Hayata Cezanı Gülüşünle Öde

beni ''sensiz'' bırakıp gittiğin yerde hala seni bekliyorum sevgili
gece aydınlığın üzerine karanlığın puslu tüllerini indirip gökyüzü sergisinde yıldızların ay ışığıyla dans ettiği zamanlarda yine seni özlüyorum sevgiliyokluğuna inat sesinin sıcaklığını yüzünün utangaçlığını ve gülüşlerine saklanmış baharları düşünüyorumpuslu bir hayatın hüzne sürgünlenmiş vaktinde anıyorum-yüreğimle özdeşleşmiş-vuslat kokulu isminiyokluğundan arta kalan kırık dökük anıları geçmişin tozlu raflarından indirip imkansız sevdamızı delicesine haykırıyorum bulutlarla taçlanmış gökyüzüneboğazımda düğümlenmiş kelimeler bir bir kanatıp hasretinde demliyorum hayatın hüzün yüklü meşakkatleriniacıya inat yokluğunda inat seni düşünüyorum özlemin en derin vakitlerindebeni ''sensiz'' bırakıp gittiğin yerde hala seni bekliyorum sevgili
sevda mevsiminde bir bahar göremeden gitmiştin yokluğunu bir beden bol gelecek şekilde küçücük bedenime örerek ait olduğun baharlara zamansız gitmiştinbu gidişin binlerce sebebi vardı biliyorumbilmiyorum hangi kadın gelmeyeceğini bildiği halde her gece sabah ezanlarına kadar beklenildi?hangi erkek sevdiği kadının ellerini bir daha tutamayacağını bilsede sevdiğinin daha tövbesi edilmemiş-taze günahlarına kefil oldu?giden bir kadının ardından kaç erkek sevdiği kadının gülüşlerini dualarına katıp giden sevgilinin kangrenlenmiş acılarına ''yarım bedenini'' kefen bildi?cevabı olmayan onlarca soru sevgilievet sen gittin diye etrafımı tel örgülerle çevirdim o tellere hasretinin ölümcül elektriğini verip gelmeyeceğini bile bile seni bekledim gülüşlerinin tomurcuk açtığı tepelerde
sensizlikte üzerime çullanan arsız fırtınalar yüreğime yapışmış kör ayazlar korkutmaz beniyokluğunda yeniden depreşen sancılar ya da adımın bir kalemde unutulması benim canımı acıtmaz sevgiliolurda bir vakit yüreğinle bulutlara özenip delice ağladığında kirpiklerinde süzülen gözyaşlarının toprakta heba olması korkutur beni sevgiliya da dar bir vakitte ölümün şerbetini benden öne azrailin avuçlarından içmen canımı acıtır sevgilievet aramıza ''bir ömürlük hasreti'' koyup benden gitsen de senin uzaklarda yaşadığını bilmenin tarif edilmez hazzı ve uzaklarda bir yerde sıcak tebessümlerinin etrafındaki insanlara verdiği umutla sensizlikte bile ''seni''yaşayabiliyorumama benden önce göçersen bu fani alemden dayanamaz bu can bu gidişebu acıya dayanamaz fakir yüreğimsen uzaklarda huzurun koynunda uyurken;her gece ben üşüyen elllerimi semaya kaldırıp yaradan'a yalvarıyorumher gece yüreğimi seccadede bırakıp ıslak dualarımla hep ''varlığında senden önce ölmeyi''diliyorum sevgiliharam olsada gülüşünlerin bana senden önce fani alemden göçmeyi diliyorum mevladanseni ''sensiz''severken bile seni düşünüyorum sevgili
ben yamalı bir bedenin kocaman yüreğiyle sevdim seniyokluğunda senden kaçmak varken ben yine senin hatıralarına sığındımyüreğinde unutulduğumu bilsemde ben ''seni'' sensiz yaşatan oldumhayatında ''doğruluğumu'' ispat edemeyeceğin tek yanlışın olarak kalsam da çizdiğin mutluluklarda dillendiremediğn en güzel sevda olsamda ben seni seviyorum sevgiliyokluğuna inat yanlızlığına inat
gün geldi benden uzaklardaki varlığınla mutlu olup senin gözyaşlarında kanadım durdumbiz seninle iki yakası bir birine hiç bir zaman kavuşamayacak uçurum olsakta delice sevdik bir birimizikah seninle ayrı bulutlardan düşen iki damla olup aynı sevda toprağına yağdık kah aynı yürekle gülümseyip aynı gözle imkansızlığımıza ağladıkevet biz seninle takvimlerden düşen zamana yenildik sevgiliaynı gökyüzüne serilmiş bir birine yabancı iki yıldız olduksen ,ay ışığıyla dans eden yıldız olmuşken ben gecenin tüllerine yüreğiyle tutunan ve her an kaybolmaya hazır bir yıldız oldumbir gece kaysamda gökyüzünden ben hep sende olacam sevgiliçünkü biz seninle yaşadığımız hayat kadar yalan,ölüm kadar gerçektik
biz zamana yenildik sevgilikavuşmalarımızı vuslat kokan yarınlara erteledikkörpe sevinçlerimizi sıcak yüreğimizde saklayıp her gece ayrılığın isli çaydanlığında hasrete demleneceğizsen benden daha iyi bilirsin ki hasreti;aşkın kanlı gözyaşıdıraktıkça geride kalanları yakar,içinde kurtlanır,yüreğinde kanar ayrılıklarkuru bir yaprak gibi bir baharın ortasında yapayanlız kalırsınkonuşmak istersin susturulursun,susmak istersin ıslak gözyaşlarınla konuşursunaşktan öte silahın olmasa da zamana yenilirsinhepdefalarca yenilirsin ama savaşırsın bıkmadan usanmadanhayat devam ediyor,her şeye inat ayrılığına inat takvimler alabildiğince hızlı akıyor mevsimlere doğrusen uzaklarda bir yerde yaşarken ben alnı ak yüreği pak sevdamızı yokluğuna inat yaşatacağımgün gelecek dört duvar yanlızlığı üşüşecek yarınlarınagün gelecek gülüşlerin tozlu hatıralarına yenik düşüp beni bıraktığın yerlerde tek başına yürüyeceksinmavi düşlerine nice ayazlar ortak olup sana karanlıkları hediye edecekleriçinde saklı kalmış yanlızlığın bir gün adını bilmediğin sokak başında karşına çıkacakirkileceksin ama korkma ne olurboynunu bükme kör topal yanlızlığahayat denilen ipin ucuna sımsıkı tutungüneşe değil; karanlıklara çevir sırtınıyüzünü ayazlara değil;seni bekleyen mutluluklara döndürher ne kadar benden uzak olsanda her gülüşün canıma can katacak her gözyaşın yaşayan bu cana kefen olacakne olur dayan acıya pes etme imkansızlığagünahlarına kefil acılarına bedenimle kefen olmuşken sabret yokluğadudaklarınla ölümün şerbetini içmeden önce son kez beni çağırellerini tutmak için ya da dudaklarına sevdanın mührünü bırakmak için değil;senin yerine vuslat şerbetini içip soğuk çınar ağacının gölgesine serilmek için son kez yüreğine çağır beniben ölmeliyim senin yerine sen yaşamalısınçünkü böyle bir yürek yaşamalı sevgilibırak aramıza ''devasal yanlızlık''girsinbırak sevdamız zamanın ayak uçlarında ezilsin ama nerde olursan ol;baharlarla müjdelenmiş gülüşlerine sarılolurda bir gün zamana esir düşersen ne olur pes etmesürgün yesende,hayata yüreğinle sımsıkı tutun ne olurher şeye inat ben seni seviyor olacağımbeni bıraktığın yerde seni yüreğimle bekliyor olacağımve bir gün uzaklarda bir yerde hayata bir bedel ödemek zorunda kalırsan sevgili;HAYATA CEZASINI GÜLÜŞÜNLE ÖDE