Sahte Dostların Eline Düşürme Allah'ım..

Sahte dostların eline düşürme Allah'ım! ! !

Sahte Dostların Eline Düşürme Allah'ım! ! !

Dost var; uğrunda ölünür

Dost var; uğrunda can vermek bile 'ucuz' kalır

Dost var; sevdiği insana bir zarar gelecek endişesiyle,

Akrep, çıyan yuvalarını topuğuyla kapar

Bunu yapmak yetmez dost için

Sevdiği insan uğruna ömrünü verir

Verilen bir ömürdür

Bir yılını, iki yılını, on yılını, yirmi yılını değil, 'ömrünü' vermiştir

Dost var; Sevdiği insanın uğruna ölmeye hazırdır

Düşmanlar gelecek,

katletmek istedikleri Nebi'nin yatağında vefalı bir genç, delikanlıyı bulacaktır

Bu delikanlı dosttur Ve hep 'dost' kalmıştır

Dost var; güle benzer

O kadar güzel kokar ki, dikenlerinin verdiği acı hissedilmez

Bir de dost var ki, dikenlerinin yol açtığı kan ve yara korkusundan,

gül rayihasını almak mümkün değildir

Dost var; hazmedemez

Sindirim sistemi bozuktur

Dost var; fırına girmeyi sevmez Ama, ekmeği herkesten önce böler

Dost var; sözü itibarsız senettir Güvenirseniz müflis olursunuz

Dost var; yollarda bırakır

Böylesiyle adım bile atılmaz

Yola beraber çıkmak, neticeyi kabullenmektir

Dost var; düşmandan tek farkı, biraz daha mütebessimdir

Ama bir düşmeye gör; düşmanın 'kahkahaları',

O'nun 'tebessümünün' yanında 'sessiz' kalır

Dost var; Iyiliğini istemez Düşman için önüne bir taş da o kayar

Sonra bu da yetmez 'dost' için!

'Belki benim koyduğum taşla düşmez' diye, senin düşmanına da,

'şuraya ip germeyi unutma' diye tembihte bulunur

Dost var sadece yüzüne güler

Arkandan vurmak, hançerlemek için 'malzeme' arar Hiçbir fırsatı kaçırmaz

Lakin bunlar da 'dosttur'!

'Düşmanım' diyemeyeceğimiz dostlar!

Böylelerini görünce oturur bir köşede ağlar; 'Dostların eline düşürme Allah'ım' dersiniz

Ah! HzEbu Bekir, Ah! HzAli Müslümanlığı sizlerden öğrendik

Keşke dostluğu ve vefayı da sizlerden öğrenebilseydik

Kemal DADAŞOĞLU