Dost Dediğin Duygusal Yazılar Can Dündar

Dost Dediğin

Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın

"Nereden çıktın bu vakitte" dememeli, bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında;

"Gözünün dilini" bilmeli; dinlemeli sormadan, söylemeden anlamalı

Arka bahçede varlığını sezdirmeden, mütemadiyen dikilen vefalı bir ağaç gibi köklenmeli hayatında; sen, her daim onun orada durduğunu hissetmelisin ihtiyaç duyduğunda gidip müşfik gövdesine yaslanabilmeli, kovuklarına saklanabilmelisin

Kucaklamalı seni güvenli kolları,

dalları bitkin başına omuz, yaprakları kanayan ruhuna merhem olmalı

En mahrem sırlarını verebilmeli, en derin yaralarını açıp gösterebilmelisin; gölgesinde serinlemelisin sorgusuz sualsiz

Onca dalkavuk arasında bir tek o, sözünü eğip bükmeden söylemeli, yanlış anlaşılmayacağını bilmeli

Alkışlandığında değil sadece, asıl yuhalandığında yanında durup koluna girebilmeli

Övmeli alem içinde, baş başayken sövmeli ve sen öyle güvenmelisin ki ona, övdüğünde de sövdüğünde de bunun iyilikten olduğunu bilmelisin, "hak ettim" diyebilmelisin

Teklifsiz kefili olmalı hatalarının; günahlarının yegane şahidi

Seni senden iyi bilen, sana senden çok güvenen bir sırdaş

Gözbebekleri bulutlandığında yaklaşan fırtınayı sezebilmelisin

Ve sen ağladığında, onun gözünden gelmeli yaş

Can Dündar

Çok güzel bir paylaşım emeğine sağlık
Böyle bir dost bulabilmek mümkünmü acaba?
yada benmi karamsarım