Ben Sana Ne Söyleyebildimki Bunca Zamandır...

Yaqmur bırakmadan geçen bulutlar qibiydi zihnimdeki düşünceler
dilime dü$meyen, sözcüklere dönüşmeyen!

Her zaman fazla oldu söyleyemediklerim, söyleyebildiklerimden!
Her zaman; bir bilinmez lisandaki çözülmez şiirleri koklayıp, hissettirmeye çalıştım sana
Her zaman biraz daha zaman kolladım seslenmek için sana, ve her zaman hayıflandım;

Kendi karanlığında; güneşe görünmek için karar veren bir tohum gibiydim
Zordu çıkmak gömüldüğüm çamurdan;
Ama güzeldi!

Sen güzeldin ve ben, güzelleşiyordum seni düşündüğümde!
Kendi karanlığında; güneşe görünmeye karar verip yeşillerini giyen bir tohum gibiydim

Boyutları değişiyordu hayatımın
Yani, değiştiren sendin boyutlarını hayatımın; büyüyordum, gelişiyordum, genişliyordum
Söyleyebildiklerimden çoktu her zaman, söyleyemediklerim; bu yüzden kelimelerimin arası açılıyordu!

Sığdıramadığım her duygu; iki kelimemin arasındaki boşlukta gizli
O yüzden, yazdıkça parmaklarım,,, ve işte yine o yüzden söyledikçe dilim topallıyor!

Toparlayamıyorum zihnimi
Seni özlüyor, ve terliyorum özledikçe;
Seni koklamak için
İçimdesin!

Hani insan ağlamak ister, g özlerinden yaş gelmez ! Hani gülmek ister,yürekten gülemez Hani birini beklersin ama o hiç gelmez! İste o zaman ölmek istersinde ecel gelmez

Gözlerin sular kadar berrak gülüşün bir çocuğunki kadar sıcak bana benden ayrı geçirdiğin her anı anlat Seni çok özledim