Rüyalarımın Devamı Ol...::::

Bir şarkı olmalı seni anlatan, yüreğin olmalı yüreğimde bulduğum
Ne çok denedim seni bulmayı, ne çok aradım seni bir bilsen Sanma ki çabuk pes ettim, seni bulabilmek için ben bir ömrü tükettim
Sesim mi çıkmıyordu, çok mu sessiz harf vardı gözlerimin içinde
Yazılmamış bir şarkı mı beklediğin, adı konmamış bir şiir mi seni bana getirecek olan
Ah sevdiğim Kendimce yazabildiğim tüm cümleleri, dizebileceğim en özenli şekliyle dizdim de kaç kere, yine bulamadım seni
Eksik bir şeyler var diye düşünüyorum bazen Kendi bildiğimce bulamıyorum ki seni
Çizdiğim noktalar azaldıkça, sana daha çok yakınlaşacağımı düşünürken, tüm noktaları mı sildim yoksa diye korkuyorum
Bir özlem ki içimden bir parça olmuş, öyle bir sen ki orada duran, hüzün olmuş, dalga olmuş, akın olmuş, sel olmuş, yüreğimi tutuşturan ateş olmuş, kor olmuş
Sen ki, belki çok uzak diyarlarda olan Ey Sevgili! İnancım olmuş, ışığım olmuş, yolum olmuş, yıldızım, güneşim, ay ışığında hayalim olmuş
Bir yazı yok ki seni düşünmeden yazdığım, sen ki can sevdiğim, sırdaşım olmuş, omzum olmuş, kahkaham olmuş, gözümden akan damla damla yaş olmuş
Bir hayal yok ki sensiz kurduğum, denizim olmuş, kumsalım olmuş, en güzel dansım, başıma taç yaptığım yıldızım olmuş
Sen sanıp sanıp yanıldığımı anladığım anlarda, yüzümdeki çizgim olmuş, çatık kaşlarım olmuş, öfkem, korkaklığım, içime akan gözyaşım olmuş
Öyle çok yorulmuşum ki seni bir başkası sanmaktan, dünyamı kapattığım kabuğum olmuş, sesim sessizliğim olmuş, şiirim, yazım olmuş
Hani öyle zordur ki içindeki tohumlar yeşerdikçe, ümitlere, hayallere dönüştükçe hiç olmadığını anlamak, bir hüzünse o an içimi saran, belki en yakınımda, belki de senden çok uzaklarda seni yaşamaktır hüznümle adını aynı satıra yazdıran
Oysa bir yerlerde olmadığını anlayalı çok oldu Şu deli yüreğim ne uslandı, ne vazgeçti coşkusundan, kanat takıp seni aradı da, aşkın oldu semalara adını yazdıran
SEN GÖKYÜZÜSÜN BEN KELEBEK
Şimdi masmavisin, pırıl pırıl
Tam benim mevsimim şimdi
Uçarak gelirim her gün sana
Küçük kanatlarım çok yorulur oysa
Farkına bile varmadan ulaşırım yanına
Sonsuzluğunun içinde kaybolurum
Tutunmak isterim gözlerine
Sonra karanlık oluverirsin
Korkarım ben karanlıktan
Uçarım yine gerisin geriye
Dönerken daha fazla ağırlaşır kanatlarım
Hep geriye gitmekten
Ömrümün kısalığı bile böyle üzmez beni
Ben kelebeğim özgür uçmak isterim
Bırakmıyorlar ki uçup sana geleyim
Neden sonra dank eder kafama
Yalnızlığımdaki hiçliğim
Sen Gökyüzüm!
Maviliğince de karanlığınca da
Benim için hep birsin
Sen Gökyüzüm!
Adını kanadımda taşıdığım
En büyük özlemimsin!
Yazarım adını sabah, yazarım hüznünü akşam, bir yakamoz dansı mıdır buluşmamız, denizin kokusu mudur kokun, kalın mıdır sesin, kaşların gür mü, yeşil midir gözlerin, simsiyah bir zeytin mi? Alfabenin başında mıdır adının ilk harfi, "Gökyüzü" müdür adın bir sabah usulca yazdığım Bir hayal midir sıcaklığın, gece kadar soğuk mudur yokluğun?
Nedir seni bana getirecek diye sormayı bırakıp, seni sensiz yaşamaya başlayalı çok oldu ama, kimin elidir bensiz diyarlarda tuttuğun
Bir hüzünse seni bana getirecek olan, işte bu yüzdendir hüznüm Kanadıma yazılmışsan, bir rüzgardır kokunu getirecek olanÇıkmayan rüzgar, esmeyen eller ki döndürmüştür beni hüzünlerime, kokun hiç olmadı ki üzerimde
Hani öyle alışmışım ki yokluğuna;
Bir sabah, öyle bir sabah gel ki
Rüyalarım devamı ol bir tanem
Alışmam zor olmasın varlığına
Tam yokluğuna alışmış, hayalinle avunurken
Bir sabah, öyle bir sabah gel ki
Rüyalarımın devamı ol bir tanem

Sevgini göstereceksin söylemek yetmez Sevgi gözlerinde olacak sözlerin yetmez Seveceksin benim gibii ama kalbin yetmez!