst düzey kişiler arasında zina çoğaldı Onlardan birini yakalarsak serbest bırakırdık, zayıfı yakalarsak ona o cezayı uygulardık Dedik ki; gelin, üst düzeye de zayıfa da uygulayacağımız bir ceza üzerinde anlaşalım Sonra recmin yerine yüz karartma ve değnek cezası koyduk Allah’ın Elçisi sallallahu aleyhi ve sellem şöyle dedi:

“Allah’ım! Senin emrini ilk hayata sokan ben olacağım, çünkü onlar öldürmüşler”

Hemen emir verdi, o Yahûdi recmedildi, yani taşlanarak öldürüldü Sonra Allah Teâlâ şu âyeti indirdi:

يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَذَا فَخُذُوهُ وَإِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا

“… Kimi Yahûdiler … sözleri yerleşik manasından kaydırır, tahrîf ederler Derler ki; hakkınızda şu karar verilirse uyun, bu karar verilirse uymayın…” (Mâide 5/41)

Çünkü diyorlardı ki, “Muhammed’e gidin; yüz karartma ve değnek cezası verirse uyun, recm yani taşlayarak öldürme cezası verirse kaçın” Sonra bütün kafirlerle ilgili şu âyetler indi:

وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ

“… kim Allah’ın indirdiği ile hükmetmezse onlar kafirlerin ta kendileridir”

وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ

“… kim Allah’ın indirdiği ile hükmetmezse onlar zalimlerin ta kendileridir”

وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ

“… kim Allah’ın indirdiği ile hükmetmezse onlar fasıkların ta kendileridir” (Mâide 5/44-47)[6]

Bir Yahûdi kadınla erkek zina etmişlerdi Biri birine dedi ki; “Bizi şu peygambere götürün Çünkü o, hafifletici hükümlerle gönderilmiştir Eğer recmden hafif bir ceza verirse kabul ederiz, Allah’ın yanında bize bir dayanak olur, deriz ki; “Peygamberlerinden birinin kararına uyduk” Peygamber sallallahu aleyhi ve selleme geldiler Mescitte ashabı arasında oturuyordu Dediler ki; “Ebû’l-Kasım![7] Zina etmiş bir erkekle kadın hakkındaki görüşün nedir?” O, hiçbir şey söylemeden Beyt-i midraslarına yani Tevrat eğitim ve öğretimi yaptıkları kuruma[8] geldi Kapıda durdu ve dedi ki: “Musa’ya Tevrat’ı indiren Allah adına soruyorum, evli iken zina edenin cezası, Tevrat’ta nedir?” Dediler ki; yüzü kül ile karartılır, değnek vurulur ve eşeğe ters bindirilerek dolaştırılır İçlerinden bir genç sessiz kaldı Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem onun suskunluğunu görünce yemin verdirerek ısrar etti O genç dedi ki: “Allahım! … Sen bize yemin verdin… Biz Tevrat’ta recm cezasını görüyoruz…” Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle dedi: “Allah’ın emrine karşı ilk çıkışınız nasıl oldu?” Dediler ki: Başkanlarımızdan birinin bir yakını zina etti O, ona recm uygulamayı erteledi Sonra halktan biri zina etti Başkan onu recmetmek istedi Onun kavmi araya girdi ve dediler ki, “Senin yakınını getirip recmetmezsen bizim yakınımız recmedilemez” Sonra uygulanacak ceza konusunda anlaştılar Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem dedi ki: “Ben Tevrat’ta olan ile hükmediyorum” Emir verdi, ikisi de recmedildi

Zührî dedi ki: Bizdeki bilgiye göre şu âyet bu konuda inmiştir:

إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَنُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ

“Biz Tevrat’ı indirdik Onda doğru yol ve nur vardır Allah’a teslim olmuş peygamberler onunla hükmederler” (Mâide 5/44) Peygamberimiz de onlardandır[9]

Bir gün Muhammed aleyhisselama bir Yahûdi erkek ile bir Yahûdi kadın getirilmişti Birlikte suç işlemişlerdi Allah’ın Elçisi sallallahu aleyhi ve sellem dedi ki: Bu konuda Kitabınızda ne buluyorsunuz? Alimlerimiz yüzlerinin külle karartılması ve hayvana ters bindirilmeleri cezası koydu dediler

Abdullah b Selam dedi ki: “Ey Allah’ın Elçisi, söyle, Tevrat’ı getirsinler” Tevrat getirildi Biri elini recm âyeti üzerine koydu Öncesini ve sonrasını okumaya başladı Abdullah b Selam; “Kaldır elini” dedi Elinin altında recm âyeti hemen göründü Allah’ın Elçisi emir verdi, ikisi de taşlanarak öldürüldü[10]

Allah’ın Elçisi’nin Yahûdilere hükmü, ancak Allah’ın hükmü olabilirdi Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:

وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ

“Sana bu Kitab’ı; önceki kitapları haklı bulur ve onları güven altına alır biçimde, doğrularla dolu olarak indirdik Öyleyse onların arasında Allah’ın indirdiği ile hükmet Sana gelen bu doğruları bırakıp onların arzularına uyma…” (Mâide 5/48)

Aşağıdaki âyetin, bu zina olayı ile ilgili olduğu bildirilmiştir:[11]

وَكَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِنْدَهُمُ التَّوْرَاةُ فِيهَا حُكْمُ اللَّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ وَمَا أُولَئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ

“Seni nasıl hakem yapıyorlar? Yanlarında Tevrat var ve onda Allah’ın hükmü var Sonra bunun arkasından sırtlarını çeviriyorlar! Onlar inanan kimseler değillerdir” (Mâide 5/43)

Bu âyet, Tevrat’taki zina hükmünün Allah’ın hükmü olduğunu kesinleştirmiştir Yahûdilerin Peygamberimize gelmeleri, bu cezadan kaçmak içindi Bu yüzden gönderdikleri kişilere; (إِنْ أُوتِيتُمْ هَذَا فَخُذُوهُ وَإِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا) “… Hakkınızda şu karar verilirse uyun, bu karar verilirse uymayın…” (Mâide 5/41) demişlerdi[12]

Tevrat’taki hüküm, Allah’ın hükmü olduğuna göre Peygamberimiz başka bir ceza veremezdi O, bir süre, zina eden Müslümanlara da Tevrat’ı uygulamıştır Şu hadis bunu göstermektedir:

Ebû Hureyre ve Zeyd b Halid dediler ki, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellemin yanındaydık Bir adam kalktı ve şöyle dedi: “Allah için, aramızda sadece Allah’ın kitabıyla hükmetmeni istiyorum” Davalısı daha anlayışlıydı, o da kalktı ve şöyle dedi; “Aramızda Allah’ın kitabı ile hükmet ve beni dinle” Peygamberimiz, “konuş” dedi, o da şöyle konuştu:

“Oğlum bunun işçisiydi, karısıyla zina etti 100 koyun ile hizmetçi köleyi fidye olarak verdim Bilenlere sordum, oğluma 100 değnek ve bir yıl sürgün, kadına da recm gerektiğini söylediler”

Peygamberimiz dedi ki: Canım elinde olana and içerim, aranızda elbette şanı yüce Allah’ın kitabı ile hükmedeceğim 100 koyun ile köle geri alınır Oğluna 100 değnek ve bir yıl sürgün gerekir Üneys, şu adamın karısına git, suçu kabul ederse recmet Gitti kadın suçu kabul edince recmetti[13]

Burada sözü edilen “Allah’ın kitabı”nın Tevrat olduğu kesindir Çünkü Kur’ân’da zina ile ilgili bir âyet henüz inmemişti İnen âyetlerin hiçbirinde de recm cezası bulunmamaktadır

Elimizdeki Tevrat’ta değnek cezası yoktur Bu ceza, Medine Yahûdilerinin elindeki nüshada olabilir

D- RECİM CEZASININ KALDIRILIŞI

Nisa Suresindeki âyetlerle recm, yani taşlayarak öldürme cezası, kadınlar için ev hapsine çevrilmiş ayrıca kadın ve erkeğe, kendilerini düzeltinceye kadar eziyet edilmesi, hükme bağlanmıştır Allah Tealâ şöyle buyurmuştur:

وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِسَائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِنْكُمْ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّى يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلًا وَاللَّذَانِ يَأْتِيَانِهَا مِنْكُمْ فَآَذُوهُمَا فَإِنْ تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُوا عَنْهُمَا إِنَّ اللَّهَ كَانَ تَوَّابًا رَحِيمًا

“Kadınlarınızdan fuhuş yapanlara karşı içinizden dört şahit getirin Eğer şahitlik ederlerse onları evlere kapatın Bu, ölüm canlarını alıncaya, ya da Allah onlara bir yol açıncaya kadar böyle gitsin

İçinizden bu suçu işleyen çiftlere eziyet edin Eğer tevbe edip kendilerini düzeltecek olurlarsa bırakın Allah tevbeleri kabul eder, ikramı boldur” (Nisa 4/15-16)

Bu âyetler hem Tevrat’taki recm, yani taşlanarak öldürme cezasını kaldırmış, hem de bekârlara verilen 100 değnek ve sürgün cezasını hafifletmiştir Bakire bir kadının bir yıl sürgünde kalması, yeni bir âyetle önünün açılmasına kadar evinde kalmasından zordur Burada evli – bekâr ayrımı da yapılmamıştır

Birinci âyette geçen, “…Allah onlara bir yol açıncaya kadar…” ifadesi, cezanın daha da hafifletileceğini gösterir Hafifletme Nur Suresinin ikinci âyetiyle olmuştur Allah Teâlâ şöyle buyurur:

الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآَخِرِ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

“Zina eden kadınla zina eden erkekten her birine yüz değnek vurun Eğer Allah’a ve o son güne inanıyorsanız, Allah’ın verdiği cezayı yerine getirirken onlara karşı yumuşamayın İnananlardan bir takım da onlara yapılan azabı gözleriyle görsün” (Nur 24/2)

Bu âyet, kadın-erkek, evli-bekâr ayırımı yapmadan zina cezasını 100 değnek olarak hükme bağlamıştır Bu ceza, Nisa suresinde geçen, ölünceye kadar ev hapsinden ve kendini düzelttiği kanaati doğuncaya kadar eziyet görmekten hafiftir

Kur’ân, Tevrat’ta yer alan, Peygamberimizin de bir süre uyguladığı zina ile ilgili hükümleri neshetmiştir Peygamberimizin önceki uygulamalarına bakarak Nur Suresinin, bekârlara verilecek cezayı düzenlediği, Kur’ân’da evlilerle ilgili hüküm olmadığı, onlara recm cezası gerektiği kanaatine varanlar olmuştur Halbuki üç âyette, evlilere verilecek cezanın da 100 değnek olması gerektiği açıkça gösterilmiştir

1 Karısına Zina İftirası

وَالَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَدَاءُ إِلَّا أَنْفُسُهُمْ فَشَهَادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ وَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ وَيَدْرَأُ عَنْهَا الْعَذَابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ وَالْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَيْهَا إِنْ كَانَ مِنَ الصَّادِقِينَ

“Karılarına zina suçu atan ve kendileri dışında şahitleri olmayanlar… Böyle birinin şahitliği, kesinkes doğru söylediğine dair dört defa Allah’ı şahit tutması ile olur Beşincisinde, eğer yalan söylüyorsa Allah’ın lanetine uğramayı diler Kadından o azabı (el-azab) giderecek olan şu şekilde dört defa şahitlik etmesidir: Allah şahit, kocası kesinkes yalan söylüyor Beşincisinde, eğer doğru söylüyorsa Allah’ın gazabına uğramayı diler” (Nur 24/6-9)

8 âyetteki “o azab=el-azab” ifadesi, dört âyet önceki 100 değnek cezasını gösterir “el” takısı ahd içindir; başında bulunduğu kelimeye, önceden belirlenmiş bir anlam yükler Zina konusunda Kur’ân’da belirlenmiş azab 100 değnektir Arapça bakımından o kelimenin başka bir şeyi göstermesi mümkün değildir Yukarıdaki kadının evli olduğu da kesindir

2 Peygamber Eşleriyle İlgili Âyet

يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا

“Ey peygamberin hanımları! İçinizden kim açık bir fahişelik yaparsa onun için o azab (el-azab) ikiye katlanır” (Ahzab 33/30)

Peygamber hanımlarının evli olduğu açıktır Onlara verilebilecek bir cezanın katlanabilir cinsten olması gerekir Ölüm cezasının iki katı olmaz ama 100 değnek ikiye katlanabilir

Bu âyetlerde geçen el-azab kelimesi de, sadece Nur suresindeki 100 değneği gösterir Çünkü onlardaki “el” takısı da ahd içindir

3 Evli Cariyelerin Zinası

فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ

“… ellerinizin altındaki mümin cariyeler… Evlendikleri zaman fahişelik yaparlarsa hür kadınlara verilen o azabın (el-azab) yarısı gerekir…” (Nisa 4/25)

Evli hür kadınların cezası recm olsa, taşlanarak öldürmenin yarısı olmaz Çünkü bazıları tek taşla ölür, bazıları için çok sayıda taş gerekir Yarıya bölünebilecek olan, sadece yüz değnektir

Sonuç olarak zina suçunun tek cezası 100 değnektir Bu kadar açık delillerden sonra bunun aksi iddia edilemez Zaten Allah’ın Elçisi şöyle demiştir: İmkan buldukça şüphelerle had cezalarını düşürün[14] Bu kadar açık delil varken şüpheli delile dayanarak recm cezası savunulamaz

Böylece Kur’ân, zina cezası konusunda hem Tevrat’ı, hem de İncil’i neshetmiş olmaktadır

4 Recmin Kalktığını Gösteren Hadisler

eş-Şeybânî dedi ki; Abdullah b Ebî Evfâ’ya “Allah’ın Elçisi sallallahu aleyhi ve sellem recim cezası uyguladı mı?” diye sordum “Evet” dedi “Nur suresinden önce mi, sonra mı” dedim “Bilmiyorum” dedi”[15]

Ancak aşağıdaki rivayet, recim uygulamasının Nur Suresi’nin inmesinden önce olduğunu göstermektedir:

Bir erkek zina itirafında bulunmuştu Allah’ın Elçisi sopa istedi Kırık bir sopa getirildi “Daha iyisi olsun” dedi Yeni bir sopa getirildi, budakları yontulmamıştı “Bundan hafif olsun” dedi Düzgün, yumuşak bir sopa getirildi Allah’ın Elçisi emretti, adama sopa vuruldu Sonra şöyle dedi:

“Ey insanlar! Artık Allah’ın koyduğu sınırlardan kaçınmanızın zamanı geldi Kim bu pisliklerden bir şey yaparsa Allah’ın örtüsüyle örtünsün[16] Çünkü bize yüzünü gösterene Allah’ın Kitabını uygularız”[17]

Burada evli, ya da bekâr olduğuna bakılmaksızın, suçluya 100 değnek vurulması, sonra Allah’ın kitabının uygulandığının söylenmesi, bütün şüpheleri kaldıracak mahiyettedir Çünkü Allah’ın Kitabı’nda 100 değnek dışında bir ceza yoktur

KAYNAK: Abdulaziz Bayındır, Kur’an Işığında Doğru Bildiğimiz Yanlışlar, Süleymaniye Vakfı Yayınları, 2 Baskı, İstanbul, 2007, s: 280-294

[1] el-Ayn نسخ mad

[2] Elinde Allah tarafından indirilmiş kitaplardan olan topluluklara verilen genel ad

[3] İnsanları din yoluyla sömürenler, kitaplarına kutsallık vermek için onların kendilerine Allah tarafından yazdırıldığı havasını verirler Bu yolla aldatılanlar oldukça fazladır

[4] âyette الكتاب kelimesi muarref b’il-lâm olarak iki kere tekrarlandığı için ikisine de Kur’an anlamı verilmiştir Çünkü Kur’an, önceki kitaplarda olup kendinde de olan âyetleri tasdik eder; yoksa onlara sokuşturulmuş şeyleri tasdik etmez Zina edenin recmedilmesi gibi ağır hükümlerin hafifletilmesi de bir çeşit tasdiktir Kur’an, Allah tarafından korunduğu için önceki kitapların bu tür hükümleri de korunmuş olmaktadır

[5] Açıklamalı Mecelle (Mecelle-i Ahkâm-ı Adliye), Kont Ali Himmet Berki, İstanbul, 1978, m 48

[6] Müslim, Hudud, 28

[7] Kasım’ın babası demektir Araplar bir kişiyi ilk oğlunun adıyla çağırırlar Peygamberimizin ilk oğlu Kasım idi

[8] Ahmet Önkal, “Beytülmidras”, DİA, c VI, s 95

[9] Ebû Davûd, Hudud, 26

[10] Buhârî, Hudûd, 24

[11] et-Taberî, Tefsir, c IV s 583; el-Cessâs, Ahkâmu’l-Kur’ân, c II, s 438; el-Kurtubî, el-Cami li ahkâmi’l-Kur’ân, c VI, s 122

[12] et-Taberî, Tefsir, c IV, s 577

[13] Buharî, Hudûd, 30

[14] Tirmizi, Hudud, 2

[15] Buhârî, Hudûd, 21

[16] Tevbe etsin

[17] Muvatta, Hudûd, 2/12