Şehir Faresi İle Tarla Faresi

Şehir faresi ile tarla faresi

Çok eskiden tarla faresi ile şehir faresi arkadaş olmuş İkisi birbirlerini çok severmiş Aralarında güzel bir dostluk kurulmuş Şehir faresi sık sık tarla faresini ziyaret edermiş Birlikte kırlarda güle oynaya vakit geçirirlermiş Diledikleri kadar koşar, zıplar, yuvarlanırlarmış

Bir gün şehir faresi arkadaşını yemeğe davet etmiş

-Bu akşam bize gel Sana güzel bir sofra hazırlayayım Azıcık miden bayram etsin, demiş

Bu davete tarla faresi çok sevinmiş Yiyeceği yemeklerin hayalini kurmaya başlamış Bütün gece rüyasında peynirler, tatlılar, pastalar görmüş Bu arada şehir faresinin evinde bir telaş bir telaş Çeşit çeşit yiyecekler, pastalar hazırlanmış Bütün gün koşturup durmuş

Akşam tarla faresi kalkıp gelmiş Bakmış, masanın üzeri çeşit çeşit yiyeceklerle dolu Masada hiçbir şey eksik değilmiş Hemen sofraya oturmuşlar Ziyafet neşeli başlamış

Tarla faresi önce pastadan bir lokma alacakmış Tam çatalını uzatmış, dışarıdan sesler gelmiş

Şehir faresi hemen deliğine kaçmış Ardından da tarla faresi kendini zor atmış deliğe

Korkudan kalpleri küt küt atıyormuş

Tarla faresi sormuş:

-Evin kedisi olabilir mi?

Şehir faresi cevap vermiş:

-Sanırım onun gürültüsüydü

Yeniden sofraya oturmuşlar Ama artık neşeleri kaçmış, tedirgin olmuşlar

Tarla faresi bu kez çatalını böreğe uzatmış Tam lokmayı ağzına atacakmış, yine sesler işitmişlerApar topar ikisi de kendilerini deliğe atmış Yüzleri korkudan sapsarı olmuş

Korkudan tir tir titriyorlarmış

Tarla faresi sormuş:

-Evin hanımı olabilir mi?

Şehir faresi cevaplamış:

-Belki odur bilemem

Sesler kesilince delikten çıkmışlar

Şehir faresi:

-Kusura bakma Bazen böyle şeyler oluyor Haydi yemeğimize devam edelim, demiş

Tarla faresi:

-Bu kadar yeter! Korku içinde yemek istemem, demiş Yarın sen bana gel Kuru ekmek yeriz belki ama kimse de bizi korkutamaz

Jean de La Fontaine