Sensizliğe Diz Çökmüş Yüreğim

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Sensizliğe Diz Çökmüş Yüreğim

ßir zamanlar Rüzgar en endamlı edası ile okşardı saçlarımızı
Şiirlerimiz çağlayanları ağlatırdı

Ay sesimize ışık eder, yıldızlar alkış tutardı sevdalı türkülerimize

YA şimdi? Her şey çok insafsız be gülüm

Şimdi türküler bile suskun

Hele Yüreğimi kırılgan ızdırap dalına bağladığımdan beri,
Ayrılık türküsünün isyankar haykırışı ile başladım sensiz gelecek sabahların ilk saatlerine

Ne hazindir ki, artık yoksun…

Ve

Yıldızların dizleri titremekte

Semanın bağrından kopup gelen bir rüzgar tüm öfkesi ile yüzüme esmekte

Her batan güneşle beraber isyanlar doğmakta ürpertici geceye

Gözlerin var yorgun gözlerimde
Hatıran var yüreğimin en ücra köşesinde
Umudum, kar kristalleri gibi avucumda erimekte

Yıldızların çadırında yaralı türküler, yarım kalmış sözlerimiz ise nafile bekleyişte
Vedalaşan baharın soluk benizli yapraklarında yüzüm, gidişine sessizce ağlayan namahrem gözlerim…
Ve titreyen rüzgarın ezgidar sesi, kan kusan nehir, sinemde düğümlenen hıçkırıklar, yokluğunun eseri…
Hasret ise en hazin kıyafetini çekmiş üzerine
Vuslat umutsuz bekleyişi ile çoktan tükenmiş ölü bir serzenişe

Bu ne gidişti be kınalı kekliğim

Bu nasıl ayrılıktı sevdamın rengi?
Bu hasret, bu sırasızca hıçkırıklar neyin bedeli?
Deli yeller ağlar, dağların kızıl saçları ağırır,
Adını nakış nakış yazdığım gökyüzü kara bir uğultuya bulanır

Dağlarda özlemini sarıp içerim,hasretinin göz yaşını uçurumların nasırlı ellerine koy veririm

Döktüğüm göz yaşlar yanan bir alev nehri olup yeryüzüne kafa tutmakta

Şirinin yazılmasını bekleyen kalemim sitemli bir eda ile yüreğimi sorgulamakta

Ve sormakta, Sevgilin Nerede?
Hasretin içimde ya

Adını duydum ya, Yine gözlerim nemli halini almakta
Ve apansızın köhne geceye,yeni gece doğmakta,
Yıllanmış acılara, yeni acılar eklenmekte
Yıldızlar fena halde sarılmakta biçare geceye

E gecede ne yapsın be, bir yıldızları bir beni teselli etmekte

Benimse ne sığınacak limanım, ne dokunacak bir yıldızım var

Mısralarımın boynu bükük,
Sadece yolunu gözlemekten feri sönen ßir çift sevdalı bakış

Ve ağlamaklı şiirler…

YÜREĞİMSE SENDELEYE SENDELEYE DİZ ÇÖKMÜŞ SENSİZLİĞE!

Ve Şiirlerimin göz yaşı yürek tarlama milyonlarca acı ekmekte

Son baharın ilk demlerini yaşayan bahar yaprağı gibi yüreğim,
Çatık kaşlı rüzgara yalvarışta

Ama ne fayda? Bırakmakta yorgun yanını yokluğunun kollarına
Ve deli gibi esmekte rüzigar
Dağlar ise hazin ezgilerini bırakır durgun nehirlerin nemli yüreklerine
Bülbüller beste yapar sensizliğe

Bir gece ağlar halime
Bir gül hüzünlenir benimle

Şehrin göz yaşları eşlik eder ağlayan namelerime

Ah maralım, ne çok özledim gece kokan sesini

Nazlı ırmaklar gibi tenimi saran saten zarifliğindeki bedenini

Yüzümü okşayan yağmur saçlarını

Ay ışığında yıkanmış ak ellerini
Bakmaya kıyamadığım, Ay Tanrıçası edasında olan cemalini
Güllerin kokusunu içinde barındıran sevdalı saçlarını
Özledim sevdam

yüreğimi zincire vuran gardiyan nefesini
Durup durup bana sarılışını

Bağrına yaslayıp defalarca teselli edişini

Sonra apansızın hüzünlenmeni
Dudaklarını titreterek sahte ßir gülücükle gizli yaşlarını sineye çekişini

Anlamadım gitti

Bu sensizliğin hazin hikayesini

Artık konuşmaya yüzüm kalmadı

Gözlerimin civatasını çoktan söktüm

ßir ßen, bir gölgem

ah ah be sevdam, Birde sen

ve

Birde senin sevdan,beni bu hallere düşüren

Düşüncelerim, iyi niyetlerim, umudum kader tarafından katledilmekte

Yüreğim bi çare, yokluğunu haykırır her gece

Gel kurtar beni, bu sensizlikten,Kapalı vuslatın kapılarını aç ardı sıra,
Salıverme beni Ölümün kollarına, Azrail'in peşine,bir bilinmez seferine…!

[alıntı]

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Sensizliğe Diz Çökmüş Yüreğim ile ilgili Diğer Konular

Sensizliğe…

Ferhat Çökmüş
Sensizliğe Son Şarkı
YüReĞiM SeRSeRi YüReĞiM üŞüMeKTe
Yüreğim Elimde,Gidiyorum Sensizliğe

10-21-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sensizliğe Diz Çökmüş Yüreğim Sensizliğe Diz Çökmüş Yüreğim ßir zamanlar Rüzgar en endamlı edası ile okşardı saçlarımızı Şiirlerimiz çağlayanları ağlatırdı Ay sesimize ışık eder, yıldızlar alkış tutardı sevdalı türkülerimize YA şimdi? Her şey çok insafsız be gülüm Şimdi türküler bile suskun Hele Yüreğimi kırılgan ızdırap dalına bağladığımdan beri, Ayrılık türküsünün isyankar haykırışı ile başladım sensiz gelecek sabahların ilk saatlerine Ne hazindir ki, artık yoksun… Ve Yıldızların dizleri titremekte Semanın bağrından kopup gelen bir rüzgar tüm öfkesi ile yüzüme esmekte Her batan güneşle beraber isyanlar doğmakta ürpertici geceye Gözlerin var yorgun gözlerimde Hatıran var yüreğimin en ücra köşesinde Umudum, kar kristalleri gibi avucumda erimekte Yıldızların çadırında yaralı türküler, yarım kalmış sözlerimiz ise nafile bekleyişte Vedalaşan baharın soluk benizli yapraklarında yüzüm, gidişine sessizce ağlayan namahrem gözlerim… Ve titreyen rüzgarın ezgidar sesi, kan kusan nehir, sinemde düğümlenen hıçkırıklar, yokluğunun eseri… Hasret ise en hazin kıyafetini çekmiş üzerine Vuslat umutsuz bekleyişi ile çoktan tükenmiş ölü bir serzenişe Bu ne gidişti be kınalı kekliğimBu nasıl ayrılıktı sevdamın rengi? Bu hasret, bu sırasızca hıçkırıklar neyin bedeli? Deli yeller ağlar, dağların kızıl saçları ağırır, Adını nakış nakış yazdığım gökyüzü kara bir uğultuya bulanır Dağlarda özlemini sarıp içerim,hasretinin göz yaşını uçurumların nasırlı ellerine koy veririm Döktüğüm göz yaşlar yanan bir alev nehri olup yeryüzüne kafa tutmakta Şirinin yazılmasını bekleyen kalemim sitemli bir eda ile yüreğimi sorgulamakta Ve sormakta, Sevgilin Nerede? Hasretin içimde yaAdını duydum ya, Yine gözlerim nemli halini almakta Ve apansızın köhne geceye,yeni gece doğmakta, Yıllanmış acılara, yeni acılar eklenmekte Yıldızlar fena halde sarılmakta biçare geceye E gecede ne yapsın be, bir yıldızları bir beni teselli etmekte Benimse ne sığınacak limanım, ne dokunacak bir yıldızım var Mısralarımın boynu bükük, Sadece yolunu gözlemekten feri sönen ßir çift sevdalı bakışVe ağlamaklı şiirler… YÜREĞİMSE SENDELEYE SENDELEYE DİZ ÇÖKMÜŞ SENSİZLİĞE! Ve Şiirlerimin göz yaşı yürek tarlama milyonlarca acı ekmekte Son baharın ilk demlerini yaşayan bahar yaprağı gibi yüreğim, Çatık kaşlı rüzgara yalvarışta Ama ne fayda? Bırakmakta yorgun yanını yokluğunun kollarına Ve deli gibi esmekte rüzigar Dağlar ise hazin ezgilerini bırakır durgun nehirlerin nemli yüreklerine Bülbüller beste yapar sensizliğe Bir gece ağlar halime Bir gül hüzünlenir benimle Şehrin göz yaşları eşlik eder ağlayan namelerime Ah maralım, ne çok özledim gece kokan sesini Nazlı ırmaklar gibi tenimi saran saten zarifliğindeki bedenini Yüzümü okşayan yağmur saçlarınıAy ışığında yıkanmış ak ellerini Bakmaya kıyamadığım, Ay Tanrıçası edasında olan cemalini Güllerin kokusunu içinde barındıran sevdalı saçlarını Özledim sevdam yüreğimi zincire vuran gardiyan nefesini Durup durup bana sarılışınıBağrına yaslayıp defalarca teselli edişini Sonra apansızın hüzünlenmeni Dudaklarını titreterek sahte ßir gülücükle gizli yaşlarını sineye çekişini Anlamadım gitti Bu sensizliğin hazin hikayesini Artık konuşmaya yüzüm kalmadıGözlerimin civatasını çoktan söktüm ßir ßen, bir gölgemah ah be sevdam, Birde sen ve Birde senin sevdan,beni bu hallere düşüren Düşüncelerim, iyi niyetlerim, umudum kader tarafından katledilmekte Yüreğim bi çare, yokluğunu haykırır her gece Gel kurtar beni, bu sensizlikten,Kapalı vuslatın kapılarını aç ardı sıra, Salıverme beni Ölümün kollarına, Azrail'in peşine,bir bilinmez seferine…! [alıntı]

10-21-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Sensizliğe Diz Çökmüş Yüreğim Sensizliğe Diz Çökmüş Yüreğim ile ilgili Diğer Konular Sensizliğe… Ferhat Çökmüş Sensizliğe Son Şarkı YüReĞiM SeRSeRi YüReĞiM üŞüMeKTe Yüreğim Elimde,Gidiyorum Sensizliğe