Makale Değiştik Bir Şeyler Umarak

Makale Değiştik Bir Şeyler Umarak

Önce, zaman değişti, eskidi günler, haftalar, aylar

Sonra insanlar, şarkılar, evler, köyler, şehirler

Ve mevsimler Buzul çağını muştulayan bir çağın hüznü düştü mevsimlerin üzerine Mevsimler karışmış, kış gelmez olmuş, bahar bitmiş, yaz uzatmaları başladı eylüllerin, ekimlerin kadranında Değişmeye başladık bir şeyler umarak Taş plaklarda kaldı Malatyalı Fahri, Diyarbakırlı Celal Türküleri terk ettik dağlar başında Ay dolandı karlı dağların başında, türküler söylenmez oldu Biz değiştik

Mevsimler ayları biçti geçti

İnsanlık değişti bir şeyler umarak

Sonra

Her şey

Önce gülüşler değişti

Gülüşmeler değişmedi

Sonra yüzler değişti Kin ve riya dolu yüzler Gönül evi kapadı pencerelerini aydınlığa, ilahi nura Kehkeşanlara yolculuk var diyenler, kervanlara katılıp göçüp gittiler uzaklara Zulumat çağı başladı gönüllerde Yüreklerin fayları kırıldı bin bir yerinden

Ve yüreklere indi hüznün gölgeleri Fitne nişangahı oldu gönüller

Güvenilmez insanlar doldu güvenilir mekanlara Güven toplayıp gitti sözlerini, bıraktığı izlerini Riya doğruldu, yattığı yerden

Kanılar değişti, kanılanlar değişmedi

Önce gülüşler yitirdi sıcaklığını

Sonra

Herşey

Önce bakışlar değişti

Sonra düşünceler İbrahim sadakatinin saran, durulayan ışıltısı devrile devrile akan zamana yenik düştü Ölümcül duyguların titrek utancı sardı tüllenen geçmişin üzerini Sağır sultan duydu merhametin gittiğini Gafil yürekler duymadı Uykusu ağır insanların zehirli bakışları gezindi zamanın üzerinden Zaman eskidi alabildiğine

Bakışlar değişti Zaman eskidi Eskicilerin bile alıp satamadığı kadar eskidi zaman Leylak kokulu sandukalara saklandı vefa Fitili biten çıralar gibi söndü yürek yangınları Sevdalar soldu, savruldu yangın yeri

Yanmak temizlenmekti oysa

Yanmadan yandık ateşlerde semender misali

Önce bakışlar değişti, ufalandı duygular

Sonra

Her şey

Dostlar da değişti

Bölük bölük gittiler ufuklara

Sonra en sevdiklerimiz Evler şehirlere yabancılandı, ayaklar kaldırımlara Tanınmaz olduk en tanınmış sokaklarda Adımız anılmaz oldu dostlar meclisinde Meclisler sözden dışarı çıktı Ariflerin çıktığı, heriflerin girdiği meclislerden huzur, güzellik, inanç çıkıp gittiler çok uzaklara

Ve unuttuk

Unutulduk Çokça unutulduk

Hafızalarımızın çatlaklarından bile sildik maziyi eski dostları” Herşeyin yenisi, dostun eskisi” diyen uluları bile yok sayarak tuttuk, çağın kararmış ellerinden Sürüklendik menzil menzil çok uzaklara Ayrılığın türküsü bile dokunmadı dudaklarımıza Üşenmedik unutmaya, unutulmaya

Önce kendimiz değiştik

Sonra

Herşey

Sonra

Herşey