 |
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut) |
 |
10-24-2012
|
#1 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut)ANADOLU ATEŞİ (Miyase Sertbarut) I  BÖLÜMKİŞİLER ANNE (45-50 yaşlarında)ŞEFİKA (25-26 yaşlarında)RIZA (8-9 yaşlarında)ZELİHA (8-9 yaşlarında)ÖMER (8-9 yaşlarında)MEMDUH BEY (25-30 yaşlarında) I ADAMII ADAMBİR KADIN HALİDE EDİP BİR GENÇ EFEKT : GİRİŞ MÜZİĞİ HIZLA AÇILIP ÇARPILARAK KA PANAN BİR KAPI ANNE : Evladım kaçtır söylüyorum, çarpma şu kapıları ŞEFİKA : Anlaşılan yine heyecanlı bir şeyler olmuş Ne oldu Rıza? Kurbağaların en fazla kaç metre zıplayabildiğini mi keşfettin?RIZA : Hayır hala Bahçede bir kertenkele buldukANNE : Öyle mi? Büyük müydü bari? RIZA : Önce büyüktü, ama sonra küçüldü ŞEFİKA : Ne diyorsun sen Rıza? Önce büyük olan bir şey sonra nasıl küçülür? RIZA : Kuyruğunu kopardık, onun için öyle oldu ANNE : Ayıp size, çok ayıp! Yazık değil mi? Niçin eziyet ettiniz hayvana? Bu gece rüyana girerse görürsün RIZA : Sahiden rüyama girer mi anne? ANNE : Girer ya Ben de küçükken bir kurbağaya taş atmıştım da yaralanmıştı, sonra hep rüyama girip beni korkuttuRIZA : Ama Ömer dedi ki kuyruk yeniden çıkarmış Kuyruğu yine uzar değil mi hala?ŞEFİKA : Bilmiyorum Rıza'cığım, ama koparmasaydınız iyi olurdu RIZA : Gidip yapıştırayım mı? ANNE : Bir daha bulamazsın onu, çoktan kaçmıştır, hem kopan kuyruk yapışır mı hiç? Artık olan olmuş Bir daha yapma oldu mu oğlum?RIZA : Peki anne! Ben gidip oynayacağım EFEKT : AYAK SESLERİ UZAKLAŞIR ŞEFİKA : Çocukluk ne garip değil mi yenge? Bazı oyunların sonuçta nasıl kötü bir duruma yol açabileceğini düşünemiyorlar ANNE : Çocuk aklı işte, yapıştırmayı denemese bari ŞEFİKA : Kertenkelenin kopan kuyruğu bana ne düşündürdü biliyor musun yenge? Bizim memleketin halini ANNE : Ayıp Şefika, koskoca vatan toprağını bir kertenkeleye nasıl benzetirsin! ŞEFİKA : (ÜZGÜN) Düşünsene yenge, o geniş topraklardan ne kaldı geriye? Şimdi elimizdekini de paylaşmaya çalışıyorlar Biz de kertenkele gibi her saldırıda kuyruğu bırakıp savuşuyoruz Belki bir gün başımızla birlikte gövdemiz de gidecekANNE : Sus sus, Allah göstermesin o günleri İnşallah kurtulacağız bu işgaldenŞEFİKA : Anadolu'dan gelen haberler hiç iç açıcı değil ki, umutlanmak için yolunda giden bir şeylerin olması gerekir İtalyanlar Antalya'daymış şimdi, ne yapıyorlarmış biliyor musun yenge,?ANNE : Yine mi zulüm? Anlatma n'olur, içim kaldırmıyor ŞEFİKA : (ÖFKELİ) Zulüm değil yenge, tam tersi, halka ilaç, yiyecek, battaniye yardımı yapıyorlarmış ANNE : Ben de katliam yaptıklarını sandım, sanki kötü bir şeymiş gibi anlatıyorsun ŞEFİKA : Asıl bundan korkmak gerek yenge Çünkü dağıttıkları unla, pirinçle, şekerle vatandaşlarımızı avlamaya çalışıyorlar Sahipsiz kalmış bu bereketli toprakları halkı isyan ettirmeden avlamaya çalışıyorlar Anlatılanlara göre, karış karış gezmişler oraları, tarihi eser bile aramışlar Ormanları madenleri keşfe çıkmışlarANNE : Ah! Ne olacak bu memleket söylesene Şefika, herkes bir tarafından çekiştiriyor! Ağabeyin için de kaygılanıyorum Rıza de çok soruyor: Babam ne zaman gelecek, babam ne zaman gelecek? Dilinde hep buŞEFİKA : Ben de ağabeyimle gitseydim keşke ANNE : Kız başına ne yararın dokunacak ki Şefika? ŞEFİKA : Ama İstanbul'da oturup olup biteni uzaktan izlemek daha çok acı veriyor Bana göre de işler vardır, yemeklerini yaparım, yaralarını sarar, doktora yardım ederimANNE : Ama sen böyle bir eğitim almadın ki Şefika ŞEFİKA : Öğrenirdim yenge, ağabeyim Manisa'dan döner dönmez mutlaka danışacağım bu meseleyi EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ (BAHÇEDE ÇOCUK VE DOĞA SESLERİ) RIZA : Bak Ömer, üsteğmen evine geliyor Koşup selam verelim mi?ZELİHA : Siz de ne anlarsınız sanki bu selamlaşmadan? Zaten adamcağız bütün gün selam alıp selam veriyor ÖMER : Sen anlamazsın Zeliha, bizim selamımız ona kuvvet veriyor ZELİHA : Nereden biliyorsun Ömer? ÖMER : Kendisi söyledi RIZA : Zaten o bizi hep büyük insanmışız gibi görür Her şeyi anlatır, çocuk diye hor görmezZELİHA : (HEVESLİ) İyi o zaman, ben de selam vereyim, hadi koşalım EFEKT : ÇOCUKLARIN KOŞMASI MEMDUH : Merhaba çocuklar! Nasılsınız? ÇOCUKLAR : (ASKERCE) Sağ olun komutanım! MEMDUH : Siz de sağolun çocuklar! Rahat EFEKT : GÜLÜŞMELER RIZA : Bugün iyi haberleriniz var mı komutanım? MEMDUH : Üzgünüm çocuklar! Keşke size güzel haberler getirmiş olsaydım, ama işgal sürüyor ve yayılıyor Bugün en acısını yaşadıkÖMER : Ne olmuş? ZELİHA : (ÜZGÜN) Yoksa bizim askerler yenilmiş mi? MEMDUH : Yunanlılar RIZA : Ne olmuş Yunanlı'lara Memduh Amca? MEMDUH : Söylemeye dilim varmıyor çocuklar, ama bilmelisiniz, çocuk bile olsanız ait olduğunuz bu yüce milletin başına nasıl bir felaket geldiğini anlamalısınız Yunanlılar güzel İzmir'i işgal etmiş!RIZA : Yaaa Benim babam da oraya yakın bir yerdeydi Ona bir şey olmuş mudur acaba?MEMDUH : Dua edelim de olmamış olsun Rıza, çünkü direnen ilk iki kişi hemen şehit edilmiş ÖMER : Kimmiş onlar komutanım? MEMDUH : Biri gazeteci Hasan Tahsin Kıyıya çıkan Yunanlılara tabancayla ateş etmiş, insan gözlerinin önünde gerçekleşen haksız bir işgale dayanabilir mi?RIZA : Diğeri kimmiş? MEMDUH : O da askerlik şubesi başkanı Albay Süleyman Fethi, Yunanlılara direndiği için şehit edilmiş ZELİHA : Bizim evlerimize de girerler mi Memduh Amca? MEMDUH : Ne fark eder Zeliha? İstanbul, İzmir, Ardahan, Antalya hepsi de bu vatanın parçası değil mi? Girdikleri her toprak parçası bizim evimiz değil mi? ŞEFİKA : (UZAKTAN SESLENİR) Hadi Rıza, eve gel artık MEMDUH : Hadi çocuklar hepiniz evlerinize gidin, ortalıkta işgalci askerler dolaşıp duruyor, onların ne zaman ne yapacağı belli olmaz Dikkatli olunÇOCUKLAR : (ASKERCE) Emredersiniz komutanım! EFEKT : ÇOCUKLAR UZAKLAŞIR- ŞEFİKA'NIN AYAK SESLERİ ŞEFİKA : Merhaba Memduh Bey, çocuklar sizi çok seviyor değil mi? MEMDUH : Ben de onları seviyorum Şefika Hanım Bütün çocuklar böyledir işte, askerî her şeye meraklıdırlar ŞEFİKA : Öyle Siz de onları büyük insan yerine koyup ciddi ciddi anlatmıyor musunuz, bayılıyorlar buna Askerlik onlara oyun gibi geliyor Bilmezler ki askerlik demek her an savaşın içinde, ölümle burun buruna yaşamak demektir MEMDUH : Vatan için ölmek beni korkutmuyor Şefika Hanım, vatanım göz göre göre düşmanlar tarafından çiğnenirken hiçbir şey yapamamaktan korkuyorum ŞEFİKA : Korkunuzu paylaşıyorum Memduh Bey, keşke ben de bir şeyler yapabilsem MEMDUH : Biliyor musunuz bugün utanç verici bir emir aldık Eve gelene dek bu emri yerine getirmemek için köşe bucak saklanarak geldim diyebilirimŞEFİKA : Nasıl bir emir bu? MEMDUH : Bütün Türk subayları işgal subaylarına selam vereceklermiş Hakaretlerin en kötüsüŞEFİKA : Aman Allahım, kimin emri bu? MEMDUH : İşgal Kuvvetleri Kumandanı General Harrington'un emri Hangi Türk subayı bu emri yerine getirebilir? Sanki kendi memleketimizde değil de bir başka milletin toprağında esir edilmiş gibiyizŞEFİKA : Üzülmeyin Memduh Bey, inşallah uzun sürmeyecek bu işgal İnanıyorum ki Türk askerleri, Türk vatandaşları, kadın erkek top yekün mücadele edersek bu müstemlekecileri atabiliriz topraklarımızdanMEMDUH : İzmir'den haberiniz var mı? Yunanlılar işgal etmiş Ama onlar yalnızca bir araç tabii, İngiliz izin vermese girebilir mi İzmir'eŞEFİKA : Demek orası da MEMDUH : Yarın Darülfünun'da bu işgali protesto için toplanıyoruz ŞEFİKA : Ben de gelirim Memduh Bey, hiç olmazsa bunu yapabilirim EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ ÇATAL-BIÇAK SESLERİ ANNE : Pek hızlı yiyorsun Rıza, acelen ne? RIZA : (AĞZI DOLU) Ömer bekleyecekti dışarıda anne, onun için ANNE : Sabahın bu saatinde oyun mu oynanır? Öğleye doğru çıkarsın dışarı RIZA : Ama sonra sıcak oluyor anne, oynayamıyoruz ANNE : Bak Rıza, bazı çocuklar taş atıyormuş işgalci askerlere, sakın böyle bir şey yapma Harp bu, çocuk oyunu değil!RIZA : Sen hangi taraftansın anne? ANNE : Ne demek sen hangi taraftansın, Türk değil miyim ben, tabii ki bizimkilerin tarafındayım Ama çocukların savaşı değil bu? Taş atarak bir şey yapamazsın, askerlik çağına gelmiş olsaydın cepheye giderdin sen de baban gibi,RIZA : Keşke babam beni de götürse Manisa'ya Yanında tutamasa bile zeybeklerin yanına giderdim Beni aralarına alırlar mı anne? DEVAMI VAR |
|
 |
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut) |
|
|
10-24-2012
|
#2 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut)ANNE : Zeybekler ne yapsın seni? Daha çocuksun sen RIZA :Atlarına bakarım, su veririm, nöbet tutarım Niçin hemen büyümüyorum ki?ANNE : Büyürsün çocuğum, o günleri de görürüz inşallah! RIZA : Ben çıkıyorum anne! EFEKT : UZAKLAŞAN AYAK SESİ VE KAPININ AÇILIP KAPANMASI ANNE : Ah bu çocuklar! Ne savaş bilirler ne yokluk İlle de oyun, ille de arkadaşEFEKT : KISA GEÇİŞ MÜZİĞİ RIZA : (ALÇAK SESLE) Komutanım! Komutanım! Bekleyin biraz MEMDUH : Hayrola Rıza, sabahın bu saatinde ne işin var sokakta? RIZA : (SIR SÖYLERCESİNE) Sizi istasyona götürme emri aldım MEMDUH : (GÜLEREK) Kimden aldın bakayım bu emri? RIZA : Mustafa Kemal'den MEMDUH : Sus çocuk! Bir duyan olacak, sen nereden biliyorsun Mustafa Kemal'i? RIZA : Şefika Hala'mla annem konuşuyordu MEMDUH : Bak Rıza, ailede duyduğumuz bazı şeyleri dışarda söylemek bazen felaketlere neden olur Sakın başkasının yanında Mustafa Kemal'den söz etmeRIZA : Vapurla Samsun'a gidiyormuş, yanında kendisi gibi askerler de varmış MEMDUH : Bak hâlâ konuşuyorsun! Çocuk sus dedim sana, RIZA : Sen de onun gibisin değil mi? MEMDUH : Hep sen mi soru soracaksın? Biraz da ben sorayım, söyle bakalım emir nedir? RIZA : Yoluna çıkan düşman subaylarını sana önceden haber vermek MEMDUH : Allah Allah! Niçin peki? RIZA : Niçin olacak? Onlara selam vermemen için tabii Ben senden önce koşarak giderim Sokak başlarını, yolları kontrol ederim, eğer düşman subayı varsa işaret ederim, saklanırsın, yoksa yürümeye devam, tamam mı komutanım?MEMDUH : Teşekkür ederim Rıza, sen çok iyi bir emir erisin EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ ANNE : Nerede kaldın Rıza? Şefika da yok Güzel bir haber var, kiminle paylaşacağımı şaşırdım?RIZA : Halam nerede? ANNE : İzmir işgalini protesto etmek için mitinge gitti Haberi merak etmiyor musun? Baban geliyormuş!RIZA : Babam mı? Yaşasın! Savaş bitti mi yoksa anne? ANNE : Ne yazık ki bitmedi, kısa bir dinlenme için geliyorlar Rıza Yarın Pendik istasyonunda bekleyeceğiz RIZA : Beni de götüreceksin değil mi anne? ANNE : Tabii oğlum, baban en çok seni gördüğü için mutlu olacaktır RIZA : Anne! Babam da işgal subaylarına selam vermek zorunda kalacak mı? ANNE : Bu da nereden çıktı şimdi? RIZA : Komşumuz Üsteğmen Memduh Amca var ya, öyle bir emir aldıklarını söylemiş halama, ben de bu sabah ANNE : Eee Ne olmuş bu sabaha? Sen Ömer'le oynamaya gitmemiş miydin?RIZA : Kızmayacaksan doğrusunu söylerim ANNE : Kızmayacağım söyle, annelerden hiçbir şey saklanmaz yavrum RIZA : Bu sabah Memduh Amca'yı tren istasyonuna kadar ben götürdüm ANNE : Kendi gidemiyor mu? Ben götürdüm de ne demek? RIZA : Ben, düşman subayı var mı yok mu diye kolaçan ediyordum, yoksa işaret veriyordum o da yürüyordu Onlara selam vermeyi utanç verici buluyormuşANNE : Bir Türk askeri için gerçekten zor bir durum, aferin sana Rıza, iyi düşünmüşsün bunu RIZA : Bana kızmayacak mısın? ANNE : Tabii ki kızmayacağım, sen de bir Türk askerinin oğlusun Böyle davranman çok tabiiRIZA : İyi o zaman yarın babam için de aynı şeyi yaparım EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ MEYDANDA BÜYÜK BİR KALABALIĞIN UĞULTUSU/ FONDA ŞEFİKA : (KENDİ KENDİNE) Aman Allah'ım ne büyük bir kalabalık! Bu miting diğerlerinden daha ihtişamlı! Artık millet uyanıyor MEMDUH : Şefika Hanım! Az daha gözden kaybediyordum sizi Beni çınar ağacının altında beklemeyecek miydiniz?ŞEFİKA : Haklısınız Memduh Bey, kararımız öyleydi, ama kalabalığın akın akın bu tarafa yöneldiğini görünce kendimi bu akışa bırakıvermişim MEMDUH : İşte, Türkiye'nin kalbi bu meydanda atıyor ŞEFİKA : Bu büyük kalbin bir parçası olmak çok heyecanlandırdı beni Memduh Bey, ellerime bakın nasıl titriyor MEMDUH : Aynı şey bende de var, zannediyorum bu meydana gelen herkes aynı heyecanı, coşkuyu yaşıyor ŞEFİKA : Minareleri gördünüz mü, siyah matem bayrakları asılmış! MEMDUH : Sultanahmet Meydanı çok önemli bir güne şahit oluyor Çevredeki binalara bakın, ağaçlara bakın Her yerde Türk'ün uyanışı var İşgalcilere iyi bir ders olacak buEFEKT : KALABALIK DALGALANIR I ADAM : Hatip kim?II ADAM : Bilmiyorum, ama Halide Edip diyorlarI KADIN : Bakın bir kadın yöneldi kürsüye, jandarmalar arasında, Halide Edip o olmalıI ADAM : Jandarmaya ne gerek var? Bu milletin evladını biz koruruzMEMDUH : Halide Edip Hanımefendi kürsüye çıktı gördünüz mü? ŞEFİKA : Nasıl da heyecanlı görünüyor, Allah'ım bir Türk kadını meydandaki ikiyüzbin kişiye konuşacak! Tarihî bir gün yaşıyoruz Memduh Bey MEMDUH : Padişahın hafiyelerine, ingilizlerin silahlarına kaşı ne büyük bir cesaret! HALİDE EDİP : Kardeşler, Vatandaşlar, Yedi yüz yılın şerefi, göğe yükselen bu minarelerin tepesinden Osmanlı tarihinin yeni faciasını seyrediyor, bu meydanlardan çok zaman alaylar halinde geçmiş olan büyük atalarımızın ruhuna hitabediyor, başımı bu görünmeyen ve yenilmez ruhlara kaldırarak diyorum ki: "Ben bu vatanın bedbaht bir kızıyım Ve bugünün talihsiz, fakat aynı derecede kahraman devrinin anasıyım Atalarımızın ruhları önünde eğiliyor, onlara bugünün yeni Türkiyesi adına hitabediyorum ki, silahsız olan bugünkü milletin kalbi de onlarınki gibi yenilmez kudrettedirEFEKT : KALABALIĞIN COŞKUSU BİR GENÇ : (HIÇKIRARAK) Milletim zavallı milletim! ŞEFİKA : Genç bir öğrenci bu, bayılacak galiba, yardım edelim Memduh Bey! MEMDUH : Su yok mu? Rica ederim biraz su bulun! I KADIN : Buyur kardeşim! ŞEFİKA : Çantamda kolonya var! Eline yüzüne sürelim, iyi gelir! Kardeşim, vatanperver kardeşim! Dayanamadı bu heyecana! HALİDE EDİP : Kardeşler, evlatlar! Bir gün gelecektir ki, daha büyük bir mahkeme, milletleri tabii haklarından mahrum bırakanları mahkûm edecektir O mahkeme bugün bizim aleyhimizde olan devletlerin fertlerinden teşekkül edecektir Çünkü her ferdin içinde ezelî bir hak duygusu vardır ve milletleri meydana getirenler de fertlerdirEFEKT : HAVADA UÇAK GÜRÜLTÜLERİ ŞEFİKA : İngilizler uçaklarla bizi korkutmaya çalışıyor MEMDUH : Üzerimize ateş edecek olsalar bile, bu meydandan bir kişinin dahi kılı kıpırdamaz Şefika Hanım HALİDE EDİP : Kardeşler, evlatlar, beni dinleyiniz! Hükümetler düşmanımız, milletler dostumuz ve kalbimizdeki haklı isyan kuvvetimizdir Bütün milletlerin haklarını kazanacağı gün çok uzak değildir O gün geldiği zaman, bayraklarınızı alınız, bu maksat için canlarını veren kardeşlerimizi ziyaret ediniz Şimdi yemin edin ve benimle beraber tekrarlayınYüreğimizdeki mukaddes heyecan milletlerin hakları ilan edilinceye kadar devam edecektir KALABALIK : Yemin ediyoruz! MEMDUH : Şefika Hanım, bakın önlerde Fransız üniformalı bir asker var görüyor musunuz? ŞEFİKA : Evet, ağlıyor! Aman Allahım! Belki bir Fransız, ama yüreği bugün bir Türk gibi çarpıyor! Halide Hanım ne kadar doğru söylüyor! Bizim düşmanımız milletler değil, hükümetler! Burada bizimle birlikte ağlayan bir Fransız'a nasıl düşman olabilirim MEMDUH : Asıl düşmanımız o Fransız'ı buraya sevk eden hükümettir Şefika Hanım KALABALIK : Haydi Bekirağa Bölüğüne! Bekirağa Bölüğüne!ŞEFİKA : Ne oluyor Memduh Bey! Nereye gidiyor insanlar? MEMDUH : Siyasî tutukluların hapsedildiği yere, Bekirağa Bölüğü'ne gidiyorlar Zannediyorum onları kurtarmak isteyeceklerŞEFİKA : Halide Hanım da bu konuşmadan sonra İstanbul'da duramaz değil mi? MEMDUH : Duramaz İstanbul'da yapacak bir şey kalmadı artık İstanbul hükümeti de İngiliz'ler de onu rahat bırakmazlarŞEFİKA : Onunla Anadolu'ya geçmek isterdim! Bu vatana faydalı olmak istiyorum Memduh Bey! MEMDUH : Siz bir İstanbul kızı olarak Anadolu'da çok sıkıntı çekersiniz ŞEFİKA : Halide Edip de İstanbul kızı değil mi? Benim gözümde şehir adının bir önemi yok Memduh Bey, benim doğum yerim Türkiye'dir MEMDUH : Ben de istiklal ateşiyle yanıyorum Şefika Hanım, annemi emanet edeceğim birini bulur bulmaz gideceğim Anadolu'ya ŞEFİKA : Yengem bakar annenize, hele böyle mukaddes bir vazifeyle gideceğinizi öğrenince canı gönülden bakar hem de MEMDUH : Öyle sevinirim ki Şefika Hanım, bu bahsi ben yengenize ne zamandır açmak istiyordum, ama çekiniyordum, her taraf hafiye dolu ŞEFİKA : (GÜLEREK) Yoksa yengemin de hafiye olabileceğini mi düşündünüz? Aşkolsun Memduh Bey, onca yıllık komşuyuz MEMDUH : Dün sabah yeğeniniz Rıza, sabah sabah yoluma çıkıp açıkça Mustafa Kemal'den söz edince artık aynı tarafta yer aldığımızı anladım ŞEFİKA : Ah bu çocuk! Bir gün olmadık bir yerde kaçıracak ağzından Memduh Bey, iki İngiliz askeri geliyor bize doğru! Ne yapacağız şimdi, biri konuşmalarımızı dinleyip ihbar etmiş olmasın?MEMDUH : Sakin olun Şefika Hanım! Korktuğunuzu anlarlarsa bizden iyice şüphelenirler EFEKT : BİTİŞ MÜZİĞİ I BÖLÜMÜN SONUII BÖLÜMKİŞİLER ŞEFİKA I İNGİLİZ SUBAYIDEVAMI VAR |
|
|
|
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut) |
|
|
10-24-2012
|
#3 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut)II İNG SUBAYIMEMDUH ANNE RIZA SALİHA (60-65 yaşlarında) ASKER İZZET (16-17 yaşlarında) ÖZET ŞEFİKA : Ben Şefika 1919 yılında İstanbul'da yengemle birlikte kalıyorum Ağabeyim Binbaşı Suphi, Manisa'da askerî vazifesini devam ettiriyor Tarihin en kara günlerini yaşıyoruz Sokaklarda savaş sakatları, aç dolaşan terhis edilmiş erler, işsiz güçsüz eski yedek subaylar Havada yalnızca düş kırıklığı, umutsuzluk, kin ve inilti Yabancı subaylarsa kendi evlerindeymişcesine keyfî davranışlar içindeler Sokağa rahat çıkamıyoruz Yeğenim Rıza evimizin bahçesinde dahi dilediği gibi oynayamıyor Komşumuz Üsteğmen Memduh Bey de benim gibi Anadolu ateşiyle yanıyor Onun nasıl bir vatansever olduğunu Sultanahmet Meydan'ındaki mitingde anladım Halide Edip Hanım, iki yüz bin kişiye coşkulu bir konuşma yaptı Ben, Üsteğmen Memduh Bey'le birlikte karışmıştım topluluğun arasına Tam oradan uzaklaşacaktık ki, iki İngiliz subayının bize doğru geldiğini gördük EFEKT : GİRİŞ MÜZİĞİ I İNG SUBAYI : (BOZUK TÜRKÇE'YLE) Hey! Siz ikiniz, bekleyin!II İNG SUBAYI : (BOZUK TÜRKÇE'YLE) Üsteğmen, sizin kumandanımız General Harrington'un emrinden haberiniz yok mu?I İNGSUBAYI : (BOZUK) Bütün Türk subayları bize selam vermek zorunda, siz neden selamlamadınız? MEMDUH : Sizi görmemiştim! Görsem de II İNGSUBAYI: (BOZUK) Görseydiniz bile selam vermeyecektiniz değil mi? Siz yenik düşmüş bir memleketin askerisiniz üsteğmen! Şu aptalca gururu bırakın ve dünyanın en büyük devletinin kumandanının emrine uyunI İNGSUBAYI: Bizi görmemesi çok mantıklı dostum, yanındaki hanım o kadar güzel kiMEMDUH : Terbiyesizlik etmeyin! I İNGSUB : Terbiyesizlik mi? Ben hanıma iltifat ediyorum, sen terbiyesizlik diyorsun Bu sözü İngiltere'de söyleyecek olsak kadının yanındaki erkek bundan gurur duyarMEMDUH : Ben Türk'üm ve benim geleneklerimde, kültürümde böyle şeyler hoş karşılanmaz II İNGSUBAYI: Doğrusu kültürünüz anlaşılır gibi değil, kibarlıktan çok uzakŞEFİKA : Bir başka milletin kültürünü küçümsemek kadar kaba bir davranış düşünemiyorum, I İNGSUB : Şu an sizi tevkif edebilirim, bunu biliyor musunuz?MEMDUH : Bizi tehdit etmeyin, hanımı bırakın ve beni tevkif etmek istiyorsanız, buyurun edin II İNGSUB : Bunu siz istediniz Yenilmiş bir ordunun subayı olarak daha alttan alabilirdinizŞEFİKA : Memduh Bey! MEMDUH : (FISILTIYLA) Siz hemen eve dönün Şefika Hanım, anneme merak etmemesini söyleyin Bu tutkluluk uzun sümez, anneme çok acele Anadolu'ya gönderildiğimi söyleyin rica ederimŞEFİKA : Sizi bekleyeceğiz Memduh Bey! Annenizle yakından ilgileniriz merak etmeyin I İNG SUB : Hadi hanım, çok gevezelik ettiniz, yolunuza gidinEFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ KAPI ÇALAR /AYAK SESLERİ /KAPI AÇILIR ANNE : Nerede kaldın Şefika? Öyle merak ettim ki ŞEFİKA : Çok kötü şeyler oldu yenge! Memduh Beyi'i İngiliz askerleri tevkif etti ANNE : A! Neden yavrum? ŞEFİKA : Onlara selam vermediği için ANNE : Aman Allahım, hem gelip topraklarımızda diledikleri gibi gezip tozuyorlar hem de onlara kulluk etmemizi bekliyorlar RIZA : Ah! Halacığım beni de götürseydiniz mitinge ben uyarırdım onu! ŞEFİKA : Yakında gelirim dedi, ama bunların ne yapacağı hiç belli olmaz ANNE : İnşallah sağ salim çıkar gelir Şefika! Sen kötü bir haber getirdin ama bende iyi bir haber var Bilmem bu olaydan sonra sevinebilecek misin?RIZA : Babam geliyor hala! Yarın Pendik istasyonunda onu karşılamaya gideceğiz ŞEFİKA : Sahi mi? Bu gerçekten iyi bir haber! Aylardır görememiştik ağabeyimi Bize Anadolu'dan güzel haberler getirir inşallahANNE : Ağabeyin belki Memduh Bey için de bir şeyler yapabilir değil mi Şefika? ŞEFİKA : Onun İngiliz'lere gidip yalvarmasını bekleyemeyiz yenge RIZA : Anadou'da zeybekler, efeler dağlara çıkmış, düşmanla çatışıyormuş, biz de burada yapsak ya hala Arkadaşım Ömer'in dayısı Aydın'da o efelerin içindeymiş Gider Memduh Amca'yı hapishaneden kaçırırdıkANNE : Ah çocuk, ah! Senin kocaman bir yüreğin var, İstanbul efendilerinin yüreğinden daha büyük bir yürek ŞEFİKA : Biraz daha büyüdükten sonra bu dediklerini yaparsın oldu mu Rıza? ANNE : İnşallah sen büyümeden biter bu harp! RIZA : Keşke hemen bitse, Manoli harp yüzünden bizimle oynamıyor Onlarla da düşmanmışızŞEFİKA : Çocuklar düşman olmaz Rıza, bunu Manoli'ye söyle Onlar bizim iyi komşularımızdan Biz durduk yerde kimseye düşmanlık beslemeyiz, ama topraklarımıza göz dikerlerse, savunuruz tabiiRIZA : Bilmiyorum, ama Manoli artık bize küsmüş gibi, hep pencereden bakıyor Hiç dışarı çıkmıyorANNE : Halanı duydun Rıza, bu çocukların harbi değil Manoli'yi de çağırın oyununuzaRIZA : Peki anne, çağıracağım Şimdi gidebilir miyim?ANNE : İyi çık bakalım Dikkatli ol, tamam mı? Yabancı askerler görürseniz hemen eve girinRIZA : Tamam anne! EFEKT : KAPI AÇILIP KAPANIR ŞEFİKA : Memduh Bey'i çabuk bırakırlar mı acaba? Türkleri tevkif etmek için en küçük fırsatı kaçırmıyorlar ANNE : Şefika sana bir şey soracağım, ama çekiniyorum doğrusu ŞEFİKA : Aman yenge, biz abla kardeş gibiyiz, kardeş kardeşten çekinir mi? ANNE : Memduh Bey'la aranda bir gönül bağı var mı Şefika? Ayy! Pat diye sordum değil mi? ŞEFİKA : (GÜLER) Ben de pat diye cevaplayayım yenge Aramızda konuşulmuş hiçbir şey yok, ama zannediyorum benden hoşlanıyorANNE : Peki sen? ŞEFİKA : Ben de çok beğeniyorum yenge Fakat bu şartlar altında aşk meşk kaygısı taşımak ayıp geliyor banaANNE : Ayıp olur mu hiç? O ayrı bir şey, insanoğlu hangi şartlar altında olursa olsun, neslini sürdürmek zorunda değil mi Şefika? İnsan harp sırasında da evlenebilir, çocuk doğurabilir Bu topraklar sizin gibi vatansver insanların çocuklarıyla dolmalı ki, bir daha kötü, karanlık yıllar yaşanmasınŞEFİKA : Bilmiyorum yenge, belki de benimki boş bir kuruntu, belki o yalnızca komşu kızı olarak görüyor beni Sadece bir arkadaş! Hislerimi gidip ona ben açamam ya ANNE : Tabii ki sen de açabilirsin, o da çekiniyor olabilir, senin sert bir görünüşün var çünkü, kız gibi değil, erkek gibi davranıyorsun çoğu zaman ŞEFİKA : Dünyada söyleyemem yenge, beklerim o söylesin! ANNE : Yeni nesil kızları anlayamıyorum, hem kadın erkek eşittir diyorsunuz, hem de evlenme teklifini karşı taraftan bekliyorsunuz ŞEFİKA : Kapatalım bu konuyu yenge Ben Saliha Teyze'ye uğrayıp Memduh Bey'in dediklerini aktarayım da kadıncağız meraklanmasın ANNE : (GÜLEREK) Git tabii, ne de olsa müstakbel kayınvaliden sayılır ŞEFİKA : Yenge! Yine dereyi görmeden paçayı sıvıyorsun! EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ KAPI VURULUR SALİHA : (UZAKTAN) Geliyorum geliyorum! EFEKT : KAPI AÇILIR SALİHA : Aaa! Sen miydin Şefika kızım! Kusura bakma, biraz geç açtım galiba! ŞEFİKA : Rica ederim Saliha Teyze Uğrayıp hatırınızı sormak istemiştimSALİHA : Geç yavrum! Memduh da biraz sonra gelir Bahçede oturalım mı? İçeriden kapıyı duymak zor oluyor Memduh gelince kapıda beklemesinŞEFİKA : Nasıl isterseniz Saliha Teyze EFEKT : BAHÇE (KUŞ SESLERİ- YAPRAK HIŞIRTILARI) SALİHA : Şu gölge tarafa otur yavrum Memduh'la oturur, dertleşiriz biz burada Siz de farkettiniz mi? Eridi bitti evladım son günlerdeŞEFİKA : Evet, biraz yorgun görünüyor, üzülmeyin yeniden eski haline döner sALİHA : Öyle ağırına gidiyor ki idarenin başkalarının eline geçmiş olması Tabaktaki yemeğini bile unutuyor Bazen sevdalandı mı diye düşünüyorum, ama değil Anladım ki vatan aşkı onu bu hallere düşürmüşŞEFİKA : Ben de size kendisinden haber getirmiştim Saliha Teyze SALİHA : Kimden Memduh'dan mı? Gelmeyecek mi? ŞEFİKA : Gelmeyecek Çünkü Anadolu'ya geçmeye karar verdi Bir grup arkadaşıyla sözleşmişler SALİHA : Gitti ha! Sonunda dediğini yaptı ŞEFİKA : Üzülmeyin Saliha Teyze, yakında tertemiz bir vatana kavuşacağız onların sayesinde SALİHA : Ana yüreği bu kızım, üzülmez mi? ŞEFİKA : Memduh Bey mukaddes bir amaç için mücadele edecek, bunu düşünün belki azalır üzüntünüz SALİHA : Biliyorum kızım, bu dut ağacının altında çok anlattı bana İstanbul'un onu hasta ettiğini düşünüyordum artık Her gün yabancıların işledikleri cinayetleri anlatıyordu ŞEFİKA : Diledikleri gibi at oynatıyorlar İstanbul'da SALİHA : Anadolu kıpır kıpır anne diyordu O kıpırtının içinde ben de olmalıyım diyordu ŞEFİKA : Vatansever bir insanın yapması gerekeni yaptı SALİHA : Ne diyeyim, inşallah sağ salim döner yavrum evine ŞEFİKA : Memduh Bey dönene dek sizi yalnız bırakmayacağız Saliha Teyze Dilediğiniz zaman bize gelebilirsiniz, ben de yengem de sık sık uğrarız sizeSALİHA : Sağol Şefika kızım, sana baktıkça ben de oğluma bakmış gibi olacağım Biliyor musun Memduh'la senin hakkında konuşurduk bazenŞEFİKA : (UTANARAK) Benim hakkımda mı? Şey yani nasıl?DEVAMI VAR |
|
|
|
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut) |
|
|
10-24-2012
|
#4 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut)SALİHA : Seni çok takdir ederdi Memduh Hem akıllı hem güzel bulurdu Ben de onun gibi düşünüyorum tabiiŞEFİKA : Teşekkür ederim Saliha Teyze SALİHA : Kim bilir Anadolu'ya geçmeseydi, belki ikiniz ŞEFİKA : (SÖZÜ KESEREK BİRDEN) Size kahve yapmamı ister misiniz Saliha Teyze? SALİHA : Zahmet olmasın yavrum ŞEFİKA : Yoo ne zahmeti! Kahvenin şekerin yerini biliyorum zaten Şimdi yapar getiririmEFEKT : AYAK SESLERİ UZAKLAŞIR SALİHA : (KENDİ KENDİNE) Utandı kızcağız, en iyisi evlilik bahsini onunla değil de büyükleriyle konuşmak Kimbilir daha önceden ikisini evlendirseydim belki Memduh Anadolu'ya gitmez gözümüzün önünde olurdu Aman Allah'ım neler diyorum ben? Analık hissine kapılıp nasıl hodbin oldum birden Allah'ım sen affet!EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ TREN GARA GİRER ve DURUR ANNE : İşte baban bu trende olmalı Rıza RIZA : Pencereler asker dolu, nasıl tanıyacağız babamı, hepsi birbirine benziyor ANNE : O bizi bulur oğlum, bekleyelim burada ŞEFİKA : (ÜZGÜN) Ne kadar kötü durumdalar görüyor musun Yenge? Hepsi bitkin ve çaresiz görünüyor ANNE : (AĞLAMAKLI) Sanki günlerce aç kalmış gibiler, askerî kıyafetleri bile parçalanmış Durum bu kadar ümitsiz olabilir mi Şefika?ŞEFİKA : Bu askere moral verecek bir kahraman gerekiyor Yabancı askerler bizimkileri bu halde görünce iyice cesaret kazanacaklarRIZA : Bütün askerler indi anne, babam niçin yok? ŞEFİKA : Biraz daha bekleyelim Rıza, sonra sorarız RIZA : Ben gidip askerlerden birine soracağım ANNE : Ah, bu çocuk iyice söz dinlemez oldu ŞEFİKA : Ne yapsın yenge, aylardır baba özlemi var çocuğun içinde ANNE : Şuna bak, en sondaki vagona kadar gitti EFEKT : GARIN UĞULTUSU ASKER : Hey çocuk! Kime bakıyorsun? RIZA : Şey Babamı arıyorum ben Bu trenle gelecektiASKER : Babanın adı nedir? RIZA : Binbaşı Suphi efendim ASKER : Yaaa Demek onun oğlusun?RIZA : Neden gelmedi, siz biliyor musunuz? ASKER : (RAHAT) Onların grubunu kestiler RIZA : (KORKUYLA) Kestiler mi? Babam öldü mü? ASKER : (GÜLEREK) Yok çocuğum yok, iyi anlatamadım ben Onların vagonunu kestiler Bu lokomotif çok zorlandı, çekemedi bütün vagonları Yani treni ikiye ayırdılar Onlar geride kaldı RIZA : Onları kim getirecek peki? ASKER : Şimdi bu lokomotif gidecek onları alıp gelecek Bu iş gece yarısını bulur Bekleme buralarda hadi evine gitEFEKT : PERONDA KOŞAN AYAK SESİ/ DURUR ANNE : Ne konuştun o askerle yavrum? RIZA : Babamın vagonu yolda bekliyormuş anne, bu lokomotif gidip alacakmış onları ŞEFİKA : Eee, çok mu uzakmış onların kaldığı yer? RIZA : Asker geceyarısını bulur, beklemeyin, dedi ANNE : Tüh! Ne dersin Şefika bekleyelim mi burada? ŞEFİKA : Gece tehlikeli olabilir yenge, eve gidelim Ağabeyim döndüğü zaman gelir eveRIZA : Siz gidin, ben beklerim ANNE : Aaa olur mu öyle şey? Fidye için çocuk kaçıran çeteleri anlatmadım mı sana? Hadi doğru eve gidiyoruz RIZA : (AĞLAYARAK) Ya babamı da selam vermedi diye alıp götürürse yabancı askerler? EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ SOKAKTA AYAK SESLERİ RIZA : Hala, bak evimizin kapısında biri bekliyor ŞEFİKA : Çok garip Genç bir delikanlı Sen tanıyor musun yenge?ANNE : Pek çıkaramadım Şefika RIZA : Ben sizden önce koşup sorayım mı? EFEKT : KOŞAN AYAK SESLERİ ANNE : Şuna bak, daha cevabımızı almadan koşturdu gitti ŞEFİKA : Biz de hızlanalım yenge, merak ettim EFEKT : HIZLI ADIMLAR ANNE : Kime bakmıştın evladım? RIZA : Halamı soruyor anne İZZET : Şefika Hanım'a bir mektup getirmiştim efendim ŞEFİKA : Şefika benim, kim gönderdi sizi? İZZET : Memduh Bey, hanımefendi ŞEFİKA : (SEVİNEREK) Yaa Kendisi nerede peki? Şu an serbest mi?İZZET : Evet, bu sabah serbest bıraktılar Ben de tevkif edilenlerin arasındaydım Memduh Bey her şeyi yazdı mektuba Rica ederim okuyun, cevabınızı almak için bekleyeceğimANNE : Kapı önünde konuşmayalım evladım, dikkat çeker Hadi, sen de bizimle eve gir Hem bir şeyler yer hem konuşuruz Şefika da mektubu okurEFEKT : KISA GEÇİŞ MÜZİĞİ YEMEK SOFRASINDAN SESLER ANNE : Biraz daha yemek ister misin İzzet oğlum? İZZET : Ziyade olsun efendim, doydum, teşekkür ederim ANNE : Afiyet olsun çocuğum Eee Şefika, neler yazmış Memduh Bey?ŞEFİKA : Anadolu'ya geçeceklermiş, onu bildiriyor yenge ANNE : Başka? İzzet oğlum beklediğine göre başka şeyler de var galiba ŞEFİKA : Rıza, sen biraz bahçede oyna, olur mu? RIZA : Anladım, benden gizli konuşacaksınız Casusluk yaparım diye mi korkuyorsunuz?ŞEFİKA : Öyle bir şey yapmayacağından adım gibi eminim Rıza Lütfen kırma beni, hadi biraz bahçeye çıkİZZET : İstersen birlikte çıkalım Rıza Bana bahçeyi gezdirirsin Kadınların kendi aralarında konuşması gerekir bazen Sen de bunu anlayacak yaşa gelmişsinRIZA : Peki çıkalım İzzet Ağabey, siz de bana tevkifhanedeyken başınızdan geçenleri analatacaksınız ama, tamam mı? İZZET : (GÜLEREK) Tamam tamam EFEKT : UZAKLAŞAN AYAK SESLERİ // KAPININ AÇILIP KAPANMASI ŞEFİKA : Keşke ağabeyim gelmiş olsaydı, ona da danışmak isterdim ANNE : Ağabeyinin yerini tutamasam da elimden geleni yaparım Şefika Ne diyor Memduh Bey?ŞEFİKA : Onunla birlikte Anadolu'ya geçip geçemeyeceğimi soruyor Kadın erkek herkesin milletin yanında olduğunu gösterme günü gelmiştir diye yazmış ANNE : Çok zor Öyle değil mi Şefika? Off Keşke Suphi Bey şu an burada olsaydı Ne diyebilirim Şefika? ŞEFİKA : Gitmek istiyorum yenge ANNE : Biliyorum Şefika, istediğini biliyorum Bu gece ağabeyin geldiğinde ne deriz ona?ŞEFİKA : Anlayışla karşılaması için dua etmekten başka çare var mı? Eğer sana çok kızacak olursa benim inat ettiğimi söylersin EFEKT : İKİ EL SİLAH SESİ ANNE : Aman Allahım! Birisi ateş ediyor Çocuk Şefika çocuk dışardaŞEFİKA : Sakin ol yenge şimdi çıkar bakarım ANNE : (BAĞIRIR) Rıza! Oğlum! EFEKT : BİTİŞ MÜZİĞİ İKİNCİ BÖLÜMÜN SONU III BÖLÜMKİŞİLER ŞEFİKA ANNE RIZA İZZET MEMDUH ALBAY ÖZET ŞEFİKA : Ben Şefika 1919 yılında İstanbul'da yengemle birlikte kalıyorum Ağabeyim Binbaşı Suphi, Manisa'da askerî vazifesini devam ettiriyor Tarihin en kara günlerini yaşıyoruz Sokaklarda savaş sakatları, aç dolaşan terhis edilmiş erler, işsiz güçsüz eski yedek subaylar Havada yalnızca düş kırıklığı, umutsuzluk, kin ve inilti Yabancı subaylarsa kendi evlerindeymişcesine keyfî davranışlar içindeler Yeğenim Rıza evimizin bahçesinde dahi dilediği gibi oynayamıyor Komşumuz Üsteğmen Memduh Bey de benim gibi Anadolu ateşiyle yanıyor Onun nasıl bir vatansever olduğunu Sultanahmet Meydan'ındaki mitingde anladım Memduh Bey'le söze dökülmemiş bir gönül bağımız var Hislerimizi konuşmak için vatanımızın bu içler acısı halinin sona ermesini bekliyoruz İzmir'in işgalini protesto etmek için toplandığımız o gün Memduh Bey, ingiliz subayları selamlamadığı için tevkif edildi Birkaç gün sonra da eve İzzet adında bir genç geldi Bana Memduh Bey'den bir mektup getirmiş Serbest bırakıldıklarını, kimseye görünmeden Anadolu'ya geçeceğini benim de yanında olmamı istediğini söylüyordu Kararsızdım, ağabeyimden izin almadan gitmek zorunda kalacağım için endişeleniyordum Yengemle ne yapacağımızı konuşurken bahçeden iki el silah sesi duyduk Yeğenim Rıza ve mektubu getiren genç bahçedeydi Korkuyla bahçeye koştumEFEKT : GİRİŞ MÜZİĞİ ŞEFİKA : Rıza yavrum neredesin? ANNE : Oğlum! Rıza'm! RIZA : (AĞLAYARAK) Buradayım anne, çalıların arkasında ANNE : Çok şükür! Hiçbir şeyin yok! Neydi o silah sesleri yavrum? ŞEFİKA : İzzet Ağabey'in nerede? ANNE : Kim ateş etti evladım? RIZA : (KORKUYLA - KEKELEYEREK) ) İki tane yabancı subay geldi Üzerini aradılar İzzet Ağabey'in Silahı varmış Subayları yumruklayıp kaçtı, onlar da kovalamaya başladı, hem de arkasından ateş ettiler ŞEFİKA : Yavrum benim çok korkmuşsun! RIZA : İzzet Ağabey'i yakalarlarsa ne yaparlar hala? ANNE : İnşallah yakalanmaz, yakalanırsa yazık olur delikanlıya O kadar genç kiŞEFİKA : Türklerin silah taşıması çok büyük suçmuş Kolay kolay bırakmazlarANNE : Bahçeye kadar girip üzerini aradıklarına göre bir şeyden şüphelenmiş olmalılar ŞEFİKA : Keyfi davrandıkları ortada Onlar Türk'leri tevkif etmek için neden yaratıyorlar yenge İstanbullu Hristiyanlar silah taşıyor da neden Türk'lerin taşımasına izin vermiyorlarDEVAMI VAR |
|
|
|
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut) |
|
|
10-24-2012
|
#5 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut)ANNE : Haklısın Şefika, gözlerine kestirdiklerini keyiflerinin istediği gibi tabancalarını, bıçaklarını çekip öldürüyorlar Hele Beyoğlu tarafında hemen hemen her gece cinayet işleniyormuş ŞEFİKA : Amaçları Türk'leri yıldırmak Başka yol yok yenge, eli silah tutan her aklı başında insan Anadolu'ya gidip millî kuvvetleri desteklemeliANNE : Yani gidecek misin? ŞEFİKA : Evet, kararımı verdim yenge, gideceğim ANNE : Sen bilirsin Şefika, bir gün daha beklesen ağabeyin gelmiş olurdu Hem Anadolu'ya gidecek grupla nasıl buluşacaksın? Zavallı İzzet de canını kurtarmak için kaçtıŞEFİKA : Mektupta her şey yazıyor yenge Bu gece onlarla buluşmam gerekRIZA : Gitme hala, korkuyorum ben Sen gidince daha çok korkarımŞEFİKA : Sizi yalnız bırakmak istemezdim Rıza, ama bu böyle süremez, biz korkup sindikçe onların cesareti artıyor Meydanı boş buldular, diledikleri gibi at koşturabileceklerini sanıyorlar Biraz daha büyümüş olsaydın, seni de alırdım yanıma EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ ŞEFİKA : Ben hazırım yenge ANNE : Benim çarşafımı mı giydin? Üzerinde çok bol duruyor ŞEFİKA : Bunu özellikle yaptım, kimsenin dikkatini çekmem böylece ANNE : Araba çağıralım mı? ŞEFİKA : Hayır yenge, araba tehlikeli olabilir Yürüyerek gideceğimANNE : (ŞAŞKIN) Köprüye kadar nasıl yürürsün Şefika? ŞEFİKA : Başka çare var mı yenge? Artık çıksam iyi olacak, karanlığa kalmak istemiyorum Hakkını helal et yenge Ağabeyime durumu münasip bir dille anlatırsın ANNE : (AĞLAMAKLI) Ölüme gider gibi konuşma Şefika İnşallah tez zamanda dönersinizŞEFİKA : Bu uğurda ölürsem, hiç üzülmeyin yenge Ben şerefli bir mücadelenin içine girmekten gurur duyuyorum Siz de benim gibi düşünün n'olur ANNE : Rıza'yı çağırayım mı? Onunla da vedalaş ŞEFİKA : Onu benim için öper, sarılırsın yenge Beni böyle kaçar gibi görmesin Çocuk bu dilini tutamaz anlatır sağda solda Sizin için iyi olmazEFEKT : KAPI VURULUR ANNE : (KORKULU) Kim olabilir? Yoksa düşman subayları geri mi döndü? EFEKT : AYAK SESLERİ ŞEFİKA : Kim o? İZZET : (ALÇAK SESLE) Benim Şefika Abla Rica ederim çabuk açın kapıyıŞEFİKA : Çok şükür sağ salim geri döndün İzzet kardeş Senin için çok korktukİZZET : Neredeyse yakalanıyordum, eğer bir kadıncağız beni evine alıp gizlemeseydi şimdi burada olamazdım Buraya gelip sormadılar değil mi?ANNE : Sormadılar evladım, ama Rıza çok korktu İZZET : Zavallı çocuğun gözü önünde ateş ettiler, elbet çok korkmuş olmalı ŞEFİKA : Ben hazırım İzzet kardeş, askerler buraya dönmeden çıksak iyi olur İZZET : Kıyafetinizi çok iyi seçmişsiniz Şefika Abla, böylece kimsenin dikkatini çekmezsiniz ANNE : Siz de değişseniz iyi olur evladım ŞEFİKA : Tabii ya, ağabeyimin elbisesi senin üzerinie olabilir Bir terslik olur da yolda o askerlerle karşılaşırsak seni tanımasınlarANNE : Gel benimle evladım sana uygun bir şeyler bulalım EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ SOKAK/ AT ARABALARININ SESLERİ ŞEFİKA : Hava iyice karardı İzzet kardeş, daha çok yolumuz var mı? İZZET : Çok az bir yolumuz kaldı Şu köşeyi döndük mü tekke görünürŞEFİKA : Tekke mi? İZZET : Anadolu'ya geçeceklere sığınak vazifesi görüyor orası Emniyetli bir yerdir Bu gece orada konaklar, planlarımızı gözden geçirir, sabah hareket ederiz ŞEFİKA : Acaba ben nasıl bir vazife üsteleneceğim? Hakikatte her hizmet benim için mukaddestir İZZET : Sizin tahsilinize, sosyal durumunuza göre bir vazife bulurlar Şefika Abla ŞEFİKA : Bu benim için ayırımcı bir faktör değil İzzet kardeş İZZET : Bilmem ama, kağnı kolunda sürücülük eden köylü analarla zannederim pek anlaşamazsınız ŞEFİKA : Yanlış düşünüyorsun İzzet kardeş Her şey vatan için değil mi? Kağnı sürücüsü de hasta bakıcısı da cephede süngüleşen de vatan için çalışmıyor mu?iZZET : Elbette, ama İstanbul kızları bu şartlara fazla dayanamaz gibi geliyor bana Tabii karar sizin, benimkisi bir ikazdan ibaret Memduh Ağabey sizi methederken mübalağa ediyor sanmıştım, hakikatmış Sevdiğim kız da benimle gelmek istemişti, ama ben reddettimŞEFİKA : Neden, bu mücadele hepimizin Kadın erkek ne farkeder Kadınlar da bu toprağın evladı değil mi?İZZET : Nedenini belki bir gün anlatırım Şefika Abla İşte tekkeye de geldik zatenŞEFİKA : Kapının önünde bir karaltı var İZZET : Memduh Ağabey'e benziyor, sizi merak etmiş olmalı ŞEFİKA : Evet o (SESLENİR) Memduh Bey!MEMDUH : Hoşgeldiniz Şefika Hanım, gözlerim yollarda kaldı Gelmezsiniz diye öyle korktum kiŞEFİKA : Siz çağırmasanız da ben en uygun zamanda gitmeyi düşünüyordum Memduh Bey Ağabeyimle konuştuktan sonra karar verecektim, ama sizden gelen mektup kararımı öne almamı sağladıİZZET : Ben içerye giriyorum ağabey Siz de burada fazla kalmasanız iyi olurMEMDUH : Tamam İzzet, biraz sonra geliriz Ayrıca Şefika Hanım'a eşlik ettiğin için teşekkür ederimİZZET : Sizin söylediğiniz her emri layıkıyla yapmak benim boynumun borcudur EFEKT : AYAK SESLERİ UZAKLAŞIR// KAPI AÇILIR KAPANIR ŞEFİKA : Çok cesaretli bir çocuk, size de çok bağlı görünüyor MEMDUH : Evet öyle, babasının düşman askerleri tarafından öldürülmesi onu iyice korkusuz yaptı Şimdi en tehlikeli vazifelere beni gönderin diyerek her işte gönüllü olarak çıkıyor ortayaŞEFİKA : Bizim bahçede de büyük tehlike atlattı Yabancı askerler ateş edip kovaladılarsa da o kaçmayı başardı, bir süre sonra hiç korkmadan yine geldi eve Çok da genç Yaşı on sekizi bile bulmuyordur zannederim Kimsesi yok mu? MEMDUH : Yok sayılır, annesi yıllar önce ölmüş Artık benim annem bu vatandır der sık sık Güzel şiirler yazarŞEFİKA : Siz ne durumdasınız Memduh Bey? Tutukluyken bir kötülük yapmadılar inşallah MEMDUH : İtip kaktılar işte İnsanın kendi memleketinde esir gibi tutulması haysiyetimi kırdı elbette Ama bunun hesabı sorulacaktır Şefika Hanım ŞEFİKA : Buna gönülden inanıyorum MEMDUH : Ne yazık ki ben sizinle bu mevzulardan değil, daha güzel şeylerden bahsetmek isterdim ŞEFİKA : Ben de Memduh Bey, ben de güzel şeylerden konuşmak isterdim Ama sabretmek gerek, vatan yaralı bir kuş gibi çırpınırken insan olan insanın kulağı, aşk nağmelerine kapalıdır EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ KAĞNI GICIRTILARI KADINLARIN ÖKÜZLERİ DEHLEYEN SESLERİ/ İSTASYONDA LOKOMOTİF SESİ İZZET : Bu torbayı da indirdik mi işimiz bitiyor Şefika Abla ŞEFİKA : Yoruldun değil mi İzzet? Senin şiir yazan parmakların burada buğday çuvallarını kavradıkça üzülüyorum İZZET : Ben şu anda dünyanın en güzel şiirini yazıyorum Şefika Abla Vatan şiirini yazıyorum Askerlerimize giden bu buğdaylar şiirimin birer mısrasıdır üzülme senŞEFİKA : Altı ay oldu Ankara-Konya-Kayseri arasında gidip gidip geldi Bir gün bile yorgunluk belirtisi görmedim sendeİZZET : Sen de benim gibisin Şefika Abla Bir gün öf demedin ŞEFİKA : Beni ayakta tutan biraz da Memduh Bey'den gelen güzel mektuplar Devamlı istikbalden söz etmesi bütün yorgunluğumu alıp götürüyor İzzet kardeşİZZET : Keşke biz de onun gibi Garp cephesinde vazifelendirilseydik ŞEFİKA : Bir gün nasıl olsa yollarımız kavuşacak İzzet, sabırlı olmak lazım Ömrümüz hep yollarda geçmeyecektirİZZET : Yanımıza bir albay geliyor abla Yeni bir emir mi var acaba?ALBAY : Kızım sen hangi kafiledensin? ŞEFİKA : Kayseri kağnı kolundan albayım ALBAY : Adın nedir? ŞEFİKA : Şefika albayım ALBAY : Okumuş bir kıza benziyorsun ŞEFİKA : Evet albayım, Rüştiye mezunuyum ALBAY : Buradaki işin bitince istasyon kumandanlığına gel, Albay Selim Bey, diye beni ara ŞEFİKA : Başüstüne efendim EFEKT : UZAKLAŞAN AYAK SESİ İZZET : Sana önemli bir görev verecekler galiba Şefika Abla Keşke beni de çağırsaydı Memduh Ağabey, seni bana emanet etti sayılır Şimdi yollarımız ayrılrsa ben ona ne derim?ŞEFİKA : (GÜLEREK) Korkma İzzet Memduh Bey'in bana itimadı tamdır Seni de bana emanet etmiştiİZZET : Ben başımın çaresine bakarım abla, ama sen ŞEFİKA : Bana bir şey olmaz korkma İzzet İZZET : Kumandana söyle abla, eğer bir kişiye daha ihtiyaç duyuyorlarsa beni de alsınlar ŞEFİKA : Olur söylerim, ben de sana kardeşim gibi bağlandım zaten, senden ayrı düşmek istemem (GÜLEREK) Ne de olsa birbirimize emanet edildikEFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ KAPI VURULUR ALBAY : (İÇERİDEN) Buyurun! EFEKT : KAPI AÇILIR ŞEFİKA : Beni görmek istemiştiniz albayım ALBAY : Evet Şefika Hanım Gelin yaklaşın şöyle Yorgun görünüyorsun sen, sabahtan beri ağır çuvalları indirdiğini gördüm Buyur otur kızımŞEFİKA : Teşekkür ederim albayım ALBAY : Sen temelli hizmet almış gönüllülerden misin? Yoksa bir defalık hizmet için mi kafileye katılmış bulunuyorsun? ŞEFİKA : Devamlı ve temelli hizmetteyim ALBAY : Ailen nerede peki? ŞEFİKA : İstanbul'da efendim belki tanırsınız, Binbaşı Suphi Bey'in kızkardeşiyimALBAY : Bravo! sizi takdir ediyorum Şefika Hanım Demek bir İstanbul kızı burada kağnı başında ha! İnanılır gibi değil Suphi Bey'i uzaktan tanırım Zannediyorum şimdi Eskişehir taraflarında ŞEFİKA : Altı aydır haberleşemiyoruz albayım En son İstanbul'a geleceğini haber almıştık, ama kendisiyle görüşmek kısmet olmadı ben Anadolu'ya geçtimDEVAMI VAR |
|
|
|
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut) |
|
|
10-24-2012
|
#6 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut)ALBAY : Bak kızım seni gözüm tuttu Yeni bir hizmet teklif etsem kabul eder misin?ŞEFİKA : Nasıl bir hizmet emredeceksiniz? ALBAY : Cephe komutanlığının bazı elemanlara ihtiyacı var Ancak bu hizmeti kabul ettiğin takdirde devamlı olarak cephe komutanlığı karargâhında kalman lazım Bu yönde bir engelin var mı?ŞEFİKA : Benim için askerlik hizmetinde hiçbir istisna yok Kendimi vatan ve orduya adamış bulunuyorum Neyi emrederseniz yaparım Hatta memnun olurumALBAY : O halde dinle beni Seni Garp Cephesi istihbarat dairesinde vazifelendirmeye çalışacağım Orada senin gibi çalışkan, tahsilli ve becerekli kadın elemanlara ihtiyaç var Ümit ederim ki teşebbüs ve tavsiyem iyi netice verecektirŞEFİKA : Nasıl emrederseniz ALBAY : Merkezde ve göz önünde çalışmak elbette ki senin için faydalı olur Bununla beraber ordu için çalışman da daha ziyade kıymetlenmiş sayılır Şimdiki hizmetini bir başka bacımız pekâlâ becerir, sen de karargâhta bir gediği doldurmuş bulunursunŞEFİKA : Albayım, benimle birlikte kağnı kolunda çalışan bir genç var İstanbul'dan tanırım kendisini, abla kardeş gibiyiz O da benimle çalışabilirse çok memnun olurumALBAY : Onunla da ön konuşma yapmam lazım o halde Münasip bulursam olur Şefika Hanım Şimdi işinizin başına dönün Yakın zamanda çağıracağız siziŞEFİKA : Emredersiniz albayım EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ DAKTİLO SESİ ALBAY : Rapor daha bitmedi mi Şefika Hanım EFEKT : DAKTİLODAN ÇIKAN KAĞIT SESİ ŞEFİKA : Bitirdim albayım, buyurun ALBAY : Hıımm! Güzel Hiç hata yok gibi görünüyor, aferin kızım Karagâha geldiğinden beri işlerimiz yoluna girdi Bu vatanın senin gibi çalışkan evlatlara ihtiyacı varŞEFİKA : Sağolun efendim Albayım bugün biraz canınız sıkkın gibi görünüyor Yoksa cepheden kötü haberler mi aldınız?ALBAY : Cepheden değil, İstanbul'dan kötü bir haber aldım Şefika Hanım İngilizler İstanbul'da yüz elli Türk münevverini tutuklamış, ertesi günü de İstanbul'un resmen işgaline karar vermişlerŞEFİKA : Zaten işgal edilmiş gibiydi albayım Her tarafta idare onların elinde değil miydi?ALBAY : Ama şimdi resmiyet kazandı Alçaklar, Şehzadebaşı karakolunu basarak uyuyan erleri şehit etmişler Telgrafçı o gün olup biteni Ankara'da Mustafa Kemal Paşa'ya bildirmişŞEFİKA : Paşa ne yapmış albayım? ALBAY : Bu işgali protesto için yabancı devletlerin temsilcilerine, hariciye nazırlarına, meclislerine protesto yazısı göndermiş EFEKT : KAPI VURULUR ALBAY : Gir! EFEKT : KAPI AÇILIR/KAPANIR İZZET : Albayım bir telgraf var! ALBAY : Ver bakalım İzzet (Mırıltılarla okur)ALBAY : Bu iyi haber çocuklar 12kolordu komutanı Fahrettin Bey, Ankara'ya gelip Mustafa Kemal Paşa'yla görüşmüş Artık o da bundan böyle İstanbul hükümetinden emir almayacakmış Gidip bunu diğer arkadaşlara da müjdeleyeyimEFEKT : AYAK SESLERİ UZAKLAŞIR İZZET : Nasılsın Şefika Abla, albayımın yanında soramadım ŞEFİKA : Nasıl olayım İzzet Memduh Bey'e burada olduğumuzu haber verebilsem iyi olacağım Kendisiyle kağnı kolundan bu yana haberleşemedikİZZET : Evet, en son Gönen'deki Anzavur ayaklanmasını bastırmak için yollandığını biliyoruz ŞEFİKA : Aklıma kötü şeyler geliyor İzzet İZZET : Eğer şehit olsaydı, haberi gelirdi abla Boş yere kuruntu yapmaŞEFİKA : Bu kargaşada kimin nerede öleceği belli mi İzzet? Düşmanların her biri bir yandan vurmaya başladı, bir de bunu fırsat bilip ayaklananlar var İZZET : Şeyhülislamın fetvasından haberin var mı? Ben de bugün öğrendim ŞEFİKA : Ne diyor? İZZET : Millî kuvvetlerin kafir olduğunu, katletmenin vacip olduğunu söylemiş ŞEFİKA : Aman Allah'ım! Bu millet kime inanacağını şaşırmış durumdadır o halde İZZET : Şaşırmaz mı? İngiliz uçakları dağa taşa bu yazılardan atıyormuş Fetvaya inanıp askerden kaçanlar oluyormuşŞEFİKA : Allah'ım sen yardım et bize EFEKT : BİTİŞ MÜZİĞİ III BÖLÜMÜN SONUIV BÖLÜMKİŞİLER ŞEFİKA İZZET ALBAY ASKER (20 yaşlarında) YÜZBAŞI (30-35 yaşlarında) SAMİ (30 yaşlarında) ZÜHRE (30 yaşlarında) MEMDUH ÖZET ŞEFİKA : Ben Şefika Türk tarihinin en kara günleri yaşanırken İstanbul'daydım Komşumuz Üsteğmen Memduh Bey, manevi kardeşim saydığım İzzet ve bir grup vatansever insanla millî kuvvetlerde yer almak için Anadolu'ya geçtik Memduh Bey'le söze dökülmemiş bir gönül bağımız var Hislerimizi konuşmak için vatanımızın bu içler acısı halinin sona ermesini bekliyoruz Vatanımız o derece kuşatılmış ki belki de o günler hiç gelmeyecek diye korkuyorum Anadolu'ya geçtikten sonra Memduh Bey'le yollarımız ayrıldı O, çeşitli ayaklanmaları bastırmak için vazifeden vazifeye koşturuyordu Ben ve İzzet kardeş kağnı kollarındaki sevkiyatla ilgileniyorduk Memduh Bey'den uzun süre haber alamadık Kağnı kollarından sonra İzzet kardeşimle Garp Cephesi istihbarat dairesinde çalışmaya başladık Vatan toprakları üzerinde bazen iyi bazen kötü haberler dolaşıyordu Millî kuvvetlerimize bir darbe de Şeyhülisylamın fetvasından geldi Fetvaya göre milli kuvvetlerin katli vacipti EFEKT : GİRİŞ MÜZİĞİ İZZET : Şefika Abla, komutan sizi çağııyor ŞEFİKA : Nerede, odasında mı İzzet? İZZET : Evet abla, zannediyorum önemli bir vazife var Albayım çok heyecanlı görünüyordu ŞEFİKA : Tamam şimdi gidiyorum İzzet İZZET : Abla, eğer yeni bir vazife varsa n'olur benim için de ricada bulun ŞEFİKA : (GÜLEREK) Yine emanetini yalnız bırakmak istemiyorsun ha? İZZET : Hem o, hem de babam rüyalarıma girmeye başladı Şefika Abla Bu düşmanlar ne zaman kovulacak, diye soruyor banaŞEFİKA : Yakındır inşallah İZZET : En ön saflarda yer almak istiyorum ben Bu işgal devam ettikçe ne benim ruhum huzur bulur ne de babamınŞEFİKA : Peki İzzet söylerim bunu albaya EFEKT : UZAKLAŞAN AYAK SESLERİ EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ KAPININ ÇALINMASI ALBAY : (UZAKTAN) Buyurun! EFEKT : KAPININ AÇILIP KAPANMASI ŞEFİKA : Beni emretmişsiniz albayım ALBAY : Gel Şefika Hanım, ayakta durma otur şöyle ŞEFİKA : Sağolun albayım ALBAY : Kızım, ordu ve millet senden yeni ve çok önemli bir hizmet bekliyor Bu vazifeye seni çok düşündükten sonra ben seçtimŞEFİKA : Nasıl emrederseniz albayım ALBAY : Başarı kazandığın zaman vatanın kurtuluşu yolunda gönüllü bir asker olarak bugüne kadar yaptığın işlerin değeri ile ölçülemeyecek üstünlükte hizmet etmiş olacaksın ŞEFİKA : Böyle bir hizmetten bahtiyarlık duyarım albayım ALBAY : Bir subay yarın sana kapalı bir zarf verecek Onu okuyacak kimseye tek kelime söylemeden isteneni yapmak için buradan ayrılacaksın Şimdiden söylemeliyim ki vazife çok gizlidir ve ifşası idam cezasını gerektirir Ayrıca bu vazife için burada yaşayan köylü kadınların kıyafetlerine benzer bir kıyafet bulacağız sana Kabul ediyor musun?ŞEFİKA : Ne emrederseniz yapmaya hazrım albayım Yalnız benim de bir arzum var İzzet kardeşimi de benimle birlikte vazifelendirmenizde bir mahsur var mıdır?ALBAY : (GÜLEREK) Vallahi aranızdaki bu bağ anlaşılır gibi değil Şefika Hanım Ona vazife versem sizi istiyor, size vazife versem onu istiyorsunuz Öz kardeşlerde bile böyle bir bağ bulunmaz ŞEFİKA : O çocuğun kimsesi yoktur albayım Ona karşı bir mesuliyet hissi var içimde Bir abla, bir anne şefkatiyle bağlandım onaALBAY : Tamam kızım belki böylesi daha münasip olur Haydi şimdi gidebilirsin Allah muvaffak etsin EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ YANAN ATEŞİN ÇITIRTILARI /FONDA İZZET : Gece vakti bu ateşi neden yaktın abla? Dur ne yapıyorsun? Yakacaksın kıyafetleri Zaten zor buldum o köy elbiseleriniŞEFİKA : Yakmıyorum İzzet Ne olur ne olmaz tifüsten ölmeyelim Buna Anadolu biçimi "etüv" denir Elbiselerde belki mikrop vardır, alevler bunları kırarİZZET : Nereden bileyim abla ateşe atıyorsun sandım ŞEFİKA : Hadi sen de aynı benim yaptığım gibi kor ateşine tut kendi elbiseni Ben gidip giyineyim EFEKT : UZAKLAŞAN AYAK SESLERİ ASKER : Ne yapıyorsun gece vakti İzzet kardeş? Açlıktan elbise kebabı mı yapıp yiyeceksin? İZZET : (GÜLER) Belki o günler de gelir Ama bunları yemeyeceğim Tifüsten ölen bir köylü vardı, elbislerindeki mikropları kırmak için böyle yapıyorum Sonra sahiplerine teslim edeceğim komutanın emriASKER : Sen eskiden askerlerin çarıklarını yediklerini duymuş muydun? Babam böyle bir şey yaşamış İZZET : Nerelisin sen? ASKER : Kırşehirli'yim Babam askerden dönünce anlatmıştı da inanmaz inanmaz dinlemiştim Masal gibi gelmişti, daha çocuktum tabii Annem, ablam ağlamıştı o anlattıkça Şimdi bile anlatsa hepsinin gözü dolarİZZET : Nasıl yemişler çarıkları? ASKER : Gülmek yok ha! İZZET : Yok gülmem, anlat sen DEVAMI VAR |
|
|
|
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut) |
|
|
10-24-2012
|
#7 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut)ASKER : Sana böyle diyorum ya, bakma, bazen ben de gülüyorum Ama düşündükçe açlık belasına gülünmez, ağlanır diyorum İZZET : İyice merak ettim şu çarıkları? Anlat artık ASKER : Bunların taburunda hiç yiyecek kalmamış Açlıktan adım atamaz hale gelmişler Sonra birinin aklına gelmiş Atmışlar kaynar suyun içine çarıkları Pişirip yemişler Babamın anlattığına göre kötü değilmiş tadı, et gibi lezzetliymişİZZET : Kötü günlermiş ASKER : Neyse ki şimdi her köy, askerini beslemek için erzak vermekten kaçınmıyor Onların da fazla bir şeyi yok ya Olanı veriyorlar işte Sahi bu kıyafeti köye mi götüreceksin? Yoksa gizli bir vazife için lazım mı oldu? İZZET : (BOCALAYARAK) Şey Yok canım, dedim ya tifüs salgınının önüne geçmek için yapıyoruz Bu kıyafetlerin sahibi tifüsten ölmüş Ailesi için ne kadar kıymetlidir bu kıyafetler, hatıra olarak saklarlar Bari onlara bulaşmasın diye yapıyorumASKER : İyi iyi yap bakalım Ben anlamam bu işlerden Nöbet vaktim geldi, gideyim benİZZET : Hayırlı nöbetler Kırşehirli EFEKT : AYAK SESLERİ UZAKLAŞIR EFEKT : ÇALILAR HIŞIRDAR İZZET : Sen misin Şefika Abla? Niçin saklanıyordun çalıların ardında ŞEFİKA : Beni bu kıyafetle görürlerse olmaz Bak nasıl olmuşum, yakışmış mı?İZZET : Biraz eski püskü, ama yine de güzel görünüyorsun Şefika Abla ŞEFİKA : Bayrama gitmiyoruz ya İzzet, tabii eski püskü olacak ki kimse bizden kuşkulanmasın Az önce yanındaki askere ağzından bir şeyler kaçıracaksın diye ödüm koptu Unutma çok önemli bir vazife verecekler bize İZZET : Öyle merak ediyorum ki Bu kadar gizli yürüttüklerine göre çok mühim olmalı ŞEFİKA : Askerlik bu işte Meraktan çatlasan da yapacağın bir şey yok Disiplin ve mutlak itaat ruhuna uygun olarak o dakikayı beklemek zorundayızİZZET : Biri geliyor Şefika Abla, sen yine saklan çalıların arkasına Hadi çabuk, seni bu kıyafetle görmesinEFEKT : ÇALILARIN HIŞIRTISI EFEKT : AYAK SESLERİ YüZBAŞI : Şefika Hanım'a refakat edecek kişi sen misin delikanlı? İZZET : Evet yüzbaşım! YÜZBAŞI : Adın İzzet mi? İZZET : Evet yüzbaşım! YÜZBAŞI : Şefika Hanım nerede peki? Kendisine verilecek bir emanet var EFEKT : ÇALILARIN HIŞIRDAMASI ŞEFİKA : Buyurun yüzbaşım ben Şefika YÜZBAŞI : Gizleniyor muydunuz? ŞEFİKA : Evet yüzbaşım, bu kıyafetle karargâh içinde dolaşmam pek doğru olmaz diye düşündüm YÜZBAŞI : Aferin! Vazifenizi ne kadar ciddiye aldığınız belli Bu zarfı alın, içindekileri okuyup hemen harekete geçin Albayım sizi daha önce bazı husularda uyarmıştır Benim tekrar etmeme lüzum var mı Şefika Hanım?ŞEFİKA : Hayır yüzbaşım Aldığımız vazifeyi eksiksiz yapacağımıza İzzet kardeşim de ben de namusumuz üzerine söz veriyoruzYÜZBAŞI : Allah yardımcınız olsun! EFEKT GEÇİŞ MÜZİĞİ AĞUSTOS BÖCEKLERİ İZZET : Sabaha kadar yürüyecek miyiz Şefika Abla? ŞEFİKA : En emniyetlisi bu İzzet Yoruldun mu? İstersen biraz oturalımİZZET : Yorulmadım, iki gün hiç durmadan yürüyebilirim ŞEFİKA : Gördün mü kağnı kolunda çalışmak şimdi ne kadar çok işimize yaradı Bu yolları, yol üsündeki köyleri avucumuzun içi gibi biliyoruzİZZET : İstesem haritasını bile çizebilirim ŞEFİKA : Bırak onu coğrafyacılar yapsın İstanbul'a döndüğümüzde sen güzel şiirler yazacaksın İzzet Anadolu'nun içindeki şerefli kavgayı yazacaksın Yokluk içindeki köylülerin askerlerle ekmeklerini bölüşmesini yazacaksın İlk kitabını bastırmak için ben elimden geleni yapacağım, en ünlü şairlerle görüşeceğim senin çinİZZET : Ben kitabımın adını buldum Şefika Abla: Anadolu Ateşi ŞEFİKA : Anadolu Ateşi mi? Demek parolayı kullanacaksın Çok iyi bir fikir İZZET : Anadolu Ateşi Biz de ateşin kıvılcımlarındanız ŞEFİKA : Bizim gibi binlerce kıvılcım var şu anda Anadolu'da İZZET : Ve bu kıvılcımları bir araya getirip büyük, yakıcı, kavurucu bir ateşe dönüştüren Mustafa Kemal Paşa'mız var Bir gün onunla karşılaşmak nasip olur mu Şefika Abla?ŞEFİKA : Nasip olur inşallah Ama yüzünü göremesek de onunla aynı idealde buluşmanın verdiği şeref yeter bize İzzetİZZET : Bir de şu mandacılar olmasa Onlar milletin kafasını karıştırıyor Başka bir millete sırtımızı dayayarak nereye kadar gidebiliriz?ŞEFİKA : Hata yaptıklarını yakında anlarlar İzzet Bu milletin desteğe ve morale ihtiyacı var Mustafa Kemal Paşa milletin benliğini güçlendirdi İçlerindeki kuvveti ortaya çıkardı Bu saatten sonra geriye dönüş olmaz Biz büyük bir milletiz ve yakında bütün dünyaya ispatlayacağız Ben buna kalpten inanıyorumİZZET : İnsan senin yanındayken kendini iki kat güçlü hissediyor Şefika Abla ŞEFİKA : Teşekkür ederim İzzet Hadi bakalım gevezelik edip adımlarımızı yavaşlattık, biraz hızlanalım az kaldı değirmeneİZZET : Değirmende üç kişi var değil mi bizi bekleyen? ŞEFİKA : Bir yüzbaşıyla iki de gönüllü Gönüllülerden biri hanımmışİZZET : Buna sevinmişsindir abla Hanımların da kendi aralarında konuşup dertleşmeye ihtiyaçları vardırŞEFİKA : Savaş zamanı birbirimize yemek tarifleri verip el işi mi göstereceğiz İzzet? Bazen tuhaf oluyorsun? İZZET : Hayır abla öyle demek istemedim Mesela gönül meselesi olabilir Memduh Ağabey'den uzun zamandır haber alamıyoruz, ama sen bana hiç kalbindeki acıdan bahsetmiyorsunŞEFİKA : Seni de durduk yerde üzmek istemem İzzet Hem sen aşk acılarını anlayabilecek yaşta değilsiniZZET : (SİTEMLİ) Öyle mi abla? Benim aşk acım seninkinin iki katı İstanbul'da benim de yolumu gözleyen biri varŞEFİKA : (SEVİNÇLE) Ne güzel! Yolunu bekliyorsa niçin benim derdimin iki katı oluyormuş senin derdin? İZZET : İki katı, çünkü bir Rum kızını seviyorum ŞEFİKA : (ŞAŞKIN) Bir Rum kızı mı? O da seviyor mu seni?İZZET : Belki benden bile fazla Sofiya'yla çocukluktan bu yana gelen bir arkadaşlığımız vardı Komşuyduk onlarla Birbirimizin evine girer çıkar, sık sık aynı sofralarda yemek yerdik Babam öldürüldüğünde belki benden daha fazla üzüntü duydu Zavallı babam, gelin kızım Safiye diye severdi onu Adını değiştirip söylememize hiç kızmazdı SofiyaŞEFİKA : Bu savaşta karşı karşıya kalmışsınız Ama İzzet, unutma ki halklar düşman olmaz birbirine Savaş kararı alan halk değildir, hükûmetlerin hatasını aşıklar da çekmek zorunda ne yazık kiİZZET : Benimle birlikte Anadolu'ya geçmek için çok yalvardı Bizim davamıza inanıyor, hürmet ediyordu Ben ona güveniyordum, ama diğer insanlar milliyetine bakıp itimad göstermezlerdi Söylesene abla yanımda bir Rum kızı varken Yunanlılara karşı nasıl savaşabilirim?ŞEFİKA : Peki ona karşı hislerinde bir değişme oldu mu? İZZET : Bilmiyorum, İstanbul'a döndüğümde karar verebilirim ancak Şu an hiçbir şey düşünemiyorum Özellikle Rum köylerinin Türk köylerine yaptığı baskınları işittikçe Sofiya geliyor gözlerimin önüne Onu sevmeyi vatana ihanetmiş gibi görüyorum ŞEFİKA : Her şey değişecektir İzzet Vatan kurtulduğunda yabancı halklarla birbirimizi sevmeyi yeniden öğreniriz EFEKT : KISA MÜZİK SAMİ : Hey! Kim var orda? İZZET : Değirmene gelmişiz bile Şefika Abla Seslenen nöbetçi olmalıSAMİ : Çabuk tanıtın kendinizi, kimsiniz? ŞEFİKA : Biz Anadolu Ateşiyiz SAMİ : Hoşgeldiniz bacım Biz de sizi bekliyorduk Ben gönüllülerden SamiŞEFİKA : Memnun oldum Sami kardeş, ben de Şefika İZZET : Merhaba Ben İzzetSAMİ : Hoş gelmişsin İzzet kardeş Çok yorulmuş görünüyorsunuzİZZET : Bütün gece yürüdük SAMİ : İçeriye buyurun, hanımım Zühre size yiyecek bir şeyler hazırladı Ben burada kalıp nöbete devam edeceğim Yüzbaşı Memduh Bey biraz sonra uyanır onunla da tanışırsınızŞEFİKA : (ŞAŞKINLIKLA) Yüzbaşı Memduh Bey mi? Sakın bizim Memduh Bey olmasın İzzet? İZZET : Ama Memduh Ağabey üsteğmendi ŞEFİKA : Terfi etmiştir İZZET : Aman abla bu kadar kısa sürede mi? SAMİ : Sizin tanıdığınız Memduh Bey'le aynı kişi olabilir Çünkü kendisi cephede ve isyan bastırmakta çok faydalı olduğundan mükaafat olarak zamanından önce terfi ettirilmişŞEFİKA : Kendisini ne zaman görebiliriz Sami Bey SAMİ : Bir saate kadar uyanmış olur, bu arada siz de dinlenir bir şeyler yersiniz EFEKT : KISA MÜZİK İZZET : Ne güzel yiyecekler hazırlamışsınız Zühre Abla ZÜHRE : Afiyet olsun İzzet kardeş ŞEFİKA : Ne gibi bir vazifemiz var Zühre Hanım, sizin bilginiz var mı? ZÜHRE : Ben de sizler kadar biliyorum Yüzbaşı açıklama yapmak için ekibin tamamlanmasını bekliyordu Şefika Hanım İZZET : Nerede uyuyor acaba? Kendisini görebilir miyiz? ZÜHRE : Yan odada, ama o uyurken girmeniz doğru olur mu? ŞEFİKA : Biz kendisinin İstanbul'dan bir ahbabımız olduğunu zannediyoruz da onun için Zühre Hanım İZZET : Eğer oysa uyuyor da olsa öperek uyandıracağım ZÜHRE : Ya o değilse, kapısını açtığımız için kızarsa ŞEFİKA : O kadar sert mi yüzbaşı? Benim tanıdığım Memduh bey çok mülayim bir yaratılıştaydı İZZET : Belki harp onu değiştirmiştir Şefika Abla ŞEFİKA : En iyisi bekleyelim, Zühre Bacı'mız da zor durumda kalmasın EFEKT : KAPI GICIRDAYARAK AÇILIR MEMDUH : (UYKULU) Ekip tamamlandı galiba Hoşgeldiniz (ŞAŞKIN) Şefika Şefika ne işin var burada? İzzet sen de mi geldin? ŞEFİKA : Biziz ya DEVAMI VAR |
|
|
|
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut) |
|
|
10-24-2012
|
#8 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut)İZZET : İşte bulduk sizi Memduh Ağabey MEMDUH : Nasıl şaşkınım bilemezsiniz Aman Allah'ım rüyada gibiyim? Sevdiğim iki insan da burada karşımda duruyor N'oldu kağnı kolunu bıraktınız mı?ŞEFİKA : Eee yalnızca siz terfi edecek değilsiniz ya Bize de önemli vazifeler verdilerMEMDUH : Yoksa istihbarat dairesinden gönderilecek olan iki kişi siz misiniz? İZZET : N'oldu ağabey, bizi beğenemedin mi yoksa? MEMDUH : Ah sizi beğenmez miyim çocuk, ama bu çok tehlikeli bir vazife İnsan ortak mazisi olduğu, yakından tanıyıp sevdiği insanları ateşin içine nasıl atar?ŞEFİKA : Bir asker gibi düşünün Memduh Bey, şu an önce vatan demeniz lazım MEMDUH : Ah Şefika Ben bugüne kadar her türlü tehlikenin üstüne korkmadan atıldıysam seni de düşmana ezdirmemek içindi Sevdiğim ve ilerde evlenmeyi planladığım kadın esir edilmiş bir vatanda yaşamasın diyeydi Şimdi nasıl olur da seni sabotajlar için kullanabilirim?ŞEFİKA : Rica ederim Memduh bey, burada herkesin içinde hislerinize hakim olmanız size daha çok yakışır Eğer evlenip mesud bir yuva kurmak isteseydik, bununla iktifa ediyor olsaydık Anadolu'ya geçmezdik değil mi? Madem ki şu an buradayız vazifemiz neyse onu yapmak mecburiyetindeyizMEMDUH : Şefika sen benden daha iyi bir askersin galiba ŞEFİKA : Ben şu anda Zühre Hanım gözünüzde neyse o olmak isterim İZZET : Bu hizmet yolculuğundan dönüş yoktur Memduh Ağabey EFEKT : KAPI AÇILIR KAPANIR SAMİ : Uyandınız mı yüzbaşım? MEMDUH : Gel Sami Şimdi vazifelerimizle ilgili açıklamalar yapacağım Ekibimiz küçük, fakat yapacağımız hizmet pek büyük İZZET : Sonunda tam istediğim gibi bir vazifeye kavuştum MEMDUH : Sözümü kesme İzzet Bu ekip askerî bir disiplin içinde faaliyet gösterecektir İZZET : Emredersiniz yüzbaşım! MEMDUH : Şimdi, bizden beklenen düşman gerisinde hemen faaliyete geçerek geniş ölçüde sabotajlar yapmak Yunan birliklerinde panik yaratacak propaganda taaruzuna girişmektir Gerek sabotajlar, gerek ordumuzun genel taaruza kalkmasından sonra, girişeceğimiz propaganda çalışmaları için her şey düşünülmüş ve hazırlanmıştır Sizden en önemli ricam; her yerde parolaya dikkat etmenizİZZET : Anadolu ateşi MEMDUH : Evet, Anadolu ateşi Kurmay başkanı tahrip edilecek cephane, malzeme yığınakları ile büyük düşman birliklerinin çekiliş yollarını tıkayacak köprülerden hangilerinin atılacağını bütün detaylarıyla bana anlattı, harita üzerinde açıklamalar yaptı Şimdi kaybedecek zamanımız yoktur Şafak söküyor Şimdi hep birlikte çifte giden köylüler rolüne bürüneceğiz Bunu renk vermeden başaracağımızı ümid ediyorumSAMİ : Yolda düşman devriyeleri sorguya çekerse MEMDUH : Bu da gelebilir başımıza Ölüm tehdidi, her türlü işkence ve baskı altında kalabiliriz Asla sır vermeyeceğizŞEFİKA : Asıl sabotajları nerelerde yapacağız yüzbaşım? MEMDUH : İlk 30 kilometreyi aştıktan sonra vazife taksimini yapacağım Beşimizin de ayrı vazifesi olacak Bu benim değil ordu ve vatanın bize yüklediği bir ödevdir ve sorumluğumuz onlara karşıdır Allah yardımcımız olsunEFEKT : BİTİŞ MÜZİĞİ IV BÖLÜMÜN SONUV BÖLÜMKİŞİLER ŞEFİKA MEMDUH SAMİ DÜŞMAN ASKERİ İZZET ZÜHRE BİR KADIN (50-55 yaşlarında) ANNE RIZA KOMŞU KADIN SOFİYA (16-17 yaşlarında bir Rum kızı) ÖZET ŞEFİKA : Ben Şefika Türk tarihinin en kara günleri yaşanırken İstanbul'daydım Komşumuz Üsteğmen Memduh Bey, manevi kardeşim saydığım İzzet ve bir grup vatansever insanla millî kuvvetlerde yer almak için Anadolu'ya geçtik Memduh Bey'le söze dökülmemiş bir gönül bağımız var Hislerimizi konuşmak için vatanımızın bu içler acısı halinin sona ermesini bekliyoruz Ben ve İzzet kardeş kağnı kollarındaki sevkiyatla ilgileniyorduk Memduh Bey'den uzun süre haber alamadık Garp Cephesi istihbarat dairesinde çalışmaya başladık Askerî disipline uygun ve gönülden çalıştığımız için bize çok gizli bir görev verildi İzzet kardeşimle eski bir değirmende, ekipteki diğer kişilerle buluşacaktık Aylardır haber alamadığımız Memduh Bey'i de orada bulduk Ekibin komutası ondaydı ve vazifemiz cephane ve malzeme yığınaklarını tahrip etmek, köprüleri imha etmekti Köylü kıyafetlerine bürünerek vazife yerine doğru yürümeye başladık Yolda düşman devriyleriyle karşılaşmamak için dualar ediyordum Çünkü gizli görevimiz ortaya çıkmasa dahi, tarlaya giden köylülere de zulüm yaptıklarını biliyordukEFEKT : GİRİŞ MÜZİĞİ MEMDUH : Biraz geride kalır mısın Şefika? Konuşmak istiyorum ŞEFİKA : Değirmendeki konuşmanıza benzer sözler söyleyecekseniz hiç başlamayın yüzbaşım MEMDUH : (YALVARIRCASINA) Bana komutanın gibi değil, nişanlın gibi davranamaz mısın? Adımı söyle Şefika Ben senin adını söyleye söyleye hayat buldum Yaşamak istiyordum ve senin adını tekrar tekrar söylemek sanki bana çelikten bir zırh giydirdi, sanki kurşun işlemez bir sihir yaptıŞEFİKA : Ben bütün bu gönül bahislerini İstanbul'da dinlemek istiyorum yüzbaşım Şu anki şartlarMEMDUH : (SÖZÜNÜ KESEREK) Ama belki de İstanbul'u hiç göremeyeceğiz Belki bir cephaneyle birlikte biz de havaya uçacağıtzŞEFİKA : Rica ederim yüzbaşım, asker ocağında karşılaşan iki insan olarak kabul edelim biribirimizi Eğer hislerimize kulak verirsek bu çok önemli vazifeyi başarmamız zor olurSAMİ : Yüzbaşım biraz ileride düşman devriyeleri var galiba Ne yapalım yolumuzu değiştirelim mi?MEMDUH : Hayır hayır, bu daha çok dikkat çeker Bizi mutlaka farketmişlerdir, en iyisi doğruca gitmek Unutmayın çift sürmeye giden köylülerizEFEKT : KISA MÜZİK DÜŞMAN ASKERİ: (BOZUK TÜRKÇE'YLE) Durun! Hangi köydensiniz? Nereye gidiyor sunuz? MEMDUH : (KÖYLÜCE) Biz Değimenköy'deniz Tarlaya gidiyoruzD ASKERİ : Garip! Sapasağlam adamlarsınız sizi askere çağırmadılar mı?MEMDUH : (KÖYLÜCE) Unuttular herhalde beyim! D ASKERİ : Unuttular ha! (KAHKAHALARLA GÜLER) Bunu vatanıma döndüğümde arkadaşlarıma anlatacağım Unutmuşlar Madem onlar unuttu, siz niçin askelik şubelerine gitmediniz? Savaştan korktunuz değil mi? Bir de Türkler için cesur derler Ne palavra!İZZET : (MIRILDANIR) Palavra olmadığını pek yakında göreceksiniz ŞEFİKA : (FISILDAR) Deli misin İzzet, kendine hakim ol! D ASKERİ : Ne mırldanıyorsun sen delikanlı? Askere gitmek isterdin sen değil mi? Anan baban mı bırakmadı yoksa?ŞEFİKA : (KÖYLÜCE) Kardeşime bakmayın siz, tarlaya gitmek için sabırsızlanıyor da D ASKERİ : İyi iyi gidin bakalım Sakın Türk askerlerine yiyecek içecek vermeyin ha! Zaten şeyhülislamınız da fetva vermiş, hepsinin katli gereklidir demiş SAMİ : Bizim yiyeceğimiz bize zor yetiyor zaten, kimseye veremeyiz D ASKERİ : Bizden gelen olursa boş çevirmeyin ama, yiyeceğiniz yoksa da kadınlarınız güzelmiş (KAHKAHALAR) Korkmayın korkmayın! Hadi şimdi gidin, ama bir gece kapınızı çalabliriz ona göreEFEKT : AYAK SESLERİ MEMDUH : Neyse bunu da atlattık arkadaşlar İZZET : Ben dayanamayıp boğazına sarılacaktım adamın ŞEFİKA : Soğukkanlı ol kardeşim Şu an onlar ne derse desin, önemli değil, alacağımız sonuç önemliZÜHRE : İyi ki sataşmadı bize MEMDUH : Eğer öyle bir şey yapmaya kalkışsaydı Gizlediğim parabellumun mermilerini yiyecekti namussuz ŞEFİKA : Keşke bizlere de silah verilmiş olsaydı MEMDUH : Tehlike anında kullanmak için iyi olurdu, ama şÜphelendiklerinde üzerimizi arayıp hepimizi silahlı bulurlarsa kurtulamazdık ellerinden İZZET : Daha yolumuz var mı Memduh Ağabey? Bu şımarıkların dersini bir an önce vermek istiyorum MEMDUH : Bir on kilometre daha yürüyeceğiz Küçük, eski bir bağ evinde bizim için bırakılmış tahrip kalıpları, bomba, dinamit gibi malzemeler var Nasıl kullanılacağını öğreteciğm size Zaten Sami Bey'le Zühre Hanım bu konuda tecrübeli Zannederim siz de hemen öğrenirsiniz Bu gece darmadağın edeceğiz Yunan ordusunu Panik, korku ve cephane eksikliği mahvedecek onları, kaçacakları köprü de yıkılmış olacağından arkadan gelen ordumuz onları iyice sıkıştıracakİZZET : Kim korkakmış görsünler bakalım ŞEFİKA : Zafer bizimdir İzzet kardeş! EFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ ŞEFİKA : Bu bağ evinin kapısı açık yüzbaşım Böyle bir yere nasıl bırakırlar malzemeyi?MEMDUH : Kilitli olsa daha çok şüphe uyandırırdı Şefika Hanım EFEKT : KAPI GICIRDAYARAK AÇILIR İZZET : Burada eski bir masadan başka bir şey yok! MEMDUH : O masa çok kıymetlidir İzzet ZÜHRE : Masanın altında mı yoksa? MEMDUH : Evet zühre Bacı Sami Bey, masanın ucundan tutun da kaldıralımSAMİ : Peki yüzbaşım MEMDUH : Zühre Bacı, o kilimi çekip alın ordan İZZET : Burada bir kapak varmış ŞEFİKA : (TAKDİRLE) Çok iyi düşünülmüş! MEMDUH : Evet iyi düşünüldü Aşağıda bol miktarda el bombası, dinamit ve tahrip kalıpları var Aşağıya inip size uzatacağım, Sami Bey düzgünce sıralayın malzemeyi İzzet, sen gözcülük et Şefika Hanım, Zühre Bacı, pencereden, kapıdan uzak durun sizi gören olmasınEFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ İZZET : Vakit geceyarısını buldu Memduh Ağabey, artık çıkalım mı? DEVAMI VAR |
|
|
|
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut) |
|
|
10-24-2012
|
#9 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Anadolu Ateşi (Miyase Sertbarut)İZZET : (İÇ SES) Demek cephanelerinden bir kısmını burada saklıyorlar Ama sekiz saniye sonra hiçbir şey kalmayacak Nöbetçiler bu köşeden beni göremezler Şansa bak! Pencere açık Şu pimi çekelim önce Bir iki üç dört beş altı yedi sekiz Alın bakalım!EFEKT : BÜYÜK BİR PATLAMA/ARKA ARKAYA KÜÇÜKLÜ BÜYÜKLÜ PATLAMALAR-DÜŞMAN ASKERLERİ ARASINDA BAĞIRIP ÇAĞIRMALAR/ FONDA İZZET : (BAĞIRIR) Ahhh! Yandım! (SAYIKLAR GİBİ) Safiye! Safiye! BİR KADIN : Aman Allah'ım ne yatıyorsun burada çocuk? Kaç İZZET : (İNLEYEREK) Kaçamam Belimden aşağısı paramparçaBİR KADIN : Bayıldı galiba Şu eve kadar sürükleyebilsemİZZET : Safiye'ye söyle ana! Onu hep sevdim! EFEKT : KISA MÜZİK MEMDUH : Hepinizi tebrik ediyorum arkadaşlar! Büyük bir iş başardınız Pencereden bakın, alevler, patlamalar hâlâ devam ediyor Biraz sonra ordumuz girer köye Düşmanın kaçacağı hiçbir delik kalmadıŞEFİKA : İzzet dönmedi MEMDUH : Bir yerde saklanıyor olabilir Şefika Düşman askerleri bu mağlubiyetin verdiği hınçla ateş edip duruyordur Köydeki evlerden birine saklanmış olabilirSAMİ : Belki de yolu şaşırmıştır ZÜHRE : Büyük ihtimalle gizlenmiştir ŞEFİKA : (YALVARIR) Onu arayalım Memduh Bey, belki de şu anda yaralıdır, yardım bekliyordur MEMDUH : Ordumuz gelmeden gidemeyiz Şefika Seni anlıyorum bir kardeş gibi bağlanmışsın İzzet'e Ondan mesul hissediyorsun kendini Hepimiz birbirimizden mesulüz Seni de ateşe atamam Biraz bekle, şafak sökerken gelir askerlerimiz O zaman buluruz İzzet'iŞEFİKA : Size asker gibi davranın diyordum Memduh Bey, ama şimdi n'olur bir baba gibi bir ağabey gibi hislerinizi dinleyin Bulalım çocuğuZÜHRE : Şefika Hanım'la ben gideyim aramaya Siz dikkat çekersiniz, ama iki köylü kadından kimse şüphe etmez Çocuğumuzu arıyoruz derizMEMDUH : Peki gidin! Ama unutmayın, kendinizi tehlikeye atmayacaksınız, daha yapacağımız çok iş var EFEKT : KISA MÜZİK BAĞIRIP ÇAĞIRMA,KOŞTURMA ZÜHRE : Bombalanan ev burası olmalı Şefika Hanım İzzet kardeş de fazla uzağa gidememiştir Buradaki köylülere sorabilirizBİR KADIN : Kime bakıyorsunuz bacılar? ŞEFİKA : Kardeşimi arıyorum ben Burada misafir kalıyorduBİR KADIN : Kaç yaşlarındaydı kardeşin bacım? ŞEFİKA : Onaltı onyedi civarında BİR KADIN : Belki de benim eve aldığım gençtir Ama ŞEFİKA : Nerede çabuk gösterin! Yaralı mı? Öldü mü yoksa? BİR KADIN : Belki aradığın o değildir bacım korkma Gelin göstereyim Evim şuracıkta zatenEFEKT : AYAK SESLERİ BİR KADIN : Ben eve aldığımda yaşıyordu, konuştu bile Sonra hemen kapandı gözleriŞEFİKA : Öldü mü? Öldü mü, söyleyin! BİR KADIN : Başınız sağolsun ŞEFİKA : (AĞLAMAKLI) Ölmemiştir o, insan o kadar gençken kolay ölmez ZÜHRE : Konuştu demiştin bacı, neler söyledi? BİR KADIN : Safiye'ye söyle ana! Onu hep sevdim! dedi Safiye yavuklusu olmalıŞEFİKA : Safiye dedi ha? Bu İzzet, Zühre Hanım Bu İzzetBİR KADIN : İşte geldik, bakın avluya kadar getirebildim zavallıyı ŞEFİKA : (ÇIĞLIK ATARAK) İzzet kardeşim! İzzet! Vatan şehidi İzzet! Gözün açık gitmesin canım kardeşim! Safiye dedin ha! İnsan kardeşim benim! Safiye'yi bulacağım İzzet, söz sana Diyeceğim ki ona, ölmeden önce seni sayıkladı, seni sevdiğini söyledi diyeceğim Vasiyetin yerine gelecektir kardeşim, rahat uyu Anadolu ateşim, rahat uyuEFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ ANNE : Çok solgun görünüyorsun Şefika Çık biraz bahçede dolaş istersenRIZA : Halacığım, düşman karargâhına nasıl girdiğini bir daha anlatsana ANNE : Halanı yormayalım Rıza Bak nasıl yorgun ve zayıf görünüyor İyice dinlensin yine anlatırŞEFİKA : Çabuk toparlarım yenge merak etme ANNE : Memduh Bey İstanbul'a ne zaman dönecekmiş Şefika RIZA : Artık İstanbul'da hiç düşman kalmadı, rahatça dolaşabilir Yabancı askerlere selam vermek zorunda kalmaz Dönsün artıkŞEFİKA : Bir aya kadar dönmüş olur ANNE : Güzel, biz de bu süre içinde hazırlık yaparız ŞEFİKA : Ne hazırlığı bu yenge? ANNE : Tabii ki düğün hazırlığı Yoksa hep nişanlı mı kalacaksınız? ŞEFİKA : İzzet'i düşünüyorum şimdi yenge Gözüme başka hiçbir şey görünmüyor Onun bir vasiyeti var Yerine getirmeliyim Gidip sevdiği kızı bulmak zorundayımANNE : Tabii yavrum, o çocukcağız da pek genç gitti Nerede oturduğunu biliyor musun?ŞEFİKA : Memduh Bey tarif etmişti Safiye'nin evi de bitişikmiş onlara İzzet kardeşin bir de madalyası var O madalyayı kime vereceğim bilmiyorum Hiç kimsesi yoktu çocuğunANNE : Vah evladım vah! ŞEFİKA : Acaba Safiye'ye versem Doğru olur mu yenge?ANNE : Elbette verebilirsin kızım, birbirlerini seviyorlarsa nişanlı sayılırlar Ama ailesine danışsan iyi olur derim Belki kızlarının kısmeti kapanır diye düşünürülerŞEFİKA : Bilmediğin bir şey var yenge Bu kız Türk kızı değil İstanbul'da yaşayan Rum'lardanANNE : Hay Allah! Vallahi pek karışık bir iş kızım Adı niçin Safiye peki?ŞEFİKA : Aslında Sofiya Ama İzzet ona Safiye dermiş ANNE : Sen en iyisi kızı gör, tanış konuş İzzet'in vasiyetini yerine getir Baktın ki kız gerçekten sevmiş bu delikanlıyı, ondan bir hatıra olarak ver madalyayı Ama savaşa katıldı diye kızıyorsa verme Ne yapalım? Hak ediyorsa almalı, bu madalya çöpe atılmak için alınmadı kiŞEFİKA : Haklısın yenge En doğrusu senin dediğin gibi yapmakEFEKT : GEÇİŞ MÜZİĞİ KAPI VURULMASI KOMŞU : Kime baktın hanım kızım? O ev boş Onlar Yunanistan'a gittiler Bir kızları kaldı burada, ama o da çalışıyor, biraz sonra gelirŞEFİKA : Ailesinin niçin Yunanistan'a gittiğini biliyor musunuz? KOMŞU : Korktular zavallılar Türkler bütün Rum'ları kesecekmiş diye bir söylenti çıkarmış edepsizin biri Onlar da can korkusundan evlerini bırakıp gittiŞEFİKA : Kızlarının adı Sofiya mı? Genç bir kız olacak KOMŞU : Sofiya mı, biz Safiye deriz ona Öylesi daha kolayımıza gelir Burada kaldı o Çok ısrar etti ailesi, zorladılar hattaŞEFİKA : Neden gitmedi biliyor musunuz? KOMŞU : Bir komşumuz vardı Hüseyin Efendi Rahmetli oldu çoktan Onun oğluna sevdalıyıdı Safiye Duyduğumuza göre oğlan millî kuvvetlere katılmış, sonra haber maber çıkmadı Onu bekler durur kızcağız İzzet gelmeden bir yere gitmem der Hah işte bak! Sokağın başında göründü kızcağızŞEFİKA : Ne güzel kız! KOMŞU : Hem güzel hem de çok namusludur, mahalleli de sever, korur Safiye'yi Güzelin şansı olmaz derler ya, bu kızın da bahtı kapalı galiba İzzet gitti gider EFEKT : AYAK SESLERİ SOFİYA : Akşamınız hayırlı olsun KOMŞU : Safiye kızım, bak bu hanım seninle konuşmak ister, galiba İzzet'ten haber getirmiş Hadi gözün aydın!SOFİYA : (SEVİNÇLİ TELAŞLI) İzzet'ten mi? Hoş geldiniz! Hoş geldiniz abla! ŞEFİKA : Benim ismim Şefika Evinizde konuşabilir miyiz kardeş?SOFİYA : Tabii tabii buyurun eve girelim Şefika Hanım KOMŞU : Safiye! Sonra bana anlatmayı unutma ha? SOFİYA : Unutmam teyze EFEKT : KAPININ AÇILIP KAPANMASI SOFİYA : Buyurun oturun, size bir kahve pişireyim hemen ŞEFİKA : Zahmet etme, zaten işten geliyorsun yorgun olmalısın SOFİYA : İzzet'ten haber getirmişsiniz ya, yorgunluğum uçtu gitti Nasıl iyi mi o?ŞEFİKA : Nasıl söyleyeceğim bilmiyorum Safiye? Sana Safiye diyebilir miyim İzzet kardeşim de hep öyle derdiSOFİYA : Tabii diyebilirsiniz ŞEFİKA : Sana bambaşka haberlerle gelmek isterdim Safiye Ama yalnızca son sözlerini getirebildim Hepimizce mukaddes sayılan bir dava uğruna, vatanı uğruna şehit oldu İzzetSOFİYA : (SAYIKLARCASINA) Şehit mi oldu? ŞEFİKA : Son sözlerini sana ulaştırmayı onun vasiyeti bildim SOFİYA : Şehit oldu demek? ŞEFİKA : O şimdi cennette Safiye Bütün şehitlerimiz gibi Sen ondan geriye kalan tek insansınSOFİYA : Biliyor musunuz, onunla gitmeyi öyle çok istedim ki Olmaz dedi, bir Rum kızının gönüllü olarak çalışacağına kimse inanmaz dedi Casus zannederler dedi Oysa ben onun inandığı davaya inanıyordum Kim haklı kim haksız görüyordum Türkler topraklarını kaybetmemek için, haysiyetlerini, şereflerini ayaklar altında ezdirmemek için savaşıyordu ŞEFİKA : Senin ağzından bunları duymaktan gurur duyuyorum Safiye SOFİYA : İzzet de böyle derdi Demek son sözlerini getirdiniz bana ŞEFİKA : "Safiye'ye söyleyin, onu hep sevdim " demişSOFİYA : (HIÇKIRARAK) Allahım bu acıya nasıl dayanacağım ben? ŞEFİKA : Bilmem seni teselli eder mi? Ondan bir hatıra daha getirdim sana Bir istiklal madalyası Anladım ki sen bu madalyayı gururlanarak alması gereken insanlardan birisinSOFİYA : (AĞLAMAKLI) Bu madalya İzzet'im olacak Ölünceye kadar ayırmayacağım yanımdan Beni bulduğunuz, bana onun madalyasını layık gördüğünüz için teşekkür ederim Şefika Abla Onun vatanı benim de vatanımdır Ama şartlar milletleri böylesine düşman ediyor bazenŞEFİKA : Bundan sonra milletlerimizin birbirine düşman olmaması için elimizden geleni yapmalıyız Safiye Yapmalıyız ki İzzet gibi gençler, ömürlerini eksik yaşamasınlar Gözü yaşlı sevdalılar bırakmasınlar arkalarında SOFİYA : Ben Mustafa Kemal Paşa'ya inaıyorum Şefika Abla, o hem kendi memleketinde hem de bütün cihanda sulh isteyen büyük bir paşadır Ona ve onun milletine güvendiğim için gitmedim ailemle, İzzet'i bekledim Bizimkileri kışkırtan da İngiltere oldu Başvekil Lloyd George Türkler'den daima hakaretle ve nefretle söz etmiştir Eski Yunan ve Roma medeniyetleri Anadol'da yeniden kurulacak demiştir, ama bunları yalnızca iki milleti birbirine boğazlatmak için söylemiştirŞEFİKA : Biliyorum Safiye kardeş, Türk münevverleri de, yıllardır Türkiye'de yaşayan azınlıkların münevverleri de bunu biliyor, ama bazıları geç anladı işte Sen genç yaşına rağmen bunu bildiğin için tebrik ediyorum İçinde Anadolu ateşinden bir kıvılcım taşıyorsunSOFİYA : İzzet'in kıvılcımı şimdi gökyüzünde, belki bir yıldız olmuş parlıyordur ŞEFİKA : Adını bildiğimiz bilmediğimiz bütün şehitlerimiz, bütün Anadolu kıvılcımları şimdi orada ve emin ol Safiye kardeş bundan sonra seninle sürecek olan dostluğumuz onları bahtiyar edecektir Gel şimdi, seni alnından öpmek istiyorum sevgili kardeşimEFEKT BİTİŞ MÜZİĞİ SON |
|
|
|
Üye olmanıza kesinlikle gerek yok !
Konuya yorum yazmak için sadece buraya tıklayınız.
Bu sitede 1 günde 10.000 kişiye sesinizi duyurma fırsatınız var.
IP adresleri kayıt altında tutulmaktadır. Aşağılama, hakaret, küfür vb. kötü içerikli mesaj yazan şahıslar IP adreslerinden tespit edilerek haklarında suç duyurusunda bulunulabilir.
Konuya yorum yazmak için sadece buraya tıklayınız.
Bu sitede 1 günde 10.000 kişiye sesinizi duyurma fırsatınız var.
IP adresleri kayıt altında tutulmaktadır. Aşağılama, hakaret, küfür vb. kötü içerikli mesaj yazan şahıslar IP adreslerinden tespit edilerek haklarında suç duyurusunda bulunulabilir.
«
Önceki Konu
|
Sonraki Konu
»
|
|
ForumSinsi.com hakkında yapılacak tüm şikayetlerde ilgili adresimizle iletişime geçilmesi halinde kanunlar ve yönetmelikler çerçevesinde en geç 1 (Bir) Hafta içerisinde gereken işlemler yapılacaktır. İletişime geçmek için buraya tıklayınız.