07-24-2007
|
#1
|
mate
|
Sevgi Neydi?
Kimse karşı çıkmasın, herkes birbirine birşeyleri kanıtlamaya çalışıyor, bazısı daha güçlü olduğunu, bazısı falancayı kolayca elde edebileceğini, bazısı falancayı istediği kadar elinde tutabileceğini… Birbirimizi “ezik” oluruz, “peşinden koşan” oluruz diye aramıyoruz, çoğu zaman karşımızdaki bizi nasıl olsa anlamaycak diye gerçek hislerimizle değil de “olması gerektiği gibi(!)” yani umursamaz tavırlarımızla hareket etmeye çalışıyoruz Her gün kendimizi daha da sertleştirmek marifet gibi geliyor bir çoğumuza İlişkilerimizi iyice soğuk savaşa döndürüyoruz
Artık kimse birini arayıp “benimle yıldızları izler misin?” hatta sadece “benimle biraz kalır mısın?” demiyor Diyemiyor çünkü gülünç geliyor Ufak noktalar gibi görünse de herkesin en çok istediği şey bu Ama hayatı çok büyük kalıplar içinde aramaktan bizleri gerçek mutluluğa ulaştıracak ufak toz parçalarını göremiyoruz, daha doğrusu görsek bile önemsiz diyip aldırmıyoruz Çünkü bizim yapacak çok önemli işlerimiz var(!), okullarımız var, projelerimiz var, toplantılarımız var, gideceğimiz alışveriş merkezleri var, oynayacağımız bilgisayar oyunları var, izleyeceğimiz filmler var Hayatta acelemiz var Kimsenin kafasını kaldırıp gökyüzüne bakacak zamanı yok Bunu yalnız bile yapamazken bir başkasıyla yapmaya hiç zamanı olmaması tabiki normal
Hayatı hızla giden bir tren ve kendimizi sürekli dışarda o treni yakalamaya çalışan atlar gibi görüyoruz Oysa o tren hiç bir durakta durmayacak! Ve biz o treni yakalamaya çalışırken nerede koştuğumuzun, etrafımızdaki güzelliklerin, bizimle beraber koşanların, beraber koşmak isteyenlerin bile farkına varmaycağız Birgün yorulmaya başladığımızda ise yavaşlayacağız, yavaşladıkça etrafımızdaki resim daha da belirecek, işte o zaman ne kadar farkında olmadan yaşadığımızı anlayacağız, sürekli “keşke” li cümleler kuracağız
Neden bunları yazdığıma gelince Saflığımızı hızla kaybettiğimiz bu günlerde ben gene “selvi boylum al yazmalım” ı izledim Bu yüzden kafanızı ağrıtıyorum… Kaçıncı izleyişim bilmiyorum Belki de benim saplantım da bu film Her izlediğimde ömür boyu unutmamam gereken şeyleri hatırlıyorum çünkü Ne kadar ilginizi çeker bilmiyorum ama, sadece filmden bir kısa bir bölümü yazmak istiyorum size
mutluluk bu muydu
mutluluk neydi ben bilmezdim
o vardı bi zamanlar
onu sevmiştim
sevgi o muydu
sevgi neydi
coşkun akan dere
son bahar rüzgarıyla ürperen yapraklar
cama vurup dağılan yağmur damlaları
bir yürek çarpıntısı
sonunda coşkun dere durulur
yapraklar kurur dökülür
yağmur diner güneş çıkardı
sevgi neydi
sevgi sahip çıkan, dost, sıcak insan eli
insan emeğiydi
sevgi iyilikti
sevgi emekti…
|
|
|